Tanışma

Konu: Tanışma Çarş. Eyl. 03, 2008 4:58 pm

Helen, Hogsmade'de dolaşırken zamanın nasıl geçtiğini farketmemişti. Ama canı sıkıldığı için de Hogwarts'a gitmek istemiyordu. Kitapçıya gidip son çıkan ve merak ettiği bir kitabı sordu. Ama daha gelmemişti. Tekrar dışarı çıkıp yürümeye devam etti. Etraf biraz kararmıştı. Öyle havanın kararacağı bir saat değildi. Başını gökyüzüne doğru kaldırdı. Yağmur bulutları hızlı bir şekilde toparlanmaya başlamışlardı. Adımlarını sıklaştırarak yürümeye devam etti. Ama yağmurdan kaçamayacaktı anlaşılan koluna damlayan bir kaç damla bunu belli etmişti.

Çevresinde yağmur durana kadar bekleyebileceği bir yer aradı. Üç süpürge hemen biraz ilerisindeyedi. Hızlı adımlarla oraya yürüdü ve kendini kapıdan içeri attı. Kendisine oturacak bir yer bakınmaya başladı. Arka tarafta küçük bir masa boştu. Ona doğru yürüdü ve eşyalarını masaya bıraktı. Açıtıya vuran damlalarının sesi yağmurun hızlandığını söylüyordu. Tam zamanında buraya geldiği için şanslıydı. Atıştıran yağmurdan nasibini alan saçlarını eliyle düzeltip yağmurun dinmesini beklemeye başladı. Yanına gelen garsona

'' Bir kaymak birası alabilir miyim lütfen '' dedi.

Garsonun gülümseyerek siparişini elinde tuttuğu listeye kaydetti ve uzaklaştı. Helen'de dışarda yağmurdan kaçışan büyücü ve cadıları izlemeye daldı.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Eyl. 03, 2008 5:08 pm

Will'in canı o gün biraz sıkkındı.Bazı kişiler canını sıkmıştı ama o adaletin yerine ulaşacağını biliyordu.Bundan hiç şüphesi yoktu.

''Birşeyler içmeliyim.En azından keyfim yerine gelir.'' diye düşünüyordu.Ve kararını verdi.Üç Süpürge bunun için en uygun yerdi.İçinde iyi bir his vardı.Kapıyı açtı.Islanmıştı.Biraz da üşüyordu.İçi ürperince değişik bir ses çıkardı ama o da bunu anlamamıştı.Oralarda boş bir yer var mı diye baktığında Gryffindor'daki bir kızı gördü.Aslında o sıradan bir kız değildi.Onu az çok biliyordu.Helen'di adı.Ve o da Will gibi 3. sınıftı.Masanın yanına gidip

''Oturabilir miyim?'' dedi.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Eyl. 03, 2008 5:20 pm

Helen kaymak birasından bir yudum aldıktan sonra bardağıyla oynamaya başlamıştı. Birinin masasına yaklaştığını farketmemişti bile. Bir süredir üzerinde kurtulamadığı bir dalgınlık vardı. Bunun sebebini az çok kestirebilsede pek üzerinde durmamaya çalışıyordu. Birinin kendisine seslenmesiyle biraz irkildi.

'' Oturabilir miyim? ''

Helen başını masadan ayırıp sesin geldiği yöne baktı. Kendisi gibi Gryffindorlu bir öğrenciydi. Ama bugüne kadar hiç sohbet etmemişlerdi. Gülümseyerek :

'' Elbette. Bende sıkılmıştım. Sohbet edecek birinin olması iyi olur. '' dedi.

BUnu söylerken eliyle oturması için karşısındaki boş sandalyeyi işaret etmişti.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Eyl. 03, 2008 5:36 pm

Will otururken

-Sıkılmak cidden çok kötü.Çok başıma geldi.Kesinlikle insan kendini mutsuz hissediyor.Hava kötü değil mi?

dedi.Karşısındakinin gülümsemesi William'ı her zaman mutlu ederdi.Ama o karşısındaki insanı mutlu etmeye çalışsa da bu hep başarısız olurdu.Bunu önceki deneyimlerine bağlıyordu.William arada düşünce krizleri de geçirirdi.Bu özelliğinden nefret ediyordu.Bir de bu kendi kendine konuşması olmasa tam iyi bir insan olacaktı.Aslında bir bakıma bu nefret ettiği özellikleri iyiye işaretti.Bu onu sıradan insanları kendinden uzaklaştırır,gerçek dostlarını yakınlaştırırdı.Yakın dost deyince aklına Hermione geldi.Baloda dahi görmemişti.Yoksa onu da mı uzaklaştırmıştı kendinden?Bunun düşüncesi Will'in suratını asmıştı.

