--> Profesör Alımları <--

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Perş. Tem. 10, 2008 3:50 pm

Ya şu Kehanet yazan yere benim adım yazılırsa sevinirim...Talip falan çıkarsa... :P

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 11, 2008 10:11 pm

Ad :Samara Queen
Soyad :Black
Hangi profluk ? (bir kaç tane söyleyin lütfen) : biçim Değiştirme
Örnek RP (Alıntı olabilir , ama çalıntı olduğu anlaşılırsa BAN uyarısı alırsınız) :gerek yokmus sanırım...(gerekirse Yollarım...)

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 11, 2008 10:13 pm

Kesinlikle RP yollamalısın ve yazını biraz büyült lütfen ...

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 11, 2008 10:48 pm

Kumsalda...

Işıl ışıl parlayan ayın gölgesinde kalan bütün gökyüzü güzelliklerinin göz kamaştırdığı bir gecenin uzun sürmemesinin nedeni kısa yaz gecelerinin biri olmasıydı. Queen’i üzen gecenin kısa olmasıydı ama onun için önemli olan yanında David’in olmasıydı... Omzunu yavaşça DAvid’in omzuna yaslayan Queen günün tadını çıkarmanın yolundaydı. Geniş sahilinin içinde inleyen Kevin’ın gitar sesleri, kocaman yakılmış ateşin romantizimiyle birlikte karışıyordu. Queen omzunu yasladığı David’ ona baktığının farkına varmıştı. David’e gülümseyerek:

-Ne kadar güzel bir gece değil mi hayatım? dedi. David bütün inceliğiyle:

-Sen olunca değişiyor güzelliğine güzellik katıyor canım... demişti. Bu kelimeler arasında şımaran Deniz gülümseyerek müziği dinlemeye devam etti. Orada bulunan bir kaç çiftinde aynı durumda olması ve Kevin’in kız arkadaşı olan Rain’inde hayranlıkla Kevin’a baktığı gözden kaçmamaktaydı . Kevin Queen'e:

Feridun Düzağaç'ın Alev Alev şarkısını çaldığımda bana eşlik edersen hepimiz mutlu olacağız dimi arkadaşlar? demişti. Arkadaşlarının "Evet" diyişiyle şımaran Queen tekliflerini kabul ederek söylemeye başladı:

Alev alev yanıyorum...

Buzlarım çözülüyor aşka,

Gardım düşüyor, tutamıyorum.

Korkuyorum bakışların çarpınca bana...

Birbirimize birkaç aşk kadar geç kalmış olmasaydık...

Hep yanlış gidenlerin ardından yorulmasaydık!...

Alev alev yandığım doğru

Küllerinden doğar mıyım sana doğru

Kendimi arıyorken olmaktan korktuğum Yerdeyim

Sendeyim

Al beni

Ne

Yaparsan

Yap!..

Alev alev yanıyorum...

Buzlarım çözülüyor aşka,

Gardım düşüyor, tutamıyorum.

Korkuyorum bakışların çarpınca bana...

Birbirimize birkaç aşk kadar geç kalmış olmasaydık...

Hep yanlış gidenlerin ardından yorulmasaydık!...

Alev alev yandığım doğru

Küllerinden doğar mıyım sana doğru

Kendimi arıyorken olmaktan korktuğum Yerdeyim

Sendeyim

Al beni

Ne

Yaparsan

Yap!..

Sen ışığını arayan güzel günebakan

Ben tozuna dumanına hasret bir enkaz

Alev alev yandığım doğru

Küllerinden doğar mıyım sana doğru

Kendimi arıyorken olmaktan korktuğum Yerdeyim

Sendeyim

Al beni

Ne

Yaparsan

Yap!... diyerek şarkıyı söyledi.

