Dalış

Jenny , rüzgarın yüzüne çarparak saçlarını geriye savurmasının getirdiği zevki yaşayarak , nereye gittiğini bilmeksizin yürüyordu. Güneş daha yeni doğuyor , etrafı huzmelere boğuyordu. Jenny , bir ressam olsaydı , bu manzarayı çizerek küçük bir servet edinebilirdi. Aslında Jenny , eskiden yapardı resim. Biraz ilerletse ressam da olabilirdi. Ama yaşamın korkunç etkileri ve olaylar , onu bu hevesten vazgeçirmişti... Sanatla ilgileniyordu tabii. Ama sanatı önemseyen sınırlı insan arasındaydı..

Denizi seyretmek ne kadar güzel oluyordu... Dalgalar sahile vurarak köpüklerini alabora ediyordu. Müzik gibi geliyordu kulağa. Yatıştırıcı bir etkisi vardı sanki... Jenny , sabahın köründe evden ayrıldığı için babaannesinin çok kızacağını biliyordu. Koskoca kız olmuş , hatta profesörlüğe soyunmuştu , ama büyükannesi gözünün önünden ayırmak istemiyordu. Hayret. Annesi bile o kadar karışmıyordu Jenny'e. Jenny , eve geç geldiği için büyükannesinin elinde terlikle arkasından koştuğu günü hatırladı ve gülümsedi. Ne günlerdi ama.. Tabii o zaman , şimdikinden daha gençti. Gecelere kadar arkadaşlarıyla gezer , sonra büyükannesinden azar işitirdi.. Jenny , kendi kendine güldü. Denizden girmiş , gece gezintilerinden çıkmıştı..

Yine , eski hatıralara gömülürken , sahilde gözüne birşey ilişti. Bir hareketlenme vardı . Çok sevdiği arkadaşı Ignotus gözüne çarptı , yanında , hareketsizce yere serilmiş bir şey daha vardı. Jenny , gözlerini kıstı ve Ignotus'u daha iyi görmeye çalıştı. Bacağının kanadığı belli oluyordu. Jenny , panik halinde koşmaya başladı. Ignotus'un yanına vardığında durdu ve soluklandı. Ignotus'un kan içindeki bacağı ve yanındaki cansız köpekbalığını görünce anladı herşeyi. Tiz bir sesle konuştu.

"Aman Tanrım , Ignotus , ne oldu sana böyle!"

Ignotus Jenny'nin dalgalanan saçları ve şaşkınlık ifadesi bürünmüş yüzüne bakıp gülümsedi.Jenny gerçekten onun yakın arkadaşlarından biri olmuştu. Derdi, sıkıntısı,sırrı ve neşesi hepsi Jenny'nin hafızasında olurdu belki de ama şimdi durum biraz farklıydı.Uzatmaya gerek yoktu.

"Bir düşünelim yarı çıplağım sadece shortum var,ayağım kanıyor,yanımda köpek balığı cansız yatıyor ve ağpzında kan ve az bir parça et var" dedi ve düşünüyormuş gibi yaptı ardından "Buldum!" diye bağırdı ve "Beni köpek balığı ısırmış olabilir mi?" dedi ve gülümseyerek Jenny'nin bebek suratına baktı Jenny her zaman onun en yakın arkadaşlarından olmuştu."Belki de..." dedi Ignotus ve sırıtmaya başladı "Belki de köpek balığı dişiydi ve cazibeme dayanamayıp gelip saldırdı!" dedi ve yaramazlık yapan çocukların af dilemesi gibi sırıtmaya başladı güneşin ışık huzmeleri altında

out:ben rpyi jennifer'la yapıyorum

"Bir düşünelim yarı çıplağım sadece shortum var,ayağım kanıyor,yanımda köpek balığı cansız yatıyor ve ağpzında kan ve az bir parça et var" "Buldum!" "Beni köpek balığı ısırmış olabilir mi?"

Jenny kendisini tutamadı ve bir kahkaha patlattı. Ignotus'un bu durumda bile espri yapabilmesi olağanüstü bir şeydi. Kahkahasının ardından , Ignotus'un yaralanmasının verdiği panik içine oturdu. Ignotus'un her zamanki neşeli tavrı Jenny'i çekiyordu sanki.

"Belki de..." "Belki de köpek balığı dişiydi ve cazibeme dayanamayıp gelip saldırdı!"

Jenny bu sefer gülmedi. Durumun ciddiyetini kavramıştı.

"Bırak onu da söyle bakayım : Bacağın çok sancıyor mu? İstersen St. Mungo'ya gidebiliriz."

