Düşüncelerden Kurtulmak

Konu: Düşüncelerden Kurtulmak Paz Tem. 06, 2008 4:52 pm

Artık Keira yoktu... Belki onunla konuşacak, onu sık sık görebilecekti ama... Yine de evden ayrılmış olması gerçekten üzüyordu Rachel'ı. Özellikle kavgaları, onunla sabahlara kadar ettikleri sohbetleri, Keira'nın öğütlerini öyle özlüyordu ki... Rachel hep çocuk ruhunu göstermişti Keira'ya. Keira hep ayaklarını yere basmayı bilen, olgun ve bilinçli davranan biriydi. Bazen Rachel onu çocuklaştırmıyor değildi ama bu nadir olurdu. Artık ona kim bağıracaktı, kim öğüt verip başını şişirecekti?.. Kendini yapayalnız hissediyordu malikanede. Aklından bir sürü şey geçiyordu. Hepsinde Keira'yı bulmak mümkündü.

Bu düşüncelerle boğuşurken yatağının üstünde bacaklarını bükmüş, dizlerinin üstüne kafasını koymuş bir şekilde saatin tik-tak seslerini takip ediyordu aynı zamanda... Dün gece bir damla uyumamıştı ve hep bu tür düşüncelerle cebeleşmişti. Keira adına gerçekten çok seviniyordu. Paul ona gerçekten aşıktı ve bu uzun ömürlü bir ilişki gibi görünüyordu. Öyle de olacağına herkes inanıyordu. Sonunda evlenmiş olmaları büyücü camiasında çalkalanan bir haber olmuştu. Yılın çifti sonunda evlendi yazılı başlıkları hemen hemen her dergide, gazetede bulmak mümkündü...

Kafasını dizlerinden ayırıp etrafına bakındı bir süre. Biraz dağınıktı oda. Dün biraz fazla içmiş olsa gerek etrafı toplamaya bile hali kalmamıştı. Ama içmesine rağmen hala ayaktaydı ve bir damla uyumamıştı. Direnci yüksekti ama bu sefer düşünceler yüzünden uyku tutmamıştı. Ona olan bağlılığı kimseye karşı olmamıştı daha önce. Onun yerini kimsenin tutamayacağını biliyordu. Bu ayrılık artık hiç bitmeyecekti, Keira artık eve dönmeyecekti... Bunu düşündü bir an... Durdu... Bu üzülmeler nereye kadar gidebilirdi ki? Ağlaması saçmaydı. Onlar her zaman birbirlerinin yaşadıklarını hissederlerdi. Bu yüzden üzülmemesi gerekiyordu. Göz yaşlarını silerek yatağından kalktı ve boy aynasında kendine şöyle bir baktı. Bitap bir hali vardı ve saçlarıyla oynuyordu. Keira görse odasını toplmasını ve duş alıp güzel görünmesini isterdi. Bu kural değişmeyecekti...

" Hadi bakalım... "

Aynadan kendini ayırıp banyoya yöneldi yavaş adımlarla. Üstündekileri çıkarıp soğuk bir duş aldı. Artık daha güzel görünüyordu, yüzü her zaman ki gibi pürüssüz ve lekesizdi. Üzülmeyeceğine dair söz veriyordu kendine aynada. Keira'nın da kötü hissetmesine dayanamazdı ve buna sebep olmayacaktı... 1 saat boyunca kendine bakım yapmıştı. Doğaldı her zaman ki gibi ama biraz üstüne başına çeki düzen vermesi gerektiğini de biliyordu. Dizlerini üstünde kot mini etek giymeye karar verdi. Sahilde bir yürüyüş için iyi görünüyordu. Dar beyaz tül gömlek ve içine de bikini fena olmayacağını düşündü. Belki biraz yüzmek iyi gelirdi.

Uzun hazırlıktan sonra çantasını alıp dışarı çıktı Rachel. Biraz durdu temiz havayı içine çekerek yürümeye karar verdi. Şimdilik doğal bir gezinti iyi olurdu, bu yüzden arabayla gitmemeyi tercih etti. Yol boyunca selam veren insanlarla ilgilenmişti. Bu biraz zaman almıştı ama onu mutlu etmişti. Sonunda masmavi okyanusun güzelliğine eşlik ettiği sahile gelmişti.

