Dönemim İlk Dersi;Tüm Sınıflar Ortak[27- 2]

Mely öğrenciler olmadığında hep yaptığı gibi ayaklarını masaya uzakmış gelecek postasını okuyor , resimlere göz atarken de ıslık çalıyordu. O gün uyandığı andan itibaren çok sinirliydi. Normalde sinirli olduğunu ancak biriyle arası bozulacak kadar kavga ettiğinde anlardı ama bu sefer ne kadar gergin olduğunu aynaya baktığında anlamıştı. İşin komik tarafı bunun özel bir nedeni yoktu. Uyandığı anda üzerindeki siniri hissetmişti. Genelde hep sinirli olurdu ama bu seferki farklıydı. Bu yüzden bugün kahvaltıya inmemiş , direk odasına çıkmıştı.

Başını gelecek postasından kaldırmasını sağlayan şey kapısının gıcırdayarak açılmasıydı. Başını gelecek postasından sanki yoldan geçen birine bakacak gibi umursamaz bir tavırla kaldırdı. Gelen bilmiş öğrenci onun bu tavrını ve oturuş şeklini beğenmemiş gibiydi. Torununa nasihat verecek bir büyükanne gibi Mely'e baktı.Mely da onun bu bakışlarını sallamadan gelecek postasını incelemeye devam etti. Belki de sinirini atmak için çatacak birini arıyordu. Belki de konuşmak istemiyordu kim bilebilirdi? Hem de bunu Mely bile bilmezken. Ama bilmiş kız şansını zorlamaya sonuna kadar kararlı görünüyordu. Elini tehtitkar bir nasihat verir gibi sallaması Mely'nin başını bir kez daha gelecek posatasından kaldırmasına neden olmuştu. Bilmiş kız beklemeden hemen konuşmaya başladı.
-"Bakın profesör..."

O da neydi. Gözü birden kum saatine takılmıştı. Birazdan ders başlayacaktı , ilk günden geç kalamazdı.Belki de şuanda hemen bahçeye inmesi öğrencilerden önce bahçeye inmesini sağlayan iyi bir fikir olabilirdi. Ayrıca bu fikiri bilmiş kızdan kurtulma olarak da tanımlayabilirdi. Kızın sözlerini dinlemeyip yavaşça ayaklarını masadan indirmeden gelecek postasını katladı ve o anda gözüne bir kadının resmi takıldı. Azkabana yeni atılmıştı. Mely iyi miydi? Onun Azkabana atılmasının her karesini gelecek postasından takip etmişti. Artık ölüm yiyenlik Mely için o kadar baskın değildi. Ölüm yiyenler ve zaferleriyle sadece savaş alanında ilgileniyordu. Ve ölüm yiyenler bir kişi kaybetmişti.. Ama bir kişiyle yıkılacak da değildi. Birden başını konuşan kıza döndürdü.Ayaklarını masadan indirdi ve ayağa kalkıp;

-"Dersim var küçük hanım.. Bir diyeceğin varsa yarın aynı saatte odama gelin.."

dedi ve masadan ders kitaplarını alıp sırıtarak koridora çıktı. Dersin başlamasına biraz zaman vardı ama Mely ders için hazırlık yapmalıydı. Ellerini arkada birleştirip yaramazlık yapmış bir çocuk edasıyla gülümsedi ve kendini koridordaki öğrenci kalabalığının arasına bıraktı. Zaten bırakmasıyla öğrenci kalabalığının yarılması bir oldu. İlk başta afalladı , ilerden bir profesör gelip gelmediğine baktı. Ama sonra anladı; Mely eskisi gibi öğrenci değildi ve kendini kalabalığa bırakıp onu nereye götüreceğini düşünemezdi. Artık bir profesördü gülümseyerek öğrenci denizinin açtığı boşlukta ilerlemeye başladı. Zamanla sıkılacağını bilsede şimdilik ona gösterilen saygı çok hoşuna gitmişti. Kalabalığın içinden büyük ciddiyetle geçmeye çalışsada ona bakan tatlı birkaç gence de göz kırpmayı ihmal etmedi.

Gürültülü koridordan tozlu sınıfa geçtiğinde kendini uzayda hissetti. Bu ona yalnız geçirdiği çocukluğunu hatırlatmıştı , yalnız ve boş yere mafolmuş çocukluğunu. O zaman fazla arkadaşı yoktu. Paul , Svet , All ve adını unuttuğu birkaç kişi.. Zaten onlar olmasa kafayı yerdi. Derin bir iç geçirip tozlu masaya kitabını bıraktı ve hızlı adımlarla pencereye doğru ilerledi. Bir yandan perdeleri sonuna kadar açarken bir yandan da çocukluğunda çok sevdiği bir şarkıyı mırıldanmaya başladı;

-"Küçük kelebek.. Yaldızlı bööcek.."

