Karanlık Köşe

Konu: Karanlık Köşe Paz Mayıs 11, 2008 11:24 pm

Tom birkaç tane eşya almıştı ama fazla bir şey alamamıştı…Yinede iyiydi ilk günden zaten her şeyi bir güne bırakmak gibi bir lüksü yoktu…Sadece acele etmemeye önem gösterse olurdu…Çünkü hiç acele etmeye gerek yoktu…Tom sinirliydi bu günlerde ailesi onun için her şeyi alıyordu bu iyiydi ama ona değer veren insan az yani değerden kastı pek onunla zaman geçirmiyorlardı…Bunun için çok uğraşmıştı ama yinede nafile olmamıştı illa başka birileriyle tanışmalıydı…

Evden büyük bir sinirle çıkmıştı…Sanki burnundan soluyordu…Bir yere gitmek istiyordu…Hızlı adımlarla domuz kafasına girdi…Tabii girer girmez çıkmıştı…Çünkü içerisi duman doluydu…Bu duman dan nefret ediyordu…Bunun için bir yeri bile terk edebilirdi…Hemen çatlak kazanın yolunu tuttu…Üzerindeki cüppeyi arada çırparak siliyordu…Gelirken toz olmuştu…Çatlak kazana geldiğinde etraf doluydu…Tabii ilerideki karanlık masa hariç.

Yavaşça karanlık masaya yaklaştı.Gövdesinin altı görünecek şekilde oturmuştu.Karanlıktan gövdesinin üstü yoktu.Etrafına baktığında garson ona yaklaşmıştı.Tom da gelen garsona sertçe baktı.Bir kaç saniye öylece beklemişlerdi.Tom hiçbir şey dememişti.İlk garsonun konuşmaya girmesini bekliyordu.Ama aptal garson hiçbir şey söylememişti.Bunun üzerine Tom da söze girdi.

‘’-Bana bir ateş viskisi…’’

dedi adam hızla yanından ayrıldı ve siparişi almaya gitti.Bu sırada etrafına baktığında güzel bir sürü kız vardı ama yanına yaklaşan kız onun ilgisini öylesine çekmişti ki adeta donup kalmıştı.Kız çok güzeldi.Tom kızı görür görmez ayağa fırlayacaktı ama hiçbir şey belli etmeden karanlık köşesinde öylece durdu kız yanına gelip bir şeyler söyleyene kadar…

Out:Dalmayın!

Konu: Geri: Karanlık Köşe Çarş. Mayıs 14, 2008 7:49 pm

Out:Gelmek isteyen 2 ölüm yiyen gelsin ;)

Konu: Geri: Karanlık Köşe Çarş. Mayıs 14, 2008 9:04 pm

Ivy kendini bir kargaşanın içinde bulmuş gibi hissediyordu. Sokaktaki insanlar neden bu kadar hızlı hareket edip, çok yüksek sesle konuşuyorlardı, hiç anlamış değildi. Bu sesler huzurlu içindeki az kalan öfkenin dışarı çıkmasına neden olmak üzereydi.

Ivy çok konuşmayı sevmezdi. O sessizlikten yanaydı. Anlatacak birşey bulmak için zorlanmadıkları belliydi. Yolda geçen tüm insanın sohbet ettiğini, güldüğünü, şakalaştığını görüyordu. Bunlar Ivy için yanlış kavramlardı. Onun yaradılışında bu yoktu. Ailesinin yanından ayrılıp, hızlı adımlarla caddeyi geçmeyi başladı. Annesi;

" Aliciaaa nereye ?" diye bağırdı. Gireceği yeri takip edceğini biliyordu. Arkasına dönüp avaz avaz bağırmak zorunda değildi. İnsanları yararak caddenin karşısında ki Çatlak Kazan'a ulaşmıştı. Annesi burada ki mekanlardan hoşlanmasa da şimdi gidecek sakin bir yer bulamamıştı Ivy...