" Doğa diye buna derim ben... "

Sahile geldiğinde güneşin tam tepede olduğunu, güneşinse biraz fazla yaktığını farketmişti. Ama bu sorun değildi çünkü palmiyenin koca yaprakları Rachel'ı korurdu. Çantasını yanına bırakıp güneşlenmeye karar verdi. Palmiyenin altından kalkarak güneşlik bir yere gitti. Üstündekileri çıkarıp kumun üstüne uzandı sırt üstü.

Konu: Geri: Düşüncelerden Kurtulmak Paz Tem. 06, 2008 5:22 pm

Herşey mükemmel gidiyor derken Keira, Paul'un uzun bir süreliğine şehir dışına çıkmasıyla dağılmıştı tekrar.. Gideli 2 gün bile olmamasına resmen Keira, Paul'u ne kadar çok özlediğini şimdiden hissediyordu.. Tonks sağ olsun Keira malikanede hiç sıkılmıyordu.. Paul'un annesi ve babası da Keira'yı yanlız bırakmıyorlardı.. Keira, Paul'un ailesini çok sevmişti.. Hatta kendi ailesi yerine koymuştu..

Aile diyince asıl ailesi gelmişti Keira'nın aklına.. Aslında malikaneyi ziyaret etmek istiyordu ama buna bir türlü cesaret edemiyordu.. Ailesinin özellikle de babasının tepkisinden çok korkuyordu Keira.. Neden inatçılık yapmaya devam ettiklerini de bilmiyordu Keira.. Keira, Paul’e belli etmek istemese de düğüne ailesinden sadece Rachel’ın katılmasına çok üzülmüştü.. Hatta düğünden sonra bi ara gizli gizli ağlamıştı bile.. Acaba Rachel da olmasa ne yapacaktı Keira?.. Rachel, Keira’nın reşit olana kadar evde kalmasını sağlayan tek insandı.. Yıllar boyunca o acılara sırf Rachel için katlanmıştı Keira.. Ona olan sevgisini kelimelerle anlatmakta zorlanıyordu Keira.. Rachel’ı bir gün görmeyince onunla bir gün konuşmayınca bi boşluk hissediyordu içinde.. Evlenmenin en zor yanlarından biri de buydu zaten Keira’ya göre..

Keira, Rachel’ı doğru yöne yönlendirmek için dünden bugüne hep çok uğraştı.. Sonuçta bu uğraşlar boşa çıkmamıştı, Rachel şuanda Keira’ya göre mükemmel bir kardeşti.. Keira, Rachel ile her ne yaparsa yapsın gurur duymaya devam edecekti.. Özellikle Paul bu yersiz seyahat ile yanından ayrılınca Keira, Rachel’ı daha da çok aramaya başlamıştı..

Sabahın ilk ışıklarıyla güne gözlerini açmıştı Keira.. Dün olduğu gibi heyecanla odaya baktığında gene Paul’u görememişti.. Uyuşuk bir biçimde yataktan kalktı ve duş almak üzere banyoya doğru ilerledi Keira.. Su buz gibiydi.. Ama kendine getirmişti Keira’yı.. Keira, bornozuna sarıla sarıla tekrar odasına geldi.. Bugün sahile gitmek istiyordu.. Biraz güneş ışığı ona iyi gelirdi.. Oturduğu puftan kalktı ve paytak paytak ilerleyerek dolabının önüne geldi Keira.. En alt çekmeceden kırmızı tonlarında bi bikini çıkardı ve üşümemek için hızlıca giyindi.. Plaja inecekti ama bu şekilde de inemezdi.. Kısa bi kot şort ve askılı beyaz bi body çıkardı dolabından ve onları da giyindi Keira.. Çantasının içinde havlu, güneş yağı gibi plajda lazım olabilecek şeyleri de doldurdu Keira.. Etejerin üzerindeki beyaz gözlüğünü de body’sinin kenarına taktı ve kahvaltı yapmak üzere aşağıya indi..