Arkadaşlarıyla kumsalda uyuyan kalan Queen sabahın ilk ışıklarıyla uyandı. Güne başladıktan sonra kumsalın ilerisindeki kafeteryaya giderek oradan bir çay aldı. Çayını bitiren Queen yavaşca masadan kalktı. Masadan kalkarak arkadaşlarının yanına doğru ilerlemeye başladı. Arkadaşlarının yanına varan Queen onları uyandırarak, eliyle işaret etti :

-Şuradaki kafeteryada kahvaltı edelim. Diyerek kelimelerini sonlandırdı. Kahvaltılarını ettikten sonra hepsi malikanelerine döndü. Queen yatağına uzanarak uyudu. Karanlık basmıstı ve uyudu…

derS: Kehanet veya Astronomi'den baska bisey kalmadı...

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 11, 2008 10:57 pm

RP'n çok kısa ve ne yazık ki cümlelerini anlamakta zorlandım . Profesörlüğü kaldıramassın gibi geliyor . Başka bir mesleğe veya öğrenciliğe yönelirsen sevinirim ..

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 11, 2008 10:58 pm

Tmm mesajlarımı silebilirsiniz ben aksam vakti sadece zamanım kısa oldugu icin yasdım ama bi mesleklere goz atayım ben yine...

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 11, 2008 11:02 pm

Tabii , bak mesleklere . Mesajları silmeye gerek yok ...

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 3:28 pm

Ad : James Dreamx
Soyad : Potter
Hangi profluk ? (bir kaç tane söyleyin lütfen) : Uçuş
Örnek RP (Başka bir forumda kendi yazdığım) :
James boş bir
sokakta etraftaki sesleri dinliyordu. Çarpışma seslerinin geldiği yere
doğru ilerledi. Asasını sımsıkı kavramıştı. Ya hep ya hiç dercesine
arkadaşını öldüren ölüm yiyenin karşısına geçti ve;
"Sersemlet" diye haykırdı. Büyü ölüm yiyeni tam gözünden vurdu. Ölüm yiyen yere kapaklandı.
O
sırada kaçmakta olan iki ölüm yiyeni gördü ve arkalarından koştu. Biri
durup asasını ona doğrulttu. Diğeri dar ve yağmur suları ile dolu
kıvrımlı sokakta kaçmaya devam etti. Duran ölüm yiyen hemen bağırdı;
"Avada
Kadavra" ölüm yiyenin asasından çıkan yeşil ışık demeti onun yanından
geçti. Belkide ilk kez ölüme bu kadar yaklaşmıştı. Tüm sokakta
yankılanan sesi ile bağırdı;
"Expeliarmus." büyü ölüm yiyene çarpmış
ve yüzü maskeli ölüm yiyenin asası elinden fırladı. James hiç
beklemeden bir daha bağırdı;
"Avada Kadavra" ölüm yiyen artık yerdeydi ve beyaz perdenin arkasına geçmişti.

Hiç vakit kaybetmeden diğer ölüm yiyeni aramaya başladı. Kısa sürede
ölüm yiyenin bir kutu arkasına saklandığını farketti. Asasını kutuya
doğrulttu ve bağırdı;
"Bombarda Maksima" Büyük bir patlama ve kutu param parça oldu.
Ölüm yiyenin artık kaçacak yeri kalmamıştı. Savaşmaktan başka çaresi yoktu. Asasını aldı ve bağırdı aciz ölüm yiyen;
"Experliarmus" James hızlı düşündü ve büyüyü savuşturmak için bağırdı;
"Protego" dedi ve büyü geri tepti. Ölüm yiyenin yanından geçti. James artık bitirmek istedi ve asasını kaldırıp;
"Crucio" diye haykırdı. Ölüm yiyen yerde acı çekmeye başladı. James daha fazla acı çektirmek istemedi ve;
"Avada Kadavra" dedi. Hemen akabinde yeşil ışık ölüm yiyeni vurdu.

