Penelopé Evan Gordon

Konu: Penelopé Evan Gordon Paz Tem. 27, 2008 4:39 pm

Penny etrafına bakındı. Büyük bir şaşkınlık içindeydi. Öleceğine emindi oysaki. Ancak görünürde etrafında hiçbirşey yoktu. Sadece etrafa rutubet kokusu yayan eski ağaçlar ve sonbaharın etkisiyle rengi kahverengi - gri - kırmızı karışımı bir renge bürünmüş , serin rüzgarda bir o yana bir bu yana salınan yapraklar... Anormal hiçbirşey yoktu ormanda. Penny'yi o şu an gören birisi , delirdiğini sanırdı büyük ihtimalle. Penny kendi etrafında dönüp duruyor , şokla dehşet karışımı bir ifadeyle , delice bakışlarla çevresine bakıyordu. Aklını yitirmek üzereydi aslında...

Penny , ormanın içinde kendisinden (ve envait çeşit , ama normal hayvanlardan) başka hiçbirşey olmadığına kanaat getirince , yere oturdu ve bacağını sıvadı. Bir çığlık attı. Kendisine engel olamamıştı. Bacağı sancıyor , zonkluyor ve , Penny'nin midesini bulandıran bir şekilde karıncalanıyordu. Bacağı tamamen parçalanmıştı ; bacağındaki bütün etler , üzerlerine geçirilen dişin etkisiyle parçalanmıştı , üzerlerine biriken kanla birlikte iğrenç bir tablo oluşturuyordu.Penny nefesini tuttu ve , uçları parçalanıp yırtılmış olan eteğinin ucundan küçük bir kumaş parçası söktü. Bacağındaki yaraya hüzünlü bir ifadeyle baktı ve elindeki kumaş parçasını üzerine sardı.Acı dayanılacak gibi değildi. Penny , yerden destek alarak ayağa kalkmaya çalıştı. Ama daha doğrulamadan , yere kapaklandı. Tam da yarasının üzerine! Bacağındaki acı doruğa ulaşırken , tam yanında bir ses duydu.

"Pişşt. Sessiz ol! Bizi duyacaklar.Sana yardım edeceğim ama lütfen bağırmayı kes!"

Penny , bayılmadan hemen önce , şaşkınlıkla , avazı çıktığı kadar bağırdığını farketti. Ardından kendisini , belinden tutup kendisini kaldırmaya çalışan adama bıraktı ve bayıldı...

Ne kadar zordu gözlerini aralamak... Göz kapakları sanki erimiş ve gözlerine yapışmıştı. Çok büyük bir çaba sarfederek tek gözünü açtı. Hiçbirşey yoktu yanında : güvenli. Öbür gözünü de açtı ve yatakta doğrularak etrafına bakındı. Geniş ve ferah bir odaydı burası. Duvarları tahtadan yapılmıştı. Odanın bir duvarını kitaplık oluşturuyordu. Penny , kendisini şaşırtan bir şekilde , keyfinin yerine geldiğini hissetti. Kitapların yanında olduğunu bilmek daima huzur verirdi ona. Kitapların yanında kendisini güvende hissediyordu.

Penny , hiç bilmediği bir yerde olduğunu hatırlayarak etrafını süzmeye devam etti. Buranın garip bir yer olduğu kesindi. Penny , yataktan kalkmaya çalıştığında farketti. Bacağı bir bandajla sarılmıştı. O zamanki kadar acımıyordu. Ormanın içinde yaşadığı dehşet aklına gelince , istemsiz bir şekilde titredi ve yatağın hemen yanındaki sandalyeye tutundu. Gözü karırıyor , başı dönüyordu... Biraz bu pozisyonda , baş dönmesinin geçmesini bekledikten sonra , yaralı bacağının üzerine fazla basmamaya dikkat ederek kapıya doğru yürümeye başladı. Kapının kolunu tuttuğunda burnuna bir koku geldi. Tanıdıktı bu koku. Burnunun bayram etmesine yol açmıştı. Çorba kokusuydu bu... Penny bu kokuyu nerede olsa tanırdı : Tarhana!!

Penny elinde olmadan gülümsedi ; tarhanaya bayılırdı o! En sevdiği yemekti. Peki , bu adam onun en sevdiği yemek olduğunu nereden bilmişti de hazırlamıştı çorbayı... Penny omuz silkti. Nereden bilecekti? Tahmin etmişti muhtemelen. Ya da tarhanayı o da çok seviyordu. Penny , temkinli bir şeklide kapıyı araladı ve başını uzattı.

