??? YARDIM ???

Hiç sevmezdi güneş ışığıyla uyanmayı ; ama bu onun şansı olsa gerek ...Anahi günün ilk ışıklarını yüzünde hissederek uyanmıştı . Bu şekilde uyanmak onu rahatsız ettiğinden büyük bir ''off'' çekerek yatağa oturdu . Uykusunu açmak için gözlerini ovdu ve başını sağa sola çevirerek kim var kim yok diye baktı . Yatakhanede çok az kişinin olduğunu farkeden Anahi , hemen aynanın karşısına geçerek saçlarını dezeltmeye başladı . Yumuşacık ve dümdüz olan saçlarını elleriyle kısa zamanda düzeltti.

Anahi arkadaşlarıyla kahvaltıya gitmek için hazırlanmıştı . Bugün kendini çok iyi ve güçlü hissediyordu . Arkadaşlarıyla birlikte mükemmel ve eğlenceli bir kahvaltıdan sonra , okulun kalabalık ve uğultulu koridorundan büyük bir sükunetle ilerleyen Anahi , pencere kenarına gelince biraz durup dışarıyı izledi.

Bahçedeki yeşilliklerin ortasında , güneş ışığıyla parıldayan göl Anahi'nin dikkatini çekmişti . Saatine baktı ve dersinin başlamsına daha iki saat olduğunu farketti . Bu zamanı gölün yakınlarında geçirmeyi çok istiyordu .. Hızlı adımlarla gölün kenarına gitti . Anahi'nin ilk yaptığı şey çevreyi incelemekti ama asıl dikkatini çeken sadece biri vardı . Anahi yavaş adımlarla göle yaklaşarak oradaki banklardan birine oturdu.

Hiç tanımadığı birisi Anahi'nin dikkatini çekmişti . Gözlerini ondan alamıyordu. Anahi için çok tatlı ve yakışıklıydı ... Bir süre sonra çocuğunda kendisine baktığını farketti . Bu Anahi'nin çok hoşuna gitmişti . Şimdi yüzünü hafif bir gülümse sarmıştı ama belli etmek istemiyordu . Başını yere doğru eğdi ve elleriyle yüzünü kapatarak oturmaya devam etti bankta . .Kafasını kaldırdığında gözlerini alamadığı o çocuk yanındaydı . Anahi şaşkın bakışlarıyla ve hafif bir gülümsemeyle konuşmaya başladı biraz heyecanlı bir ses tonuyla .

''Merhaba, sen burda ne arıyorsun ?''

Anahi'nin bu sözleri ona cesaret vermiş gibiydi , ,çünkü çok rahat bi şekilde çocukta konuşmaya başlamıştı şimdi .

''Merhaba . ben Chat . Yalnız olduğunu gördüm de belki birlikte otururuz diye düşündüm .''

Anahi bu sözleri ondan duyduğuna inanamıyordu . Gözlerinin içi gülüyordu adeta...Yündeki gülümsemeyle hiç vakit kaybetmeden tekrar döküldü sözcükler ağzından .

''Aslında bu fena olmaz yani oturabilirsin . Bu arada ben Anahi .''

Birkaç saat boyunca aralarında çok hoş bi sohbet geçti . .Bu sohbet tam da Anahi'nin istediği gibiydi . Günün bitmesini hiç istemiyorudu Anahi , mutluluğu gözlerinden okunuyor gibiydi . Günün sonunda neler olacağını ; Chat'le aralarındaki arkadaşlığın boyutunun nerelere varacağını düşünmeyen Anahi , her zaman yaptığı gibi bunuda zamana bırakıp şimdiki mutluluğun tadını çıkartmaya bakıyordu ...


Aslında ilk RP'ye göre mükemmel diyebilirim . Benim gördüğüm iki hata var . Biri dili geçmiş zaman kullanman gereken yerde mişli geçmiş zaman kullanman ; biri de noktalama imlada ufak hatalar yapman . Umarım faydası olur . Karşılaştırabilmen için senin yazdığınıda koyuyorum buraya ...


