Gece'nin Karanlığı

Konu: Gece'nin Karanlığı Paz Tem. 20, 2008 1:47 am

Gece ne kadar uğraşsada uyku tutmuyordu. Ayışığını izlemeyi küçüklükten beri severdi. Onun ışığı her zaman gülümsetmeye yetiyordu Rachel'ı. O her zaman gülümseyen biriydi. Eskiden suratını asabilecek hiç bir şeyi takmazdı. Büyüdükçe hayatın gerçekleriyle yüzleşti Rachel. İlk önce ailesinin gerçek yüzünü öğrendi. Henüz çok küçüktü. Belki 12 hatta belki 10 yaşındaydı. Aklı temizdi o zamanlar. Daha neyin ne olduğunu bilmeden ailesinin dediğine uymuştu. Nerden bilebilirdi ki o caniye niye taptığını? Bir çok insanın ölümüne neden olan caniye...

Keira'ya ; ailesine karşı gelip, onun dediklerini yapmadı diye 4 yıl boyunca küs kalmıştı. Ama Keira bunu göze almıştı. Söyleyememişti ona bu yaşta ailesinin kötü yaptığını. Soğumasını istemiyordu belkide. Söyleyebilirdi aslında, ama o kadar iyi bir kalbe sahipti ki, kendisini bile feda etmişti. Paul olmasaydı oda bir Ölüm Yiyen'di şimdi. Keira'nın kahramanıydı o. Hatta Rachel'ın da. Keira yaşı ilerleyince Rachel'a anlatmak zorunda kalmıştı her şeyi. Artık bilmesi gerektiğine kanaat vermişti. Rachel bunu duyduktan sonra öyle vicdan azabı çekmişti ki, Keira'ya karşı kendini hep suçlu hissetmişti...

Bu düşüncelere dalarken şu an bulunduğu duruma ne kadar şükretse azdı onun için... Eğer bir Ölüm Yiyen olsaydı ve kimse ona Zümrüdüanka Yoldaşlığı hakkında bilgi vermeseydi, belki o caninin baş yardımcısı bile olabilirdi... Bu ne rezil bir şey olurdu... Yüzünü bile daha görmediği caniye yardım etmek...

Sonu glemeyeceğini biliyordu hatalarının. Bu yüzden daldığı sokaktan gözlerini alarak dolaba doğru ilerledi Rachel. Eline ilk gelen elbiseyi üzerine geçirip dışarıya çıktı. Kollarını birbirine bağlayıp loş sokakta sakince geziyordu. Karanlıktı ve bi o kadar da sessiz... Gecenin gerçek yüzü... Her yer karanlığa gömülmüştü. Nereye geldiğini bilmeksizin kendini üç süpergede buldu. Barmenin önünde ki sandalyeye oturup barmene ;

" Bir Gin alabilir miyim? "

dedi ve o küçük ama çok tesirli içkiyi bir dikişte bitirdi. Kendini bitkin ve solgun hissediyordu. Nedenini de bilmiyordu üstelik... Çok fazla takıyordu belkide. Ama bir türlüde kendini affedemiyordu...

" Bir Gin daha lütfen... "

2. Gin'i de bir dikişte bitirmişti. 5 bardakta eve gidecek hali olmayacaktı büyük ihtimal. Ama şuan aklına bile gelmiyordu bu. Keira görse kim bilir ne kadar kızardı. Ama o artık yoktu... Artık sürekli Rachel'ın gölgesi olmayacaktı. Ama Rachel şikayetçi değildi ki... Paul'u kıskanmıyor değildi. Keira'yla birlikte olmak, Paul'a verilmiş en büyük armağanlardan biriydi ona göre...

[ Out ] = İsteyen gelsin xD

Konu: Geri: Gece'nin Karanlığı Salı Tem. 22, 2008 6:56 pm

Remus'un içinde iki gündür bir mutluluk sarmıştı, nedenini kendiside bilmiyordu ve uğrak yerlerinden biri olan üç süpürgede bir şeyler içmeyi düşündü. Kapıdan girdi fazla kişi yoktu, Barmenin yanında yanlız ve yanlızlığının nedenini anlayamacağı kadar güzel bir bayan oturuyor, kadehte bir şeyler içiyordu. Yanına doğru gitti ve ;

" Oturabilir miyim? "

diye sordu. Ve bayanın cevabını bekledi...

Konu: Geri: Gece'nin Karanlığı Çarş. Tem. 23, 2008 6:56 pm

[ Out ] : Jnm Rp'lerinde renk kullan...