Annesi ölmeden önce onu bu şarkıyla uyuturdu.Ahh.. Mely ailesine ne kadar değer verirdi. Ninniyle uyuma yaşını geçmesine rağmen sırf annesi onunla daha çok ilgilensin diye egr gece annesini baş ucunda görmek isterdi.O annesini görmeye doyamazken bir gece ninniler kesildi , ailesini kaybetmişti. Yanında Sean amcası vardı..Ölüm yiyen ve aslında Mely'i hiç sevmeyen Sean amcası.. Bunları her düşündüğünde gözleri sulanıyordu. Öğrencilerinin karşısına şişmiş gözlerle çıkmak istemezdi. Perdelerle işi çoktan bitmişti. Sınıfın en arkasında duran küçük dolabı açtı ve küçük bir sandık çıkardı. Sandığı profsör masasının üzerine bırakıp açtı. İçinde bir sürü kilit vardı. Bu kilitlerden her sıraya yerleştirmeye başladı. İşi bitmek üzere olduğu anda içeri iki öğrenci girdi;

-"Günaydın profesör , günaydın profesör.."

Son kilitleri de masalara yerleştirdikten sonra gülümseyerek öğrencilerine dönüp;

-"Günaydın çocuklar.."

dedi ve onların konuşmalarını bölmek istemediği için başka birşey söylemeyerek tahtaya doğru ilerledi. Büyü kullanamak istemediği için eline bir tebeşir alıp tahtaya şunları yazdı;

"Melyssa Nelly Miller;
Dönemin ilk dersi,
Konu; Alohamora"

dedi ve yerine oturdu. Sınıfa birer ikişer giren öğrencileri süzüp dersin başlaması için sabırsızlandığını belirtir gibi ayaklarını yere vurmaya başladı. Sınıf ders işlemek için yeterince kalabalık görünüyordu. Diğer öğrencileri daha fazla beklemek gelenlere haksızlık olurdu. Ve Mely kesinlikle bunu istemezdi. Ayağa kalkıp sınıfı ciddi bir gülümsemeyle süzdü. Bütün öğrencilerin yeni öğretmenin kim olduğunu merak ettikleri belliydi. Dudaklarını tatlı bir gülüşle kıvırıp sandalyeden kalktı ve tahtanın önüne geçti;

-"Sanırım geride kalanları beklemeye gerek yok.. Yavaş yavaş dersimize başlayalım.. Benim adım Melyssa Nelly Miller. Bu dönem , belki de gelecek dönemlerde tılsım/muska dersinde karşınıza çıkacak olan profesörüm. Eminim zamanla birbirimizi çok daha iyi tanıyacağız.Şimdi tanışarak vakit kaybetmeyelim öyle değil mi?"

dedi ve ona bakan kalabalığı gülerek süzdü. Belki de çoğu Mely'nin deli olduğunu düşünmüştü. Masanın üzerine oturdu ve sandıktan iki tane kilit çıkarıp sıranın üzerine koydu.

-"Alohamora kilit açma büyüsüdür. Çoğunuz bu büyüyü hayatınız boyunca bir çok kez duıymuşsunuzdur!! Ama ben yine de size nasıl kullanıldığını bir kez daha göstereyim.."

Ona yarısı merakla yarısı da bildiği birşeyi tekrar öğrenmenin sıkıntısıyla bakan sınıfı bir keaz daha süzüp asasıyla masadaki kilitleri işaret etti. Sonra asasını kilite doğrultup;

-"Aslında yapacağımızşey çok kolay bütün yapmamız gereken asamızı kilite doğrultup; Alohamora demek"

dedi ve kilit küçük bir tıkırtıyla açıldı. Oda artık denemek için heveslenen sınıfa güven dolu bir sesle;

-"Herkesin masasında ikişer tane kilit bulunmakta.. Bu kilitlerden biri kolayca açılacaktır. Ama diğerini açmak sizi biraz zorlayabilir.. Ama başaracağınıza eminim.. "

dedi ve tatlı bir gülümsemeyle masadan kalkıp yerien oturdu. Şimdi bütün sınıf kilitleri açmak için sabırsızlanıyordu. Ama Mely'nin gözü kiliti açmayı başaranlarda değildi , aksine başaramayanlara bakıyordu. Gülümseyerek ve inançla , belki bu güven duygusuyla hırslanmaktan belki de içlerindeki güçten onlarad kısa zamanda kilitleri açmayı başardı. Artık Mely'e bu sınıfı tebrik etmek kalmıştı;