Görünüşe göre Bay Walker ve Bayan Walker çoktan ayrılmışlardı evden.. Keira, çantasını masanın üzerine koydu ve dolaptan bi dilim kek çıkardı.. Hızlı hızlı keki yedikten sonra çantasını da alıp malikaneden ayrıldı Keira..Uygun bir yerde sahile cisimlendi..”Puff..”

Sahile gelmişti Keira.. Gözleri şimdi tanıdık yüzleri arıyordu.. Şaşkın şaşkın etrafına bakınırken palmiyenin altında tanıdık bir yüz gördü Keira.. Bu Rachel’dı.. Gülümseyerek onun yanına doğru ilerledi..

“Söylesenize küçük hanım güneş kreminizi sürdünüz mü?..”

Keira çantasından havlusunu çıkardı ve Rachel’ın yanına uzandı.. Bu kadar da tesadüf fazlaydı artık..

Konu: Geri: Düşüncelerden Kurtulmak Paz Tem. 06, 2008 5:42 pm

Rachel denizin sonsuzluğuna dalmışken, artık iyi şeyler düşünmenin verdiği mutlulukla gülümsüyordu. Canını sıkmaya değmeyeceğini anlaması ona huzur vermişti. Keira belki şuan Paul ile mükemmel bir yemek yiyordu. Paul'un mutfakta iyi olduğu da çalınmıştı kulağına. Tam Keira'nın istediği gibi; nazik, centilmen, anlayışlı, zeki ve ahlaklı biriydi. Rachel Keira'nın birlikte olmaktan mutlu olduğu kişileri her zaman sevmişti. Onu mutlu edenler her zaman dostu olmuştu. Çünkü Keira'ya benzemek, onun onayladığı şeyleri yapmak her zaman en doğru gelirdi Rachel'a.

Kollarından destek alarak sırtını kumdan ayırdı yavaşça. Başını arkaya yatırarak saçlarının sarkmasını sağladı. Gözlerini kapayarak dik vuran güneşten koruyordu. Sahilin sesini gözlerini kapayınca daha iyi duyuyordu ve gerçekten çok huzur vericiydi. Hafif gözlerini araladı. Bu fazla rahatsızlık vermemişti ama tam açmak istiyordu. Bunun içinse güneş gözlüğüne ihtiyacı vardı. Olduğu yerde ayaklarıyla bağdaş kurarak çantasını önüne çekti. Uzun bir süre gözlüğü aramakla meşgul olmuştu. Ama sonunda onu bulabilmişti.

Gözlüğünü takarak eskisi gibi bir pozisyon aldı. Artık güneşe rahatlıkla bakabiliyordu. Azda olsa rahatsız ediyordu ama bunu seviyordu. Acı olmadan hiç bir şey başarılmazdı zaten... Bunu düşündüğüne inanamayarak aklından attı. Çünkü bu babasının sözüydü ve söylemesinin sebebi kötüydü. Babasını aklına getirmişti birden. Nerden çıkmıştı sanki şimdi huzur doluyken...

" Söylesenize küçük hanım güneş kreminizi sürdünüz mü?.. "

Nazik bir sesle durdu biraz... Daha sonra ani bir hareketle sese döndü. Gözlüğü hızla çıkarıp bir süre baktı.

" Keira!.. Senin Paul'un yanında olacağını sanıyordum. Bugün Pazar nede olsa. Ya da Paul'un burada olması gerekirdi. "

Gülerek Keira'ya sarıldı ve kokusunu içine çekerek ona gülümsedi. Gerçekten bunu bile özlediğini düşünüyordu. Ama düşündüğü tek şey bu değildi... Paul neredeydi acaba?

Konu: Geri: Düşüncelerden Kurtulmak Paz Tem. 06, 2008 6:15 pm

Keira şaşkın bir ifadeyle Rachel’e gülümserken Rachel ona büyük bir içtenlikle sarılmıştı.. O an Keira’nın bütün duyguları allak bullak olmuştu.. Bunu Rachel’e hissettirmemek için gözlerini sildi..

" Keira!.. Senin Paul'un yanında olacağını sanıyordum. Bugün Pazar nede olsa. Ya da Paul'un burada olması gerekirdi. "

“Hiç sorma bitanem.. Paul zorunlu olarak uzun bir seyahate çıktı.. Ne zaman geleceğini bilmiyorum.. Ayrılalı 2 gün anca oldu ama onu ne kadar özlediğimi tahmin bile edemezsin..”