James arkadaşlarının sağ olup olmadığını öğrenmek istiyordu. Hızla
onların olduğu sokağa ilerledi ve etrafa bakındı. Savaşanların arasında
arkadaşlarını göremeyince bu sefer gözleri çaresizce düzensi
asfaltlanmış yolun üstünü taradı. Ordaydılar... Yerdeydiler....
Arkadaşları ölmüştü, bu nasıl olurdu? Arkadaşlarının öcünü alması
gerekiyordu. Karşısına bir ölüm yiyeni aldı ve bağırdı;
"Crucio" Hem asasını ölüm yiyenden ayırmıyor hemde soruyordu;
"Arkadaşlarımı
kim öldürdü?" Ölüm yiyen eliyle yüzü maskeli siyah cüppe ve siyah
kukuletalı esmer uzun boylu birini gösterdi. James ölüm yiyeni buraktı
ve hemen oraya koştu. Ölüm yiyeni karşısına aldı ve nefretle bağırdı;
"Sectumsempra"
Adamın göğsünde derin bir bıçak yarası oluştu ve oluk oluk kan
akıyordu. James onu acı çektirerek öldürme niyetindeydi. Asasını bıçak
yarasına yaklaştırdı ve bağırdı;
"Crucio" Adam yerde kıvranıyor ve birşeyler söylemeye çalışıyordu ama James onu dinlemiyordu.

Bir anda bir ses duyuldu;
"Avada
Kadavra" James yere kapaklandı. Bu onun sonu olmuştu arkadaşlarıyla oda
ölmüştü. Yemin etmişlerdi birbirlerini asla yalnız burakmıycaklardı ve
ölüm bile onları ayıramadı...

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 3:36 pm

Benim görevim değil ama o derslerin hepsi dolu değil miydi?

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 3:43 pm

Sihir Tarihi
Astronomi
Bitkibilim
Uçuş

Şu an boş profesörlükler bunlar . Bunlardan birini seç lütfen . Bu arada da RP yazarken sık sık alta geçmesen daha iyi olabilir ...

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 3:50 pm

Bitkibilim dolu..

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 3:59 pm

Uçuş olabilir o zaman

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 4:03 pm

Olamas çünkü öğrenciliğe başvurmuşsun ...

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 4:05 pm

Not : Herkes başvurabilir (öğrenciler dahil) , ama örnek RP ile bizi ikna etmelisiniz .

Yazısını görüp öğrenciliğede başvurmuştum. Başvurmamam mı lazımdı?

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 4:10 pm

Hayır yani öğrenciler de profesörlüğe başvuru kabul ediyorum demek istemiştim ...

Not: Lütfen avatar koy .

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 5:08 pm

Ad : Mélinda Angélique
Soyad : Ashley
Hangi profluk ? : Sihir Tarihi ya da Astronomi ( öncelik sihir tarihi olursa sevinirim boşsa eğer )
Örnek RP : Bir başka site için bana ait olan rp'dir.

“Yo también te quiero mi vida
Te quiero mucho mi querida y te extraño mucho, hasta daría mi alma para estar a tu lado, eres todo para mí, mi corazón.”

Ofelya, gözlerinden akan yaşlara aldırmadan
babasının annesine yazdığı mektubu okumaya devam etti. Bembeyaz,
kâğıdın üzerinde tüy kalemle yazılmış inci gibi yazıları okumak acı
olduğu kadar mutluluk vericiydi. Mektup’un okulun bitiminden sonra
yazıldığı çok açıktı. Aslında açık olmasa da tahmin edilebilir bir
durumdu bu.

Mektup’a dalmış belki de duyguların en yoğun
olduğu bir zamanda, kapının vurulmasına bir anda çok sinirlendiğini
hissetti. Böyle zamanları sadece kendine saklamak isterdi. Fakat
mektup’u kimsenin görmemesi için masasının üzerindeki kitabının arasına
koyarak kitap’ı kütüphanesine bıraktı.

“Girebilirsiniz!!”

