İkinci Buluşma

Konu: İkinci Buluşma C.tesi Haz. 28, 2008 11:08 pm

Dean yine kendisini kalbine ve zihnine emanet ederek cisimlendi Bakanlığa yakın bir noktadan . Bir yandan da kendisine kızıyordu şimdi . Zor durumlarda kaçamazdı hep böyle . Yalkışmazdı bu ona ... Yakışmazdı güçlü yapısına . Yeniden temiz hava ciğerlerine dolduğunda yine eşsiz göl kenarında buldu kendisini . Şimdi kalbine lanet okuyordu adeta , yine olayların başlama noktasına getirmişti onu . Gölün eşsiz güzelliği bile içindeki hayal kırıklığını biraz olsun zayıflatmaya yetmemişti . Şimdi nereye baksa Psyche'yi görüyordu . Bu yer artık onunla özleşmiş gibiydi . Gölün eşsiz güzelliğine güzellik katan bir periydi Psyche onun için ...

Şimdi sabah yaptığı gibi gölün kenarından salına salına , uçurumun kenarına doğru ilerliyordu Dean . Bir yandan da içini yiyip bitiren hayal kırıklığı ve öfke karımı duyguyu bastırmaya çalışıyordu . Sabah Psyche'yi ilk gördüğü yeri görünce herşey silindi sanki kalbinden ve zihninden . Şimdi yeniden öğle vaktine dönmüş hiçbirşeyden habersiz bu güzel kadın kim diye düşünüyordu yeniden . Ancak büyük bir dalganın kayalıklara vurmasıyla çıkan sesle bütün hayalleri uçup gitti . Şimdi yeniden bir duygu seli akın ediyordu içine ...

Yavaş ve sendeleyen adımlarla uçurumun en dik bölgesine yaklaştı ve sabah Psyche ile oturup muhabbet ettiği ağacın önünde durdu . Zaten ayakta zor duruyordu , gücü tükendi tükenecek durumdaydı . Kendini bıraktı ve ayaklarını ileri ileri uzatmış vaziyette ağaca yaslandı . Şimdi sabah Psyche'ye içtenlikle anlattığı idealleri geliyordu aklına . O an ikinci sınıfta babası bir Ölüm Yiyen tarafından öldürülmüş arkadaşı canlandı gözünün önünde . Ağlıyordu .. O ağladıkça ona sarılmış Dean de ağlıyordu . Görüntü değişti ve Bakanlıkta Psyche'nin odasında buldu kendisini Dean . Şimdi Psyche ona Ölüm Yiyen olduğunu itiraf ediyordu . Dean bu işgenceden kurtulmak istercesine gözlerini sıkıca yumdu ve bir süre öyle bekledi . Vazgeçemezdi , bir adın için , hem de Ölüm Yiyen taraftarı olan bir kadın için ideallerinden vazgeçemezdi . Ölürdü ama vazgeçemezdi ...

Konu: Geri: İkinci Buluşma C.tesi Haz. 28, 2008 11:12 pm

Psyche kafayı yemek üzereydi.. Nerdeyse bütün gece Dean’i bulmak için gitmediği yer kalmamıştı.. Bir sonra umutsuzluğa kapılıp bir bara atmıştı kendini.. Baya bi içmişti... Şimdi ise çatlak kazandaydı.. Dean’i ararken bir ara yağmur yağmıştı.. Haliyle üzeri ıslanmıştı.. Perişan bir hali vardı.. Üzerindekileri çıkardı ve banyoya attı kendini.. Su gerçekten çok soğuktu ama bu Psy’i pekte bağlamıyordu.. Aklına yaşananlar geldikçe hem ağlıyordu Hemde banyo yapmaya çalışıyordu.. Duştan çıkmıştı Psyche.. Valizinin içinden kısa bir etek ve üzerine askılı bir body çıkardı.. Hızlıca giysilerini giyindi.. Asasını eline aldı ve bir şeyler fısıldadı.. Saçları da kurumuştu.. Yatağa oturdu ve saçlarını taramaya başladı.. Her zamanki gibi gayet güzel olmuştu Psyche.. Aslında şuanda bunu önemsemiyordu.. Önemsediği tek şey Dean’di.. Tek isteği onu bulmaktı.. Psyche, oturduğu yerden kalktı ve eline de asasını alıp odadan çıktı..