Kapıda ki yansımasına baktığında kaşlarının son derece çatıldığını gördüğünde, gülümsemeye karar verdi. Kumral hafifi dalgalı saçlarını arkaya atarak büyük kapıyı itekledi. İçerisi tahmin ettiği gibi sakindi, ama nereye oturacağına karar veremiyordu. Boş bir masaya oturmaya yönelecekti ki o an birini fark etti. Aklından ' Sanırım sessiz kalmakta bir yere kadar olmalı' diye geçirdi. Bu düşünce sinsi bir gülümseyişe neden olmuştu. Sessizlikten hoşlanıyordu. Fakat sohbet edilecek birini bulduktan sonra konuşmanın eğlenceli olduğunu biliyordu. Kendi duyabileceği bir şekilde;

" Bakalım, Ne kadar sohbet edilecek biri mi? " dedi ve orada oturan sarı saçlı ,asi görünüşlü çocuğa doğru ilerledi. Yeşil gözlerini ona dikerek;

" Oturmam da bir sakınca görmüyorum, ya sen?" dedi. Çocuğun onu red etme ihtimali çok yüksek olmasına rağmen, Ivy böyle konuşuyordu işte. Annesi 'kötü olabilirisin,ama kaba olmaya çalışma ' diye onu hep uyarırdı. Bunu söylerken biraz olsun çocuğun yüzüne doğru yaklaşmıştı. Şimdi onun cevabını beklemek için hafifçe doğruldu, gözlerini ondan ayrımadan.....

Out : Dalmayın demiştin dalmadın, ama şimdi dalıyorum...

Konu: Geri: Karanlık Köşe Çarş. Mayıs 14, 2008 10:19 pm

" Oturmam da bir sakınca görmüyorum, ya sen?"

kız ona yaklaşmıştı.Gerçekten güzel bir görünümü vardı.Ama buna aldanarak aşık falan olmayı düşünümüyordu.Belki şimdilik saçma bir düşünce olduğuna inanıyordu.Çünkü kötülüğün daha önce geldiğini düşünmüştür hep Kıza gülümsedi ve yavaşça sorusuna cevap verdi.

''-Tabii bir sakınca yok gelebilirsin...''

dedi.Yanındaki sandalyeyi göstererek.Biraz bekledi.Kız sandalyeye oturana kadar suskun bekledi.Ama şimdi konuşmak istiyordu.Aslında insanlarla konuşmak pek tipi değildi.Çünkü daha çok kötü davranışlar sergilediğinden birisinede zarar verdiğinde iyi olmuyordu.Aslında sessiz kalmasının nedeni tam olarak bu değildi.

Ama tam nedenini düşünmek pek istemiyordu.Daha doğrusu düşündüğünde aklını yitireceğinden korktuğu için aklına getirmemeye çalışıyordu.Yavaşça gülümseyerek garsonu çağırdı ve bakışlarını kıza çevirdi garson gelirken kızla konuşmaya başladı.

''-Bir şey içer misin?''

Konu: Geri: Karanlık Köşe Çarş. Mayıs 14, 2008 11:43 pm

''-Tabii bir sakınca yok gelebilirsin...''

Alicia ellerini saçlarına götürüp, sağ omzundan önüne doğru aldı ve ardından oturması için sandalyeyi araladı. Çocuğun tam karşısına bir süre ona baktı sonra etraftakileri incelemeye başladı. Çok kalabalık olmayan mekanda yine de farklı insanlar mevcuttu. Çok aydınlık bir yer olmaması hoşuna gitmişti. Karanlık ortamlardan genel de hoşlanırdı. Kendi odasında gri tonlarda eşya çok mevcuttu ve bu renk odasını elinde olmadan loş hale getiriyordu.

Garsonun geldiğini fark etmişti. Çocuğun sesiyle ona döndü. Çocuk;

''-Bir şey içer misin?'' demişti. Alicia gelen garsona dönerek;

“ Isırgan suyu var mı acaba?”diye sordu. Adama başını sallayıp olduğu söylemişti. Isırgan suyundan pek hoşlanmayan insanlar yüzünden çoğu yerde bulunmayan bir içkiydi. Tadı çok hoş sayılmazdı. Ama içinde alevlerin yükseldiğini hissetmek hoşuna gidiyordu.