Keira durumun farkında o anda biraz daha iyi varmıştı.. Paul gerçekten uzun bir süre olmayacaktı.. Sinirleri ve morali allak bullak olmuştu.. Ne yapacağı konusunda hiçbir fikri yoktu.. Ama bunu RacheL’e hissettirmemesi gerekiyordu.. Kendi sorunlarıyla onu üzmek istemezdi.. Ama Keira’nın tanıdığı Rachel, sırf merakından olayı karıştıracaktı..

Güneş tam tepelerindeydi şuanda.. Keira üzerindekileri çıkardı ve gözlüğünü de gözüne taktı.. Vücudunu zararlı güneş ışınlarından korumak için yağlanmalıydı.. Çantasının içinden yaklaşık 50 faktörlük güneş kremini çıkardı ve vücuduna sürmeye başladı.. Durgundu.. Anın keyfini çıkarmaya çalışıyordu ama gözlerini her kapatışında Paul’u görüyordu..

Konu: Geri: Düşüncelerden Kurtulmak Paz Tem. 06, 2008 7:55 pm

Rachel uzun bir heyecan yaşadıktan sonra, kumlara uzanıp yan şekilde Keira'ya döndü. Başını koluna dayayarak onu hem dinliyor, hemde izliyordu. Söylediklerini tamamen dinleyince kaşlarını çatmıştı biraz. Evleneli 2 hafta bile olmamışken buda nereden çıkmıştı böyle? Paul'ün etkili bir bahanesi olması gerekiyordu. Yoksa Keira üzüldüğü için ona feci halde kızabilirdi. Kaşlarını düzeltip Keira'nın üzülmemesi için gülümsemeye devam etti.

" Merak etme canım. Temelli gitmedi ya. İnan bana seni özleyip erken bile döner. Hem o gelene kadar benimle daha fazla görüşür, onun özlemini bir süreliğine de olsa unutursun. "

Keira'yı ne kadar çok sevdiğini gittikten sonra anlamıştı Rachel. Aslında değer bilmez bir insan değildi. Eskiden de biliyordu onu ne kadar çok sevdiğini. Ama bu eskisi gibi değildi. Bu sefer hiç olmadığı kadar çok seviyordu Keira'yı... Bu atasözünü hatırlamak istemiyordu ama yine de gleiyordu aklına. Onun hareketlerini hayranlıkla izliyordu. Bilmiş tavırlarını bile özlemişti.

" Seni gerçekten çok özledim. Babam ve annemle aynı evde olmak... Offf beni yanlız bıraktın ha... Ben sana sorarım bunun hesabını. "

Bunu şakayla karışık söylemişti. Zaten gülüyordu ve Keira'nın anlamayacağını biliyordu. Ama onlarla tek başına savaşmak gerçekten güçtü...

Konu: Geri: Düşüncelerden Kurtulmak Paz Tem. 06, 2008 8:08 pm

Keira, kendine gelmeye çalışıyordu.. Gözlerini kapattığında kulağına çalınan dalga sesleri içinde Paul'un de sesini duyuyordu.. O ses Keira'ya seni seviyorum diyordu.. Konsantre olmaya devam ettikçe daha da içtenleşiyordu.. Sanki Paul'un içini okuyordu Keira.. Bu işkencenin devam etmemesi için gözlerini açtı..Hayalle gerçeği ayırt etmesi gerekiyordu..

" Merak etme canım. Temelli gitmedi ya. İnan bana seni özleyip erken bile döner. Hem o gelene kadar benimle daha fazla görüşür, onun özlemini bir süreliğine de olsa unutursun. "

"Bilmiyorum Rachel.. Bu sefer gerçekte uzuzn bir seyahat gibi.. Neyse bunlardan konuşup moralimi bozmak istemiyorum.. Bende sana aynen onu söyleceğiktim Rachel, daha sık görüşelim olur mu?.."

