Keira Knightley

Konu: Keira Knightley Cuma Haz. 20, 2008 1:18 pm

ORMANDAYKEN~

Her yer karanlıktı.. Keira, nereye gittiğini bilmiyordu.. Sadece altıncı hissine güvenerek yürüyordu.. Saat gerçekten de çok geçti, Keira’nın elinde sadece asası vardı.. Belki de güvende değildi ama yürümeye devam etmek istiyordu.. Yoksa içindeki his onu resmen öldürecekti.. Dakikalar dakikaları, saatler saatleri kovalıyordu.. Zaman çok hızlı ilerliyordu… En son evden çıkmadan önce yüzüne bakmıştı.. O zaman solgun, bitkin, bitik ve harap görünüyordu.. Şimdi de aynen eskisi gibi göründüğüne emindi.. Belki de daha da beter görünüyordu kim bilir.. En azından şuanda dudaklarının kırmızımsı, saçlarının parlak olmadığına emindi..

Keira bir an yürümeyi kesti, önünde bir uçurum vardı.. Belki bir şeyler hissedip durmasa şimdi uçurumdan aşağıya düşmüş olacaktı.. Bugün hislerine güvenmeliydi demek ki.. Kafasını gökyüzüne kaldırdı.. Dolunay vardı.. Ormanın içinden ürkütücü sesler geliyordu.. Bir de bu dolunay.. Keira bir an irkildi.. Karanlıkta yüzü görünmeyen bir kişi Keira’nın boğazına dayamıştı asasını.. O an Keira’nın kalp atışları hızlanmıştı.. Adrenalini doruklara vurmuştu.. Yavaş bir hamleyle kafasını arkaya çevirdiğinde muhtemelen onu öldürmeye niyetli olan kişinin ölüm yiyen olduğunu anlamıştı.. Zaten anlamaması için aptal olması gerekiyordu.. Bu kıyafeti nerede olsa tanırdı.. Sadece o yüzden de tanımamıştı.. Çocukluğu boyunca ailesinden dolayı bilinç altında bir yer elde etmişti ölüm yiyenler..

Karşındaki kişi Keira’nın beklemediği bir anda yüzündeki şeyi çıkardı.. Keira bu yüzü tanıyordu.. Az önce onu öldürmeye çalışan kişi annesinin en yakın arkadaşlarından birinin kızıydı daha da önemlisi Orlando’ya deliler gibi aşıktı bu yüzden Keira’dan nefret ediyordu..

Psy hiç Keira’ya benzemiyordu.. Keira’nın tam aksine soğuk sinirli ve ruhsuz biriydi.. Konuşurken söylediği sözün nereye gideceğini düşünmeden konuşurdu.. Ön yargılı ve kinciydi.. Hiç tanımadığı, sokakta belki bir daha göremeyeceği bir insan için bile kehanette bulunurdu.. İnsanları elinden geldiğince kötülemeye çalışırdı.. Keira şaşkın bakışlarla Psyche’ı incelerken beklenmedik bir anda konuşmaya başladı Psyche...

“Kimleri görüyorum.. Meğer az önce yakaladığım sersem sendin Keira..Ne işi var küçük prensesimizin burada?.. Hayret ZAY başkanı eşin senin buralarda gezmene izin veriyor muydu?.. Bende seni malikaneye kapatmış, bizden korumaya çalıştığını düşünüyordum.. Dikkat ette kurtlara yem olma.. Biliyor musun büyük bi aptalsın .. Ama aptallığın bu sefer işime yaradı, sayende Orlando ile evlenmek üzereyim.. Yıllardan beri neler çekiyorum senin yüzünden biliyor musun?.. ”

Keira elinden geldiği kadar sakin olmaya çalışarak konuşmaya başladı..

“Tatsızlık çıksın istemiyorum Psyche.. İstersen o konuyu hiç açmadan kapatalım.. Daha doğrusu sen kapat çünkü ben kapatalı çok oldu..”

Psyche, sinirlenmiş görünüyordu.. Büyük bir hışımla ama kendisinin asillik, Keira’nın ise asilik olarak tanımladığı bir ses tonuyla konuşmaya başladı..

