karaağcın altı [lütfen sadece ashley;)]

Konu: karaağcın altı [lütfen sadece ashley;)] Cuma Tem. 25, 2008 5:46 pm

Aberforth O akşam kendini çok mutlu hissediyordu.Olivanders'ta işler çok iyi gidiyordu.Herşey yolundaydı.O gün ilk defa Ashley'le buluşacaktı.Dükkanı erkenden kapatmıştı.Evine gitti ve hazırlanmaya başladı.Saçlarına muggle'ların yaptığı gibi jole sürmüştü.Patronus sahilindeki karaağacın altında buluşacakları için muggle kıyafeti girmesi gerekiyordu.Converse'lerini giydi,kot pantolonunu geçirdi,üstünede en sevdiği siyah tişörtünü giydi.
Heycanla evden çıktı.Bir an önce ashley'e kavuşmak için sabırsızlanıyordu.
Diagon Yolu'na tekrar cisimlendi.Ashley için güzel bir demet çiçek yaptırdı.Dükkandan çıktıktan sonra hemen patronus sahiline cisimlendi.
Karaağacın altına bağdaş kurup beklemeye başladı...

Ashley işten erken ayrılmıştı.Çünkü Aberforth ile buluşacaktı ve çok heyecanlıydı.Onu çok seviyordu.Hazırlanmak için eve döndü.Uzunca bir süre hazırlandı.Saçını düzeltti.Onunla beraber geçireceği dakikaları hayal ediyordu bir yandan.Son kez aynaya baktıktan sonra gitme vaktinin geldiğini anladı Ashley.Evin bahçesine çıktı ve patronus sahiline cisimlendi.Çalılıkların arasında belirdi.Çünkü gideceği yer bir muggle yeriydi.Dikkatli olması lazımdı.Çalılıkların arasından zor bir şekilde kurtuldu.Üstünü başını düzeltti ve ilerlemeye başladı.Etrafta bir çok insan vardı ama kimin muggle kimin büyücü olduğunu anlayamıyordu.Biraz ilerledi.Sonunda Aberforth'u görmüştü.Gülümseyerek yanına gitti.Arkasından yaklaştı.Aberforth'un gözlerin iki eliyle kapadı ve:

''Bil bakalım ben kimim?''

dedi ve gülmemek için kendini zor tuttu...

Dakikalar sanki saatlere dönüşüyordu.Bİrden bir ürperti hissetti sonra biri gözlerini kapattı ve;
-Bil bakalım ben kimim?
dedi.
Aberforth bu güzel sesi tanımıştı.Ashley'sinin sesiydi bu heycanla elinden tuttu ve;
-Ashley,sen misin?
dedi.
Ayağa kalktı.Ashley'nin elini kibar bir biçimde öptü.Daha sonra tir tir titreyen eliyle tuttuğu çiçekleri Ashley'e verdi.
-Muhteşem görünüyorsun,dedi.
Bunu söylerken güzel sevgilisinin gözlerine büyük bir sevgiyle bakıyordu...

Ashley çok mutluydu.Gülememek için kendini zor tuttu.Aberforth ellerini tuttu ve:

''Ashley,sen misin?''

Ashley mutlulukla cevap verdi:

''Evet, benim.''

Aberforth ayağa kalktı.Ashley ise Aberforth'un yanına geldi.Aberforth çok hoş gözüküyordu.Aberforth, Ashley'e bir şey vermek istiyor gibiydi.Birkaç saniye sonra Aberforth Ashleye muhteşem bir çiçek demeti uzatıyordu.Ashley mutlulukla çiçekleri aldı ve Aberforth'un yanağına bir öpücük kondurdu.Aberforth Ashley'e

''Muhteşem görünüyorsun.''

dedi.Ashley buna karşılık vermek istiyordu ama ne diyeceğini bilemiyordu.

''Teşekkür ederim.Sen de muhteşem görünüyorsun.''

dedi ve Aberforth'un gözlerinin içine baktı...

Ashley kısa zaman sonra söylediklerine yanıt verdi;

-Teşekkür ederim, sende muhteşem görünüyorsun.

Aberforth sadece;

-Saol ,diyebildi.

Ashley'e bakarken kendini kaybediyordu.Asley'in O'na bakarkenki mutluluğunu hissedince ruhunu sahibini bulduğunu anlamıştı.Kafasından bu düşünceler geçerken yürümeye başladılar.Aberforth Ashley'in koluna girdi.Uzun bir sessizlikten sonra Aberforth bunu bozdu ve ;

-Ashley ben çok korkuyorum.Biliyorsun ben bir ZAY üyesiyim sense ölümyiyen,eğer bunu farkederlerse sonumuz çok kötü olur.Yani kendime gelecek zarardan değil sana bir şey olmasından korkuyorum.

Şimdi sevgilisine mutlulukla değil endişeyle bakıyordu...

Ashley mutlulukla yürümeye başladı.Ashle için her şey çok güzel gidiyordu.Birden Aberforth konuşmaya başladı.

''-Ashley ben çok korkuyorum.Biliyorsun ben bir ZAY üyesiyim sense ölümyiyen,eğer bunu farkederlerse sonumuz çok kötü olur.Yani kendime gelecek zarardan değil sana bir şey olmasından korkuyorum.''

