26 Temmuz - 10 Ağustos Dersi /Tüm Okullar/ (Ortak)

Son günlerde Sihir Dünyası’nda işler bayağı yoğunlaşmıştı . Önceden sadece okul işleri ve arasıra ZAY toplantıları olurken ; şimdi ise bunun yanına Lord’un çıkardığı sorunlar yüzünden uzun Bakanlık görüşmeleri , günlerce süren ÖY takipleri … gibi ekstra işler de eklenmişti . İşte dün öyle yoğun günlerden biriydi . Öyle ki Paul eve gitmeye bile fırsat bulamamış okulda , kendi odasında , konaklamıştı .

Paul , sabah olmasıyla , güneşin yüzünü okşayıp adeta kalmasını istediğinde , hala kendini yorgun hisseder vaziyette kalktı rahat yatağından . Oda uyumak için fena sayılmazdı ama yine de Keira’nın yanında uyanıp , sabah gözlerini onun güzel yüzüne bakar vaziyette aralamayı tercih ederdi . Neyse ki onu düşünmek bile iyi gelmişti ona , şimdi kendini daha hayat dolu hissediyordu her zamankinden . Bu duyguların sağladığı enerjiyle yatağından doğruldu ve küçük kabine doğru ilerledi yüzüne buz gibi suyu çarpmak için . Lavaboyla da işi bittiğinde tamamen zihni yerine gelmişti artık . Hemen üstüne en fiyakalı cüppelerinden birini geçirdi hızlıca . Bugün ikinci dersine girmesi gerekiyordu ve derslerde şık görünmeyi tercih ederdi . Son bir kez odasını kontrol edip yatağını düzelttikten sonra artık kahvaltı için hazırdı .

Uykunun üzerine çöktürdüğü uyuşuklukla ayaklarını sürte sürte çıktı Durmstrang arazisine . Bugün açık havada kahvaltı etmek istiyordu . Hem , biraz temiz havayı içine çekmek , doğanın muhteşem ses uyumunu dinlemek iyi gelirdi ona . Genelde oturduğu göl kenarına gelip oraya konulmuş küçük demir bir masaya kuruldu . Şimdi yemek işini halletmeliydi . Anında ağzından Body ! diye bir haykırış çıktı . O anda da küçük bir şak sesiyle kulakları yerlere deyecek kadar uzun olan bir ev cini belirdi önünde . Paul işi uzatmadan direk isteğini söyledi sakin bir ses tonuyla .

‘’ Body git ve bana güzel bir kahvaltı tepsisi getir . ‘’

Sözcükler ağzından döküldüğü anda küçük ev cini yerlere kadar eğilerek selam verdi ve yine bir şak sesinin ortalıkta yankılanmasına sebep olarak kayboldu . Şimdi doğa ve gölden yüzüne çarpan esintiyle baş başaydı Paul . Gölün ufkuna bakmak bile Keira’yı hatırlatmıştı ona . Her şey de o vardı zaten artık . Hayatının anlamı olmuştu artık Paul için . Tam ufka dalıp gitmişken yine o bilindik sesi çıkararak küçük evcini belirdi tam önünde . Yalnız bu sefer ilk geldiğindekinin aksine koca kafasının üstünde büyük bir tepsi taşıyordu . Paul hemen hamle etti ve tepsiyi cinin kafasından alıp demir masaya indirdi . Sonra hala yanında duran cine tekrar seslendi sakin bir ses tonuyla .

‘’ Sen gidebilirsin Body . Başka bir isteğim yok şu an . ‘’

Cin yerlere kadar eğilip selam verirken Paul kahvaltısına başlamıştı bile . Birkaç dakikanın ardından karnı tıka basa dolu vaziyette ufka bakıyordu yine . Ama artık gitme zamanıydı . İkinci dersin başlama saati gelmişti artık . Yine uyuşuk hareketlerle kalktı demir masadan ve ihtişamlı bir taş yapıt olan okuluna yöneldi . Birkaç dakika içinde ise yolda verilen selamlardan yorulmuş vaziyette sınıfının kapısına gelmişti . Kapıyı açtığında yine boş sınıf karşıladı onu . Her şey yine aynı gibiydi . Büyük yuvarlak sınıfın her yeri minderlerle kaplıydı . Paul ışıklandırma işin de hallettikten sonra masasına doğru yöneldi ve öğrencilerin gelmesini beklemeye koyuldu …

Out : Ders online . Çünkü dersime bu daha uygun . Lütfen derse kayırlı bütün öğrenciler RP bıraksın . Puan kırmak istemiyorum …

Güneş yavaşça yükselmeye başlarken yatakhanenin penceresinden içeri girip Cho'yu uykusundan uyandırmıştı.Cho gözlerine gelen güneş ışığından korunmak için eliyle yüzünü kapatıp söylenmeye başlamıştı.

"Of yaa daha saat çok erken.Biraz daha uyumak istiyorum"diye söylensede Güneş sanki onun zıttına gidiyormuş gibi olduğu yerde kalmıştı.Bunu anlayan Cho daha fazla zaman geçmeden kalkıp giyinmeye başladı.Okul cüppesini giyip saçlarınıda yandan toplayan Cho daha saatin erken olduğu anladı.Kahvaltı saatine kadar oyalanmak için biraz kitap okumaya başlamıştı.Okuduğu kitap muggleların okuduğu kitaplardandı.Cho muggle kitaplarını okumayı çok seviyordu.Bu kitaplarda ona çok değişik ve güzel gelen şeyler vardı.