-"Aferin çocuklar çok iyiydiniz.. Bugünkü dersimiz burda bitiyor.. Çıkabilirsiniz.."

dedi ve masadaki açık kitabı kapatıp koltuğunun altına aldı. Koridora adım attığı anda yine öğrenciler ona yol vermeye başlamışlardı. Belki de bu anı daha çok yaşayacaktı.

Mary geçen gün uyku sersemi bir halde kayışını yanlışlıkla kopardığı saatini cebinde çıkardı. Artık annesinin hediyesi olan bu saat için üzülmeyi bırakmıştı. Nasıl olsa annesi ona yeni bir tane daha aldığını söylemişti. Eve gittiğinde artık bu eski saati hatıra kutusuna atabilirdi. Gene de saati tekrar cebine koyarken onun bu okulu kazandığında alınan ilk hediye olması bu saati ayrıcalıklı kılıyordu.

Resmine döndü ve fırçasıyla kalan son rötuşlarıda yaptıktan sonra eşyalarını toplamaya başladı. Resim Mary'nin aşkıydı. Küçüklüğünden beri resim defteri ve boyalarını almadan hiç bir yere gitmemişti. En yakın arkadaşıyı resim içini döktüğü. Tüm anlatacaklarını resimlere yansıtmıştı. Tıpkı bir günlük gibiydi onun için resim defteri. Son bir kaç boyayıda kutusuna yerleştirdikten sonra tekrar göle baktı. Göl parıl parıl parlıyordu. Geldiğinden beri bu gölü resimlerine o kadar çok konu etmişti ki hala nasıl farklı bir şeyler bulupta tuvaline yansıttığına kendisi bile şaşıyordu. Ellerini havaya doğru kaldırdı ve esneme harektleri yaptı biraz. Her yeri tutulmuştu. Sonuçta sabahın ilk ışıklarıyla buraya gelmişti ve kafasını kaldırıp güneşe baktığında saatlerdir burda olduğunu anlamak hiçte zor olmuyordu.

Güneşe baktığı için sulanan gözlerini gömleğinin koluna sildi ve resim defterini kapatıp koltuk altına sıkıştırdı. Gryffindor kulesine doğru baktı. Eğer biraz hızlı davranırsa üstünü değiştirecek vakti olabilirdi.

Üstündeki boya olmuş gömleğini çıkardı ve temizce askıda asılı duran formasını ve üstünede Gryffindor armalı cübbesini giyindi. Aynanın karşısına geçip kendini incelemeye başladı. Birden çenesinden ona parlayarak el sallayan boya izlerini farketti.

'' Olamaz ben bütün yolu suratımda bu boyayla mı geldim. ''

Lavaboya koştu ve sabunlu suyla yüzündeki boya izlerini silmeye çalıştı. Yüzünü kuruladığında çenesinin fazla hırpaladığını düşündü. Kızarmıştı ve biraz da acıyordu. Şimdi bununla ilgilenecek zamanı olmadığı için kitapların ve parşomenlerini koyduğu çantasını alarak sınıfa gitti. Profesörün bir şeylerle uğraştığını gördü.

'' Günaydın profesör ''

dedikten sonra boş olan sıralara baktı. Her zaman yaptığı gibi pencerenin kenarındaki en ön sıraya oturdu. Kendinden önce sınıfa girmiş olan iki arkadaşına el sallayarak karşılık verdi ve eşyalarını yerleştirdi. Profesör tüm sıraların üstüne ikişer tane kilit bırakmıştı. Bunların ne olduğuna anlam veremedi neyse zaten nasılsa derste öğreneckti. Bunların ne işe yarayacağını sınıf dolduktan sonra profesör konuşmaya başladı:

-"Sanırım geride kalanları beklemeye gerek yok.. Yavaş yavaş dersimize başlayalım.. Benim adım Melyssa Nelly Miller. Bu dönem , belki de gelecek dönemlerde tılsım/muska dersinde karşınıza çıkacak olan profesörüm. Eminim zamanla birbirimizi çok daha iyi tanıyacağız.Şimdi tanışarak vakit kaybetmeyelim öyle değil mi?"