Rachel artık 3. Gin'e geçmişti. Yavaş yavaş etkisini hissedebiliyordu. Ama durmakta istemiyordu bugün. Ne kadar içerse o kadar iyiydi aslında. Bir süreliğinede olsa unutmasına yardımcı oluyordu. Ama daha sonrasında feci bir baş ağrısı bozuyordu bu keyfi. 3. sünüde diktikten sonra biraz gözlerini kapamıştı. Burnu ve gözleri kıpkırmızı olmuştu. Neden bu aralar depresyondaymış gibi hissediyordu? Üstelik bunun için bir sebep yokken...

Gözlerini açtığında etrafında ki şeylerin biraz olsun dönmekte olması onu tedirgin etmişti. Eve kadar gidebilirse büyük mucize olurdu. Ama bundan bile emin değildi tam olarak... Artık başka bir şey içmek istemiyordu. Hatta eve gitse çok iyi olurdu. Ama biraz daha kalması gerektiğini düşünüyordu. Bunun sebebi hala etrafın dönmesiydi. Bilinçsizken hiç iyi olmuyordu Rachel. Aklından ne geçerse söylüyordu. Kendini kaybediyordu daha doğrusu...

Yanına gelen çocuğa baktı bir an. Onu çok net göremesede Durmstrang'dan olduğunu anlamıştı. Çünkü daha önce oraya gitmişti. Öğrencinin burada ne aradığını öğrenmek istercesine kaşlarını çattı. Ama bir şey söylemeden o söylemişti. Rachel onu dinleyip :

" Senin gece vakti ne işin var ki burada? "

dedi ve saatine baktı. Gerçekten saat çok geç olmuştu. Zaten kendine biraz gelince oda gidecekti. Nasıl olsa Barmen tanıdıktı ve ona yardımcı olurdu. Ama bir Müdire'nin bu vaziyette bir öğrenciye görünmesi hiçte iyi olmammıştı...

Konu: Geri: Gece'nin Karanlığı Çarş. Tem. 23, 2008 7:20 pm

" Senin gece vakti ne işin var ki burada? "

Müdüre'nin bu soruyu soracağı hiç aklına gelmemişti. Çünkü o ana kadar mutluluğundan başka bir şey düşüncek hali yoktu. Sadece Jessica'yı düşünüyordu. Bir an böyle bir hayale dalıp gitti ondan sonra müdürenin sorusuna cevap vermek için ayıldı. Remus kekeleyerek ;

" Eee şey ben... Uyku tutmadı da... "

dedi. Ve bayanın kızmaması için Dua etmeye başladı...

Konu: Geri: Gece'nin Karanlığı Salı Tem. 29, 2008 11:28 am

Keira tam anlamıyla iğrenç bir gece geçirmişti.. Nerdeyse herşey onun üzerine geliyor gibi hissediyordu.. Ailesi, arkadaşları hatta Paul bile.. Aslında Paul'un bişey yaptığı yoktu.. Ama Keira artık Paul'un ilgisinin azaldığını düşünüyordu kendisine karşı.. Acaba kuruntu mu yapıyordu?.. Yoksa bu gerçekten doğru muydu?.. Hayır.. Keira buna emindi.. Evlendikleri ilk dönemden beri çok farklı şeyler olmuştu.. İşleri yüzünden Paul'u göremez olmuştu..

Gözlerini açtığında kendini bir kanepede bulmuştu Keira.. Gece Paul'u beklerken uyuyakalmış olmalıydı.. Masada da dibi gelmiş bir şişe ateş viskisi duruyordu.. İşte şimdi anlamıştı Keira bu baş ağrısının sebebini.. Belli ki gece içmişti.. Bu nadir olurdu ama olduğu zamanda tam anlamıyla içerdi Keira.. Yavaşça koltuktan toplandı.. Şöyle bir esnedi ve hızlı adımlarla yukarı çıktı..

Paul'u içerde bulurum düşüncesiyle kapıyı açtı Keira.. Ama Paul gene yoktu..

"Kendini kandırıyorsun işte.. Hala görmüyor musun?.."

Keira, ancak sinirleri bozulunca kendi kendine konuşurdu.. Çoğu insan kendi kendine konuşanları deli olarak görürdü ama Keira bütün bunların aksine kendi kendine konuşmayıp, olayları analiz etmeyen insanları garipserdi.. Hem bunda abartılacak ne vardı ki?.. Altı üstü kendisiyle dertleşiyordu..