Cho kitap okumaya son verip saatine baktı.Kahvaltı zamanın geldiğini gören Cho çantasını alıp kristal salona indi ve binasının masasına oturdu.Kahvaltısını iyice yaptığına ve karnının doyduğuna emin olan Cho bugunkü ilk dersine yani düello sanatlarına girmek için dersliğe doğru ilerlemeye başladı.Uzun merdivenleri ve geniş koridorları geçerek düello sanatları dersliğine varan Cho kapının aralık bırakıldığını farketti.Kapıyı çekip dersliğe girdiğinde ise buranın minderlerle dolu bir yer olduğunu gördü.Profesörleri de masasına oturmuş diğer öğrencilerin gelmesini bekliyordu.Cho fazla zaman kaybetmeden önlerde boş olan bir yeri seçerek mindere oturdu.Çantasını da yanına koyarak beklemeye başladı.

Helen neşe içinde yatağından kalktı. Bugün düello sanatları dersi vardı. Geçen ders olduğu gibi bu derste yine başarılı olmak istiyordu. Dört direkli yatağının koyu kırmızı perdelerini açıp yataktan zıplayarak kalktı. Bu ders için bütün bir haftasını çalışarak geçirmişti ve kendini hazır hissediyordu. Neşeyle dolabına doğru gidip dün gece hazırlamış olduğu spor kıyafetlerine tekrar göz gezdirdi. Parmaklarının ucuna yükselip dolabın araladığı kapısında asılı duran kıyafetleri askısından çıkardı. Kıyafetlerini üzerine giyindikten sonra aynanın karşısına geçip bülüzünün içinde kalan sarı saçlarını savurarak çıkardı. Kolunda annesini dün gönderdiği yeni saati vardı. Daha epey vakti vardı. Erken kalkmanın avantajını kullanıp raht rahat hazırlanıyordu zaten. Eline aldığı fırça tarakla uzun bir süre saçlarını fırçaladı. Her fırça darbesiyle sarı saçları biraz daha parlıyordu. İçine sindiği zaman bileğine taktığı kıyafetiyle aynı renkte olan turkaz rengi çiçekli tokasıyla saçlarını topladı. Aynada kendine bir öpücük gönderdikten sonrada cübbesini alıp kahvaltı yapmak için büyük salona indi.

Büyük salondan gelen güzel kokular karnının açlığını arttırmıştı. Adımlarını hızlandırıp büyük ve geniş kapılarındangeçip doğruca Gryffindor masasına ilerledi. Masada oturan bir kaç arkadaşı kapıdan içeri girerken el sallayarak yanlarına çağırmışlardı. Onların oturduğu orta kısma yaklaşınca

'' Günaydın kızlar. Görüyorumda bu sabah hepiniz çok şık olmuşsunuz. ''

Arkadaşlarının kıkırdamaları arasında ona ayrılan sandalyeye yerleşti. Önündeki tabağa salatalık, domates ve birazda pynir koyduktan sonra bir arkadaşının da önerisiyle sıcak puaçalara uzandı. Tabağındakileri bitirincede arkadaşlarının yanından ayrılıp sınıfa doğru gitti.

Sınıfın kapısı açıktı. Yuvarlak ve minderlerle kaplı sınıfın yastık kaplı uzun kapısından içeri girince profesörün sınıfta olduğunu gördü.

'' İyi günler profesör '' dedi.

Geçen ders oturduğu yere doğru yöneldi. Sırt çantasını çıkartıp minderlerden birinin üzerine bıraktı. Diğerinede kendisi oturdu. Işıklarla aydınlatılmış sınıfta diğer arkadaşlarının derse gelmelerini beklemeye başladı sabırsızca. Böylece ders bir an önce başlayabilirdi.

Sirius o gün ilk kez gireceği Düello Sanatları dersine gitmek için erken yatmıştı.Bu dersin bir yönünü seviyordu : Bu ders için sadece asasını,parşömenini,kalemini ve mürekkep hokkasını alıyordu.Asa zaten en önemli şeyi idi.Diğerlerini ise not alabilmek için götürüyordu.Ne de olsa belki önemli bir yeri not almak gerekebilirdi.Bunları düşünerek önceden hazırladığı çantasını yumuşak yatağının yer yer matlaşmış tahta köşelerinden birine koydu.Asasını da alçak ve kafasının içine gömüldüğü yastığının altına koydu.

'Umarım kırılmaz' diyerek gözlerini kapadı.

Sabah kalktığında yatakhane hemen hemen boştu.Geç kaldığını düşünerek saatine baktı.Daha kahvaltıya yaklaşık 10 dakika vardı.Acele acele Gryffindor cübbesini giydi ve Büyük Salon'a doğru koşar adım ilerlemeye başladı.Büyük Salon'a vardığında nefes nefese Gryffindor masasına oturdu ve kahvaltısını yaptı.Ufak bir gaz tahliyesinden sonra Düello Sanatları dersine gitti.Sınıfın ahşap kapısı açıktı.Ortada bir platform vardı ve yerde pek çok minder.Ayakta duran tek kişi ise Profesör Walker idi.

' Günaydın Profesör. Harika bir sınıfınız var' diyerek bir mindere oturdu.Çantasını da solundaki beyaz mindere koydu.Sınıfta iken çok heyecanlıydı.Bu da onu sabırsızlandırıyordu.Diğerlerini beklemek ona zor geliyordu ama mecburdu.Sınıfta oturup diğerlerini beklemeye koyuldu...

Remus yatağından bir ok gibi fırlamıştı bugün . Çünkü son anda aklına gelmiş olan seçmeli derslere kayıt olmuştu . Ve onlardan birini bugün vermesi gerekiyordu. Ve telaş içinde " Düellooo Sanatları ..." diye feryat figan bir bağırış koparmıştı . Onun bağırmasıyla neredeyse bütün yatakhane , dersi olan olmayan uyamıştı zaten. Hemen hazırlanmıştı . Gözleri hiç bir şey görmüyordu taa ki ;

" Offff ... Lanet olsun , hay aksi şeytan . "

demişti . Kafasını yatakhanenin alcak tavanına çarpmıştı . Halbuki o kadar antrenman yapmıştı , oraya vurmamak için . Bu onun ayılmasına yetmişti zaten . Hemen devam etti hazırlanmasına . İşi bittiğinde derse 10 dakikası vardı . " Ohh , yetiştim . " demişti içinden .