Keira, Rachel'e baktığında iki sene önceki halini görüyordu.. Rachel herşeyiyle Keira'ya benziyordu.. Bakışları, gülüşü, olaylara verdiği tepkileriyle hatta hareketleriyle bile.. Keira, Rachel ile konuşurken kendini aynaya bakıyormuş gibi hissediyordu.. Bu gerçekten mükemmel bi duyguydu.. Bi yerlerde senin gibi olmak için uğraşan, didenen insanların olması mükemmel bişeydi.. Tekrar Rachel'ın gözlerine baktı ve belki de hiç gülümsemediği gibi gülümsedi biricik kardeşine..

" Seni gerçekten çok özledim. Babam ve annemle aynı evde olmak... Offf beni yanlız bıraktın ha... Ben sana sorarım bunun hesabını. "

"Bu konuyu açman iyi oldu Rachel.. En kısa zamanda senin de oradan taşınmanı istiyorum.. Benim gitmemi fırsat bilip kafanı bulandırmalarına izin veremem.. Hem sen yanlız değilsin.. Ben her zaman yanındayım.. Saat kaç olursa olsun, ne olursa olsun seni dinlerim biliyorsun.."

Keira Rachel'e bir kez daha gülümsedi ve sahiplenme duygusuyla yüzünü okşadı kardeşinin.. Şimdi ise Rachel'ın nerede kalabileceği konusunda bişeyler düşünmeye başlamıştı.. Kesinlikle o malikanede kalmasına izin veremezdi.. Rachel o palavralara kanmazdı Keira bunu biliyordu ama sonuçta annesi ve babası güvenilmez, ne zaman ne yapacağı belli olmaz insanlardı.. Keira, Rachel'e değilde ailesine güvenmiyordu..

Konu: Geri: Düşüncelerden Kurtulmak Paz Tem. 06, 2008 8:33 pm

Rachel'ın gözlerinin yaşarmasına sebep olan bu sözler gerçektende çok iyi gelmişti. Tabii ki bu göz yaşarması güvende olduğunu, hayatta tutunabilecek bir dalı olduğunu bilmenin, kısaca sevinç göz yaşlarıydı. Gülümseyerek bakıyordu sürekli. Bu bazen işe yarıyor gibiydi ve bu oyuna inanmasını sağlıyordu. Mutluluk oyununa... Bacaklarıyla kumun üstünde tekrar bağdaş kurarak Keira'nın ellerini tuttu.

" Keira, eğer sende olmasan... Gerçekten yaşamanın bir anlamı kalmazdı... "

Hayatın anlamsız oluşuna aldırış etmiyorsa bunun tek sebebi Keira'ydı. Ne kadar çok katkısı vardı ona. Hayatı sadece Keira'nın kalemiyle yazılmış bir senaryoydu. Ona göre hayatta acılar olduğu kadar mutluluklarda olacaktı ve Keira bunu böyle yazmıştı. Her zaman acıların bitmesi, mutlulukların çoğalması için bir an olsun yanlız bırakmıyordu Rachel'ı...

" Keira bak ne diyeceğim. Sizin evinizin yakınlarına taşınırsam belki, daha iyi olur... Ne dersin? "

Keira'ya yakın olmak, hatta onunla komşu olmak bu durumda isteyeceği en iyi şeylerden biri olurdu. Ondan ayrılmak söz konusu olmazdı belki de. Sık sık birbirlerine gidip gelebilirlerdi. Bu fikri ortaya atması gerçekten çok iyi olmuştu. Artık Keira'yla ilgili bütün üzüntüleri sona erecek gibi görünüyordu...

Konu: Geri: Düşüncelerden Kurtulmak Paz Tem. 06, 2008 8:47 pm

Konuşmaları bittikten sonra Rachel'ın gözlerinin dolduğunu farketmişti Keira.. Bu onu daha da duygulandırmıştı.. Normalde duygularını ortaya dökmeye bayılırdı ama bunu sadece Rachel'in yanında yapamazdı.. Rachel'ın ağladığını görmesini istemezdi.. Belki herkesin onu öyle görmesine izin verirdi ama Rachel'e asla.. Geçen her dakika Keira'yı Rachel'e daha çok bağlıyordu.. Artık Rachel Keira için herşey olmuştu..