Ashley birden durup derin bir soluk aldı.Ashley'in içindeki tüm mutluluk uçup gitmişti sanki.Aberforth Ashley'e endişeyle bakıyordu.

''Bu durum benim de hoşuma gitmiyor.Bu durumu düşündükçe daha da kötü oluyorum.Buna bir şey yapılmalı ama ne yapılmalı gerçekten bilmiyorum.''

Ashley artık mutsuzdu.Ama bu gerçekti ve derhal bir şeyler yapılması gerekiyordu...

Birden durdular ikiside yaş beton yutmuş gibi donuk bir şekilde birbirine bakıyordu.
Ashley;
''Bu durum benim de hoşuma gitmiyor.Bu durumu düşündükçe daha da kötü oluyorum.Buna bir şey yapılmalı ama ne yapılmalı gerçekten bilmiyorum.''dedi.

Aberfoth cevap verdi;

-Bu çok önemli bir durum ama bize zarar verecekleri gün gelene kadar sadece beklemeliyiz.Neyse bunları unutalım,boşver.

Yine büyük bir mutlulukla güzel sevgilisine bakıyordu şimdi.Yürümeye devam ettiler...

Ashley sanki sonu olmayan bir boşlukta boğuluyordu.Böyle bir çaresizlik Ashley'i çok üzüyordu.Ama elinden bir şey gelmiyordu.Aberforth sessizliği bozdu.

''Bu çok önemli bir durum ama bize zarar verecekleri gün gelene kadar sadece beklemeliyiz.Neyse bunları unutalım,boşver.''

Ashley bu konuyu daha fazla düşünmenin bir anlamı olmadığını farketti.Bu konuları düşünürek mutsuz olmamalıydılar.Ashley bunun için sevgilisine gülümsedi.Yürümeye başladılar.Bir süre konuşmadılar.Sessizliği Ashley bozdu.

''Napıyorsun bakalım?İşler nasıl gidiyor?''

Dedi ve tekrar gülümsedi.Sevgilisinin mutsuz olmasını hiç istemiyordu...

Bir süre sessizce yürüdüler.Daha sonra Ashley;

-Ne yapıyorsun bakalım?İşler nasıl gidiyor?
-Eh fena sayılmaz dükkan her zamankinden iyi gidiyor.Okulda çok yormuyor beni ikinci dönem dersleri başlamadı daha, yani bol bol vakit geçirebiliriz.Eee sen neler yapıyorsun?Bakanlıkta neler oluyor?

Muzipce gülümseyerek Ashley'nin cevabını bekledi.Sahilde epey uzun yol katetmişlerdi...

Ashley bir yandan etrafı seyrediyor bir yandan da Aberfoth'un vereceği cevabı bekliyordu.

''Eh fena sayılmaz dükkan her zamankinden iyi gidiyor.Okulda çok yormuyor beni ikinci dönem dersleri başlamadı daha, yani bol bol vakit geçirebiliriz.Eee sen neler yapıyorsun?Bakanlıkta neler oluyor?''

Ashley Aberforth'un yoğun olmamasına çok sevindi.Birlikte bolca vakit geçirebilrler ve çok eğlenebilirlerdi.

''Bakanlık oldukça sakin.Bazen baskınlar oluyor ama onlar beni ilgilendirmiyor. Bakanlığı bu yüzden çok seviyorum.Çoğunlukla sakin oluyor ve kendine daha çok zaman ayırabiliyorsun.''

Ashley az önceye göre çok daha mutluydu.Her şey çok güzeldi...

''Bakanlık oldukça sakin.Bazen baskınlar oluyor ama onlar beni ilgilendirmiyor. Bakanlığı bu yüzden çok seviyorum.Çoğunlukla sakin oluyor ve kendine daha çok zaman ayırabiliyorsun.''dedi Ashley.

Bu Aberforth'u sevindirmişti.Sevgilisini fazla yorulmaması güzeldi.
Aberforth saatine baktı ve sabaha yaklaştığını farketti.
-Ooo saat sabahın üç'ü olmuş.
Bunu söylemek zoruna gitsede öyleydi işte.Ashley'le beraberken zaman kavramını unutuveriyordu.Konuşmasına devam etti.
-Sanırım artık cisimlensek iyi olur.Yoksa Mr.Walker beni doğduğuma pişman edecek.

Ashley çok eğleniyordu Aberforth'un yanında.Hayatının en güzel anlarını yaşıyordu Ashley.Bir süre yine sessiz kaldılar.Bu defa sessizliği Aberforth bozdu.

''Ooo saat sabahın üçü olmuş.Sanırım artık cisimlensek iyi olur.Yoksa Mr.Walker beni doğduğuma pişman edecek.''

Ashley kendini tutamayıp bir kahkaha koyuverdi.Sakinleşmesi biraz zaman aldı.Niye bu kadar güldüğünü anlayamadı.

''Tamam artık gidelim.''

dedi ve Aberforth'un elinden tutarak cisimlenecek iyi bir yer aramaya başladılar...

Ashley sözlerinin üzerine bolca kahkaha attı.Aberforth buna anlam veremedi ama Ashley ne yapsa hoşuna gidiyordu.

-Tamam artık gidelim.

Bir kaç metre sonra cisimlenmek için bir kayalık buldular.Az sonra bir puff sesi ve yok oldular...

» AshLey TisDaLe