Keira yine düşlere dalmıştı.. Bir an kendi dünyasından çıkıverdi.. Hogsmeade'e gitmek istiyordu.. Üzerine dolabından uygun bişeyler çıkardı ve giyiniverdi.. Sonra da saçını başını şöyle bir düzeltip arkasına bile bakmadan odadan çıkıverdi..

Malikaneden de çıkmıştı Keira.. Şimdi bahçede boş boş yürüyordu.. Sonra gitmesi gerektiğini düşünerek Hogsmeade'e cisimlendi..

Hogsmeade diyince Rodolphus ile dün geçen konuşmaları geliyordu Keira'nın aklına.. Bu yüzden artık acı veriyordu Hogsmeade ona.. Peki ya Rachel?.. Onu yaklaşık 3-4 günden beri görmüyordu Keira.. Aslında onunla konuşması gereken bir dolu şey vardı ailesi hakkında.. En kısa zamanda onun yanına gidip şöyle abla-kardeş bir sohbet etmeyi aklının bir kenarına yazdı Keira..Rachel, Keira'dan farklıydı.. Aslında normal olanı da farklı olmalarıydı.. Bir elin beş parmağı bir değildi ki.. Rachel'in aşk durumu artık Keira'yı daha da üzmeye başlamıştı.. Onu böyle çaresiz görmek Keira'yı kendinden çıkartıyordu.. Ama Keira kafasına takmıştı.. Bu işe kesinlikle bir çözüm bulacaktı..

Üç süpürgenin önüne gelmişti Keira.. Kapıyı yavaşça araladı ve içeri girdi.. Bir dakika şu karşıdaki Rachel değil miydi?.. Evet oydu.. Üstelik içmiş gibi görünüyordu.. Keira hızla Rachel'in yanına gitti ve yüksek bir ses tonuyla konuşmaya başladı..

"İnanmıyorum sana Rachel.. İki dakika yanlız bırakılmaya gelmiyorsun valla.."

Keira o sinirle yanındaki çocuğu görmemişti.. Çocuğu görünce yüz ifadelerini zorunluluktan biraz daha gülümser bir hale getirdi ve Rachel'in kulağına eğilip sessizce konuşmaya başladı..

"Rachel bütün okula rezil olduk.. Neden hareketlerine dikkat etmezsin ki?.. Şimdi işin içinden çık bakalım çıkabiliyorsan.."

Konu: Geri: Gece'nin Karanlığı Perş. Tem. 31, 2008 1:34 pm

Rodolphus gecenin bir yarısında yatağından fırlamıştı . Tekrar yatmaya çalışıyordu fakat bir türlü başaramıyordu . Öldürdüğü kişilerin çığlıklarını duymaktan uyku tutmuyordu . Birden aklına bir fikir geldi , üç süpürge'de onun rahatlamasına yarayan içkisinden içicekti . Kalktı hazırlandı ve her zamanki gibi saçlarını düzeltti . Hemen bir ' Şak ' sesiyle cisimlendi . Hogsmeade köyündeki üç süpürge'ye doğru yürümeye başladı . Yol neredeyse bomboştu . Sesler hala kulağında çınlıyordu .

Üç süpürge'nin önüne vardığında içerisinin dolu olduğunu farketti . İçeri girdi ve birden gözler onun üstüne çevrildi . Gözünün önüne baskın yaparkenki anıları gelmişti . Hemen refleks olarak asasını çıkardı ve masada tek başına oturan yaşlı adama doğrulttu . Tam o sırada tekrar kendine geldi ve asasını cebine koydu . Çok değişik bir durumdu bu ruh hali çok değişmişti . Tam barmenin bulunduğu yere giderken Keira ve Rachel'i gördü . Çok şaşırmıştı , ve sevindiğide söylenemezdi . Onu bu halde görmeleri kötü olmuştu . Onların oraya doğru gitti ve barmene ;

" Her zamanki gibi dostum ... " demişti . Rachel'a doğru bakıyordu , kendinde değil gibiydi . Çok değişmişti oda görmeyeli güzelleşmişti . Barmenin getirdiğini fondip yaptıktan sonra ;

" Bi tane daha . " dedi ve Keira ile Rachel'a kulak kabarttı .

Konu: Geri: Gece'nin Karanlığı Perş. Tem. 31, 2008 3:01 pm

OUT:

Rachel Summer Bilson demiş ki:: [ Out ] : Jnm Rp'lerinde renk kullan...

Türkçe yi kötü kullandığı için İKİNCİ uyarısını almıştır.3. uyarıyı alan arkadaşlar yaptırım uygulanmak üzere
adminlere iletileceklerdir.

Saygılarla.Türkçe Kulübü...