Profesör sınıfı gülümseyerek inceliyordu. Konuşmalarından profesörün sempatik biri olduğunu düşündü Mary şimdi kendisi de dersi gülümseyerek dinlemeye başlamıştı.

-"Alohamora kilit açma büyüsüdür. Çoğunuz bu büyüyü hayatınız boyunca bir çok keaz duıymuşsunuzdur!! Ama ben yine de size nasıl kullanıldığını bir kez daha göstereyim. ''

Mary bidiği bir büyüyü tekrar öğrenmenin sıkıcı olacağını düşündü. Safkan bir ailede yetişmişti. Küçükken anne ve babası ne zaman kardeşi ve kendisinden bir şeyler saklayacak olsa gece gizlice babasının asasını alır ve sakladıkları şeyin kilidini açarak kardeşiyle birlikte dedektifçilik oynarlardı. O yüzden açamayacağı hiç bir kilit yoktu Mary'nin her seferinde anne ve babasının daha zor kilitler altında sakladıkları şeyleri Mary bir çırpıda başarır olmuştu. Profesörün sesi onu kendisine getirdi ve izlemeye başladı.

-"Aslında yapacağımızşey çok kolay bütün yapmamız gereken asamızı kilite doğrultup; Alohamora demek. Herkesin masasında ikişer tane kilit bulunmakta.. Bu kilitlerden biri kolayca açılacaktır. Ama diğerini açmak sizi biraz zorlayabilir.. Ama başaracağınıza eminim.. "

Mary masasını üstündeki biri bakır öteki, sarımsı kilitleri eline aldı ve şöyle bir gö attıktan sonra daha küçük olan bakır renkli kilidin kolay açılacağına karar verdikten sonra asasını eline aldı ve

'' Alohamora ''

Gerçektende kilit hemen açılmıştı. Şimdi gözüne biraz daha zor olarak gördüğü kilitteydi sıra. Bakır renkli kilidi masasının ucuna koydu ce eliyle sarımtırak renkli kilidi masanın otasına itti. Konsantrasyonunu biraz daha arttırdı ve tekrar aynı sözcüğü söyledi.

'' Alohamora ''

Kilit ilk seferinde açılır gibi olmuştu ama tekrar kapanmıştı. Biraz daha inceledikten sonra tekrar ve daha kararlı bir ses tonuyla söyledi.

'' Alohamora ''

Evet artık kilit açık bir şekilde önünde duruyordu. Bir görev daha baaşarıyla tamamlandı dedi kendi kendine. Diğer arkadaşlarını izlemeye başladı ve bazıları hala uğraşıyorlardı. Ama sonunda herkes kilitlerini açmayı başardı. Bunu gören profesör:

-"Aferin çocuklar çok iyiydiniz.. Bugünkü dersimiz burda bitiyor.. Çıkabilirsiniz.."

Profesörün desi bitiren bu sözlerinden sonra Mary Kate eşyalarını topladı ve profesörün yanına giderek ona iyi günler diledi. Sonrada arkadaşlarına yetişmek için sınıftan hızlıca çıktı.

SONUÇ: 50 üzerinde 40 .. M.N.M.

Drumstrang' in koridorlarında koşan biri vardı. Değişik giyim tarzı, sallanarak yürüyüşü onun Jack olduğunu ele veriyordu. Jack sınıfa girdiğinde henüz hiçbir Drumstrang öğrencisi sınıfta değildi. İçeri girerken :

''Günaydın Profesör '' dedi.

Hızlıca bir sıraya geçti.Önünde bir kilit vardı. Kilidin ne işe yarayacağını anlamaya çalışırken tahtaya baktığında dersin konusunun '' Alohamora '' büyüsü olduğunu gördü. Daha önce ailesi anahtarlarını kaybettiğinde bu büyüyü kullanırlardı. Bir gün Jack nasıl yapıldığını sorduğunda öğrenmişti. Zaten bildiği bir büyüde ne kadar zorlanabilirdi ki. Biraz hazırlanmanın ardından Profesör Miller ayağa kalktı. Derse başlayacağı belliydi. Onlara:

"Sanırım geride kalanları beklemeye gerek yok.. Yavaş yavaş dersimize başlayalım.Benim adım Melyssa Nelly Miller. Bu dönem , belki de gelecek dönemlerde Tılsım/Muska dersinde karşınıza çıkacak olan profesörüm. Eminim zamanla birbirimizi çok daha iyi tanıyacağız.Şimdi tanışarak vakit
kaybetmeyelim öyle değil mi?" dedi.