Hiç sevmezdi güneş ışığıyla uyanmayı ama bu onun şansı olsa gerek ...Anahi günün ilk ışıklarını yüzünde hissederek uyanmıştı.Bu şekilde uyanmak onu rahatsız ettiğinden büyük bir ''off'' çekerek yatağa oturmuştu.uykusunu açmak için gözlerini ovdu ve başını sağa sola çevirerek,kim var kim yok diye bakmıştı.Yatakhanede çok az kişinin olduğunu farkeden anahi,hemen aynanın karşısına geçerek saçlarını dezeltmeye başlamıştı.Yumuşacık ve dümdüz olan saçlarını elleriyle kısa zamanda düzeltmişti.
Anahi arkadaşlarıyla kahvaltıya gitmek için hazırlanmıştı.Bugün kendini çok iyi ve güçlü hissediyordu.Arkadaşlarıyla birlikte mükemmel ve eğlenceli geçirdiği kahvaltıdan sonra okulun, kalabalık ve uğultulu koridorundan büyük bir skunetle ilerleyen anahi, pencere kenarına gelince biraz durup dışarıyı izleyecekti.
Bahçedeki yeşilliklerin ortasında, güneş ışığıyla parıldayana göl anahi'nin dikkatini çekmişti.Saatine baktı ve dersinin başlamsına iki saat vardı, bu zamanı gölün yakınlarında geçirmeyi çok istemişti.Hızlı adımlarla gölün yanına gitti.Anahi'nin ilk yaptığı şey çevreyi incelemekti ama asıl dikkatini çeken sadece biri vardı.Anahi yavaş adımlarla göle yaklaşarak oradaki banklardan birine oturdu.
Hiç tanımadığı birisi anahinin dikkatini çok çekmişti gözlerini ondan alamıyordu. Anahi için çok tatlı ve yakışıklıydı...Bir süre sonra çocukta anahiye bakmaya balamıştı.Bu anahi'nin çok hoşuna gitmişti yüzünü hafif bir gülümse almıştı ama belli etmek istemiyordu.Başını yere doğru eğdi ve elleriyle yüzünü kapatarak oturuyordu bankta.Kafasını kaldırdığında gözlerini alamayan o çocuk yanındaydı anahi şaşkın bakışlarıyla ve hafif bir gülümsemeyle
''merhaba, sen burda ne arıyorsun...''
Anahinin bu sözü ona cesaret vermiş olsa gerek,çünkü çok rahat bi şekilde
''merhaba.ben chat.Yalnız olduğunu gördüm de belki birlikte otururuz diye gelmiştim''
Anahi bu sözleri ondan duyduğuna inanamıyordu.Gözlerinin içi gülüyordu adeta...Yündeki gülümsemeyle hiç vakit kaybetmeden
''aslında bu fena olmaz yağni oturabilirsin buraya.Bu arada ben anahi.''
Arada çok hoş bi sohbet vardı.Bu sohbet tam da anahi'nin istediği gibiydi.Günün bitmesini hiç istemiyorudu anahi, mutluluğu gözlerinden akıyor gibiydi.Günün sonunda neler olacağını, chat'le aralarındaki arkadaşlığın boyutunuhiç merak etmeyen anahi,her zaman yaptığı gibi bunuda zamana bırakıp şimdiki mutluluğun tadını çıkartmaya bakıyordu...

tamam nerde hata yaptığımı anladım,bundan sonra öyle yazarım bu arada saol ahmet

Ölü Ölüm Yiyen.


Günlerden Salı , öğle saatlerinde Ümit arkadaşı Severus'la birlikte karanlık ormanda dolaşmaya karar verirler. Biraz dolaştıktan sonra yorgun olduklarını hissederler ve bir ağaç altında biraz dinlenmenin faydalı olacağına karar verirler.Devasa büyüklükte bir ağacın altında pineklemeye başlarlar.Yaklaşık bi yarım saat sonra kalkmaya karar verirler.Fakat tam o sırada biraz ileriden ;
- " Yardım edin , Lütfen yardım edin " Seslerini işitirler.
Birbirlerine bakarlar ve aynı anda sesin geldiği yere doğru koşmaya başlarlar 3-4 dakika koştuktan sonra ses keildiği için nerde olduklarını kavrayamazlar , işde tam o sırada ses tekrar ;
- " Yardım edin Lütfennn " diye bağırır. Bu sefer çok yakınlarında olduğundan hiç şüphe yoktur.
Severus ;
- " Ümit ayrılmamız gerekir yoksa ya yetişicez ya yetişemicez " der.
Ümit'e de bu teklifcazip gelmiştir , çünkü sese göre yardıma ihtiyacı olan bir kadın vardır.
Ümit ;
- " Haklısın Severus , o zaman ben burdan gidiyorum " deyip , Karanlık ormanın içine doğru ilerlemeye başlar.
Severusda düz gider.