-Kusura bakma arada düşüncelere dalarım da.Bu benim için iyi aslında.. Sanırım çok konuştum.Afedersin..

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Eyl. 03, 2008 5:55 pm

Helen, William'ın oturmasını gözüyle takip etti.

'' Sıkılmak cidden çok kötü.Çok başıma geldi.Kesinlikle insan kendini mutsuz hissediyor.Hava kötü değil mi? ''

William'ın sözleri doğruydu. Başını sallayarak ona katıldığını belli etti.

'' Sıkılmak gerçektende kötü. ... Evet hava kötü. Yağmuru hiç sevmem ben içimin kararmasına neden olur hep. ''

Ama William onu dinlemiyor gibiydi sanki düşüncelere dalmıştı. Susup öylece onu izledi. Sanırım kendi sorunları var diye geçirdi içinden kimin yoktu ki daha bir kaç hafta önce kendiside bazı problemlerle yüz yüze kalmıştı. Ama bu sorundan yavaş yavaş kurtulduğu için seviniyordu. William:

'' Kusura bakma arada düşüncelere dalarım da.Bu benim için iyi aslında.. Sanırım çok konuştum.Afedersin.. ''

Helen gülümsedi ve kaymak birasından bir yudum aldı.

'' Hayır çok konuştuğunu düşünmemiştim bile, konuşkan insanları severim. Eğlenceli olurlar. Hem dalıp gitmeyi seviyorsun sanırım yoksa iyi demezdin. ''

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Eyl. 03, 2008 6:15 pm

-Uzun hikaye ama anlatayım yine de.Bu düşünce krizlerim beni deli gibi gösteriyor.Sıradan insanlar yanımdan giderler geriye ise gerçek dostlarım kalır.Bu yüzden iyi bence.Ama düşündüklerim pek de iyi şeyler değil doğrusu.Bir an gerçek dost dediğim kişilerin bile benden uzaklaştığını düşünüyordum.Bu çok üzücü bir durum benim için.Beni boşver.Sen nasılsın?Neler yaptın.. Hep ben konuştum değil mi?Konuşmadığım zaman ya düşünür ya da somurturum.Afedersin..

dedi William.Ne yapabilirdi bir kere konuşunca otomatik olarak dertlerini anlatıyordu ama sıra ondaydı..

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Eyl. 03, 2008 10:19 pm

'' Uzun hikaye ama anlatayım yine de.Bu düşünce krizlerim beni deli gibi gösteriyor.Sıradan insanlar yanımdan giderler geriye ise gerçek dostlarım kalır.Bu yüzden iyi bence.Ama düşündüklerim pek de iyi şeyler değil doğrusu.Bir an gerçek dost dediğim kişilerin bile benden uzaklaştığını düşünüyordum.Bu çok üzücü bir durum benim için.Beni boşver.Sen nasılsın?Neler yaptın.. Hep ben konuştum değil mi?Konuşmadığım zaman ya düşünür ya da somurturum.Afedersin.. ''

William'ın söylediklerini sessizce dinledi. Söyledikleri ilgisini çekmişti. Ama sıra kendine gelince aslında söyleyecek fazla bir şeyi olmadığını farketti. Hep kendi içine kapanmıştı. Çevresine pek kendiyle ilgili bir şey anlatmazdı. Çok fazla konuşmazdı. O yüzden pek arkadaşıda yok gibiydi zaten.

Boncuk gibi parlayan gözlerini kocaman açıp yaramazlık yapmış çocuklar gibi dudaklarını büzdü. Bu şekilde çocuk gibi gözüktüğünün farkındaydı ama bir şeylerden kaçmak istediğinde hep böyle yapardı.