Ama yinede hemen dersliğe gitmeyi tercih etmişti . Koşarak dersliğe gittiğinde Profesör Walker'in masasında oturmuş , öğrencileri beklediğini farketmişti . Hemen bir mindere doğru ilerlerken ;

" Günaydın Profesör . "

diyerek yerine oturup , diğer arkadaşlarını beklemeye başlamıştı .

Cedric o sabah kendisini hiç yorgun hissetmiyordu çünkü ilk Düelllo Sanatları dersine girecekti.Cedric büyü yapmayı çok seviyordu.Özelliklede Düello Sanatlarında kullanılan büyüleri.Bu sabah erken kalkmıştı.Hemen Büyük Salona indi.Yemekler daha masanın üzerine gelmemişti.Biraz bekledi.Büyük Salon neredeyse dolduğunda yemekler "fışşt" sesiyle masalara geldi.Cedric yemeğini yedikten sonra Düello Sanatları dersine koşturdu.O kadar hızlı koşuyordu ki önüne gelen Slytherinli'yi görmedi.Ona çarptı Cedric hemen "Ö-ö-özür dilerim" dedi.Ama Slytherinli "Geçen gün bana yer sormuştun orada kaçtın.Şimdi ise elime düştün hah-hah-haaa" dedi.Cedric var gücüyle Düello Sanatları sınıfına koştu.Slytherinlide arkasından onu takip ediyordu.Sınıfa gelince zil çaldı.Slytherinli lanetler okuyarak oradan uzaklaştı.Hemen içeri girdi.İçerde 1-2 kişi vardı.Hemen boş bir minder bulup oturdu ve arkadaşlarını beklemeye başladı.

Jack az önce yorucu bir dersten çıkmış tekrar yorucu olduğunu düşündüğü bir derse giriyordu. Ancak bu sefer ders Profesör Paul Walker' ın olduğu için eğlenceli geçeceğine emindi. Ancak asası son günlerde çok hasar görmüştü. Bu onu düşündürüyordu. Beş yıldır kullandığı asayı artık değiştirmesi gerekiyordu.

İşte Jack bu düşüncelerle sınıfa girmişti. İçeride tanıdığı bir - iki kişi vardı. Ancak bu Jack için hiç sorun değildi. Boş bir mindere doğru gidiyordu. Tam Profesör' ün önünden geçerken :

'' Günaydın Profesör '' demeyi unutmadı.

Jack içerideki öğrencilere bakınca sadece bir Dördüncü sınıf ve onunla beraber bir sürü birinci ve ikinci sınıf gördü. Aslında daha bu derse girecek öğrencilerin yarısı bile gelmemişti. Zaten çoğu kişi bu derste yaralanmaktan korkuyordu. Ancak Jack bu dersin Seherbazlık için önemli olduğunu biliyordu. Sadece bu bile bu derse girmesine yeterken; Bir de Profesör Walker' ın dersi olması onu daha da istekli yapıyordu.

Claire sabahın ilk ışıklarının kendisini dürtmesiyle uyandı. Yatağında sağa sola dönüyor ama kalkmıyordu. Son yaşadığı olayları aklından geçirirken deliye dönüyordu. Sirius'u düşündü bir an. Yaşadıklarını, baloyu, ve onun ölüm yiyen olduğunu hatırlayır kıpkırmızı kesildi sinirle. Daha sonra bütün o düşünceleride savarcasına üzerindeki örtüyü birkaç tekmeyle ayaklarının ardına attı. İncecik olan örtü yavaşça aşağı inerken çok güzel görünüyordu.
Claire yatakta boş boş yuvarlanmaya son vermek için ayaklarını indirdi yataktan. Eline ilk geçirdiği cüppesini geçirdi üzerine. Sarı saçlarını küçük bir tokayla tutturup çantasını kaptı. Etrafına baktı öğrencilerin yarısı hala uyuyordu. Claire'in yüzünü koca bir gülümseme kapladı ve gözüne ilk ilişen nesneyi aldı. Bu tuhaf görünümlü bir vazoydu. Ya da Claire onun öyle olduğunu düşündü. "Bunun burada ne işi var?" dedi ve son gücüyle yere fırlattı. Rengarenk desenler parçalanıp etrafa savrulurken meydana gelen büyük gürültü kızların hepsini uyandırmaya yetmişti. Ufak tefek bir kız yatağından fırlayıp hemen yanına geldi Claire'in. "Sen- sen ne yaptın." Kızın dalgalı saçları darmadağındı, gözleri açılmış ve kızarmıştı. Sinirden mi ağlamak üzere olduğundan mı olduğunu seçemeyen Claire hiç umursamaz bir edayla. "Yanlışlıkla oldu." dedi kızı daha fazla çıldırsam mı diye aklından geçirirken parıl parıl parlayan sarı saçlarını geriye savurdu ve bütün gözleri üzerinde hissetti. "REPARO" dedi ve yerdeki vazoya benzeyen nesneyi alıp kıza verdi. Kimsenin birşey söylemesine fırsat vermeden hemen sıvıştı odadan.

İlk derse daha vardı. Claire vakit geçirmek için kütüphaneye gitti. Biriken ödevlerini yapmak yerine Sihirli alemde çok fazla yankı yapan bir romanı okumayı tercih etti. Hiç kimseyle konuşmadan kitabın büyük bir bölümünü bitirip saatine baktı. Vakit epey olmuştu. Caire kitabı çantasının içine tıktı ve hemen düello sanatları dersliğinin yolunu tuttu.

