Beşinci Kat Koridoru

Konu: Beşinci Kat Koridoru Çarş. Tem. 23, 2008 12:06 pm

--------------> RP İN <---------------

Konu: Geri: Beşinci Kat Koridoru Çarş. Tem. 23, 2008 12:07 pm

Psyche, tam anlamıyla iğrenç bir gece geçirmişti.. Bu gece de Dean’le karşılaştığı geceden beri olduğu gibi kendisiyle yüzleşmişti rüyasında.. Sadece gece olsa iyi Dean’in sesi aklına geldikçe aynı şeyleri yaşıyordu.. Bu gece diğer gecelere oranla biraz daha sıcaktı.. Bu zaten sıkıntılı geçen geceyi daha da zorlaştırmıştı Psy için.. Sıcaktan bunalan Psyche, hızlıca yataktan kalktı ve duş almak için banyoya gitti.. Su buz gibiydi.. Ama bu sefer Psy’in hoşuna gitmişti bu soğukluk.. Banyoda işini bitiren Psy, havlusuna sarılarak odasına geldi..

Bugün diğer günler gibiydi.. Her sabah olduğu gibi bakanlığa gidip işlerini halledecekti.. Bakanlık diyince Dean aklına gelmişti gene Psy’in.. Buluşmayalı yaklaşık bir iki hafta olmuştu.. Ama Psy için bu bir iki hafta bir asır gibi gelmişti.. Onu gerçekten çok özlemişti.. Bu bir iki hafta içinde Psy, Dean’i bir saniye olsun aklından çıkarmamıştı.. Dean’e belli etmek istese de Psy, Dean’e feci şekilde tutulmuştu.. Ondan başka kimseyi düşünemez, ondan başka kimseyi sevemezmiş gibi hissediyordu.. Bu hissettikleri aşk olsa gerekti.. Psy, bu duyguyu daha önce hiç yaşamadığı için tanımını yapmakta da zorlanıyordu.. Hem o gözleri nasıl unutabilirdi ki?.. O gözler ona öylesine sevgi dolu bakarken o nasıl o gözleri unutabilirdi ki?..

Sonra Psy hazırlanması gerektiğini hatırlayarak kendine geldi ve dolabının önüne dikildi.. Giysi seçmek oldukça zor oluyordu Psy için.. Umutsuzca askıları karıştırıyor bir yandan da kendi kendine bişeyler mırıldanıyordu.. Bir süre sonra bişeyler beğenebilmişti Psy.. Askılıktaki ince kumaşlı beyaz bir elbise çıkardı ve hızlıca giyindi.. Sonra aynanın karşısına geçip saçlarına şekil vermeye başladı.. Saçlarını dümdüz hale getirmişti, tabi ki büyüyle.. Bu düz saçlar ona ciddi bir iş kadını ifadesi katıyordu ve Psy de buna bayılıyordu..

Artık gitmek için hazırdı.. Küçük çantasını da eline alıp odadan çıktı.. Bakanlığa giderken kendi kendine bişeyler mırıldanıyordu.. Çok geçmeden bakanlığa gelmişti Psy.. Derin bir nefes aldı ve içeri girdi.. İçerisi hareketli görünüyordu.. Kim bilir belki bugün Dean’i de görürdü.. Psy, Asansörün gelmesini beklemeye başladı.. Birkaç dakika sonra asansör gelmişti.. Diğer insanlarla birlikte asansöre bindi.. İnmesi gereken yere gelince insanlardan müsaade isteyerek asansörden indi Psy..

Koridor sakin görünüyordu.. Birkaç kişi haricinde kimse yoktu koridorda.. Psy odasına gitmek için koridorda uyuşuk uyuşuk yürümeye başladı.. Aklında sadece tek bir kişi vardı o da Dean..