'' Şeyy.. Ben konuşmaktan çok insanları dinlemeyi severim. İçime kapanık bir yapım vardır. Kendimle ilgili şeylerden pek bahsetmem, herşeyi kendim halletmeye çalışırım. Bu yüzdende nerdeyse hiç arkadaşım yoktur. Iıımmm... Ayrıca sanırım senin aksine ben hep gülümsüyorum, benide çok güldüğüm için deli zannede bilirler ama bu benim umrumda da değil, benim arkamdan istediklerini söyleyebilirler. ''

Kaşlarını kaldırıp gülümseyerek çevresini seyretmeye başladı. Yagmur yavaşmaya başlamıştı anlaşılan. Çünkü demin ki bunaltıcı kalabalık dağılmaya başlamıştı. Cebinden bir saç tokası çıkardı ve saçlarını toplayarak at kuyruğu şeklinde bağladı.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Eyl. 03, 2008 11:07 pm

-Teşekkürler ama konuşmak da pek iyi değil aslında.. Benm bir dostum vardı.Çok iyi anlaşırdık ama bir gün fena tartıştık.Hep de onu kaybetmemek için çabaladım ama kadere karşı gelinmiyor.Yollarımız ayrıldı.Onu kırmak istemiyordum ama.. O da Gryffindor'dan.O gece ağladım.Çok geç yattım.Kendimde aradım suçu.Olmadı.Yani anlayacağın düşünmek bile işe yaramıyor.Şimdi gerçek dost dediğim kişiler bir elin parmağını geçmez.Of.. Niye he..

dedi kaldı William.Bu sırada saç şeklini değiştiriyordu Helen.Dikkatini ona yöneltmemiş olduğunu hissedip durmuştu.Nihayet Helen işini bitirdi.Will artık devam edebilirdi..

-... Hem sen kendinin içine kapanık olduğunu söylemiştin.Benimle istediğin konuda konuş.Merak etme gitsen bile şimdi olduğundan daha fazla acı veremezsin..

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Eyl. 03, 2008 11:41 pm

Helen saçıyla uğraşmayı bırakıp Will'in söylediklerini dinlemeye devam etti. Onun durakladığını görüncede

'' Üzüldüm. Ama gerçekten senin dostunsa seni bir şekilde anlayacaktır eminim. Umarım tekrar barışırsınız. Üstelik sen elinden geleni yapmışsındır, zamanla oda bunun farkına varacaktır. Hem dost edinmek kolay bir şey değil emek ister. Onlar senin yanındaysa ve sen onları gerçek dostların olarak görüyorsan gerçekten çok şanslısın. Çünkü bazen insan birini bile bulmakta zorlanıyor. ''

Boşalan bardağını avucunun içine alıp parmaklarıyla onu sıkıştırdı Helen. Bir şeylerden güç alması gerekiyormuş gibi hisssetmişti bir anda. Sonra yüzünü pencereye doğru çevirdi. Umurasamaz bir nefes verdi ya da öyle yaptığını zannetmişti.

'' Benim en yakın dostum kardeşimdi. Onunla her şeyimizi paylaşırdık. Konuşmamasak dahi bir birimizi anlayabilirdik. Ama bir gün her şey değişti. Düşman kesildi ailemize hepimize ... Ama artık hiç birinin önemi yok sonuçta yaşamanı bir şekilde devam ettiriyorsun. Sanırım içime kapanmamı sağlayan onun gidişiydi. İçimden bir parçada onunla gitti. Gülümsemek belki de giden parçamı dolduruyorum ben gülersem çevremdekilerde gülecekmiş mutlu olacakmış gibi geliyor. Her zaman gülmek biraz zor oluyor ama gerçekten buna ihtiyacım var sanırım ve çevreme güvenmeme de ama her şey yavaş yavaş olmalı alışmak zor geliyor. ''

Gülerek Will'e döndü.

'' Pek eğlenceli sayılmam değil mi? Biraz sıkıcıyım sanırım. Sıkıldıysan söyleyebilirsin alınmam. ''

Konu: Geri: Tanışma Perş. Eyl. 04, 2008 3:48 pm

-Gerçekten üzgünüm.. Konuyu açmamalıydım.Dostumla bir daha barışacağımı hiç sanmıyorum.Onu çok kırdım.Hepsi benim suçumdu.Onu düşünmekten kendimi alamıyorum.Gözümün önünden geçiyor hep.Onunla geçirdiğim anları düşününce ağlayasım geliyor.Aslında o günden beri ben de içime kapanığım sayılabilir.Kendi kendime düşünmek hoşuma gidiyor.Aslında bu aralar cidden konuşmaya ihtiyacım var.Tekrar üzgünüm kardeşin olduğunu bilmiyordum.Eğer bu olayı bilseydim açmazdım..