Sınıf dolmak üzereydi. Her ders karşlaştığı öğrenciler yine buradaydı ama Hermione daha teşrif edememişti. Tabi Ron'da... Claire oflayarak girdi sınıfa. Profesöre selam verip boş bir yere geçti.

Aynanın karşısındaki kız yüzüne yapışmış, kabarık, kahverengi saçlarını yüzünden çekiyordu. Görüntüye bakılırsa yeni kalkmıştı. Saçını yüzünden çekip rahat bir nefes aldı, bırakır bırakmaz saçlar tekrar yüzüne yapıştı. Bir başkasına göre son derece komik olabilecek bu olay Hermione'nin tepesini attırıyordu. Geceki balo için saçına sürdüğü özel karışımın etkisi geçince normalde yeterince kabarık olan saçını daha fazla elektriklendirmişti. Hermione şimdi ıslattığı saçlarını bir lastik tokayla tutturmaya çalışıyordu. Başarmıştı. Saçlar kontrol altındaydı. Hermione'nin tahminine göre de bir kaç saate kalmaz eski haline dönerlerdi. Cüppesine yapışan saçları topladıktan sonra aynaya son bir kez bakıp gülümsedi ve çantasını kapıp merdivenlere yollandı.
Kahvaltıya inecek vakti yoktu. Zaten birşeyler yiyebilecek iştahı da yoktu... Gece o kadar geç yatmıştı ki, bu uykuyla Düello Sanatları'nda şaşmadan bir 'Sersemlet' yapabileceğinden dahî emin olamıyordu.
Sınıfın kapısına geldiğinde gözü saatine ilişti. "Henüz geç değil..."
Kapıyı aralayıp içeri geçti. Profesör Walker masasına kurulmuştu bile. Ama dersin başlamadığı beliydi. Bu sevinçle profesöre dönüp "Günaydın efendim." dedi. Mr Walker'ın 'Geç' diyen elini görünce başıyla selamlayıp sınıfa yöneldi. Claire Hermione'yi gördüğüne çok memnun olmuş gibi parıldayan gözlerle bakıyordu. Hemen yanına geçmek için ilerledi.
Ama Hermione'yi karşılayan bir çift göz daha vardı. Jack'e ait olan sürmeli iki göz... Hermione pişmanlıkla boynunu eğip Claire'i
"E ee bu sabah gene ne gibi bir hinliğe erdi aklın bakalım?" diye iğneledi. Aklından birşeyleri çıkarmaya çalışırken arkasına göz gezdirdi. Jack başını çevirmişti. İçi burkuldu.
Arkasında ışıl ışıl gözlerle Hermione'ye el sallayan Sirius'u gördü. İçinden "Sevimli şey..." diye geçirdi. Sirius yüzüne bir tebessümün yayılmasına yetmişti. Tabi Claire'in sabah sabah yine ne işler çevirdiğini öğrenmenin bozacağı siniri her ne kadar şimdi yerinde olsa da, pek yakında bozulacağı kesindi. Çünkü Clairee'in mavi gözlerinde, hince bir ışıltı vardı. Hermione'nin iğneleyici sözlerine tepkisiz kalınca Hermione tekrarladı:
"Doğru söyle Claire, yine sabah sabah bişeyler çevirdin değil mi?"

Paul , sık kullanılmadığı için tozlanmaya yüz tutmuş masasına dayanır vaziyette , öğrencilerin içeriye girip sessiz sınıfı hareketlendirmesini izledi bir süre . Listeye bakıp öğrencileri güzelce saydıktan sonra , rakamlar birbirini tutunca ellerini tozlu masaya koydu ve ondan destek alarak ikinci dersi için ilk hamlesini yaptı . Onun kalkmasıyla öğrenciler arasındaki fısıldaşmalar bitti herkes dikkatle ona bakmaya başladı . Paul herkesin kendisini daha iyi görebilmesi için bir şöminenin aydınlattığı bölüme geldi ve bütün öğrencilerini şöyle bir gözden geçirerek konuşmaya başladı .

‘’ Hepiniz ikinci Düello Sanatları dersine hoş geldiniz . Geçen dersimizde bu dersin amacının ne olduğunu ayrıntılı bir şekilde anlatmıştım sizlere . Ondan sonra da küçük pratik düellolar yapmıştınız . Bu derste de bundan farklı bişey yapmayacağız . Çünkü geçen derste de dediğim gibi düello yapmak birazda duygulularını kontrol etme işidir . Sakin olma , sinirlerine hakim olma kabiliyetidir . Bu da pratikle kazanılır . ‘’

Paul şimdi sınıf içinde turlamaya başlamıştı . Geçen derse göre kendini çok daha hazır ve rahat hissetse de küçük bir heyecan da taşıyordu hala içinde . Aslında düşündüğünde derse haftalar öncesinden hazırlanmıştı . Bu heyecana bile gerek yoktu hani . Sonra düşüncelerden sıyrılıp tekrar kafasını öğrencilerin yüzlerine doğru kaldırdı . Hala dikkatle ona bakıyorlardı .

‘’ Evet şimdi geçen derste olduğu gibi eşleştireceğim sizi . İki ve üçüncü sınıfların yine sadece ‘Sersemlet’ ve ‘Protego’ büyülerini kullanmalarını istiyorum . Dört ve üzeri sınıflar ise bildiği bütün büyüleri uygulayabilir . Tabii affedilmez Lanetler hariç . Özellikle yedinci sınıflar ! Gözüm üzerinizde ! İyi bir performans bekliyorum sizden . Evet eşleşmeler : Tom-Penolope _____ Claire-Hermione _____ Melody-Drace _____ Jack-Willhelmina _____ Usher-Fred _____ Remus-Helen _____ Cho-Sirius . ‘’

Sonra tekrar sınıfı süzdü ve bir birinci sınıf öğrencisinin çekingence ona baktığını fark etti . Aslında dersine birinci sınıfları kabul etmezdi ama bu dönem olmuştu işte . Ona hitabederek yeniden girdi söze …

‘’ Cedric , senin sadece şu taş heykelin elinden asasını uçurmaya çalışmanı istiyorum . Dikkatli ol ! Asasını korumaya çalışacaktır . ‘’

Son kez sınıfa baktı ve öğrencilerin başlaması için komutunu verdi .