Düne göre çok kalabalık değildi buralar.. Çatlak kazandan çıktıktan sonra bir süre yürüdü.. Nereye gitmesi gerektiğini bilmiyordu.. Nereye gideceği konusunda hiçbir fikri yoktu.. Acaba Dean gecenin bu saatinde nerede olabilirdi?.. Acaba o da Psyche’i düşünüyor muydu?.. Bunun iki cevabı vardı.. Psy’in ölüm yiyen olduğunu bilmeyen Dean kesinlikle düşünüyordu.. Ama Psy’in ölüm yiyen olduğunu bilen Dean, düşünmüyor da olabilirdi.. Psyche, her şeyi içtenlikle anlatmıştı.. Bu yüzden Dean’den biraz olsun anlayış beklemişti söylediği an.. Ama Dean hiçbir tepki vermeden odadan çıkıp gitmişti.. Psyche, Dean’in o kin ve nefret dolu bakışlarını görmek ve hissetmektense Dean’in karşısına geçip ona hakaret etmesini tercih ederdi..

Dar bi patikadaydı şimdi Psyche.. Nereye gittiğini bilmiyordu.. Belki de kaybolmuştu.. Bir an durdu ve dizleri üzerine çöktü Psyche.. Ağlamaya başlamıştı.. Şimdi Dean’e karşı büyük bir öfke beslemeye başlamıştı.. Sözde hiçbir şeyden korkmayan Psyche’i bi erkek ne hale getirmişti?.. Psyche çöktüğü yerden kalktı ve bir an bile düşünmeden cisimlendi..

Gözlerini açtığında kendini hiçte yabancı gelmeyen bir mekanda bulmuştu.. Burası Dean’le karşılaştıkları yerdi.. Psy, hala ağlıyordu.. Bir an ağlaması kesildi.. Şu ilerdeki Dean miydi?.. Evet kesinlikle oydu.. Koşar adımlarla Dean’in yanına oturdu..Psyche, Dean’in kolunu kavradı..İleri gittiğini düşünerek elini Dean’in kolundan çekti..

“Dean lütfen şimdi de çekip gitme.. Seninle konuşmak istiyorum...”

Bir süre Dean’e bakıştıktan sonra tekrar konuşmaya başladı Psyche..

“Eğer bana güvenmiyorsan al bunu.. Bak şimdi sana hiçbir şey yapamam.. Gerçi asa elimde olsa bile yapamazdım..”

Psyche, elindeki asasını Dean’in eline tutuşturdu.. Gene gözleri dolmuştu.. Dean’in ağladığını görmesini istemiyordu..Bu yüzden gözlerini sildi.. Şimdi Dean’e bakabilirdi.. Biraz öfke ve kinle birazda özlem ve pişmanlıkla ama en fazla da sevgiyle Dean’e bakıyordu.. Vereceği tepkiyi gerçekten merak ediyordu.. Ama bu sefer ne olursa olsun gitmesine izin vermeyecekti…

Konu: Geri: İkinci Buluşma C.tesi Haz. 28, 2008 11:36 pm

Dean orda kaç saat kaldığının farkında değildi . Zaman durmuştu sanki onun için . Kendisini kaybetmişti , bir saat önce yağan yağmurun etkisiyle ; her ne kadar bir ağacın altında olsa da sırılsıklam olmuştu . Hala aklıyla kalbi arasında bir çatışma yaşanıyordu . Kalbi herşeyi boşverip sevdiği kadının peşinden koşmasını ; aklı ise devamlı , ikinci sınıfta verdiği sözü didkleyip duruyordu . Şimdi havanın karardığını biraz da olsa kendine gelmesiyle farketti Dean . Gecenin etkisiyle hava soğumuştu ve üstü de ıslak olduğundan şimdi titremesine hakim olamıyordu .