" Keira, eğer sende olmasan... Gerçekten yaşamanın bir anlamı kalmazdı... "

"Hiştt.. O nasıl konuşma öyle.. Hayat herşeye rağmen güzeldir Rachel.. Bunu hiçbir zaman unutma.. Hayattan umudunu kestiğin her saniye bu sözümü hatırla.. Eğer kendini düşünmüyorsan beni düşün, hiç düşündün mü sen olmadan ben nasıl yaşarım?.."

Onu hemen kollarının altına aldı ve sıkıca sarıldı.. Şimdi kafası daha da çok karışmıştı Keira'nın.. Kendine hakim olmaya çalışıyordu ağlamamak için.. Rachel'e çaktırmadan gözlerini sildi Keira.. İyice güçsüzleşimşti son zamanlarda.. Eskiden daha güçlüydü Keira.. Ama şimdi?..

" Keira bak ne diyeceğim. Sizin evinizin yakınlarına taşınırsam belki, daha iyi olur... Ne dersin? "

"Süper bi fikir Rachel.. Hemen yarın senin için ev bakalım olur mu?.."

Bu gerçekten iyi bir fikirdi.. Rachel'ı kendine daha yakın hissedecekti Keira.. Paul'un yokluğunu hissetmemesi, her sabah uyandığında Paul'un her sabah erkenden kalkıp Keira'yı izlediği koltuğa bakmaması için çözüm yoluydu..

Konu: Geri: Düşüncelerden Kurtulmak Paz Tem. 06, 2008 9:27 pm

Rachel onu düşünen birinin olmasına öyle seviniyordu ki. Hayatta tutunaca tek dalı olarak görüyordu Keira'yı. Annesinden ve babasından nefret eden tek insan olarak tarihe bile geçebilirdi. Kimse onun ki kadar nefret duymuyordu ailesine. Voldemort'dan farkları yoktu Rachel için. Acaba onlar hiç düşünmemişler miydi? Sürekli bu soruyu soruyordu kendine Rachel. Düşünmemiş olduklarını biliyordu. Çünkü gerçekten düşünen bir insan doğruyu yanlışı ne kadar zaman alırsa alsın mutlaka bulurdu. Ama hayaları boyunca Ö.Y olarak kalmışlardı. Voldemort'un gözlerini boyadığından haberleri bile yoktu belkide...

" Aslına bakarsan düşündüm... Eğer ben olmazsam sözünü geçirecek birini bulamazsın ve kendini düşük hissedersin. "

Gülerek yine soğuyan havayı ısıtmaya çalışıyordu. Ciddi konulardan konuşmak onun daha fazla üzülmesine neden oluyordu. Bazı şeyleri umursamamak, akışına bırakmak gerekiyordu bazen... Her şeyi takarak bir yere varamayacağını bilmesi gerekiyordu. Bunu yapıyordu da...

" Tamam o zaman. Annemlere söylemeyelim bunu. Onların öğütleriyle uğraşmak istemiyorum. Yokluğum farkedilmeyeceğini biliyorum ama... "

Artık o Azkaban gibi evden kurtulacağı için biraz olsun yüzü gülmüştü. Keira'da Ö.Y olsaydı acaba nasıl yaşayabilirdi? Aslında bunca dert arasında Michael'de geçmiyor değildi aklından. Onunla öyle çok yaşamışlardı ki... Hepsi ailesinin ayırması için yaratılan kötü anılardı. Neden her zaman kötü olan şeylerde ailesinin parmağı çıkıyordu ki? Neden olabilirdi? Voldemort'un baş yardımcıları olmaları yeterdi bile...

Konu: Geri: Düşüncelerden Kurtulmak Paz Tem. 06, 2008 9:50 pm

Keira şuanda bir kardeşinin olmasının ne demek olduğunu gereğinden fazla bir şekilde hissediyordu.. Rachel onun için gerçekten çok özel bir insandı.. Onu bu hayattaki herkesten çok seviyordu.. Haliyle kötülüklerden korumak için herşeyi de yapardı.. Başına bir olay geldiğinde ilk önce kendini değilde Rachel'i düşünüyordu Keira.. "Ben ölürsem ona ne olur?.. Onun beynini yıkarlar.. Onu da kendilerine benzetir onu da ölüm yiyen yaparlar.." aynen bunlar geçiyordu beyninin içinden.. Özellikle yanlız olduğu anlarda çıldırasıya bir dozda düşünüyordu bunları.. Hele bi de evde yanlızsa kafasını rahat rahat yastığa koyamıyordu bile..