Konu: Geri: Tanışma Perş. Eyl. 04, 2008 7:54 pm

'' Önemli değil zaten aradan uzun zaman geçti. Üzülmenin ve ağlamanın kendime ve çevreme zarar vermekten başka hiçbir işe yaramadığını geçte olsa anlamış oldum. Bir gün onunda benim ve ailemizin neler hissetiğini anlayıp geri döneceğini umut ediyorum sadece. ''

Helen bir süre sessiz kaldı. Kardeşi gideli gerçekten bu kadar olmuşmuydu. Buna inanmak bile istemiyordu aslında. Onunla birlikte büyümüşlerdi. Herşeyi birlikte yapmışlardı. Onun kendisinden büyük olması aralarında hiçbir zaman problem olmamıştı. Abi kardeşin dışında en yakın arkadaşı, sırdaşı olmuştu. Ama şimdi onsuz gerçekten hayat biraz anlamını yitirmiş gibiydi. Bunları düşünmek sadece kanmış olan bir yarayı deşmeye yol açıyordu. Gözlerinin dolduğunu hisseti ama ağlamak istediği en son şeydi.

'' Eskiyi düşünmek keşke her zaman güzel olsa ama yaşadıklarımızı değiştiremiyoruz bir türlü. Keşke geçen zamanı geriye alabilsek. Arkadaşınla yaşamış olduklarını hiç yaşamamış olmanı dilerdim. Ama belki bir süre sonra onun gönlünü alabilirsin. Ne yaşadınız, aranızda ne oldu bilemediğim için üzgünüm hiç birşey söyleyemiyoruum. Sadece barışmanızı ümit edebilirim.''

Konu: Geri: Tanışma Perş. Eyl. 04, 2008 9:16 pm

-Zamanı geri sarmak isterdim ama geleceği bilmek yine de üzücü.Şimdi hafızamı sildirmeyi o kadar çok istiyorum.Herşeye sıfırdan başlamak harika olurdu.İstediğin kadar geri git ama kaçınılmaz sonla yine de karşılacağım.Kurtuluş yok anlayacağın.Aslında strese girip ömrümü kısaltmaktan başka bir işe yaramıyor.Senin ders durumunfalan nasıl.Sen ihiç sormadım.Beni hiç sorma.. O küstüğüm kişi ile hep aynı derste otururduk.Artık o da olmadığına göre yalnızım diyebilirim.Yeni birini bulmak zor..

Konu: Geri: Tanışma Perş. Eyl. 04, 2008 10:10 pm

'' Haklısın sanırım. İlerde ne olacağını bildiğin için geri dönüp kendini üzmek saçma olur. Neyse... Derslerle aram iyi. Şimdiye kadar hiç zorlandığımı söyleyemeyeceğim. Öğrenme merakım işimi kolaylaştırıyor sanırım. Kitap okumayıda, araştırma yapmayıda seviyorum. Ama bazen kitap okumayı biraz abartıyormuşum gibi geliyor. Senin derslerin nasıl. Gerçi arkadaşınla birlikte hareket ediyordunuz sanırım. ''

Birden aklına buraya gelmeden kitapçıya sorduğu kitap gelmişti. Acaba ne zaman gelecekti. Gerçi kütüphaneye bakmamıştı. Hogwarts'a gidince birde orayı kontrol etmeyi aklının bir ucuna yazdı.

Konu: Geri: Tanışma Perş. Eyl. 04, 2008 10:30 pm

-Aslında pek iyi.Yani yetişmeye çalışıyorum tüm derslere.Zor ama mutlu oluyorum.Kitap okumayı ben de severim doğrusu.Geceleri okumaya çalışırım.Arkadaşımla beraber sadece dersler ve baloda hareket ederdik..Ama artık o yok değil mi?Yani artık ''yalnız polis''i oynayacağım kendime yeni bir ortak bulana kadar.Aslında Hogsmeade ile kötü bir anım var.Anlatmamı ister misin?Derler ya üzüntü paylaştıkça azalır,sevinç paylaştıkça artar.Bir daha Balyumruk'ta kimseyle görüşmeyeceğim..