Jack onu dinlerken Profesör, önce sınıfı kontrol etmiş sonra da masanın üstüne oturmuş eline de iki tane kilit almıştı. Onlara döndü ve :

"Alohamora kilit açma büyüsüdür. Çoğunuz bu büyüyü hayatınız boyunca bir çok kez duymuşsunuzdur!! Ama ben yine de size nasıl kullanıldığını bir kez daha göstereyim.." dedi.

Profesör tekrar sınıfı kontrol ederken Jack asasını hazırlamış büyüye konsantre oluyordu. Profesör onlara büyünün yapımını anlatıp iki kilidin birinin çok kolay diğerininse biraz zor açılacağını söyledikten sonra Jack eline ilk kilidi alıp :

''Alohamora'' dedi.

Bu kilit kolay olanı olmalıydı. Çünkü kilit anında açılmıştı. Jack ikinci kilidi eline almıştı. İlkinden daha ağır ve sağlam bir görünüşü vardı. Üzerinde bir sağlamlaştırıcı büyü varmışa benziyordu. ANcak hiçbir büyü bir Sparrow' u durduramazdı. Özellikle de Jack Sparrow'u. Jack asasını uzatıp :

'' Alohamora '' dedi.

Kilit açılıyordu. İçindeki mekanizma sonuna kadar açılmış sadece bir hareketi kalmıştı ki kilit tekrar kapandı. Jack bu kilidin yaptığını görünce; biraz daha sert bir şekilde söylemeye karar verdi. Konsantrasyonunu bozmadan; sert ve inatçı bir şekilde tekrar :

'' Alohamora '' dedi.

Kilit yine son harekete kadar gelmişti. Zorlanarak da olsa açılmış bir şekilde Jack' in elindeydi kilit. Jack zafer kazanmış gibi kilide bakıp :

''Hiçbir kilit Jack Sparrow' u durduramaz. '' dedi.

Tam o sırada Profesör' ün sesini duydu :

"Aferin çocuklar çok iyiydiniz.. Bugünkü dersimiz burda bitiyor.. Çıkabilirsiniz.."

Bunun ardından Jack asasını da alıp hızla dışarı çıktı.Onun için yoğun ve uzun bir gündü. Çünkü programı çok doluydu. Quidditch antrenmanları, dersler ve diğer aktiviteler onu gün boyunca tatlı bir yorgunluğa sokacaktı.

SONUÇ=50 üzerinden 30 puan.. M.N.M.

Sınıfın en arkasında duran küçük dolabı açtı ve küçük bir sandık çıkardı. Sandığı profsör masasının üzerine bırakıp açtı. İçinde bir sürü kilit vardı. Bu kilitlerden her sıraya yerleştirmeye başladı. İşi bitmek üzere olduğu anda içeri iki öğrenci girdi;

-"Günaydın profesör , günaydın profesör.."

Son kilitleri de masalara yerleştirdikten sonra gülümseyerek öğrencilerine dönüp;

-"Günaydın çocuklar.."

dedi ve onların konuşmalarını bölmek istemediği için başka birşey söylemeyerek tahtaya doğru ilerledi. Büyü kullanamak istemediği için eline bir tebeşir alıp tahtaya şunları yazdı;

"Melyssa Nelly Miller;
Dönemin ilk dersi,
Konu; Alohamora"

dedi ve yerine oturdu. Sınıfa birer ikişer giren öğrencileri süzüp dersin başlaması için sabırsızlandığını belirtir gibi ayaklarını yere vurmaya başladı. Sınıf ders işlemek için yeterince kalabalık görünüyordu. Diğer öğrencileri daha fazla beklemek gelenlere haksızlık olurdu. Ve Mely kesinlikle bunu istemezdi. Ayağa kalkıp sınıfı ciddi bir gülümsemeyle süzdü. Bütün öğrencilerin yeni öğretmenin kim olduğunu merak ettikleri belliydi. Dudaklarını tatlı bir gülüşle kıvırıp sandalyeden kalktı ve tahtanın önüne geçti;

-"Sanırım geride kalanları beklemeye gerek yok.. Yavaş yavaş dersimize başlayalım.. Benim adım Melyssa Nelly Miller. Bu dönem , belki de gelecek dönemlerde tılsım/muska dersinde karşınıza çıkacak olan profesörüm. Eminim zamanla birbirimizi çok daha iyi tanıyacağız.Şimdi tanışarak vakit kaybetmeyelim öyle değil mi?"

dedi ve ona bakan kalabalığı gülerek süzdü. Belki de çoğu Mely'nin deli olduğunu düşünmüştü. Masanın üzerine oturdu ve sandıktan iki tane kilit çıkarıp sıranın üzerine koydu.