Isırgan suyunu getiren garsondan pek hoşlanmamıştı. Ona garip bakışlar atmıştı. Onu tanıdığını hiç mi hiç sanmıyordu. Bunları düşünmekten vazgeçip, gelen ısırgan suyundan yavaşça yudum aldı. Ağzında kısa bir an geveleyip yuttu. Boğazından geçen yanıcı olmayan ama farklı olan bir tat geçerken her zaman değişik şeyler hissederdi. O an ne hissediyordu. Huzur mu? Elindeki bardağı masaya koydu. Gözleri çocuğa bakmadan bardağın kenarında gezinen parmaklarını inceleyerek;

“ Ben Ivy, ya sen kimsin? “ dedi. İsminin sadece yeterli olacağını düşünüyordu. Nasıl olsa onu tekrar görme ihtimali az gibi geliyordu. Geçmişini ve geleceğini öğrenmek istiyorsa o sorardı. Çünkü kendisi öğrenmek istediklerini sormakta hiç çekinmezdi…

Konu: Geri: Karanlık Köşe Perş. Mayıs 15, 2008 12:07 pm

Kız ısırgan suyundna bir yudum almıştı.Kendini tanıtmak isterdi.Ama biraz önce çok konuştuğunu fark etti ve bir şey söylemedi.Kızın ısırgan otunu getirirken ateş viskisinide getirmişti.Bu tadı o kadar seviyrodu ki anlatamazdı.Ama ateş viskini deneyenler hep bu içki için iyi şeyler söylerlerdi.

Tom da bu görüşten biriydi.Zaten hep böyleydi.Viskisinden bir kaç yudum aldıktan sonra kız konuşmaya başladı.Aslında kızın konuşmasını beklemeden o konuşmaya başlayacaktı ama kız ondan biraz daha cesaretli ve açık sözlü çıkmıştı.

“ Ben Ivy, ya sen kimsin? “ dedi kız.

Tom gülümseyerek kıza cevap verdi. ''-Bende Tom...Ben açık sözlü biriyimdir aslında bak safkan mısın bunu sormak zorundayım...''

dedi aslında iyi biriyse pek konuşmazdı.Gerçi hiç konuşmadan giderdi yani ölüm yiyen olma çabasında olmazı onun için daha iyiydi.En azından ailesinin söylediği aklına geliyordu.Ama onlar söyledikleri için değil kendi iyiliği için bu arkadaş seçimini iyi yapmaya çalışıyordu.

Konu: Geri: Karanlık Köşe Perş. Mayıs 15, 2008 7:00 pm

Sorduğu sorunun cevabını beklemek için gözlerinin bardağa dokunan elinden çekip, çocuğun parlak gözlerini çevirdi. Gülümseyişi fark etmeyecek kadar gözler ile ilgileniyordu. İnsanlarla konuşurken gözlerine dikkatlice bakmayı huy edinmişti. Çocuk;

. ''-Bende Tom...Ben açık sözlü biriyimdir aslında bak safkan mısın bunu sormak zorundayım...'' demişti. Alicia soru karşısında alaycı bir şekilde gülümsedi. Eğer safkan olmasaydı yanına gelecek cesareti nerden bulabilirdi ki. Alicia melez ve bulanıkları cesaretsiz kişiler olarak görüyordu. Bekli de bu ön yargı yüzüden kimse ile arkadaş olmuyordu. Ama bu kimin umurundaydı ki, elbette okul başladığın da onun huylarını anlamasa da katlanabilecek arkadaşlar edinebilirdi. Çocuğa ciddi bir şekilde bakıp;

“ Çok mu önemli senin için safkan olup olmamam” dedi. Ivy lafı gevelediği için çocuğun onu melez olduğunu sanacağını düşünüyordu. Merakta bırakılmaktan hoşlanmayan Ivy, Tom’ u merakta bırakmak istemediğine karar verdi. Ama önce ısırgan suyuna ağzına götürerek sevdiği içkiyi doyasıya içmek istiyordu. Cevap sonraya kalabilirdi. Bardağı masaya tekrar koyarak ona doğru yaklaştı. Yüzüne doğru;

“ Elbette safkanım, yoksa burada tek başıma ne işim var. Görmüyor musun? Dışarıda korkudan elini tutmuş ne kadar çok melez var.” dedi. Sesi sona doğru kelimeleri söylerken alaycı bir hal almıştı. Sonra bakışlarının Tom’un arkasında ki cama kaydırdı.