“Sen.. Sen benim dünyamı yıktın.. Hiç düşündün mü senin yüzünden neler çektim?.. Madem Orlando’nun görüşleri sana ters geliyordu, neden böyle bir ilişkiye başladın?.. Neden onu bana bırakmadın?.. ”

“Bahsettiğin zaman diliminde 18 yaşındaydım.. Ailem sağlıklı düşünmemi engelliyordu ve sende onların üzerimdeki baskıyı arttırmalarını sağladın bi şekilde .. Şimdi karşıma geçmiş hesap soruyorsun.. Neyinize güvenerek nereden cesaret ederek benimle böyle konuşuyorsun?..”

“Aptal.. Benimle nasıl böyle konuşabilirsin?.. Belki de bunu boynuna asayı ilk dayadığım zaman yapmalıydım.. Crucio!...”

Keira bunu hiç beklemiyordu.. Hazırlıksız yakalanmıştı.. Bir an kendini yerde bulmuştu.. Büyük bir hızla yere yapışınca kafasını yerdeki büyük taşa çarpmıştı.. Büyüyü vücudunda hissediyordu.. Şimdi ise yerde kıvranıyordu.. Gücünü toplamaya çalışıyordu ama zaten son günlerde çok yorgun olan vücudu bu büyüyü kaldıramazdı..

“Neyine güvenerek mi?.. İşte buna güvenerek..”

Psyche asasını geri çektiğinde Keira bunu fırsat bilip hızlıca asasını ona doğru uzattı ve

“Bunu yaptığım için üzgünüm Psyche ama bunu sen istedin.. Levicorpus!...”

Keira’nın ağzından sözcükler dökülür dökülmez Psyche’ın ayakları yerden kesilmişti ve ilerideki ağacın yanına fırlamıştı.. Keira, düştüğü yerden ayağa kalktı, burnu kanıyordu.. Bunu hiç umursamadan büyük bir hışımlar Psyche’ın yanına doğru ilerledi.. Sonra bağırarak konuşmaya başladı..

“Bir an olsun korkma Psy.. Ayağı kalk ve benimle mücadele et..”

Psy en küçük bir tepki dahi vermemişti.. Buna daha da sinirlenen Keira, sesini biraz daha yükselterek konuşmaya başladı

“Senin gücün bu kadar mı?.. Bana ettiğin onlara hakarete karşılık ağzımı kapatıp oturacağımı mı düşündün ha?.. Yıllar önceki Psyche gibisin aynı.. Hiç değişmemişsin o kadar korkaksın hala.. İstediğini aldın Orlando senin oldu.. Hiç aklımda bile yokken ona değil Paul’e aşık olduğumu adın gibi bilerek neden buraya geldin?..”

Psy ağlamak üzereydi..

“İstediğin bu mu Keira?.. Al o zaman.. Avada Kedavra!...”

Keira bu sefer hazırdı.. Büyü ona gelmeden önce asasını gelen büyüye doğru uzattı ve

“Protego!..”

Büyü Keira’yı sıyırıp geçmişti.. Keira tekrar asasını uzattı ve

“Expelliarmus!..”

dedi.. Psyche’ın asası elinden düşmüştü.. Keira, ağlamaya başlayan Psyche’ın asasını düştüğü yerden aldı ve kibar bir hamleyle ikiye ayırdı.. Sonra Psy’ın yanına gitti ve duyabileceği bir sesle şunları söyledi

“Oyun bitti Psyche.. İstesem şurada seni öldürürüm ama yapmıyorum.. Nedenini de gayet iyi biliyorsun.. Bir daha üzerinden kalkamayacağın işlere bulaşma, her zaman bu geceki kadar şanslı olmazsın…”

Sonra Keira Psyche’ın konuşmasını beklemeden oradan cisimlendi..

Konu: Geri: Keira Knightley Ptsi Haz. 23, 2008 12:22 am

Betimleme süper ,
Bozuk cümle yok ,
Konu seçimi süper ,
Renkler iyi ,
Uzunluk iyi ...

%100

» Keira Knightley
» Keira Knightley
» Keira Knightley[Yenilendi]