‘’ Herkes başlasın ! Ben buradayım size yardımcı olacağım ! ‘’

Out: Kaydolan bütün öğrencileri sınıfıma kabul ediyorum ama şimdiye kadar yazmamış olanların puanlarının kırıldığını belirteyim . Gelelim düellolara , şöyle olacak , siz o anki ruh halinizi belirten bir RP yazdıktan sonra büyüyü yapacaksınız , iki tarafta büyüyü yazdıktan sonra ben de bir nevi sizin kaderiniz olacağım . Kimin büyüsünün ne yaptığını ben yazacağım , sizde ona göre tekrar RP yazacaksınız . RP güzelliğin ölçü kabul edeceğim …

Yerdeki minderlerden birine oturduktan sonra herkes gibi oda kapıdan diğer öğrencilerin girmesini beklemeye başladı . Sınıftaki herkese minderin üzerinden bakan Remus herkesin geldiğini farketmişti . Profesörde bunu anlamıştı . Konuşmasına başladı ;

’ Hepiniz ikinci Düello Sanatları dersine hoş geldiniz . Geçen dersimizde bu dersin amacının ne olduğunu ayrıntılı bir şekilde anlatmıştım sizlere . Ondan sonra da küçük pratik düellolar yapmıştınız . Bu derste de bundan farklı bişey yapmayacağız . Çünkü geçen derste de dediğim gibi düello yapmak birazda duygulularını kontrol etme işidir . Sakin olma , sinirlerine hakim olma kabiliyetidir . Bu da pratikle kazanılır . ‘

dedi. Remus dikkatle dinliyordu . Çünkü düello denince içine karanlık sanatlara karşı savunmada giriyordu bi nevi . Onun da en çok sevdiği dersti . Daha sonra tekrar profesörü dinlemeye koyuldu . Profesör sınıfın içinde gezerken ;

‘’ Evet şimdi geçen derste olduğu gibi eşleştireceğim sizi . İki ve üçüncü sınıfların yine sadece ‘Sersemlet’ ve ‘Protego’ büyülerini kullanmalarını istiyorum . Dört ve üzeri sınıflar ise bildiği bütün büyüleri uygulayabilir . Tabii affedilmez Lanetler hariç . Özellikle yedinci sınıflar ! Gözüm üzerinizde ! İyi bir performans bekliyorum sizden . Evet eşleşmeler : Tom-Penolope _____ Claire-Hermione _____ Melody-Drace _____ Jack-Willhelmina _____ Usher-Fred _____ Remus-Helen _____ Cho-Sirius . ‘’

demişti . Bütün herkesi eşleştirmişti . Remus'un eşi Helen'di . Helen ondan bir yaş küçüktü . Sonra profesör sınıflarındaki 1. sınıftan Cedric'e bir öneride bulundu . Cedric bu öneriye uymuştu , Remus'da Helen'in yanına gidip düelloya başlamak için Profesörlerini bekliyorlardı . Daha sonra profesör ;

'’ Herkes başlasın ! Ben buradayım size yardımcı olacağım ! ‘’

demişti. Remus asasını kaldırdıktan sonra Helen'e ;

" Sersemlet ! " diye bağırmıştı . Böyle yerlerde ilk aklına gelen büyü buydu Remus'un .

Cho yumuşak minderinde rahat bir biçimde otumaya devam ederken sınıf diğer öğrencilerinde gelmesiyle birlikte tamamlanmıştı.Profesör Walker yavaşça çok kirli gözüken masasından kalkıp aydınlık bir tarafa yöneldi.Şimdi daha iyi görebiliyordu Cho onu.Profesör sınıfa şöyle bir baktıktan sonra konuşmaya başladı.

"Hepiniz ikinci Düello Sanatları dersine hoş geldiniz.Geçen dersimizde bu dersin amacının ne olduğunu ayrıntılı bir şekilde anlatmıştım sizlere. Ondan sonra da küçük pratik düellolar yapmıştınız.Bu derste de bundan farklı bişey yapmayacağız.Çünkü geçen derste de dediğim gibi düello yapmak birazda duygulularını kontrol etme işidir.Sakin olma,sinirlerine hakim olma kabiliyetidir.Bu da pratikle kazanılır."dedi.

Cho şimdi çok heyecanlanmıştı.Hiç bir ayrıntıyı kaçırmamak için profesörünü dikkatle dinliyordu.Profesör Walker sınıfta gezinmeye başlayarak konuşmasına devam etti.

"Evet şimdi geçen derste olduğu gibi eşleştireceğim sizi.İki ve üçüncü sınıfların yine sadece ‘Sersemlet’ ve ‘Protego’ büyülerini kullanmalarını istiyorum.Dört ve üzeri sınıflar ise bildiği bütün büyüleri uygulayabilir. Tabii affedilmez Lanetler hariç.Özellikle yedinci sınıflar!Gözüm üzerinizde! İyi bir performans bekliyorum sizden.Evet eşleşmeler : Tom-Penolope _____ Claire-Hermione _____Melody-Drace _____ Jack-Willhelmina _____ Usher-Fred _____ Remus-Helen _____ Cho-Sirius."diyerek eşleştirmeleri açıkladı.

Cho ile Sirius düello edecekti.Cho profesörün bu eşleştirmesini beğenmişti.Sirius'da Cho gibi ikinci sınıfa gittiği için ona iyi bir rakip olabilirdi.Ama sadece iki büyü kullanacağını öğrenince Cho biraz üzüldü.Çünkü Cho çabuk ilerlemeyi çok seviyordu.Yinede böylesi daha iyi diye düşünerek kendini sınıftaki konuşmaya verdi.Profesör Walker bu sefer sınıfa yeni katılan öğrenciye dönerak tekrar konuşmaya başladı.