Konu: Geri: Tanışma Perş. Eyl. 04, 2008 11:56 pm

'' Benim tercihimde kitapları yatmadan okumaktır. Hem uykuya dalmamıda kolaylaştırıyor. Ayrıca eminim yalnızda derslerinde başarılı olacaksındır. Zaten aran şimdiye kadar iyiymiş. Üstelik tabiki dinlerim zaten dedim ya konuşmaktansa dinlemek benim tercihimdir. Hem şimdi sohbet etmekten daha iyi bir işim yok. Farklı insanlar ve farklı hayatlar herkesin macerası bir birinden çok farklı. Hem merak ettim nasıl bir olay sende bu kararı almaya neden oldu. Dediğin gibi üzüntünü azaltacaksa tabiki de dinlerim. Hadi anlat seni dinliyorum. ''

Konu: Geri: Tanışma Cuma Eyl. 05, 2008 12:55 am

-Bir keresinde Balyumruk'ta idim.Bir kız geldi Beauxbatons'tandı.Güzeldi.Metamorfmagus'du.Adını da hatırlıyorum : Willhelmina Jane Emilie Black.Oturduk.Konuştuk iyice.Hoşlanmıştım ondan.Söyledim.O da benden hoşlanmış.Sevinmiştim doğrusu.Birkaç konu sonra bir yanlış yaptım.Yanlış konuşma sayesinde onu da kendimden uzaklaştırdım.Cidden kötü bir deneyimdi.Her an hazır ol.Sen de benden bıkabilirsin.Genellikle yaptığım şey.Artık içine kapanma.Bana herşeyi anlatabilirsin.

Will son cümleyi söylerken yüzünde bir gülümseme vardı.Yeni bir arkadaş kazanmışa benziyordu.Bu olay onu mutlu etmişti.Muhabbeti güzel,içini dökebileceği birini ulması onun için cidden iyi olmuştu.

Konu: Geri: Tanışma Cuma Eyl. 05, 2008 3:28 pm

'' Evet kötü olmuş. Ama merak etme kolay kolay ne alınırım ne de bıkarım merak etme. Hemde bunu kendine genelleme sonuçta kimse kimseyi istiyerek incitecek bir şey yapmaz. Sende farkında değildin büyük ihtimalle. Hem herkesin bazen hata yapma hakkı vardır. Sanırım seninkiler üst üste gelmiş o kadar. ''

Helen içine kapanarak aslında dışarıdan gelecek yeni tehtitlere karşı kendini korunmuş hissediyordu. Çünkü hep üzülen taraf kendisi olmak istemiyordu. Ama bu ister istemez onu bir yalnızlığın içine sürüklemişti. Bunu üzerinden atması için biraz zamana ihtiyacı vardı. Son bir kaç yıldır hep anılarını kendinden uzak tutmaya çalışmıştı. Bu da istemeden onu acizleştirmiş ve en zayıf yanı olarak karşısına çıkmıştı. Ama bu engelleri kaldırması gerektiğini fark ediyordu. Sadece kendisi üzülmüyordu. Etrafındaki pek çok kişininde kendine göre problemleri vardı.

'' Keşke gerçekten bunu yenebilsem. Ama bunu yenmek için destek alacağım kimse kalmadı. En yakınım dediğim ailemin, beni koruyan, büyüten, seven insanların bile gerçek olmadığını bilmek. Daha buduruma yeni yeni alışmaya başlamışkende tek kan bağının olduğu kişi tarafından da terk edilmek çok kötü birşey. Kimim, neyim daha onu bile anlamış değilim. Ya da bunu şimdiye kadar neden sakladıklarını gerçekten bilmiyorum. Sadece şimdiye kadar kurduğum hayatın kibrit çöpü gibi etrafa dağıldığını gördüm o kadar. Şimdi burası, Hogwarts gerçekten benim evim gibi geliyor. Sanırım o da burda kimsenin benden bir şey saklamaması, zaten saklayacak bir nedende yok ortada. ''

Konu: Geri: Tanışma Cuma Eyl. 05, 2008 4:03 pm

-İyi oldu bu işte.Ama hep dinlemek olmuyor.Hatasız insan yoktur dünyada.Ama bu olaylar hep benim başıma geliyor.Hiç tanıdıklarım böyle bir şey anlatmaz bana.Zaten önemli bir sır taşıyorum.Kendimle ilgili.Sadece 1 kişi biliyor.Onunla da küsüm.Umarım başkalarına anlatmaz.. Anlatsın.. Her dolunayda çıkıcak ortaya.Ben bir kurtadamım.Kurtboğan İksiri'ni öğrenmeliyim.Aksi takdirde önüme geçeni öldüreceğim.Bu üzücü ama..