Kapının tokmağı yavaşça dönmeye başladığında sabırsızlıkla ayaklarını
yere vurmaya başladı. Kapıyı çalanın bir an önce içeri girip işini
bitirmesini ve kendisini yine yalnız bırakmasını istiyordu.

“Hadi çabuk ol “

Kapı açıldığında içeriye girenin üvey
dayısının karısı olması iyice sinirlendirdi. Sinirden dişlerinin
birbirine çarpmasına engel olamıyordu. Ailesinin anılarıyla ne zaman
baş başa kalmak istese bir bahane ile içeri girerdi. Sanki onlara karşı
bir nefreti vardı. Ofelya, çoğu zaman bunu hissederdi. Doğrusunu
söylemek gerekirse kendisi de o kadından, hiç haz etmezdi. Hatta çoğu
zaman onu dışlardı. Üçüzlerinden ayrılan büyük bir yandı bu.

“Ne istiyorsun yine beni ailemin anılarıyla baş başayken yakaladın defol git buradan”

Saçları, siyahtan kızıla çalan, uzun boylu,
etlerinin kemiklerine yapıştığını düşündüğü tiz sesli kadın konuşmaya
başladığında sinirlerinin iyice bozulmasına engel olamadı.

“Bende sana meraklı değilim Ofelya, ama burada beraber yaşıyoruz biraz anlayışlı ol”

“Sana konuşmak için izin mi verdim ben defol git diyorum”

“İyi be tamam peki!!!”

Odetta’nın sinirli bir şekilde odadan
çıkışını izleyerek büyük bir sevinç dalgasına kapılan Ofelya, kadının
arkasından kapıyı sertçe kapayarak kütüphaneye koyduğu kitabın
arasından mektubu alarak okumaya devam etti.

Her cümlesi babasının inci gibi el yazısından dökülen her kelime
birbirinden anlamlıydı. Ölürken bile birlikte olacaklarını yazarken ne
kadar da haklıymış diyemeden geçemedi Ofelya. Mektup bitince yavaşça
kitaplarının arasına sıkıştırarak gizli çelik kasasının anagram
şeklindeki şifresini açtı ve mektuplu kitabı kasaya bırakarak kilidi
yine ama bu sefer farklı bir şifreyle kilitledi. Büyükbabasının bunun
en güvenli yol olduğu hakkındaki öğütlerini asla unutmadığından her
zaman buna uyuyordu. Kasayı tekrar gizledikten sonra kütüphaneden
aldığı büyücü dünyasının en eski yazarlarından birinin kitabını eline
alarak okumak için yatağına gömüldü. Kaldığı sayfayı kitabın içindeki
ayraçla açarak kitabı tekrar okumaya başladı. Kitap bir ölüm yiyen
tarafından öldürülmek üzere olan bir adamın kurtuluşunu anlatıyordu.
Annesine ait kitaplardan biriydi bu da. Bu yüzden de İspanyolca
yazıyordu. Annesinin ülkesi olduğundan da bu dili çok iyi öğrenmişti
Ofelya. Kardeşlerinin de bu dile ayrı bir ilgileri vardı aynı kendisi
gibi.

“Prefiero morir de pie que vivir de rodillas.”

Kitaptaki en can alıcı cümle olduğunu düşündü. Bu cümleyi söylemek hele
hele de karşındaki kişi bir ölüm yiyense büyük bir cesaret ister
demekten kendini alamayarak soluk almadan okumaya devam etti. Merak
ettiği olay bu aşağılanmadan sonra ölüm yiyenin ne tepki göstereceği
idi. Kitabın en heyecanlı yerinde telefonun çalmasına aşırı
sinirlenerek kitabın arasına ayracı sıkıştırdı, yavaş ve sakin bir ses
tonuyla telefona baktı.

“Alo Ben Melinda !!! ”

Karşıdan gelen ses her zaman duymaktan hoşnut
kaldığı fakat uzun zamandır görüşemediği İspanyol arkadaşına ait olunca
bütün siniri bir anda kaybolarak içten bir tebessümle konuşmaya başladı.