-"Alohamora kilit açma büyüsüdür. Çoğunuz bu büyüyü hayatınız boyunca bir çok kez duıymuşsunuzdur!! Ama ben yine de size nasıl kullanıldığını bir kez daha göstereyim.."

Ona yarısı merakla yarısı da bildiği birşeyi tekrar öğrenmenin sıkıntısıyla bakan sınıfı bir keaz daha süzüp asasıyla masadaki kilitleri işaret etti. Sonra asasını kilite doğrultup;

-"Aslında yapacağımızşey çok kolay bütün yapmamız gereken asamızı kilite doğrultup; Alohamora demek"

dedi ve kilit küçük bir tıkırtıyla açıldı. Oda artık denemek için heveslenen sınıfa güven dolu bir sesle;

-"Herkesin masasında ikişer tane kilit bulunmakta.. Bu kilitlerden biri kolayca açılacaktır. Ama diğerini açmak sizi biraz zorlayabilir.. Ama başaracağınıza eminim.. "
Mary "Alohamora" dedi ve küçük bir klik sesi duydu başarmıştı!O anda zil çaldı.Çıkmak için profesörü bekledi önünden çıkmak saygısızlık geliyordu.Profesöre kapıdan çıkarken iyi günler diledi ve neşeli bir biçimde sonraki dersi için yola koyuldu.

SONUÇ; SEN BUNA RP Mİ DİYORSUN? SADECE BENİM RPMİ KOPYALAYIP YAPIŞTIRMIŞSIN!! BU SAYGISIZLIKTAN DOLAYI RP'NE 0 PUAN VERİYORUM VE SENİ DERSE GİRMEMİŞ KABUL EDİP BİNANDAN 10 PUAN ALIYORUM!!!

“ Ivy, Ivy!”

Bir sesin onu uyandırışına alışık değildi, Alicia. Okula geldiğinden beri hiçbir arkadaşı ona uyurken dokunmamıştı. Onun için kocaman altı yıl geçmişti işte böylece. Gözlerini sesin etkisi ile aralayıp, yatağından yavaşça doğruldu. Ayaklarını tek seferde aşağı doğru salladı. Gözü başını kaldırmasıyla duvara yapıştırdığı çizelge takıldı. Ona seslenen arkadaşına aldırmadan ona doğru ilerledi ve çizelgenin üzerindeki boş kalan yuvarlaklardan birine çarpı koydu. Arkasına döndüğünde arkadaşı eli belinde kızmış bir şekilde ona bakıyordu.

“ En azından günaydın diyebilirdin, Alicia!”

Arkadaşının sesindeki kinayeyi hissetmişti. Ne olmuştu sanki biraz bekleseydi. Ona hafifçe gülümseyerek selam verdi.

“ Günaydın. Abigail!”

Kızın uykulu bir hali vardı. Onun gece boyunca uyumadığını biliyordu. Sevgilisi ile sorunları vardı ama bu Ivy’nin umurunda değildi. Ona akıl vermişti ama o kulaklarını tıkamayı tercih etmişti. Şimdi çekmek zorundaydı. Ivy kimsenin derdi için kendini üzemezdi. Ivy ona bakmamayı tercih ederek yatağının ucundaki giysilerine doğru ilerledi. Artık arkadaşı da pes etmiş gibi kendi giysileri ile ilgilenmeye başlamıştı.

Giysilerini giyip, aynanın karşısına geçti. Uzun saçlarını yana doğru alarak onları sık telli bir fırça ile taramaya başladı. Bu vakitlerde annesi gelirdi aklına. O da aynanın önüne geçip aynı şekilde tarardı saçını. Alicia da onu gıpta ile seyrederdi. Gri cüppesi ve uzun kumral saçları ile güzel bir kız olarak nitelendirilebilinirdi Alicia. Ela gözleri birçok erkeği etkisi altına almıştı. Ama en önemli özelliği ikna kabiliyeti ve umursamaz halleriydi. Arkadaşının da hazırlandığını fark etmişti. Ona anlatacakları vardı belli. Alicia da dinlememeye kararlıydı. Kıza doğru yürüdü ve yanından geçti tek kelime etmeden, kızın şaşkınlıktan hareket etmediğini anlayınca yürümeye devam ederek konuştu.