" Aslına bakarsan düşündüm... Eğer ben olmazsam sözünü geçirecek birini bulamazsın ve kendini düşük hissedersin. "

"Tabi canım.. Bende bunun için endişeleniyorum zaten küçük hanım.."

Sohbet iyice komikleşmeye başlamıştı.. Keira, ne zaman Rachel ile konuşsa yaşayamadığı çocukluğuna geri döndüğünü hissediyordu.. Çocukluğunu gerçekten yaşayamamıştı Keira.. Ama Rachel'ın yaşaması için elinden gelen herşeyin fazlasını yaptığına inanıyordu.. Zaten ablalıkta bu demekti.. Keira, gereçkten çok iyi bir abla olduğuna emindi.. Rachel'da sağ olsun bunu her saniye hissettiriyordu Keira'ya..

" Tamam o zaman. Annemlere söylemeyelim bunu. Onların öğütleriyle uğraşmak istemiyorum. Yokluğum farkedilmeyeceğini biliyorum ama... "

"Abartma Rachel.. O kadar da uzun boylu değil herhalde.. Onlar ne olursa olsun bizim ailemiz.. Sadece seçtikleri yok yanlış.. Ben bizi çok sevdiklerine eminim.. Sadece sevgilerini yeterince belli edemiyorlar.."

Acaba Keira gerçekten böyle mi düşünüyordu?.. Böyle düşünmeye çalışıyordu ama beyni ve yaşadıkları onu bu düşünceden uzaklaştırıyordu her saniye..Herşeye rağmen bunu Rachel'e hissettirmemeliydi Keira.. O herşeye rağmen duruşunu bozmamalıydı...

Konu: Geri: Düşüncelerden Kurtulmak Paz Tem. 06, 2008 10:25 pm

Gülerek geçiyordu zamnaları. Artık her şeyin, hatta dünyanın dışında gibi sadece birbirleriyle ilgileniyorlar, birbirlerini görüyorlardı. Keira konuştukça Rachel ona olan özlemini daha da gideriyordu. Konuşmaya bu kadar ihtiyacı olduğunu fark etmemişti. Eğer bunun farkına varsaydı çoktan yanına giderdi. Bir yandan da Paul'le ilk haftalarını bölmek istemezdi...

" Abartma Rachel.. O kadar da uzun boylu değil herhalde.. Onlar ne olursa olsun bizim ailemiz.. Sadece seçtikleri yok yanlış.. Ben bizi çok sevdiklerine eminim.. Sadece sevgilerini yeterince belli edemiyorlar.. "

Rachel'in aklını birden onlara olan nefreti sarınca bütün gün eksik etmediği gülümseme birden söndü. Denizin en uzağına bakarken daldığına aldırmadan düşündü. Ne zaman farkına varacaklardı doğrunun? Aslında onlar çoktan düşmüşlerdi Rachel'ın gözünden ama, en azından kendileri için vazgeçerlerdi belki... Ne olursa olsun onları affetmeyeceğini biliyordu. Keira'nın hatrı için konuşuyordu zaten onlarla. Ne konuştukları da ayrı bir dava...

" Biliyor musun? Eğer senin hatrın olmasa onlarla konuşmam bile. Böyle bir ailem olmasa daha az üzülürdüm. Onlar benim için sokakta ki bir insandan farksız... Bize onca yaptıklarından sonra sence düşüncelerim yanlış mı? "

Bu konuda ciddiyetini koruyarak konuşması ne yazık ki iyi olmuyordu. Çünkü bu ona acıdan başka bir şey vermiyordu. Ama bu konuda ne kadar ciddi olduğunun bilinmesi gerektiğini düşünüyordu. Keira çok iyi kalpliydi. Paul gibi fazla iyimser birinin yanındayken bu daha da artmıştı. Ama Rachel'ın tek farkı biraz daha acımasız olmasıydı. Ama bu kötü yönde değildi. Kötülere karşı kullandığı bir silahtı sadece...

