Mélinda Angélique Ashley

Konu: Mélinda Angélique Ashley Ptsi Tem. 21, 2008 5:41 pm

Biraz önce yaptım bunu

Méll ,
gözlerini açtığında hala hareket edemediğini farketti.Sadece
bakınıyordu ama beden taş kesilmişti. Büyünün etkisinin hiç
geçmeyeceğini düşünüyordu artık. O anda aklından o kadar çok şey
geçmişti. Ailesi arkadaşları , sevdiği adam ve daha doğmamış bebeği.

Ne yapacağını bilmez haldeydi. Ne yapacaklardı . Aslında emindi
yapılacaklardan ölüm. Ölümün zamanın tadına bakacağının farkındaydı.
Bakmayı önemsemiyordu da ama ya bebeği. Onun yaşamaya ihtiyacı vardı
annesinin yüzünden ölmeye değil.

" Neler diyorum ben "

diye düşündü bir anda . Öleceklerse ölmeliydiler şerefleriyle birlikte
elbette.Bir süre sonra kapkaranlık bir mahzende belirdiler tekrardan.
Méll , gözleri karanlığa alışır gibi olduğunda farketti nerede olduğunu
. Tabi ki karargahtaydı fakat kendi karargahlarında değil.

Etraf çok sessizdi. Bir anda aniden bir ses duydu. Büyünün etkisi
geçmişti ve Méll hareket edebiliyordu artık. Konuşuyor olabilmek güzel
bir duyguydu ve alaycı bir sesle konuşmaya başladı Méll.

" Hey sen kendini ölüm yiyen sanan "

dedi alaycı bir gülümsemeyle. İki ölüm yiyende birbirlerine bakıyordu .
Büyük ihtimalle böyle bir alaycılık beklemediklerindendi bu
şaşkınlıkları. Méll aynı alaycılığı ile devam ediyordu.

" Ne bakıyorsun öyle şapşal şapşal . "

dedi kendisine bakan ölüm yiyen ' e. Ardından da devam etti.

" Söylesene Efendini bize satmak için ne kadar aldın . Bu bilgi Efendin olacak Lord 'un epey ilgisini çekecektir. "

dedi alaycılığı tam gazdı. Adamları birbirine düşürmek belki de buradan
çıkmanın bir yoluydu ki planı tutmuş gibiydi. Diğer iki ölüm yiyen
Gerald adındaki ölüm yiyen'e dik dik bakmaya başlamıştı. Gerald ise
bütün hırsıyla asasını Méll 'e doğrultu ve sihirli sözcükleri söylemeye
başlamıştı ki arkalarından gelen kükreyen sesle kalakaldı ölüm yiyen.

Siyahlar içerisindeki Lord adımlarını hızlandırarak mahzene girmişti.
Ölüm yiyenler sus pus olmuşlar , başlarını yere eğmişlerdi. Biraz sonra
Gerald konuşmaya başlamıştı.

" Saygıdeğer Efendimiz Henry ' nin , Méll ' in
yakalanmasında büyük yardımları oldu . Siz'e en derin saygılarını
sunmamızı rica etti bizden "

dedi hala başı yere eğikti. Lord ise donuk beyazlaşmış gözlerini Méll ' e dikmiş dinliyordu. Adamın konuşması bittiğinde ise

" Tamam Gerald hepiniz çıkın ve asla rahatsız edilmek istemiyorum. "

dedi adeta kükrercesine. Adamlar , saygıyla eğilerek çıkmışlardı
mahzenden . İkisi yapayalnız kalmıştı ve Méll ilk kez yakalandığını
hissetmişti. Fakat yine de bütün hırsıyla ve gücünü küçümsemeden
konuşuyordu.

" Ne istiyorsun Alex . Neden getirdin beni buraya . Yoksa ... Yoksa korktuğun için pazarlık mı teklif edeceksin "

dedi gülerek. Gözlerinde korkunun " k " bile yoktu. Tam o sırada Alex '
in mahzeni dolduran tiz kahkasını duydu. Bu durum sinirlerinin iyice
bozulmasına neden oluyorsun.

" Bak bakalım etrafına sersem kim kimin elinde "

dedi aynı kahkahaların arasında. Bu durum Méll 'i iyice çileden çıkarmıştı.

" Haklısın senin bizim elimizde olduğuna hiç şüphe
yok . Eee ne de olsa zaman değişti . Bütün dünya iyilik yanlısı sen
bitiyorsun artık bitiyor . Bu son çırpınışların "

dedi. Çileden çıkarmaya başladığını hissediyordu Alex 'i . Bunu Alex 'in sinirli kahkahası ıspatlıyordu.

" Kim bitiyormuş biz mi. Asıl senin son çırpınışların olacak bu "

dedi dişlerinin arasından ve bütün sinirleriyle Méll 'e doğru yürümeye
başlamıştı . Méll korkusuzca gözlerini dikmiş bakıyordu ona. Alex ,
kancasının olduğu eliyle Méll 'in yüzüne sert bir yumruk attı.