Konu: Geri: Beşinci Kat Koridoru Çarş. Tem. 23, 2008 1:00 pm

O gece … O sıkıntıdan , adaletsizlikten , insafsızlıktan bunaldığı gece aklına geldikçe yüreği hopluyordu Dean’in . Şimdi bakınca , rüya gibi başlayıp sanki zamanının gelmesiyle uykusundan uyanmış , o hayatının en güzel günü dediği gün sanki kaybolup gitmişti bir hayalmişcesine . Geride kalbinin daha hızlı atması sağlayan bir duygu ve zihninden hiç çıkmayan muhteşem bir sima bırakmıştı bu rüya . Ama her sederinde bu rüyanın sonuna geldiğince etraf kararıyordu sanki . O muhteşem duygu yerini kin ve nefrete bırakıveriyordu o anda . İşte bu anlarda adeta kıvranır olmuştu Dean . O güzel anılarını her ne kadar Psy Ölüm Yiyen olsa da kirletmeye niyeti yoktu . Her zaman tertemiz kalacaktı o hissettiği duygu karmaşası …

Yine günün erken saatlerinde Seherbaz bürosunda oturmuş , yapacak bir iş de bulamadığından bu düşüncelere dalmıştı Dean . Psy’nin Ölüm Yiyen olduğunu söylediği o geceden sonra işine daha çok ağırlık vermiş neredeyse evine gitmez olmuştu . Hatta o günden sonra pek uyuduğu da söylemezdi . Ama şimdi kendini yorgun falan da hissetmiyordu . Ölüm Yiyenlere duyduğu nefret ona güç veriyordu adeta . Aslında Psy’nin Ölüm Yiyen olmasını biraz da başkalarına bağlamaya başlamıştı kendini tatmin etmek istercesine . Beklide ailesi , çevresi böyle olmasa … Hemen çıkardı bu düşünceyi aklından Dean . Ne olursa olsun o bir Ölüm Yiyendi . Arkadaşına verdiği sözü unutamazdı ..

Bu düşüncelerinden içeri bir fişek gibi girip omzuna çarpan pembe , kağıttan bir uçağı farketmesiyle uzaklaştı . Kağıdı açıp bakınca Uluslar arası Hukuk Bürosundan geldiğini anladı . Acele Hukuk bürosunu çağrılıyordu . İçinden ‘ Yine lanet olası Ölüm Yiyenler ne halt çevirmiş acaba ! ‘ diye bir yandan da mırıldanarak odasından çıktı ve beşinci kata inmek için asansöre yöneldi .

Asansörün önüne gelip birkaç saniye bekledikten sonra altın parmaklıklar şangırdayarak açıldı . İçeriden birkaç büyücü dışarı çıktı ; birkaçı ise bekledi . Dean içeri adım attığında biraz kel ve siyahi görünümlü adama selam vermeyi ihmal etmedi . Sonra asansör sarsıntıyla durdu ve sakin bir kadın sesi ‘’ Beşinci Kat , Uluslar arası Sihirsel İşbirliği Dairesi buradadır . ‘’ diye konuştu görünmeyen bir yerden . Bu sesle Dean birden irkildi . Burası Psy’nin başkanı olduğu daire değil miydi ? Ya onunla karşılaşırsa ne yapacaktı ? Hiçbirşey yapmadan geçecek mi ; yoksa hiçbirşey olmamış gibi mi davranacaktı ? Bu düşüncelerle birkaç saniye asansörde bekledi Dean . Arkadan tıknaz bir adamın homurdanmasıyla kendine gelerek dışarıya doğru adımını attı . Ama hala kafası bu düşüncelerle meşguldü . Sonra onunla karşılaşmamayı umarak kafasını kaldırdı . Koridor sakindi , birkaç cadı ve büyücü vardı sadece ve tabii mesajlaşmak için kullanılan uçaklar …

Dean tam Hukuk bürosuna doğru adımını atıyordu ki Psy’i görmesiyle yüreği ağzına geldi , kalbi daha hızlı atmaya başladı . Bu güzelliği yeniden görmenin verdiği duyguyla eli ayağı tutuldı sanki . Zihni ona bakmayı reddediyor olsa da kalbi onu buna zorluyordu . Biraz sonra gözlerini ondan büyük bir gayretle çevirerek yürümeye başladı . Onu görmemiş gibi yapamazdı çünkü az önce ona baktığını görmüştü . En iyisi ona soğuk davranarak kendimden uzaklaştırmak diye düşündü ve sakince yürümeye devam etti . Yanına geldiğinde ise soğuk bir uslupla konuştu ..