Konu: Geri: Gece'nin Karanlığı Cuma Ağus. 01, 2008 8:17 pm

Keira sızmış kardeşi Rachel'i uyandırmaya çalışırken içeri Rodolphus igrmişti.. Eyvah!.. Bu gerçekten kötü olmuştu.. Şimdi Rachel bir sürü azar işitecekti.. Aslında bu sefer azalanması doğru olurdu.. Hangi akla hizmet ederek bu kadar içmişti ki?.. Keira şimdi tedirgin bakışlarla Rodolphus'a bakıyordu.. Daha fazla dayanamadı ve abisinin yanına ilerleyip bişeyler söylemeye başladı..

"Seni gördüğüme çok sevindim ama keşke onu bu şekilde görmeseydin.."

Keira Rodolphus'un karşısındaki tabureye oturdu ve garsona hitap ederek konuşmaya başladı..

"Bi bardak ateş viskisi istiyorum.. Mümkünse buzlu olmasın.."

Hemen içkisi gelmişti Keira'nın.. Bardağı kibar bir hamleyle eline aldı ve bir yudum aldı viskiden.. İçmeyeli çok olmuştu.. Tadını özlemişti anlaşılan.. Birkaç yudumda önündeki içki bitmişti.. Garson yenilemek için harekete geçince Keira kibar bir tavırla konuşmaya başladı..

"Bi bardak daha istemiyorum.. İkincisi kafamı bulmamı sağlıyorda.."

Sonra Keira Rodolphus'a döndü ve konuşmaya başladı..

"Onu eve götürelim.. Azıcık dinlenmiş olur.. Bizde biraz sohbet ederiz.. Ne dersin?.."

Konu: Geri: Gece'nin Karanlığı Cuma Ağus. 01, 2008 9:58 pm

Rodolphus viskisini içerken Keira yanına doğru geldi ve ;

"Seni gördüğüme çok sevindim ama keşke onu bu şekilde görmeseydin.."

dedi . Rodolphus bu lafına karşı önce Rachel'in haline , daha sonra da Keira'nın gözlerine bakmakla yetindi . Viskisini de fondip yaptıktan sonra garsona ;

" Bi tane daha ver ... " dedi ve Keira o sırada ;

"Onu eve götürelim.. Azıcık dinlenmiş olur.. Bizde biraz sohbet ederiz.. Ne dersin?.."

dedi . Rodolphus viskiyi elinden düşürürcesine masaya bıraktı ve ağzı açık bir şekilde Keira'ya ;

" Sohbet etmesine edelim Keira . Fakat onu eve benimle götürme fikrini bir daha düşün derim . "

dedi . Çünkü Rodolphus malikaneden kaçalı çok olmuştu . Ve girmeye açıkçası utanıyordu ...

Konu: Geri: Gece'nin Karanlığı C.tesi Ağus. 02, 2008 11:01 am

Keira en son sorusunun cevabını beklerken Rodolphus'un masaya hızla bıraktığı bardak yüzünden bir an ürktü.. Sonra Rodolphus'un konuşmasıyla yavaşça kendine geldi..

" Sohbet etmesine edelim Keira . Fakat onu eve benimle götürme fikrini bir daha düşün derim . "

"Ah.. Ev diyince orayı kastetmedim.. Oraya gitmeye benimde yüzüm yok biliyorsun.. Ben Rachel'e en son tuttuğumuz evi kastettim.. Ama gelmek istemezsen anlarım.."

o sırada Keira tekrar Rachel'e döndürdü kafasını.. Masada uyuyakalmıştı.. Keira'nın gözünde o an çocukluk günleri geliverdi..

"Uyumuş canım ya.."

Konu: Geri: Gece'nin Karanlığı C.tesi Ağus. 02, 2008 11:21 am

Rodolphus'un tepkisine Keira ;
"Ah.. Ev diyince orayı kastetmedim.. Oraya gitmeye benimde yüzüm yok biliyorsun.. Ben Rachel'e en son tuttuğumuz evi kastettim.. Ama gelmek istemezsen anlarım.."

dedi . Rodolphus buna karşılık biraz buruk bir sevinçle Keira'ya döndü ve ;

" Tamam . Hadi götürelim . Daha fazla perişan olmasın burda ... "

dedi . Rodolphus Rachel'a bakıp boynuna sarılmamak için kendini zor tutuyordu . Uyumuştu , o çocuk masumiyeti suratına yayılmıştı . Rodolphus içkisini bitirdiğini farkına bile varmamıştı . Garsona galleonları fırlatır gibi verdikten sonra Keira'nın ne yapacağını beklemeye koyuldu.