Karanlığın içinden bir sesle irkildi Dean . Şimdi Rsyche tam karşısında duruyordu . Önce sabahtan beri zihninin onunla oyndığı oyunlardan biri zannetti bunu da . Ama Psyche'nin asasını eline tutuşturmasıyla gerçek olduğunu anlaması uzun sürmedi . Toparlamalıydı kendisini , zayıf görünmemeliydi ona karşı . Ne kadar kalkmaya gayret etsede soğuğun etkisiyle tutlmuş beli izin vermedi ona . Şimdi bir yandan Psyche'nin asasına bakıyor , bir yandan da gözlerinden süzülmek üzere olan gözyaşlarına hakim olmaya çalışıyordu .

'' Seni seviyorum Psyche ! Bunu söylediğim için kendimden utanıyorum ama seni seviyorum işte . Hayat herzaman yaptığı gibi beni sınıyor biliyorum , lütfen bu sınavı daha da zorlaştırma . Şu anda hissettiklerimi , içimde yaşanan şavaşı bilemessin . Bunları yaşamaktansa öldür beni Psyche . Eğer bir Ölüm Yiyen tarafında öldürüleceksem , en azından bu sen ol . ''

Şimdi gözlerinden yaşlar süzülerek bakıyordu o maviye çalan gözlere . Son gücüyle Psyche'nin eline tutuşturduğu asasını uzatıyordu şimdi ona . Bu iş bu gece bitecekti , ya ölecekti ya da çekip gidecekti buralardan ...

Konu: Geri: İkinci Buluşma C.tesi Haz. 28, 2008 11:56 pm

Psyche, Dean'in gözlerine bakarken o gözlerin içindeki yorgunluğu görmüştü.. Bir an içinden bişeyin koptuğunu hissetmişti.. O an ona sıkıca sarılıp hiç bırakmamak istemişti..

'' Seni seviyorum Psyche ! Bunu söylediğim için kendimden utanıyorum ama seni seviyorum işte . Hayat herzaman yaptığı gibi beni sınıyor biliyorum , lütfen bu sınavı daha da zorlaştırma . Şu anda hissettiklerimi , içimde yaşanan şavaşı bilemessin . Bunları yaşamaktansa öldür beni Psyche . Eğer bir Ölüm Yiyen tarafında öldürüleceksem , en azından bu sen ol . ''

Psyche duyduklarına inanamıyordu.. Resmen şoka girmiş gibiydi.. Dean'in de ona aşık olduğunu öğrenmek tamamen mükemmel bişeydi ama sonradan duyduklarına daha da şaşırmıştı Psyche.. Duyduklarının etkisiyle bir süre kendine gelemedi Psyche.. Kendine geldiğinde ise Dean, gözlerini Psy'e dikmişti.. Ama gözlerinden birkaç damla yaş süzülüyordu.. Neredeyse ağlamak üzereydi ama ağlamamak için kendini tutmuaya çalışıyordu..

"Benimde sana söylemek istediğim şey buydu Dean.. Bende seni seviyorum.. Hayatımda ilk defa bu kadar yoğun hissediyorum bu duyguyu Dean.. Hayatımda ilk defa bu kadar mutlu olacağıma inanıyorum.. Ama sen?.. Benden ne istediğinin farkında mısın?.. Emin ol hissettiklerini anlayabiliyorum en azından anlamaya çalışıyorum.. Ben senin yanında bambaşka bir insan oluyorum Dean.. Benden seni öldürmemi isteyemezsin.. Bu bize haksızlık olur.."

Şimdi de buna anlam vermeye çalışıyordu.. Dean gerçekten ciddi şekilde yorgunluğuna rağmen asasını Psy'e uzatıyordu.. Psy asayı Dean'in elinden aldı ve bir kenara fırlattı.. Sonra oturduğu yerden biraz daha toplandı ve ellerini Dean'in yüzüne götürdü.. Dean'in gözlerindeki yaşları silmişti Psyche.. Bir süre büyük bir şefkatle Dean'in yüzünü okşadıktan sonra ellerini Dean'in ellerinin üzerine koydu..