Will,kurtadam oluğunu söyleyince biraz utanmıştı.Daha doğrusu suçluluk vardı içinde.Sanki Helen bile onu bırakıp gidecekti.Bu his onu rahatsız ediyordu.

Konu: Geri: Tanışma Cuma Eyl. 05, 2008 4:51 pm

Helen bir an duyduklarını algılayamamış gibi öylece bakaldı. Sonra gülümseyerek:

'' Üzüldüm. Ama bu senin elinde olan bir şey değil sonuçta. Umarım arkadaşında anlatmaz sen başkalarının bilmesini istemiyorsan bende anlatmam. Umarım kurtboğan iksirini öğrenebilirsin. ''

Gerçekten şaşırmıştı Helen ve bunu saklayamadığı içinde biraz üzülmüştü. Will'in kendisini yanlış anlamasını istemezdi. Sonuçta böyle bir şeyi kim öğrense şaşırırdı. Eliyle anlını sıvazlamaya başladı. Keşke yardım edebilseydi ama ne yapabileceği şeyler konusunda hiç fikri yoktu. Bir anda sanki beyni durmuştu.

'' Bir şey soracağım. Bunu profesörlerden birine falan söyledin mi? Sana yardım edebilirler. Sonuçta bizlerden daha fazlasını bildikleri için burdalar değil mi? ... Gerçekten üzgünüm Will benim yapabileceğim bir şey varsa gerçekten sana yardım ederim. ''

Konu: Geri: Tanışma C.tesi Eyl. 06, 2008 8:59 pm

-Benim için sadece tecrübe.En azından bir insan ile daha karşılaştım.Hayatta en zor olan şey nedir biliyor musun? Bir insanı gerçekten tanımak.Ben başkasını tanımak şöyle dursun,daha kendimi bile anlayamıyorum bazen.Bir de genellikle hakkımdaki şikayet : Kendimi ezmem.Yani kendimi yalnız,zayıf görmem.Sanırım en büyük problemim de bu.Bir de içimde kötümser biri var.Benle sürekli tartışır.Onu dinlemedim ve Balyumruk Yenilgisi'ni yaşadım.Zaman zaman haklı çıkar.Aslında İksir profesörüne söylemeyi düşünüyorum.Bir de Astronomi Haritası bulmalıyım.Ay'ın hareketleri önemli.Eğer yardım alamazsam dolunayın çıktığı gece Yasak Orman'a gideceğim.Yalnız olacağım.Çünkü kimseye zarar vermek istemiyorum.

Konu: Geri: Tanışma C.tesi Eyl. 06, 2008 10:08 pm

'' Evet, bu senin için gerçekten zor bir tecrübe olmalı. Ama kendini tanımakla ilgili söylediklerin... Bende bazen kendimi tanımadığımı düşünüyorum. Ama bunun doğru olmadığını biliyorum ya da öyle olmasını istiyorum. Tam olarak emin asla olamam. Ama bence zaten hiç bir zaman kendimizi tam olarak tanıyamayız. Sen aslında kendini tanıyorsun. Söylediklerin, anlatığın herşey aslında kendin hakkında bir fikir sahibi olduğunu gösteriyor. Sadece kendine daha fazla şans verip inanman lazım sanırım. ''

Helen gerçekten kendini çok üzgün hissetmişti. Will'e ne diyeceğini bilemiyordu. Gerçekten zor bir durumdu. Kimsenin başına gelmesini istemeyeceği bir durumdu. Ama bu yaşta böyle bir durumu kabullenip çözüm aradığı içinde arkadaşıyla gurur duyordu.

'' İksir profesöründen yardım alman iyi olur. Ayrıca yasak ormana tek başına gitmen tehlikeli ama sen bunu sırf başkaları zarar görmesin diye yapıyorsun. Sen gerçekten çok cesur ve iyi birisin. Seninle gurur duyuyorum. Umarım ilerde gerçekten bu sorundan tamamen kurtulursun Will. ''

Konu: Geri: Tanışma C.tesi Eyl. 06, 2008 10:28 pm

-Kurtulamam.Sanırım.Ömrümün sonuna kadar Kurtboğan içmem gerek.Cesur ve iyi biri olabilirim ama bunu söyleyen tek kişi sensin.Açıksözlülüğün için teşekkür ederim.Ben sadece insanlara zarar vermek istemiyorum ama eğer dolunay gecesi zamanında ormana giremezsem diye de düşünüyorum.Birine zarar vermekten o kadar korkuyorum ki.Eğer öldürürsem vicdan azabından yaşayamam.Ama kurtadam olmanın en güzel yanı vampirler ile savaşta onları yenebilmeleri.Vampirler ile karşılaşmak beni korkutur doğrusu.Ben iyiyim! Öldürmek istemiyorum.Keşke şu kurtadamlıktan kurtulmanın bir yolu olsa..