‘’ Günaydın Bayan Johansson ! ‘’

Konu: Geri: Beşinci Kat Koridoru Çarş. Tem. 23, 2008 1:58 pm

Psyche uyuşuk bir vaziyette odasına doğru ilerlerken arkadan gelen seslerle irkildi ve arkasına döndü.. Dean di arkasındaki.. İlk önce o konuşamazdı.. Dean'in konuşmasını bekleyecekti.. Yanına Dean yaklaşınca tam bişeyler söylemeye hazırlanmıştı ki onun konuşmasıyla sustu.. Duydukları onu iyice suskunlaştırmıştı.. Şoka uğramış gibi açıldı gözleri.. Bayan Johansson demişti.. Daha da önemlisi soğuk bir ses tonuyla söylemişti bunu.. Psyche nasıl karşılık vereceğini bilmiyordu.. Kafası daha önceden hiç olmadığı kadar çok karışmıştı.. Oysa o çok farklı şeyler hayal etmişti. Biraz fazla sustuğunu düşünerek dudaklarını araladı.. Kısık ve bir o kadar da garip ses tonuyla

"Size de günaydın Bay Grant.. Görüşmeyeli nasılsınız?.."

dedi.. Son sözleri biraz iğneleyici gibiydi.. Gerçi sözlerini geri alamazdı.. Ağzından çıkmıştı bi kere.. Psyche ısrarla gözlerini Dean'inkilerden kaçırmaya çalışıyordu.. Sonra dayanamadı ve gözlerini Dean'e çevirdi.. Çok özlemişti o gözleri.. O gözleri görür görmez az önceki öfkesinden eser kalmamıştı.. Tekrar kendine geldi ve büyük bir hışımla gözlerini Dean’in gözlerinden aldı..

Aslında mantıklı düşünmeye çalışınca ona da hak veriyordu Psy.. Sonuçta nasıl bir tepki verebilirdi ki böyle bir durum karşısında?.. Gelip günaydın sevgilim diyerek sarılmadı da çok garip kaçardı.. Ona yavaş yavaş hak vermeye başlamıştı Psyche.. Sonra kendine gelmek istercesine derin bir nefes aldı ve gözlerini Dean’in gözlerine dikip hoş bir ses tonuyla konuşmaya başladı..

“Şey.. İsterseniz birlikte bir bardak çay içebiliriz..”

Konu: Geri: Beşinci Kat Koridoru Çarş. Tem. 23, 2008 4:49 pm

Dean , sevinse mi , üzülse mi bilemez bir hal almıştı şimdi . Bir yandan Psy’i görmenin verdiği coşkuyla kalbi yerinden çıkacakmış gibi ayıyor bir yandan da onun bir ÖY olduğunu düşününce içinde bir öfke kabarıyordu . Bu yaşananlar hiç yaşanmamış olsa şimdi ona açılabilirdi belki . Belki şimdi burada böyle içindeki öfkeyi dizginlemeye çalışıyor değil de ; sakin bir köşede o güzel gözlere doya doya bakıyor olur . Bunları düşünürken fark etmeden Psyche’nin gözlerinde kaybolup gittiğini fark etti . Sonra Psyche’nin sesi çalındı kulağına . Sanki hiçbirşey olmamış gibi davranıyordu . Acaba çay içerken söyleyeceği bişey mi vardı ya da bu öylesine kibarlık gereği yapılmış bir davet miydi ? Bunu anlamak çok güçtü işte , çünkü şu anda Psyche’nin yüz ifadesi hiç de yardımcı olmuyordu ona . Sonunda kararını vererek asasını hafifçe salladı şimdi daha da sakinleşmiş koridora . O an asadan gümüşü bir patronus çıktı ve Hukuk bürosuna doğru yöneldi . Onunla sonra da konuşabilirdi nede olsa …

‘’ Öyle olsun Bayan Johansson ! Bir çayın kimseye zararı olmaz . ‘’

Yine sesinin soğuk çıktığını hissedebiliyordu , ama bu seferki çabaladığı için değil kafasının aşırı dolu olmasındandı . Şimdi onunla ne konuşabileceğini düşünüyordu . Asla eskisi gibi sıcak davranamazdı ona . Bu düşünceler kafasını kemirirken uyuşuk adımlarla Psyche’nin yanı sıra sakin koridorda yürümeye başladı .