"Cedric,senin sadece şu taş heykelin elinden asasını uçurmaya çalışmanı istiyorum.Dikkatli ol ! Asasını korumaya çalışacaktır."dedi.

Cho köşedeki taş haykeli ancak profesör söyledikten sonra fark etti.Elinde bir tane asa vardı.Ama Profesör Walker'ın dediğine göre kendini koruyabiliyordu.Cho kafasını taş heykelden önüne doğru çevirip Sirius'un yanına gitti.Asası elinde hazır profesörün komutunu bekliyordu.Profesör Walker:

"Herkes başlasın ! Ben buradayım size yardımcı olacağım !"dediği anda Cho elini havaya kaldırıp:

"Sersemlet"dedi.Sonuçta tek yapabilecekleri büyü buydu.Tabi kalkan büyüsü dışında.

Dersi alan tüm öğrenciler yavaş yavaş gelmişti. Hatta Jack' in dört gözle beklediği Hermione' de gelmişti.Birkaç dakika sonra Profesör Walker ayağa kalktı. Sakince tüm sınıfı gözden geçirdi ve sözlerine başladı :

'' Hepiniz ikinci Düello Sanatları dersine hoş geldiniz . Geçen dersimizde bu dersin amacının ne olduğunu ayrıntılı bir şekilde anlatmıştım sizlere . Ondan sonra da küçük pratik düellolar yapmıştınız . Bu derste de bundan farklı bişey yapmayacağız . Çünkü geçen derste de dediğim gibi düello yapmak birazda duygulularını kontrol etme işidir . Sakin olma , sinirlerine hakim olma kabiliyetidir . Bu da pratikle kazanılır . ''

Profesör artık sınıfta dolaşıyor ve öğrencileri aklından eşleştiriyor gibiydi. Jack için rakibinin kim olacağı önemli değildi. Onun tek rakibi içine girmeye çalışan sinir ve öfkeydi. Ancak Jack artık onları kendinden rahatça uzaklaştırıyordu. Profesör :

'' Evet şimdi geçen derste olduğu gibi eşleştireceğim sizi . İki ve üçüncü sınıfların yine sadece ‘Sersemlet’ ve ‘Protego’ büyülerini kullanmalarını istiyorum . Dört ve üzeri sınıflar ise bildiği bütün büyüleri uygulayabilir . Tabii affedilmez Lanetler hariç . Özellikle yedinci sınıflar ! Gözüm üzerinizde ! İyi bir performans bekliyorum
sizden . Evet eşleşmeler : Tom-Penolope _____ Claire-Hermione _____ Melody-Drace _____ Jack-Willhelmina _____ Usher-Fred _____ Remus-Helen _____ Cho-Sirius . '' dediğinde rakibi belli olmuştu.

Jack bu kez kendi gibi bir 5. sınıfla eşleşmişti. Jack önceki dersten sonra her korsanın bildiği öfkeye hakim olma yolarını kullanmaya başlamıştı. Artık çok daha dengeli ve sakindi. Yine de kendinden emin ve cesurdu. Rakibini asla zayıf görmüyor, aksine artık tek rakibini kendisi olarak görüp tek amacı bir saniye önceki Jack' den daha iyi olmakmış gibi hareket ediyordu. Yavaşça düello alanına doğru ilerledi.

Alana ulaştığında asasını hızlıca çekti ve her bu tür düellolarda verilen seelamı verdi. Asasını birkaç saniye yüzünün önünde tuttu. Asasını rakibine tutuyordu. Sürmeli gözlerinden anlaşıldiği gibi rakibinin ne yapacağı ve ona karşılık yapacağı büyüyü düşünüyordu. Oradaki hiçkimseyi görmez oldu. Sanki orada ne Profesör ne diğer öğrenciler vardı. Sakin ve huzurlu bir Jack, onun asası ve ona karşılık rakibi ve asası vardı.

Kısa bir bekleyişin ardından ikisi de diğerine ''Önce sen başla.'' dercesine bakıyorlardı. Jack ddaha fazla beklemedi tüm gücünü toplamıştı zaten :

''Yuspar Avorus Maxima'' ( İtirazı olanlar Wikipedi'de Harry Potter Büyü Listesine bakabilirsiniz)

Jack'in asasından adeta bir güneş gibi fırlayan ateş topu rakibine doğru tam güç ilerliyordu. Jack yerinde sarsılmaz bir şekilde durup olanları izlemeye başladı.

‘’ Evet şimdi geçen derste olduğu gibi eşleştireceğim sizi . İki ve üçüncü sınıfların yine sadece ‘Sersemlet’ ve ‘Protego’ büyülerini kullanmalarını istiyorum . Dört ve üzeri sınıflar ise bildiği bütün büyüleri uygulayabilir . Tabii affedilmez Lanetler hariç . Özellikle yedinci sınıflar ! Gözüm üzerinizde ! İyi bir performans bekliyorum sizden . Evet eşleşmeler : Tom-Penolope _____ Claire-Hermione _____ Melody-Drace _____ Jack-Willhelmina _____ Usher-Fred _____ Remus-Helen _____ Cho-Sirius .

Sirius bunu duyduğunda resmen şok olmuştu.Rakibi Beauxbatons'lu olabilirdi ama onun arkadaşıydı.Eşler karşılıklı durdular.Diğerleri başlayınca Cho da hamle etti.

'Sersemlet!' dedi Cho.Sirius ise hızlı düşünmeliydi.2 büyüye izin veriliyordu : Sersemletme ve Kalkan.Sirius 'En iyi savunma saldırıdır.' sözünü hatırlayıp 'Sersemlet!' diye bağırdı.