Jenny , Ignotus'un yanına diz çöktü ve endişeyle , kan içindeki bacağına baktı. Ama görünüşe bakılırsa Ignotus , yarayı büyüyle kapatmıştı bile...

Out: Bana bebek yüzlü diyosun ya. Melek görünümlü şeytan.

"Gerek yok Jenny,zaten ayağa kalkamıyorum ayağım çok sızlıyor."

Bunlar Ignotus'un son sözleri olmuştu. Gözleri kapandı ve , yere yığılarak hareketsiz kaldı. Jenny , bir şok nidası attıktan sonra , Ignotus'un vücudundaki kan dolaşımını hızlandırmak için , yere dümdüz uzanmasını sağladı. Başını yere koyarken , eline sıcak bir şey değdiğini farketti. Eline baktı ve , tamamen kan olduğunu gördü. Bu herşeyi açıklıyordu : Ignotus , başını bir yere vurmuştu ve hem bacağından , hem de başından kan kaybediyordu. Jenny bir an ne yapacağını bilemedi. Daha sonra , kanı durdurması gerektiğini hatırladı. Çok pahalıya aldığı eteğinin ucundan bir kumaş parçası yırttı. Arkadaşının durumu kötüyken bir de eteğini düşünemezdi herhalde. Yırttığı kumaş parçasını bacağının kanlı yerine bağladı ve üzerine bastırdı. Bu konularda biraz bilgisi vardı.

Jenny , panik yapmamaya çalışarak , asasını havada zarif bir hareketle çevirdi ve elinin üzerinde bir bardak oluştu. Asasını , bardağın içine doğrulttu : "Aguamenti" ve bardağın içine su dolmaya başladı. Jenny , Ignotus'un başını kaldırdı ve suyu içirmeye çalıştı. İçinden konuşuyordu. Lütfen kendine gel Igno...

"Ahhhhhhhh!" Ignotus öyle bir acı feryadı atmıştı ki ağzında tüm su dışarı dışarı fırlamıştı.Şimdi Jeny'le burun buruna gelmişlerdi gözleri temas halinde çok yakındı yüzü biraz kızarmıştı eğer biraz daha hızlı fırlasaymış Jeny'e kafa atabilirmiş "Özür dilerim" dedi ve yere doğru kafasını koydu ama omzuna inen kanı gördü."Jeny bu domates suyu gibi şeyi halleder misin? pek hoşuma gitmedi de yakışıklılığımı zedeliyor!" dedi ve yere başını koymayacak şekilde yattı gözleri hala Jenny'deydi "Acaba ne yapacak diye düşünüyordu."

."Jeny bu domates suyu gibi şeyi halleder misin? pek hoşuma gitmedi de yakışıklılığımı zedeliyor!"

Jenny gülümsedi. Nasıl hala pozitif olabiliyordu bu çocuk..? Jenny , onun gibi iyimser biri olmak için herşeyini verirdi... Ama nasıl temizliyecekti ki kanı? Etrafta yardım isteyeceği kimse de yoktu. Yeniden Ignotus'a baktı.

"Yürüyebilir misin? Şu yakınlarda bir kulübe görüyorum. Birilerinden yardım isteyebiliriz. Zaten bacağın da tamamen iyileşti. Başına koyacak bez veya havlu gibi birşey gerek. Ben de eteğimi daha fazla zedelemek istemiyorum. Hadi itiraz yok , kal bakalım ayağa..."

Jenny , Ignotus'un birşeyi olmadığını biliyordu. İsteseydi gelirdi. Ama bakalım isteyecek miydi... Jenny de pek yufka yürekli sayılmazdı zaten. Bacağının ağrıdığını söyler , gelmek istemezse bırakıverecekti onu burada.

"Gelirim" dedi Ignotus istese burada kalabileceğini Jeny'nin gideceğini biliyordu ama şamdan gibide kumda oturmak istemiyordu.Diğer ayağının üstünde hafifçe ayağa kalktı "Gidebiliriz ama önce bekle" dedi asasını kaldırdı ve "Accio baston!" birkaç dakika sonra gökyüzünden bir baston ona doğru uçmuştu."Sanırım bir ihtiyar amcanın bastonunu aldık ben bunu kastetmemiştimki babamın asa konulabilen bir bastonu var onu kastetmiştim,neyse bu da işimi görür sonra amcaya bir yol bulup yollarım,hadi gidelim" dedi ve Jeny'nin gittiği yoldan baston yardımıyla gitti.Aslında bastona ihtiyacı yoktu ama bastonları hep denemek istemişti.