“ Gelmiyor musun, Abigail?”

Birlikte sus pus kahvaltıya gitmişlerdi. Alicia sınıfın erkekleri ile konuşarak zaman geçirirken, Abigail yanında oturmuş tabağıyla oynuyordu. Artık oda anlatmaktan vazgeçmiş gibiydi. Kararının bir başka nedeni de belki de Abigail’in karşısında ki masaya oturmuş sevgilisinin kahkahalar eşliğinde bir kızla konuşmasıydı. Ivy dayanamayıp arkadaşının omzuna dokundu ve gülümser gözlerle baktı.

“ O senin umurunda olmamalı!”

“ Deniyorum, Ivy. Ama bu çok zor, yapamıyorum.”

Alicia karşı masaya bakış atıp, kendi dünyasına dönmüştü bile. Diyeceğini demişti. Kahvaltılarını bitirip biraz bahçede eğlenmişlerdi. Ders saatinin kaçmaması için bir anda koşar buldu kendini. Koridorlar az da olsa sessizleşmişti. İki kızın ayakkabılarından çıkan tok ses bazı yerlerde yankılanıyordu. Dersliğe nasıl girdiğini anlamadı Alicia. Önden Abigail girmişti, ardından Ivy nefesini kontrol ederek sınıfa dalmıştı. Ama profesör tahtaya bir şeyler yazmakla meşguldü. Masalardan birine yerleşmeye çalışırken gözü hala tahtadaydı. Oturduğu an profesörün kim olduğunu, hangi ders olduğunu ve dersin içeriğini yazdığını görmüştü. Bir an büyüyü tekrar okudu. ‘Alohamora’ mı? Bu büyüyü üçüncü sınıfta öğrenmiş olduğunu hatırladı. Ama unutmuş olabilirdi. Çünkü hiç kilit açma merasimin de bulunmamıştı. Bu işleri abisi hallediyordu. Ivy’nin yüzüne neşeli bir gülümseme yayıldığı an profesör derse başladı. Sandalyeden kalkan kadın, tam bir nezaket abidesi gibiydi. Çok cilveli ve güzel görünüyordu. Sınıftaki büyük küçük tüm erkeklerin göz zevkini etkileyecek gibiydi.

Söylediklerini ellerini masaya dayayarak dinlemişti. Arada gözlerini sınıfta gezdiriyordu. Bazı arkadaşları sıkıldığını belli etse de Ivy uygulama zamanını bekliyordu. Bu ona şuan ki sıkıcı duruma dayanmayı sağlamıştı. Kendilerini tanıtmayı atladığı içinse kadına içinden teşekkür üstüne teşekkür sunmuştu. Kilit açma anını anlatırken kendi önünde ki sandıkları inceledi. Çok kolay açılacak gibi gözüküyorlardı. Ivy ve diğer yedinci sınıflarda biraz olsun kendine güvenleri olduğunu hissetti. Zaten gördükleri bir şeydi. Tekrar sandalyesine oturduğunda Alicia Abigail’e dönerek kısık sesle konuştu.

“ Hadi yapalım şu işi.”

Abigail başını hafifçe sallayıp, asasını ortaya çıkardı. Büyülü sözleri fısıldayıp bekledi. Küçük kilit aniden açılarak kapak savruldu. Abigail sıra sende der gibi baktı. Alicia cüppesinin altındaki asasını çıkarıp büyülü sözleri söyledi.

“ Alohamora!”

Kendi sandığının da Abigail’in ki gibi savruldu. Onun sırasını beklemeden ikincisine asasını yöneltti. Büyüyü hızlıca söyledi. Bir an olmadı sandı. Sandığın kapağa savrulmamıştı. Bir saniye sonra hafif bir ‘Tık’ sesi duyuldu. Elini sandığa götürdü ve kapağını kaldırmaya çalıştı. Sandığın kapağı yavaşça açıldı. Kilidini açmıştı işte. Abigail’e dönerek elini sandığa işaret etti. Buyur der gibi… Onun ki de açıldığında ikisi birlikte sınıftaki ufaklıklar hakkında yorum yapmaya başladılar. Abigail’in neşesi gelmeye başlamıştı.

Profesör ders bitimini haber verdiğinde sınıftan iyice kopmuşlardı. O duymasın diye kısık sesle konuşmuşlardı. Etraftakilerin de motivasyonunu bozmak istememişlerdi. Profesör ayağa kalkıp salına salına gittiğinde Abigail ile Alicia toparlanıp hızlı adımlarla sınıftan ayrıldılar. Yapacak önemli bir ileri vardı. Abigail’in sevgilisini ve kahvaltıda ki o sümsük kızı halletmek gibi…

SONUÇ: 50 üzerinden 50 puan..