DM : Cho'nun büyüsü daha güçlü olduğundan , Sirius'un büyüsünü aşıp direk göğsüne çarpıyor .

Out : Sirius sadece büyüyü yap , gerisini bana bırak ...

Cho yaptığı sersemletme büyüsünün işe yaradığını görünce çok sevindi.Bu onun ilk deneyimiydi.Ama yine de başarılı olmuştu.Sevincinden kendine hakim olamadığından hoplaya zıplaya Sirius'un yanına gitti ve kalkmasına yardımcı oldu.Her ne kadar arkadaş da olsalar Sirius şimdilik onun rakibiydi.Yinede Cho arkadaşı olan rakibinin iyi olduğundan emin olunca tekrardan yerine geçip eski posizyonunu aldı.

Cho Bu seferde başarılı olmak istiyordu.İyice konsantre olduktan sonra asasını Sirius'un göğsünün tam ortasına yöneltip büyülü sözcüğü söyledi.

"Sersemlet"

Sirius göğsüne doğru yöneltilen asayı görünce biraz korktu.O da kendinden emin bir şekilde asasını ona doğru yönellti.Kimin önce davranacağı hakkında düşünürken gerçek düelloları düşündü.Orada ölümler var.Burada öyle birşey olmadığı için memnudu.'Hem burada başımıza birşey gelse Profesör Walker var.O bizimle ilgileniyo zaten' diye düşündü Sirius ve asasını Cho'ya yöneltti.

'Protego' dedi Sirius.

DM : Sirius'un kalkanı zayıf kaldı ve büyü hafiflemiş olsada Sirius'a isabet etti . Sirius cesaretini iyi toplayamadığı için büyüsü pasif kaldı ...

İşte yine başarmıştı Cho.Yaptığı büyüyü öyle güzel yapmıştı ki Sirius'un oluşturduğu kalkanı geçerek ona çarpmıştı.Cho'nun büyüsü kalkanı geçsede çarptığı için biraz etkisi azalmıştı.Ama yinede rakibini düşürecek derecede etkiliydi.Cho içinden başardığı için çok sevinsede arkadaşını iki seferdir düşürdüğü için üzülmüştü.Yine hemen Sirius'un yanına gidip:

"İyisin değil mi?"diye sordu.Çünkü Sirius'un yüzü tuhaf bir hal almıştı.Yine de iyi görünüyordu.Arkadaşının iyi olduğunu görünce biraz da olsun rahatlamıştı.Sirius'un iyi olduğuna iyice emin olduktan sonra tekrar yerine geçti Cho.Rahat olması gerektiğini düşünerek bir iki derin nefes aldı.Bu kez de başarabilirim diye düşündü.Bunu gerçekten istiyorsam başarabilirim.Tekrardan iyice konsantre olarak yapacağı aynı büyüyü bu sefer sesini kontrol edemeyip birazcık bağırarak söyledi.

"Sersemlet"

Sirius,Cho'nun ona İyisin değil mi?" diye sormasına şaşırdı.Biraz da mutlu oldu tabii.Ayağa kalktı.Derin bir nefes alıp kendine gelmeye çalıştı.Biraz başı dönüyordu.Geçen sefer kalkanı zayıf kaldığı için yenilmişti.Sirius onu bu sefer alt edebileceğini düşündü.Konsantre oldu ve ve kendinden emin bir sesle 'Protego!' diye bağırdı Sirius.'Umarım bu sefer ben galip çıkıcam ve onun büyüsünü yok edeceğim.Yoksa fazla dayanamam.Canım yanıyor.'diye içinden geçirdi Sirius.

Paul sınıfta her çeşit büyü nidası koparken düellocuların arasında gezinmeye devam ediyordu . Şu ana kadar en istekli görünen çift Cho-Sirius çiftiydi . Sirius bir türlü konsantre olmayı beceremiyordu anladığı kadarıyla . Birkaç dakika bir köşede bekleyip onları izledikten sonra, tünediği köşeden hareketlenip asasını hafifçe oynattı . O anda Cho’nun asasından çıkmakta olan kırmızı ışın dondu kaldı , sonra da yok oldu . İki düellocu aynı anda aynı hareketi yaparak ona döndü . Paul de yüzüne bir tebessüm yerleştirerek onlara doğru yöneldi ve yanlarına geldiğinde Sirius’a hitabederek konuşmaya başladı .

‘’ Sirius , bir türlü zihnin toparlayamıyorsun . Konsantre olmak düelloda çok önemlidir . Akşamları yatarken zihnini boşaltma egzersizleri yapmanı istiyorum . ‘’

Sonra kafasını siyah saçlı kıza çevirdi ve hız kesmeden devam etti sözlerine .

‘’ Cho , senin konsantre olmada pek sorunun yok gibi ama senin de büyülerin pasif kalıyor . Senden sık sık büyüleri çalışmanı istiyorum . ‘’

İki öğrencisi de başlarıyla onaylayıp teşekkür ettikten sonra Paul öğrencilerine şöyle bir tartar gözlerle baktı sonra kararını vererek tekrardan konuşmaya başladı .

‘’ Sizin için bugün bu kadar yeterli olur sanırım . İyiydiniz , dediğim şeyleri yaparsanız daha da iyi olacaksınız . Hadi şimdi gidin de rahat minderlerin keyfini çıkarın . ‘’

Öğrencilerine arkasını döndü ve diğer düellocuların arasına dalıverdi yeniden Paul . Şimdi gözü yedinci sınıflarda , eli ise bir kazaya karşı tetikte vaziyette asasındaydı .

‘’ Sirius , bir türlü zihnin toparlayamıyorsun . Konsantre olmak düelloda çok önemlidir . Akşamları yatarken zihnini boşaltma egzersizleri yapmanı istiyorum . ‘’

Profesör Walker'ın bu sözü onun kendini beceriksiz hissetmesine yol açtı.