“ Hola Rosaliné !!! ”

“Hola Mell !!! “

“ Cómo estás? “

“Gracias ”

İspanyolca başlayan konuşma özlemin de verdiği heyecanla normal dillerine döndü.

“Seni özledim Rosaliné nerdesin şu an “

“Ben de bunun için aradım Mell, hafta sonunda oraya geliyorum bir haftalık bir zamanım var görüşelim diyecektim.”

Ofelya, bunu duyup ta havalara uçtuğunu
belirten aynı zamanda çoğunlukla çocukların verdiği bir tepkiyle
oleyyyyy diye bağırmasıyla arkadaşı telefonun diğer ucundan gülmesini
susturamadı.Arkadaşını güldürmek de her zaman için Ofelya’nın en
sevdiği davranışlardan biriydi.Bir anda sevinçten yere düşürdüğü
telefonun ahizesini eline aldı.

“Şey özür dilerim Rosaliné çok sevindim de fakat kimseye söz verme bizde kalacaksın itiraz kabul etmiyorum “

Bir iki saniye için oluşan sessizliği “tamam canım haftaya görüşürüz ” diyen
sesle bozulması telefonu kapatırlarken bile Ofelya’nın çocukça
sevincinin sürmesine neden oldu.Yatağına koşarak okuduğu kitabı eline
aldı ve kütüphaneye geri bıraktı.Bir hafta vardı ama yine de her şeyin
çok güzel olmasını istiyordu.Yıllardır görmediği arkadaşını görecek
olmanın verdiği sevinçle hemen baykuşu Want’ı odasının camına
çağırdı.Bu güzel haberi Rosaliné’nin çok sevdiği arkadaşı olan Jenn’e
vermeliydi.Gelen baykuşa

“Bekle “

Komutunu verdikten sonra hemen masasına oturarak tertemiz bir parça
parşömen’e babasının yazısına benzeyen bir incilikte yazmaya
başladı.Bir süre sonra yazmayı bırakınca gördüklerine kendi de
inanamadı.Yazacağı birkaç cümlelik haberi tam bir sayfa parşömene
birçok duyguyu hatta birkaç küçük anıyı da ilave ederek yazdığını fark
etti.

Parşömeni rulo haline getirdikten sonra burnu simsiyah ama geri kalan
yerlerdeki tüyleri bembeyaz olan eskiden babasına da ait olan baykuşu
Want’ın ayağına bağlayarak

“Jennefir Madaliné Liliana Vieyra’ya gideceksin”

Şeklindeki komutuyla kuşun havalanması bir
oldu.Baykuşu yollayınca odasının penceresini kapatarak içeriye
kardeşlerini bulup bu güzel haberi vermek için odadan çıktı.

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 5:10 pm

Alıntı :: “Yo también te quiero mi vida
Te quiero mucho mi querida y te extraño mucho, hasta daría mi alma para estar a tu lado, eres todo para mí, mi corazón.”

araya girmek gibi olmasın burası süper olmuş :D :P

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 5:15 pm

Ben şahsen anlamadım o kısmı ? :oops:

Sihir Tarihi Profesörümüsün . Hayırlı olsun , umarım diğer Sihir Tarihi Profesörü gibi olmassın ...

Rütbeni ve modluğunu veriyorum . Duyurularda profesörlerle ilgili bölümü okumanı rica ediyorum . Ayrıca avatar koyarsan çok iyi olur ...

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 5:17 pm

yani başka dilden yazmış gibi ;) ben genelde pek beceremem onu

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 6:44 pm

evet ispanyolca orası açıklaması da

seni herşeyden çok seviyorum. Hayatımında kadınısın ve ölümü bile seni tatmak istiyorum.

teşekkürler bu arada.avatarımı da şimdi ayarlıyorum.