Will bunları söylerken içindekileri söylemişti.İçini dökmek herzaman mutlu ederdi onu.Hele içini döktüğü kişi onu gerçekten dinleyip içten cevap veriyorsa..

Konu: Geri: Tanışma Paz Eyl. 07, 2008 11:36 am

'' Ben sadece düşündüüm şeyi söyledim. Büyük ihtimalle diğerleride bunu söylemesede öyle olduğunu biliyorlardır. Hem kazara bile birine zarar versen ki umarım böyle bir şey hiç olmaz. Bu senin suçun olmayacaktır. Bu sende istemeden olan bir durum. Kimse kendi iradesiyle yapmadığı bir şeyden yargılanamaz, yargılanmamalı da. Bu adil olmaz. Hem bak küçükte olsa sana bir yararı varmış. Ama keşke bundan sonsuza dek kurtulabilsen. ''

Helen, bir süre öylece kaldı. Pencereden dışarısına baktı boş boş. Çaresiz kalmanın nedemek olduğunu sanki yeniden hissediyordu. Ya da zaten hiç unutmamıştı. Sadece tekrar içindeki o garip his ortaya çıkmıştı.

'' Sana yardım etmeyi isterim. Yapabileceğim bir şeyler varsa sadece söylemen yeterli. ''

Konu: Geri: Tanışma Paz Eyl. 07, 2008 2:02 pm

-Yapabileceğin hiçbir şey yok.Teşekkürler.Bir yerde okuduğum kadarıyla kurtadamları öldürmenin bir yolu var : Gümüş.Gümüş bir kurşun ya da gümüş bir hançer öldürebiliyormuş onları.Sihirli halk kurşun kullanmaz ama hançerden emin değilim.Bu yüzden arkadan gelen tehlikelere dikkat etmeliyim.Keşke kurtadamlığa geçiş kişi isteyince olsa.. Çok işime yarardı.Bir de Ölüm Yiyenler'den ailemin intikamını alsam..

Will ailesinin konusu geçince içinde hüzün ve nefret vardı.Ağlayacak gibi oldu.Bunu Helen'e belli etmemek için kafasını pencereye doğru çevirdi ama nafile.2 damla yaş akmıştı bile.Gözlerindeki yaşları sildi.Silkelendi.Kendi kendine bir daha bu konuyu açmamaya söz verdi.Olayın ciddiyeti kayboluyordu.Hem nefret ve intikam ailesini geri getirmezdi..

Konu: Geri: Tanışma Paz Eyl. 07, 2008 7:55 pm

'' Sırrını ne kadar az kişi bilirse o kadar güvendesin demektir bu. ''

Will'in son söyledikleri Helen'in kendi ailesini hatırlatmıştı. Ona şimdi üzülmedemeyi çok isterdi ama bu acının çok farklı olduğunu kendiside biliyordu. Sadece ona kendisini toparlaması için zaman tanıdı. Konuşmadan bekledi.

'' İntikam hiç bir şeyin çaresi değil. Bu sadece sana daha çok acı verecek bir duygu. Hissetiklerini anlayabiliyorum. Benim ailem yani gerçek ailemde ölüm yiyenler tarafından öldürülmüş. Abimle beni koruyucu ailemiz büyüttü. Benim ailemide benden çaldılar. Bu hissin tarifinin olmadığını gayet iyi biliyorum. Üstelik bunu daha bu senin başında tesadüfen öğrendim. Bu ger... ''
Kendini birden derin bir nefes almak zorunda hissetmişti. Zaten bu konuyu ne zaman düşünse boğulacak gibi bir hisse kapılıyordu. Artık ağlayamıyordu bile. Ağlayarak ne kadar zavallı durumda olduğunu göstermeye hiç niyetide yoktu zaten. Hep güçlü olması gerektiğine karar vermişti. Elbet bir gün her şeyin vakti gelecek ve hak yerini bulacaktı.