'Teşekkürler Profesör dedi Sirius.Profesör'e bakarak ' Şimdi sıra kimde Profesör?Hem niye biz sadece 2 büyü yaparken diğerleri serbest çalışıyor?Afedersiniz biraz saçmaladım.Onlar daha iyi bilir.Tavsiyeniz ve izniniz için tekrar teşekkürler Profesör.' diyerek minderine doğru ilerledi Sirius.Çantasının sağına, ilk oturduğu yere.Sıradakilerin karşılaşmasını izlemek için heyecanlanıyordu..

Cho asasından çıkan kırmızı ışığe karşılık yapılan kalkan büyüsüne bakarken yaptığı büyünün havada donduğunu fark etti.Hemen etrafına bakınca yanlarına profesör Walker'ın geldiğini gördü.Profesör Sirius'a dönerek:

"Sirius,bir türlü zihnin toparlayamıyorsun.Konsantre olmak düelloda çok önemlidir.Akşamları yatarken zihnini boşaltma egzersizleri yapmanı istiyorum."dedi.Sonra da Cho ya dönerek konuşmasına devam etti.

"Cho,senin konsantre olmada pek sorunun yok gibi ama senin de büyülerin pasif kalıyor.Senden sık sık büyüleri çalışmanı istiyorum."dedi.Cho hemen söze atıldı.

"Tamam profesör çalışırım yine de teşekkürler."diyerek sözünü bitirdi.Cho sabırsızlıkla profesörün ne diyeceğini,düelloyu bitirip bitirmeyeceğini merak ederken konuşmaya başlamıştı profesör.

"Sizin için bugün bu kadar yeterli olur sanırım.İyiydiniz,dediğim şeyleri yaparsanız daha da iyi olacaksınız.Hadi şimdi gidin de rahat minderlerin keyfini çıkarın"diyerek arkasını döndü ve diğer öğrencilerin yanına gitti.

Cho düellonun bittiği için sevinmişti.Darbe felan almasa da çok yorulmuştu.Hemen profesör Walker'ın dediğini yaparak kendini rahat minderlerin üzerine attı ve keyfini çıkarmaya baktı.Bir yandan da diğer düello eden öğrencilere bakıyordu.Sonuçta büyük öğrencileri izlemenin yararı olabilirdi.

Herkesin merak fılsıldaşmasındansanırım sıkılmıştı.Ayağı kalkıp şunu söyledi:

’ Hepiniz ikinci Düello Sanatları dersine hoş geldiniz . Geçen dersimizde bu dersin amacının ne olduğunu ayrıntılı bir şekilde anlatmıştım sizlere . Ondan sonra da küçük pratik düellolar yapmıştınız . Bu derste de bundan farklı bişey yapmayacağız . Çünkü geçen derste de dediğim gibi düello yapmak birazda duygulularını kontrol etme işidir . Sakin olma , sinirlerine hakim olma kabiliyetidir . Bu da pratikle kazanılır . ‘’

Sonra Cedric'e baktı:

‘’ Cedric , senin sadece şu taş heykelin elinden asasını uçurmaya çalışmanı istiyorum . ‘’

Cedric heykele baktı orada duruyordu.Cedric kolay hedef olacağını düşündü ama birden aklına profösörün dedikleri geldi "Dikkatli ol ! Asasını korumaya çalışacaktır ." Cedric heykele yöneldi ve böğürdü "Expeliarmus" evet hayatında ikici büyüyü başarmıştı.Işık asasına doğru gidiyordu.Bir den heykelde asayı diğer eline aldı.Işık ise duvara çarptı.Cedric şaşırmıştı.Ama kararlıydı.Yolda yürürken birisinden şunu duymuştu: "Biraz daha güçlü yapmak istiyorsan Maxima Çok güçlü yapmak istiyorsan Solem de büyünün yanında."Cedric bunu deneyecekti.Hiç beklemeden böğürdü "Expeliarmus Maxima" büyük bir yuvarlak heykele gitti.ama heykel yine kaçmıştı.Yine hiç beklemeden "Expeliarmus Solem" asasından öyle bir ışık fırlamıştı ki gözleri kamaşıyordu.Işık sona erdiğinde heykel kırılmıştı asası ise yerde duruyordu.Ama Cedric'te hal kalmıştı.Profösör'e gidip oturmak için izin istedi.

Claire yerine oturduktan sonra fazla vakit geçmemişti ki Hermione geldi. Saçları çok değişik görünüyordu, eskisinden daha kabarık ve elektrikli. Claire tokaya acıdı bir an. Ama Hermione Claire'in birşey sormasına fırsat vermeden sabah ne olduğunu sormuştu. Claire "Nereden biliyor bu!!" diye düşünürken Hermione sorusunu yineledi. Claire ise cevap vermek yerine soru sormayı seçti. "Söylediğinden bir şey anlamıyorum. Ne saçmalıyorsun?" Claire bunu söylerken çok ciddi duruyordu. Kendi yaptığı şeyi bilmese masum olduğuna kendisi bile inanabilirdi.
Hermione ise cevap vermek için ağzını açmıştı ki Profesör konuşmaya başladı. Hermione hemen susup önüne döndü.
Anlaşılan bu derste geçen ders gibi olacaktı. Yine Hermione ve Claire eşleştiler. Profesör konuşurken Claire Hermione'ye "Artık eskisi kadar yufka yürekli değilim haberin olsun" diye fısıldadı
Artık karşı karşıya geçmişlerdi. Vakit kaybetmeden birbirlerine selam verdiler. Claire gülümseyerek
"Sersemlet" dedi. Hermione'nin bu büyüyü kolayca savuşturabileceğini biliyordu. Fırlayan ışık huzmesinin arkasından onunda gülümsediğini görebiliyordu.