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 7:10 pm

Ad : aberforth
Soyad : dumbledore
Hangi profluk ? (bir kaç tane söyleyin lütfen) :uçuş,astronomi
Örnek RP (Başka bir forumda kendi yazdığım) :

Akşam olmak üzereydi.Aberforth mutluydu.Satışları bugün iyi gitmişti.Dükkanı kapattı.Sokağın başına doğru yürümeye başladı.Etrafta hala iğne atsan yere düşmeyecek bir hal vardı.Knuctorn yolu bile aynı durumdaydı.Dondurmacının önünden geçerken,şapkasını çıkarıp tonks'u kibarca selamladı.Tonks'ta ona aynı şekilde karşılık verdi.Yürümeye devam etti.Az sonra Çatlak Kazan'a vardı. İçeri girdi ve en köşedeki masaya oturdu.Yanına hemen Tom geldi.Menüyü uzattı.Menüyü eliyle itti.
-Ateşviskisi Tom,
dedi.
Hemen gitti ve ateşviskisi getirdi Tom.Viskiyi masaya resmen fırlattı.Aberforth kolunu tutup;
-Yapma Tom sadece bir kere hesabı ödemeyi unuttum diye bu kadar kızmamalısın.Hemen şimdi veriyorum borcumu.
-Tom döndü ve parayı Aberforth'un elinden çekti ve konuşmaya başladı.
-Ben sadece bunu kız arkadaşımın yanında yapmana bozuldum.Benden daha üstünmüşsün gibi davrandığın için benden tam bir güç meraklısıydı çünkü.
-Tom sende buna pek üzülmüş görünmüyorsun.Sende biliyorsun ki seni gerçekten seven biri asla güç için seninle beraber olmaz.
-Haklısın galiba zaten bende bugün yeni birini buldum.Özür dilerim.
-Barışmamıza sevindim.Sanırım karşı masa seni çağırıyor.
-Haklısın sonra görüşürüz.
-Görüşürüz.
Aberforth zaten ateşviskisi içmeye değil Tom'la arasında geçen olyı çözmeye gelmişti.Hemen sonra kalkıp gitti.Kapının önünden evinin önüne cisimlendi ve uyumaya gitti.Yavaş yavaş yorulduğunu hissediyordu.

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Cuma Tem. 18, 2008 7:47 pm

Anlatım güzel , tek eksik betimleme olmaması . Uçuş Profesörümüssün ... Hayırlı olsun ..

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Ptsi Tem. 21, 2008 6:33 pm

Ashlee öğrenci olduğu için iksir dersini ben alıyorum..

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Ptsi Tem. 21, 2008 8:16 pm

Sadece Astronomi Prof. u açığımız kalmıştır!..

Konu: Geri: --> Profesör Alımları <-- Ptsi Tem. 21, 2008 10:32 pm

Ad soyad: Rose Diana Gaunt:
İstediğim ders: Astronomi
Örnek rp:

^^Gaunt Malikanesi^^
" Uyan tatlım bugün büyük gün..! "
Olamaz..! Bugün Hogwarts başlayacaktı. Rose kendini buna hiç hazır hissetmiyordu. Yine büyüler ile dolu, eğlencel Hogwarts' a kavuşmak üzereydi. En iyiside aylardır göremediği arkadaşı Jojo' yu görecekti. Annesi Simone , Rose' un yanağına hafif bir öpücük kondurdu. Rose muzipce gülümsedi ve annesine sarıldı. Bir yanı hiç gitmemek istiyordu , bir yanı ise gitmek.. Neden gitmeyi bu kadar çok istiyordu ki? Sevdiği çocuk için mi? Yoksa eğitimi için mi? O , sadece kendini kandırıyordu. Bu dönem Hogwarts' ı yerinden oynatmakta kararlı hissediyordu kendini. O kadar çok yarmazlık yapacaktı ki..! Artık 1. sınıf da değildi.. Bir yaş daha büyümüştü. Belki -bu sene dilediğim aşkı bulurum- diye ümit etmek ile yetinmişti.
Hızlıca yatağından kalktı. Bunun üzerine annesi Simon mutafağa indi.. Çok geçmeden dünayalar güzeli kızına kahvaltı hazırlamalıydı. Gryffindor cübbesini şimdilik giymeyi düşünmüyordu. Onu trende giyecekti. Üstüne sadece, turkuaz renginde gömleğini , altına ise mini eteğini giymişti. Saçını ise; çoğu zaman yaptıı gibi salık bırakmayı tercih etmişti. Giyinme işi bittikten sonra , aynasının karşısına geçip kızıl saçlarını tek tek taradı. Bütün her şeyini bitirdikten sonra evin merdivenlerinden yavaş adımlarla inerek mutafağa doğru yöneldi..
Annesi , kahvaltıyı hazırlamış , öylce onu bekliyormuş gibi masaya oturmuştu. Annesi ilk önce onu fark etmemişti.Rose bunu fırsat bilip birsüre bir köşeye saklanıp onu izledi. Yine ayrılık vakti yaklaşmıştı. Onu çok ama çok özleyecekti. Annesi onun burada olduğunu fark etmişti.
" Rose yakalandın küçük hanım.. "
" Olamaz bu nasıl olur.! "
Rose ile annesi Simone anne - kızanda öte gibiydiler. Rose onu anneden çok kendine en yakın arkadaşı gibi görüyordu. Hele ki babasını kaybettikten sonra. Babasını çok küçük yaşta kaybetmişti. Bu yüzden baba nedirhenüz onu bile bilmiyordu. Annesi ona hem anne hemde baba olmuştu. Rose, annesine sıkıca sarıldı. Onu hiç bırakmak istemiyordu. Elinde olsaydı kesinlikle onu da yanında götürebilirdi. Beraber kahvaltılarını yaptılar. Bir yandan sohbet ediyor, bir yandan da kahkahalar ile gülüyorlardı. Gitme vakti gelmişti.. İkiside bütün eşyaları toplayıp kapıya yöneldiler. Ros eson olarak beyaz babetlerini ayağına geçirdi ve evden ayrıldılar..
^^Hogwarts Ekspresi^^
Ve işte Hogwart Ekspresine varmışlardı. Rose etrafı süzdüğünde ; bir çok yeni kayıt olan 1. sınıfların ağladığını gözlemledi. Duvarda asılı olan , büyük saate baktığında trenin kalkmasına 1 saat kaldığını fark etti. Artık annesi ile vedalaşmalıydı. Kafasını yavaşca usul usul bakınan annesine doğru çevirdi ve kısık ve ağlamaklı bir ses tonu ile konuştu,
" Ben artık gitmeliyim, sana söz veriyorum bu dönem derslerimi hiç aksatmayacağım.. "
Belkide bu doğru olabilirdi fakat yaramazlık yapmamak konusunda hiç bir söz vermemişti. Annesi ile son kez vedalaştıktan sonra trenin içine girdi. Yüzünde -şeytani- bir gülümseme belirmişti. Belki de bunun anlamı bu dönem Hogwarts' ı inleteceğine bir kanıt olabilirdi.
^^ Tren ^^
Rose , şuan trenin içine girmiş bulunmaktaydı. Trene girmeden önce yerletirdği o kocaman lacivert bavulunu artık elinde taşımadığı için gerçektende mutluydu. Elleri kopmuş gibiydi sanki. Elinde sadece beyaz bir torba vardı. Bunda ise trende alışveriş yapması için gerekli pra ve Gryffindor cübbesi duruyordu. Hemen trenin tuvalet bölümüne girdi ve Gyrffindor cübbesini giyinip boş bir kompartıman aramaya başladı. Sonunda boş bir kompartımn bulmuştu. Hemen cam kenarına yerleşti ve sessizce trenin kalkmasını beklemeye koyuldu..