Konu: Geri: İkinci Buluşma Paz Haz. 29, 2008 12:18 am

Gecenin karanlığı gölün güzelliğini gizliyordu şimdi . Etraf saat ilerledikce , daha da karanlıklaşıyor , göz gözü görmez bir hal alıyordu . Şimdi karmakarışık duygular yaşayan Dean , Pcyche'nin sözleriyle duygularının daha da karmaşıklaştığını hissediyordu . Her saniye gücünün bittiğini hissediyordu artık . Bu duygusal darbe onu öyle bir hale sokmuştu ki artık elini kıpırdatabilir miydi bilmiyordu .

'' Psyche , ikimizde birbirimizi seviyorsak bitsin artık bu çile . Sende , Ölüm Yiyenlerin asla sahip olamadığı o güzel duyguyu , sevgiyi hissedebiliyorum . Seçtiğin yol yanlış , sen onlar gibi değilsin Psyche , olamassında ... Sen katil olamassın Psyche çünkü sevebiliyorsun ... ''

Artık konuşmaya dahi gücü kalmamıştı Dean'in . Zihni bırakması için ısrar etsede kalbi her saniye daha da kuvvetlenen bir bağla bağlanıyordu Psyche'ye . Elinden geleni yapmıştı artık Dean . Bu haliyle yalvarmıştı işte muhteşem güzelliğiyle karşısında duran kadına . Bundan fazlası gelmezdi elinden . Yemini , kişiliği izin vermezdi buna ...

Konu: Geri: İkinci Buluşma Paz Haz. 29, 2008 12:32 am

Psyche, Dean'i izlerken her geçen saniye daha da kötü olduğunu görüyordu.. Onun için endişelenmeye başlamıştı Psy.. Kendisinin bedeni öyle olmasa bile ruhu aynen Dean'in ki gibiydi.. Olanlar onu da büyük ölçüde etkilemişti..

'' Psyche , ikimizde birbirimizi seviyorsak bitsin artık bu çile . Sende , Ölüm Yiyenlerin asla sahip olamadığı o güzel duyguyu , sevgiyi hissedebiliyorum . Seçtiğin yol yanlış , sen onlar gibi değilsin Psyche , olamassında ... Sen katil olamassın Psyche çünkü sevebiliyorsun ... ''

Psyche artık kendine hakim olamıyordu.. Ağlamaya başlamıştı.. Zor da olsa dudaklarını aralayıp bişeyler söylemek zorundaydı..

"Benden bir gece de değişmemi bekleme Dean.. Benim hissettiğim sevgi sadece sana özel.. Yoksa ben aynı Psyche'im üzgünüm ama onlar gibiyim.."

İçini çeke çeke birşeyler daha eklemeye çalışıyordu Psyche..

"Olabilecekleri zaman gösterecek Dean.."

Şimdi çok daha farklı hissediyordu.. İşte korktuğu şey başına gelmişti.. Mantığı bunları Psy'in Dean'in seherbaz olduğunu öğrenir öğrenmez kurmuştu.. Ama Psy kalbini dinlemişti.. Bundan mutsuz değildi ama kendine kızgındı kendi kurallarını yıktığı için.. Peki ya şimdi Dean bu koşullarda Psy ile birlikte olamayacağını söylerse o zaman ne olacaktı?.. Psy bunun adını ne koyacaktı?.. Sadece 2 gün için mi kendi kurallarını yıkmış olacaktı?.. Hayır, bunu düşünmek bile iğrençti..

Konu: Geri: İkinci Buluşma Paz Haz. 29, 2008 12:56 am

Gecenin karanlığında göl kenarında hafif bir meltem esiyordu şimdi . Dean elinde olmadan yeniden titremeye başladığını hissetti . Bu belki yaşadıklarından belki de yağan yağmurun üzerini ıslatmasından kaynaklanıyordu . Belki de her iki yüzünden de ... Şimdi Dean , bir yandan da ayık kalmaya çalışaraktan dinliyordu Psyche'nin sözlerini . Zaman istiyordu anladığı kadarıyla . Peki zaman giderir miydi aralarındaki bu büyük farklılığı ... Zamana güvenilir miydi bu konuda ? Dean kafasından kuşkuları çıkartamasa da başka çare yok gibiydi .