Méll , bir an için ne olduğunu anlayamamıştı ama akan kanlar ne
olduğunun en açık ispatıydı. Yüzünden kanlar aktıkça Méll gözlerini
iyice dikmişti Alex 'e gücün bu kadar mı yani dercesine. Méll 'in her
bakışı yla yüzünde patlayan yümrukların şiddeti artıyordu . Méll , daha
dikkatli baktığında Alex 'in gözlerinin değiştiğini farketti.Daha önce
duyduğu bir durumdu bu. Çünkü daha önce bir kaç arkadaşını kurtarmıştı
bu işkencelerden. Şimdi yine kurtulabilirdi emindi buna.. Adam devamlı
gücünü arttırarak devam ediyordu vurmaya. En sonunda yediği tekmeyle
iki büklüm oldu. Bebeğine zarar geleceğinden öyle çok korkuyordu ki .

" Kolaysa öldür Alex bu tür yumruklarla bir şey elde edemezsin. Öldürsen de asla kazanamayacaksın "

dedi son gücüyle. Eli karnındaydı ve iki büklümdü. Alex ise daha fazla
sinirle vuruyordu Méll 'e biraz sonra da yumrukları keserek asasını
yöneltti .Keskin gözlerle bakıyordu.Méll , bir an bile gözünü
kırpmıyordu. Tam o anda duyabileceği en çok edici büyüyü duymuştu.

" Sectumsempra "

Asadan çıkan büyü hızla Méll ' e yaklaşıyordu ve Méll bundan
kurtulmanın yolu olarak çok iyi yapabildiği sözsüz büyü yapmakta buldu.
Dikkatini yaklaşmakta olan büyüye yöneltmişti ve " Protego " diye
düşündü. Gelen büyü oluşan kalkana çarpmış ve sekmişti. Bir kereliğine
kurtulmuştu ama bunun bir ikincisinin olmayacağından emindi maalesef.

Alex , yaptığı büyünün etkisiz kalmasından iyice sinirlenmişti.

" Seni aptal "

diye kükredi. Ve devam etti aynı sinirle

" Bundan kurtuldun ama peki bundan nasıl kurtulacaksın küçük sersem "

dedi ve hızla

" Crucio "

diye kükredi.Bu sefer hazırlıksız yakalanmıştı. Büyü karnına
çarpmasıyla Méll acılar içerisinde iki büklüm kaldı . Attığı çığlıklar
bütün mahzeni doldurmakla kalmıyor hatta bütün karargahta duyuluyordu .
Emindi buna. Ama çığlıklarını engelleyemiyordu yine de. Bütün
kemiklerinin parçalandığını hissederdi .Yine de pes etmiyordu .
Edemezdi ölmeyi tercih ederdi böyle bir durumda.Aradan geçen dakikalar
milyonlarca yılmış gibi gelmeye başlamıştı. Acı içerisinde kıvranıyordu
ama elinden birşey gelmiyordu maalesef . Bir süre sonra büyünün
durmasıyla biraz sakinler gibi olmuştu.

" Hala aynı fikirde misin küçük aptal !!! Hala beni yenebileceğini mi sanıyorsun "

dedi mutluluğun verdiği kahkahalarla. Méll ise nefes almaya
başladığından sessizce duruyordu. Fakat çok geçmeden ikinci büyü ' nün
söylenişini duydu.

" Kritus "

Méll , bir anda alev almıştı . Cayır cayır yanarken bütün hayatı
gözlerinin önündeydi.Gözlerinden akan yaşlar alevleri iyice
arttırıyordu ve Méll çığlıklar içerisindeydı. Artık ölmeyi istiyordu.
Yine de pes etmeyecekti . Yalvarmayacaktı hiç bir zaman . Hayatında hiç
kimseye yalvarmamıştı yine yalvarmayacaktı.

Aradan geçen dakikalardan sonra bir bayan sesinin acı ve hırsla

" Mrita "

diye haykırdığını duyduğunda.Alevler aniden sönmüştü. Fakat yanık
izleri crucio lanetinden bile acı veriyordu. Ölmeyi bile tercih ederdi
bu acıya. Gözlerini konuşan kadına çevirdiğinde kalabalık bir grubun
geldiğini görünce gülümsemişti.Artık herkes Alex 'e büyü yolluyordu.
Alex ise hepsiyle tek başına çok iyi mücadele ediyordu.

Tam o sırada kendisine doğru gelen arkadaşı Mari ' ye gülümsemeye çalıştı .

" Ben iyiyim bitir işini şunun aldırma bana "

diye fısıldadı . Mari ' de diğerlerine katıldığında hepsi bir yandan
Lord ile mücadele halindeydi. Dışarda ise başka bir gurup ' un , ölüm
yiyenlerle mücadele ettiğinin farkındaydı seslerini duyabiliyordu
çünkü. Bir kaç dakikaya kalmadan Lord ve ölümyiyenler cisimlendiler.
Mari ve diğerleri de Méll 'in yanına koşmuşlardı. Méll her zamanki
zafer kazanmış edasıyla .

" Sanırım bir süre daha ortadan kayboldular "

dedi ve arkadaşlarının yardımıyla oradan cisimlendiler.

» Melinda Gordon
» Angelique Boyer