Penny , hafif bir hayret nidası salıverince , karşısındaki şey dönüp baktı. Bunu insan diye nitelendirmek çok yanlış olurdu. Bu , yıllar önce kitaplarda okuduğu gibi , bir cindi! Ama yercücelerine , evcinlerine veya onun gibi şeylere benzemiyordu. Daha değişik bir şeydi bu... Cin , Penny'nin hayret nidasını duyunca dönüp baktı. Yüzünde insancıl bir gülümseme vardı. Elini yanındaki bir havluya sildi ve , Penny'ye yaklaşarak elini uzattı. Penny'den sadece birkaç santim uzundu.

"Merhaba , benim adım Roly. Acıkmışsındır sanırım. Gel , otur da bir şeyler ye."

Penny , Roly'nin elini sıktı. Elini sıkarken farketti.: Roldy'nin elinin heryanında , biri büyük biri küçük , su toplamış deriler vardı. Penny , salon gibi görünen odanın ortasına kurulmuş sofraya doğru giderken , tabağın birindeki çorbanın içinde dalgacıklar oluştuğunu gördü. Hemen ardından , evin çatısındaki tozları düşürecek kadar bayak bir sarsıntı hissetti. Arkasından gelen sesi duydu.

"Hayır. Geldiler! Bizi takip ederek evi bulmuş olmalılar!Hemen-"

Cinin sözleri , aniden çatının yıkılmasıyla kesildi. Evin hemen üzerinde durmuş , fantastik filimlerden(bu da bir fantastik film sayılır zaten...) fırlamış bir yaratık gibi böğürdü. Penny , kulaklarını tıkamak zorunda kaldı ve kulak zarının patlamaması için ağzını açtı. Bir kabustaydı muttemelen. Arkasındaki cine bağırdı.

"Asam nerede?"

Cinden bir ses çıkmayınca , Penny arkasını döndü ve cinin evin arka kapısından çıkarak tüydüğünü gördü. Yeniden yaratığa döndüğünde , yaratığın elini sağa sola sallayarak evi dağıttığını farketti. Ormanda ona saldıran yaratık da hiç şüphesiz buydu. Penny , o zaman yaratığı kendisinden nasıl uzaklaştırdığını hatırlamaya çalıştı. Beyni durmuştu sanki. Hiçbir şey hatırlamaya çalıştı. Birden , sanki beyni ona yardım etmek için gecikmiş gibi , kafasına dank etti. O hiçbirşey yapmamıştı. Zor durumda kaldığı için asasıyla istemsiz bir büyü yapmıştı ve işe de yaramıştı. Yaratık ulurken ve pençesiyle evin içine uzanmaya çalışırken , Penny etrafına bakındı. Asası neredeydi? Hah! Odanın diğer ucundaki bir sehbanın üzerindeydi. Penny atılarak asasını kaptı ve yaratık pençeleriyle onu parçalamadan önce , asasını kullanarak yine aynı büyüyü yaptı. Büyü yaratığa çarptı ve öcü , acıyla uluyarak ve kuyruğunu savurarak uzaklaşmaya başladı. Penny olduğu yerde kaldı ve , yaratık uzaklaşırken çıkardığı sesin ormanda yankılanmasını dinledi. Ses duyulmaz olunca , dehşetle içini çekti ve arkasını döndü. Garip hissediyordu kendisini. Yaratığın saldırısına uğramadan önce ne yapıyordu? Ha evet , ormandan iksir için bikti topluyordu. Penny , asasını cebine soktu ve , çatısı olmayan evin kapısına doğru yürüdü ve dışarı çıktı. Ev sayılamayacak evin hemen yanında , nadir bulunan bitkilerden birsürü olduğunu gördü ve gülümsedi. Cüceler , periler... Bu karmaşanın içinden çıkmak imkansızdı. En iyisi hiç düşünmemekti... Penny bitkilerin yanına çömeldi ve sakin bir şekilde koparmaya başladı.

Out: Biraz fantastik bir rp oldu ama , puan vermek size kalmış.

Konu: Geri: Penelopé Evan Gordon Paz Tem. 27, 2008 6:03 pm

Betimleme güzel ,
Bir tane bozuk cümle mevcut ,
Uzunluk süper ,
Renkler ideal ,
Noktalama hataları var ama çok değil ...

%97

» Evan Rachel Wood
» Melinda Gordon