Ümit baya bi gider ama ne ses nede bir kadın yoktur orlarda.Ve tekrar gidip Severus'u bulmaya karar verir.
Ayrıldıkları yere vardığında Ses Tekrar ;
- " Yardım ettt Lütfen " diye bağırır .
Fakat o anda anlamıştır Ümit bunun bir tuzak olduğunu çünkü az önce " edin " diye bağıran ses şimdi " et " demiştir. " SeveRus'u ya gördüler yanlız ilerlerken , yada oda ellerinde " diye düşünür Ümit.
Ümit'te Severus'un ilerlediği yere hızLa koşmaya başlar.10-15 dakika aralıksız koştuktan sonra doğal olarak ağaçlardan oluşmuş bir düello alanı gibi yere geldiğini fark eder. Tam o sırada yanına bir kadın ölümyiyen cisimlenir.
Ölümyiyen ;
- " Buraya kadar genç adam , akıllı olman bi fayda etmedi işde , aptal cesaretin seni buraya kadar getirdi ve şimdi elimdesin " der.
Ümit ;
- " Bu aptal cesareti değil bayan arkadaşlık , dostluk gibi , sevgi gibi sizin barındırmadığınız duygular bunlar " der.
Ölümyiyen Hafif bi sırıtma ve küçümsemeyle ;
- " öylemi çok bilmiş " der ve asasını kaldırır.
Ümit ;
- " öyle malesef " der ve çok bilgiç bi tavırla oda asasına davranır.
Ölümyiyen ;
- " Seninle biraz oynamak iyi olucak "
Ümit ;
- " Ne duruyorsun oyna o zaman " diyerek daire çizmeye başlar.
Ölümyiyen ;
- " Expeliarmus " diye bağırır.
Ümit bu sihirden başarıyla sıyrılmıştır.Daha sonra Tekrar Ölümyiyen ;
- " Crucio " diye bağırır .
Bu büyü Ümit'e isabet etmiş ve yerde kıvrandırmaya başlamıştır.
Fakat Ölümyiyen oyun istediği için büyüyü biraz kıvrandırdıktan sonra bırakır. Daha sonra Ümit ;
- " Crucio " der nefretle ,
Ölüm yiyen şaşkınlığın getirisiyle büyüden kaçamamış ve aynı şekilde yerde kıvranmaya başlamıştır . Ama Ümit'in iyi tarafı o caniye bile denk gelmiş ve acıdığı için büyüyü devam ettirmez.
Ama birden havaya fırlayan Ölümyiyen ;
- " Avada kadavra " diye bağırır .
Ümit kendini büyük bir kayanın arkasına atar ve bu ölümcül büyüden ustaca sıyrılır. Kayanın arkasından tekrar çıkar ama Ölümyiyen'in tekrar büyü sallıyacağının farkına varır ve kayanın arkasına tekrardan geçer. Ölümyiyen Tam " Avada kadavra " diyecekken ;
Severus;
- " expeliarmus " diye bağırır ve büyü ölümyiyene isabet eder.
Severus'un sesini duyan Ümit Kayanın arkasından çıkar ve Ölümyiyenin asasını elinde tutan Severus'a " saol " der gibi göz kırpar.
Ölüm yiyen tam cisimlenecekken Severus ;
- " Avada kadavra " diye çığlık atar ve bu büyüde ölümyiyene isabet eder .
İki arkadaş böylece ilk ölümyiyenlerini öldürmüşler ve Sihir hayatlarında bir başarıya imza atmışlardır.

Daha sonra Severus'un Bunu önceden anlayıp okul müdür ve yöneticilerine haber vermesiyle Bütün üst düzey yöneticiler olay yerine gelmişlerdir , ama çocuklar önceden işi bitirdikleri için tek yapmaları gereken şey cesedi kaldırmak olmuştur.


Hatalara bakarmısın yada varmı .
Bide bu Rp qücünü ben rP yazdıkcamı arttırcam yoksa siz mi arttırıyorsunuz ?

Biz arttırıyoruz..

Bu arada

uzunluk iyi
renkler iyi
konu fena değil
betimleme az

100 üzerinden 75