'' Psyche , seni ölene kadar beklerim ama zamanın aramızı açmasından korkuyorum . Bu farklılığın bizi birbirimizden soğutmasından korkuyorum . Kısacası zamanın bizi ayırmasından kokuyorum . Ben seni çok seviyorum , ama sevgimiz bu farklılığa dayanabilir mi onu bilmiyorum ... ''

Şimdi son gücüyle doğruldu yaslandığı ağaçtan Dean . Psyche'nin yanında olmasını verdiği enerjiyle eskisinden biraz dahaiyi gibiydi şimdi . Mntığı hala gittiği yolun yanlış olduğu konusunda ona ciddi uyarılar yolluyordu . Dean kalbini seçmişti bir kere . Dönemezdi artık , dönmek istese de dönemezdi zaten ...

Konu: Geri: İkinci Buluşma Paz Haz. 29, 2008 1:10 am

Kafasının içinde yankılanıyordu adeta Dean'in söyledikleri.. Acaba o gerçekten haklı mıydı?.. Psyche gerçekten diğer ölüm yiyenlerden farklı mıydı?.. Şimdi bunları düşünümenin zamanı değildi.. Sakin bir kafayla düşünmeliydi bu hayati konuyu..

'' Psyche , seni ölene kadar beklerim ama zamanın aramızı açmasından korkuyorum . Bu farklılığın bizi birbirimizden soğutmasından korkuyorum . Kısacası zamanın bizi ayırmasından kokuyorum . Ben seni çok seviyorum , ama sevgimiz bu farklılığa dayanabilir mi onu bilmiyorum ... ''

“Aslına kalırsa bende bilmiyorum Dean.. Şuanda aklımdan o kadar çok şey geçiyorki?.. Senin gibi mükemmel biriyle tanıştığım için çok şanslıyım ama ben.. Açıkçası ben seni üzmekten korkuyorum Dean.. Bütün ilişkiler kendince zordur ama bizimki.. Bizim ilişkimiz tamamen farklı.. Benim sevgim asla azalmaz Dean.. Çünkü ben seni gerçekten çok seviyorum.. Bu ilişkinin yürümesi için elimden gelen her şeyi yapmaya da hazırım… Dediğim gibi tek korkum seni üzmek.. ”

Psyche bunları gerçekten hissederek söylüyordu.. Şaka maka iyice başlanmıştı Dean'e.. Onu yanında hissetmek herşeyden farklı bir şeydi.. Psyche, Dean'in gözlerine baktıkça farklı bir dünyada buluyordu kendini.. Bütün kötülüklerden arınmış bir dünyada.. Sadece ikisinin yaşadığı bir dünyada..

Konu: Geri: İkinci Buluşma Paz Haz. 29, 2008 1:48 am

Rachel çabuk sıkılan biriydi ve yine başına gelmişti. Ne kadar film izlesede sıkıntısını giderememişti ve artık yapacak tek şeyi Scarlett'i aramaktı. Telefonunu isteksizce ahşap sehbanın üstünden alıp numaraları çevirdi. Kulağına dayayarak yatağına uzandı. Siyah uzun saçlarıyla oynayarak Scarl'ın telefonu açmasını bekledi. Ama aksi gibi telfonunu kapamıştı oda. E başka ne olabilirdi ki? Zaten saatte geç olmuştu.

" Süper yani. Uykumda yok... Off! "

Tekrar isteksizce ve yavaşça yatağından kalktı ve dolabı açtı Rachel. Şöyle bir göz gezdirdi ve en rahat elbisesini alıp giydi. Çantaya ihtiyacı olmadığını düşünerek sadece telefonunu cebine attı ve malikaneden çıktı.