Gabriella güneş ışınlarının yüzüne çarpmasıyla birden yatağından fırladı çok heyecanlıydı. Bugünkü ilk dersi Tılsım/Muska'ydı. Bugünkü ilk dersi olacaktı. Hemen banyoya gitti yüzüne soğuk suyu çarparak kendine gelmişti. Sonra yüzünü kurulayarak yatakhaneye girdi. Dolabının kapağını açtı. Giysilerini giydi ve dolabın kapaklarını tekrar kapattı. Çok acele ediyordu. Hemen dersliğe doğru koşmaya başladı. Tam o sırada karşısına çıkan bir çocuğa çarptı. Kitapları yere yığılmıştı. Eğilerek kitaplarını topladı. Çocuk sinirli bir şekilde Gabriella'ya:

-Biraz dikkat etsene. Ne bu acele.

dedi. Gabriella çocuğa:

-Derse yetişmem gerek çok özür dilerim, hatta tekrar tekrar özür dilerim.

dedi. Yine hızlı hızlı dersliğe doğru koşmaya başladı. Dersliğin kapısını çaldı ve içeri girdi. Profesöre:

-Günaydın Bayan Profesör.

dedi ve hemen yerine geçti. Kitaplarını sıranın üstüne koydu. Sırasında kilitler duruyordu. Sonra Bayan Profesör'ün sesini duydu.

-"Günaydın çocuklar.."

Gabriella'nın heyecanı biraz azalmıştı çünkü derse başlamışlardı. Profesör büyü kullanmak istemediği için tebeşirle tahtaya:

"Melyssa Nelly Miller;
Dönemin ilk dersi,
Konu; Alohamora"

yazdı ve yerine oturdu. Sınıfı brikere süzdü ve dudaklarını tatlı bir gülüşle kıvırıp sandalyeden kalktı, tahtanın önüne geçti:

-"Sanırım geride kalanları beklemeye gerek yok.. Yavaş yavaş dersimize başlayalım.. Benim adım Melyssa Nelly Miller. Bu dönem , belki de gelecek dönemlerde tılsım/muska dersinde karşınıza çıkacak olan profesörüm. Eminim zamanla birbirimizi çok daha iyi tanıyacağız.Şimdi tanışarak vakit kaybetmeyelim öyle değil mi?"

dedi. Gabriella buna çok sevinmişti içinden:

-Yaşasın. Zaten bu tanışma faslını hiç sevmiyorum.

demişti. Herkes buna sevinmişti zaten.Sonra Profesör:

-"Alohamora kilit açma büyüsüdür. Çoğunuz bu büyüyü hayatınız boyunca bir çok keaz duıymuşsunuzdur!! Ama ben yine de size nasıl kullanıldığını bir kez daha göstereyim. ''

dedi. Gabriella zaten bu büyüyü biliyordu. Ama Profesör'ün göstermesiyle iyice kavradı. Profesör asasını kilide doğrultarak:

-"Aslında yapacağımızşey çok kolay bütün yapmamız gereken asamızı kilite doğrultup; Alohamora demek"

dedi. Sonra tekrardan sınıfa baktı:

-"Herkesin masasında ikişer tane kilit bulunmakta.. Bu kilitlerden biri kolayca açılacaktır. Ama diğerini açmak sizi biraz zorlayabilir.. Ama başaracağınıza eminim.. "

dedi ve Gabriella'da kendinden emindi ve asasını birinci kilide doğrultarak kendinden emin bir şekilde:

"Alahamora"

dedi.Birinci kilit küçük bir sesle çok kolay bir şekilde açılmıştı. Ama Profesör ikinci kilidin açılması biraz zor olabilir demişti. Ama Gabriella tekrar kendinden emin bir şekilde asasını ikinci kilide doğrultarak:

"Alahamora"

dedi. Bunun açılmasında biraz zorlanmıştı. Ama başarmıştı ve kilidi açmıştı. Çok mutluydu.Dersin sonu gelmişti. Profesör:

-"Aferin çocuklar çok iyiydiniz.. Bugünkü dersimiz burda bitiyor.. Çıkabilirsiniz.."

dedi. Gabriella büyük bir mutlulukla kitaplarını topladı ve sınıftan ayrıldı.

SONUÇ: 50 üzerinden 20 puan..