O sıra da Ivy yaşlarında dalgalı uzun saçları olan sarışın bir kız geçti. Annesinin elini tutmuş ona gülümseyerek bir şeyler söylüyordu. Tekrar Tom’a dönerek;

“ Onu tanırım. İki sokak ötede melez bir ailenin kızı, yanında ki de annesi ” dedi. Sonra sandalyesine tekrar yaslandı. Sıra yine ısırgan suyuna gelmişti. Ama içkisi bitmek üzereydi…

Konu: Geri: Karanlık Köşe Perş. Mayıs 15, 2008 10:04 pm

“ Çok mu önemli senin için safkan olup olmamam”

Evet aslında öyleydi.Ama kızın neden bunu sorduğunu bilmiyordu.Yada anlam kazandıramamıştı.Oturduğu yerde rahatsızca kımıldandıktan sonra kıza cevap vermek için onun yüzüne baktı.

‘’-Evet oldukça önemli…’’ dedi ve kız anında cevapı söyledi..

“ Elbette safkanım, yoksa burada tek başıma ne işim var. Görmüyor musun? Dışarıda korkudan elini tutmuş ne kadar çok melez var.” dedi. Sonra bakışlarının Tom’un arkasında ki cama kaydırdı.Tom bu sırada kıza baktı ama bir şey söylemedi.Kız Tekrar Tom’a dönerek;

“ Onu tanırım. İki sokak ötede melez bir ailenin kızı, yanında ki de annesi ” dedi.

Arkasına döndüğünde kızın annesinin eline yapışmıştı.Aslında kıza bakınca onu öldüresi gelmişti.Daha sonra kıza baktı ve bir şeyler söylemeye başladı.

‘’-Evet gördüm.Aslında beni ilgilendirmiyor ama yinede zevk için soruyorum.Alınma.’’ dedi ve kıza baktı.

Konu: Geri: Karanlık Köşe Cuma Mayıs 16, 2008 12:14 am

‘’-Evet gördüm.Aslında beni ilgilendirmiyor ama yinede zevk için soruyorum.Alınma.’’ demişti Tom...

Alicia ısırgan suyunu bitirmişti. Tekrar içmek isterdi ama buna engel olmalıydı. Isırgan suyu onu kendinden geçiriyordu. Çünkü artık bağımlısı olmuştu ve ısırgan suyunun özelliği vücutta fazla tüketildiği zaman baş dönmesine neden olan bir içkiydi. Her şeyin fazlası zarar olduğu gibi…

Tom’ a doğru dönerek;

“ Alınmam, öyle bir huyum yok. Kimseyi takmamaya alıştım. “ dedi. Elindeki yüzükle oynayarak;

“ Alınacağım şeyler nadirdir. Sen kafanı yorma, zaten beni sıkan şeyleri söylemekten hiç çekinmem “ dedi. Yüzükle oynarken parmağını incitmişti. Acıyla hafifçe elini salladı. Ne diyeceğini merak ettiğine şaşırmıştı. Biraz önce baktığı pencere de annesinin selületini gördü. Alışveriş işini bitirmiş gibi duruyorlardı. Ya da hangi dükkana gireceğini şaşırmıştı. Annesi tam bir alışveriş manyağıydı. Değerli mallarıda bulup, ucuza alamakta üstüne deyoktu. Ivy hiç ona çekmemişti. Annesini seyrederken nedense Ivy ne eve gitmek istiyordu, ne de buradan ayrılmak…

Oysa en mutlu olduğu yer olan odasını daha Diagon Yolu’na gelmeden özlemişti. Orda yapacak çok şeyi oluyordu ve orası onun özgürlük alanıydı. Evin diğer bölümlerine göre...