Gecenin karanlığında sokağı aydınlatan lambalar adeta yol gösterici oluyorlardı. Scarlett'i görecekmiş gibi bir his vardı içinde. Belki de rastlardı ona... Ama neden telefonunu kapatmıştı ki? Belki sorunu vardı... Ama öyle olsa mutlaka Rachel'i arar, buluşmaları gerektiğini söyler ve açılırdı. Başka bir şey olmalıydı... Göl'ün yanına gelerek iyi bir rastlantıya sebep olmuştu Rachel. Sessizce ilerlerken birden konuşmalarla irkildi. Biraz daha dikkatli bakınca Scarlett'i görebilmişti. Bunu bekliyordu ama beklemediği bir şey vardı. James'de oradaydı. İki kankisi... Bu nasıl bir tesadüftü böyle? Hem onları tanıştırmamıştı ki Rachel...

" Hey! Scarl, James!.. Siz... Tanışıyor musunuz? "

Konu: Geri: İkinci Buluşma Paz Haz. 29, 2008 1:45 pm

Dean şimdi sadece Psyche'nin gözlerine bakıyordu . Sanki ona gözlerinle hislerini aktarmak hatta hissettirmek istiyordu . Bir süre hiçbirşey söylemeden seyretti maviye çalan gözleri . Büyülenmişti adeta , unuttumuştu yine bütün dertlerini , acılarını ona . Sonra bişey söylemesi gerektiğini düşünerek gözlerini kaçırdı onadan .

'' Artık eve gitmelisin Psyche , bugün çok yordum seni , biraz dinlenmelisin ... ''

Karanlığın içinden gelen bir sesle sözü kesildi Dean'in . Bu ses tanıdık geliyordu ona , hem de çok tanıdık ... ama bir türlü çıkaramamıştı kim olduğunu . Dikkatla karanlığın derinliklerine baktı , bişey görmese de baktı ... Sonunda seslenen kişi görülebiliyordu bir gölge şeklinde . Sözlerinden hem Psyche'yi hem de kendisini tanıdığı anlaşılabiliyordu . Bu nasıl olbilirdi ki , böyle bir rastlantı olabilir miydi ? Gelen kişi yaklaştıkça , kafasındaki isim güçleniyordu Dean'in . Sonunda yüzü tamamen belli olunca bir şok yaşadı Dean . Bu Bakanlıktan arkadaşı Rachel'di . Peki Psyche'yi nereden tanıyordu ? Bunu bekleyip görecekti işte ...

Konu: Geri: İkinci Buluşma Paz Haz. 29, 2008 2:10 pm

Her yer karanlığa bürünmüştü.. Etrafını zar zor görüyordu Psyche.. Ama Dean'in ona baktığını görebiliyordu, devamı pek önemli değildi bir bakıma.. O sırada Dean'in sesi kulağına çalınmıştı Psy'in..

'' Artık eve gitmelisin Psyche , bugün çok yordum seni , biraz dinlenmelisin ... ''

"Galiba haklısın Dean.. Baksana saat çok geç oldu.."

O sırada çalılıkların arasından gelen sesle ürkülmüştü Psyche.. Çalıların arkasından çıkmıştı o esrarengiz yabancı.. Kimdi peki?.. Psyche biraz daha dikkatli bakınca karşısındaki kişinin Rachel olduğunu anlamıştı..

" Hey! Scarl, James!.. Siz... Tanışıyor musunuz? "

Psyche, Rachel'i görünce şaşırmıştı.. Aslında onu şaşırtan Rachel'in Dean'i de tanımasıydı.. Acaba nereden tanıyorlardı birbirlerini?..

"Gecenin bu saatinde ne işin var burada Rachel?.. Ah bi de soruyorum bilirim sen bayılırsın bu saatlerde buralara tıpkı benim gibi.. Evet, Dean ile tanışıyoruz Rachel.. "

Rachel, Psy'in en yakın arkadaşıydı.. Uuzun bir süreden beri onu tanıyorlardı.. Psy, Rachel'i kardeşi gibi görmüştü.. En kötü gününde onu dinleyen tek insan olmuştu Rachel.. Aynı şekilde Psy'de Rachel'e destek olmuştu.. Bir araya gelip az mı kaynatmışlardı ortalığı?.. Psy'in olanları Rachel'e anlatması gerekiyordu.. Bu yüzden onunla bir araya gelip olanları konuşmaya kafasının bir kenarına yazdı..