Claire Weasley
5. Sınıf Ravenclaw Öğrencisi
Mesaj Sayısı : 798
Yaş : 32
Nerden? : Godric’s Hollow'un yerlisiyiz. Merkezde oturuyoruz,buyrun gelin =)
Rp Sevgilim : Rp sevgülüm gibi davranmazsan davranırlar gülüüüm..
Savaş Tarafım : Z.A.Y
Yaşım(Rp\'de) : (artık) 15
Asam : Zekanın Gücü (zeküyüm demiştim x))
Kan Saflığı : Safkan
En Belirgin Özelliği : Çok zeküyüm ben
Ruh haliniz : 
Kayıt tarihi : 15/06/08
Kişi sayfası
 Büyü Gücü:
    (10/100)
Rp Gücü:
    (95/100)
 | Konu: -Masa 2-  Perş. Ağus. 21, 2008 12:54 pm | |
| Claire Tılsım dersinden çıktıktan sonra ne Hermione'nin nede Ron'un yanına gitmişti. Ne konuşacaklarını çok iyi bilirken bir o kadar da merak ediyordu. Çünkü biri Hermione biri Ron'du. Eğer ufak bir anlaşmazlık veya yanlış anlaşılma olursa beş sene süren arkadaşlık devamö edecekti. Ama -olması gerektiği gibi değil-
Claire bu düşüncelerle kütüphaneye gelmişti bile. Çok kalabalık olmayan kütüphene içinde bulunan insanların sessizliğiyle sanki hiçbir canlı barındırmıyormuş gibi görünüyordu. Claire boş bir masaya oturup çantasını yanına koydu. İçinden bir parşomen parçası, mürekkep ve tüy kalemini çıkarırken gözlerini Madam Pince'e kaydırdı. Herşey normal görünüyordu. "Galiba bir süre kütüphane'ye uğramamam işe yaramış" diye düşündü ve sarı saçlarını geriye fırlatıp başını önüne eğdi. "Hmm Snitch. Bu küçük topu en sona bırakmalıyım." dedi ve diğer topları tanımlamaya başlamak yerine Hermione ve Ron'un şu anda ne konuştuklarını tahmin etmeye çalıştı. İlk kurduğu hayal öyle yollara sapmıştı ki Claire'in nefes alış verişinin düzenini bile bozmuştu. Claire başını büyük bir hızla kaldırdı ve başını kollarının arasına alarak kendi kendine mırıldandı. "Hayır! bu sefer kavga etmeyecekler.." Bunu söylerken tüm kalbiyle de öyle olmasını umuyordu Claire. Yanındaki çantaya uzanıp içinden bir toka aldı. Saçlarını toplayıp tekrar önünde en az midesi kadar boş olan parşomene baktı. Son Hogsmeade gezisinde aldığı masmavi tüy kalemi mürekkebe batırdı ve güzel bir yazıyla başlık attı.
--Quidditch Topları--
Claire ödevi yaptıktan sonra yazdığı yazıyı son bir kez okudu ve eşyalarını çantasının içine tıkıp ayağa kalktı. Bu sefer geç kaldığı, yetişmesi gereken bir yer yoktu. Olabildiğince yavaş bir şekilde kapıya doğru ilerlerken Madam Pince'in oturduğu yere baktı ve onu herzaman ki yerinde görünce gülümsedi. O anda Dünya'da bir ilk gerçekleşti. Madam Pince'de Claire'e gülümsüyordu.
| |
|