Konu: Geri: Düşüncelerden Kurtulmak Paz Tem. 06, 2008 10:37 pm

" Biliyor musun? Eğer senin hatrın olmasa onlarla konuşmam bile. Böyle bir ailem olmasa daha az üzülürdüm. Onlar benim için sokakta ki bir insandan farksız... Bize onca yaptıklarından sonra sence düşüncelerim yanlış mı? "

Keira'nın son söylediğinden sonra Rachel'ın tadı kaçmış gibiydi.. DUrgunlaşmıştı.. Keira onu uzun zamandan beri ilk defa böyle görüyordu.. Bir an cevap vermeyip susmak geldi içinden.. Ama susmak Keira'ya yakışır bi hareket değildi.. Hayatının nerdeyse hiçbir anında susmamış Keira'nın onu idolü olarak gören kardeşinin yanında hele hiç susmazdı.. Derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı..

"Rachel beni önemsediğini belirtmen gereçkten mükemmel bişey benim için ama.. Ama böyle bir ailem olmasa daha az üzülürdüm bu söze söylenecek bişey bulamıyorum.. Bak bana ne zorlukla karşılaştım Paul ile evlenmek için.. Sen hepsini gördün birebir.. Bi de olayın senin görmediğin boyutları var.."

Keira bir dakika sustu ve tekar bir nefes alıp konuşmasına devam etti..

"Seni doğduğun andan beri korumaya çalıştım Rachel.. Elimden geldiği kadar ailevi meseleleri belli etmemeye çalıştım.. Ama şimdi herşeyin farkındasın.. Neyse kaaptalım bu konuyu.."

Rüzgar etkisini arttırmıştı.. Güneşte bulutların arasına girmek üzereydi üşüyen Keira, üzerine tişörtünü geçirdi..

"Hava soğumaya başladı.. Hadi hazırlanda senin yeni evine bakmaya gidelim...."

Konu: Geri: Düşüncelerden Kurtulmak Ptsi Tem. 07, 2008 1:38 pm

Artık bazı şeyleri düşünmeden unutmak istiyordu Rachel. Başka bir konuya ya da işe odaklanırsa daha iyi olabilirdi. Keira'yı dinliyordu şuan da ve ne yapacağını düşünmekten vazgeçmişti. Olayı akışına bırakmak, artık beynini üzücü konularla meşgul etmek istemiyordu. Bunlar üzüntüden başka bir şey vermiyordu ona...

" Rachel beni önemsediğini belirtmen gereçkten mükemmel bişey benim için ama.. Ama böyle bir ailem olmasa daha az üzülürdüm bu söze söylenecek bişey bulamıyorum.. Bak bana ne zorlukla karşılaştım Paul ile evlenmek için.. Sen hepsini gördün birebir.. Bi de olayın senin görmediğin boyutları var.. Seni doğduğun andan beri korumaya çalıştım Rachel.. Elimden geldiği kadar ailevi meseleleri belli etmemeye çalıştım.. Ama şimdi herşeyin farkındasın.. Neyse kaptalım bu konuyu.. "

Kiera'nın bu sözleri beyninde bir ampulün yanmasına, soru işareti oluşmasına yol açmıştı. Keira'nın onu koruması elbette güzel bir şeydi. Ama sorunda bu değildi. Görmediği boyutlar neydi acaba? Yine onun bilmediği gerçekler mi vardı ki? Bunu öğrenmesi gerekiyordu. Tam dudaklarını aralayıp bir şey söylemek istedi ki Keira'nın tekrar konuşmasıyla kapandı.

" Hava soğumaya başladı.. Hadi hazırlanda senin yeni evine bakmaya gidelim.. "

Rachel bu söz üzerine uzun bir süre sustu ve eşyalarını toparladı. Mini eteğini giyerek gömleğini çantaya attı. Bunu yapmasının sebebi ateş basmış olmasıydı. Havanın soğuk olmasına aldırmıyordu bile...

" Bu çok iyi bir fikir... Hem biraz konuşuruz. Tabii evi hemen bulursak. "

İkisinin de aklında bulunan, hiç gitmemiş olan düşüncelerle loş sokakta yürüyorlardı. Susmayı tercih etmişlerdi. Oysa ki konuşacak çok şey vardı...