Sienna Voldemort

Konu: Sienna Voldemort Salı Tem. 01, 2008 10:41 pm

Ayağını her yere basışında kurumuş yaprakların çıkardığı hışırtılar kulağına bir hoş geliyordu.Ağaçların dallarından olan tek tük yaprakta rüzgarın sert esmesiyle her an yere savrulabilirdi.Sonbaharda burası ne kadar da güzel oluyordu.Tertemiz hava,ağaçların her mevsimde olduğu gibi değişik ve harika kokuları..Bu rahatlatıcı ortamda gezinip,temiz havayı içine çekmek,aklındaki herşeyi atıp doğanın sunduğu güzelliklerin zevkine varmak istiyordu...Ormanın iç taraflarına doğru ilerledikçe yüzünde bir tebessüm oluyordu.Sadece yaprakların hışırtısı,bir kaç tane kuşun cıvıltısında yürümek kadar güzel bir şey yoktu.Bir nevi rahatlama seansıydı.Çoğu kez bunu yapardı.Çok yorucu günlerde,kafasına estiğinde,kızdığı zamanlarda kapıyı çarpıp buraya gelirdi.Bu günde canı biraz doğayla baş başa kalmak istediği için gelmişti.Kendini bugün çok iyi hissediyordu.Bu aralar hiç olmadığı kadar mutlu ve huzurluydu.İçinde tatlı bir heyecan vardı küçük bir kız çocuğu gibi sanki..

Ayaklarının hafif hafif ağrıdığının farkına varıyordu yavaşça.Biraz daha yürüdükten sonra ağacın yanında duran oldukça büyük bir taşı farketti.Zaten neredeyse ormanın çıkışına gelmişti.Biraz dinlendikten sonra gidecekti.Taşın üzerine oturdu.Yorulduğunun farkına varması zor olmadı.Etrafındaki güzellikleri izlerken küçük bir sincap geçti yanından.Hemen üzerine doğru gitti.Sincap olduğu yerde duruyordu kaçmamıştı.Bu şaşırtıcıydı ama zaten Sienna'nın hayvanlarla arası her zaman çok iyidir.Bütün hayvanlar ona farklı gözlerle bakarlardı.Sienna sincabı ellerinin arasına almak için ufak bir hamle yaptı ve ''Gel bakalım buraya, seni şirin şey''dedi.Ama sincap büyük bir hızla gözden kayboldu.

Hava kararmaktaydı ve bir an önce ormandan çıkmalıydı.Hızlı ve bastığı yere dikkat ederek yürüyordu.Etrafı izleyerek,temiz havayı içine çekerek ormanın sonuna gelmişti.Hemen eve gidip soğuk bir duş alacaktı.Ondan sonrada belki uzun bir uykuya dalacaktı.Evine,yorulmasına rağmen yürüyerek gidecekti zaten mesafede yakın sayılırdı.Giderken aklından Mick geçiyordu.Yine nerden çıktın sen diye düşünüyordu Sienna.Aklından çıkaramıyordu bir türlü..Oysa o en yakın arkadaşıydı.Zaten Mick için Sienna sadece arkadaşıydı.Ama Sienna ona daha farklı duygular besliyordu.Mick'a öyle bağlanmıştı ki.Hep o vardı yanında hep ona yardımcı olmuştu.Sienna'nın ne zaman başı sıkışsa yetişir,her durumunda yanında olurdu.Sienna Mick'ı hep yanında görmekten çok mutluydu.Ona bir şey söyleyemesede onun yanında olması bile yetiyordu Sienna'ya...

Bunları düşünmekten bıkmıştı artık..Eve geldiğinde hemen salona geçti, üzerindeki hırkayı çıkarıp koltuğun kenarına koydu ve biraz soluklanmak için kendini koltuğa attı.Bir soğuk duştan sonra kesin uyuyacaktı.Duş almaya bile hali yoktu aslında..Sienna'nın hafif hafif gözleri kapanırken telefonun cırtlak sesiyle birden irkildi ve hemen telefona doğru koştu.Telefonu açtı ve bu Mick'tı.Sienna hemen kendini toparladı.Mick acilen Üç Süpürge'ye gelmesi gerektiğini söyledi ve Sienna'nın bir şey söylemesine fırsat vermeden telefonu kapadı.Sienna birden yorgunluğunu unutup odasına koştu.En sevdiği siyah,sade,askılı elbisesini giydi.Ayaklarına küçük topuklu, siyah babetlerini geçirdi.Saçlarını saldı ve bir kaç kez taradıktan sonra kendini dışarı attı.Mickle'nin neden bu kadar acelesi olduğunu merak ediyordu ve bir an önce Üç Süpürge'ye gitmek istiyordu.

Büyük bir telaşla Üç Süpürge'ye geldi.Kapıyı açtı ve karşıdaki masada Mick oturuyordu.Kalbi yerinden çıkacak gibi olmuştu.Gerçi onu her gördüğünde böyle oluyordu bu yüzden buna pek aldırmıyordu.Hemen masanın yanına yaklaştı.

-Bir şey mi oldu Mick??Neden bu kadar acelen var??dedi ve sandalyeye oturdu.Mick'in okyanus gibi mavi gözlerinden kendini alamıyordu.Sanki o okyanusta boğuluyordu.Mick'a da belli etmek istemiyordu ve bu yüzden kendini toparlamaya çalıştı ve masanın örtüsündeki desenleri incelemeye
çalıştı.Mick Sienna'nın yüzüne bakarak;

-Ben.Sienna ben..Ben gidiyorum Sienna..''dedi.Ağzından zor çıkmıştı kelimeler.Sienna şaşkınlık içindeydi.Nasıl gidebilirdi ki Sienna onsuz ne yapardı?Ama onu ne yapıp edip ikna etmeliydi.

-Ne?Ne diyorsun sen?Mick nereye gideceksin??Hem sana çok ihtiyacım var.Sen benim en yakın arkadaşımsın.Ben sen olmadan ne yaparım?''dedi.Daha hiç bir şey anlamamıştı.Nereye gidecekti?Ne kadar kalacaktı?Bu ne demek oluyordu şimdi?Kafası çok karışmıştı.Acaba şaka mı yapıyordu?
-Sienna,biraz kafamı dinlemeye ihtiyacım var.Yani burdan uzak bir ülkeye gideceğim.Merak etme geleceğim kendimi toparlayınca ama ne zaman geleceğimi bende bilmiyorum.Yani hem buradan da biraz uzaklaşmam gerekiyor.Üzülme bak Zaten Jack'te her zaman senin yanında''dedi titrek bir sesle..

-Bana ondan bahsetme lütfen..!!Ben onu sevmiyorum Mick,onun yanımda olmasını istemiyorum,senin yanımda olmanı istiyorum.Bir daha gelmeyeceksin değil mi Mick?Neden gitmek istediğini hala anlayamadım zaten herşey güzel ve sen gitmek istiyorsun.Neden Mick? ''dedi ve belkide söylemenin vaktidir diye düşünüyordu.Gitmesine göz yumamazdı.Onu bırakamazdı..

-Gitmeliyim Sienna..Lütfen soru sorma.Böyle gerekiyor.Sana yalan söyleyecek değilim.Evet bir daha geri dönmeyi düşünmüyorum.Zaten beni buraya bağlayan hiç bir şey yok..''dedi.Sienna artık ne olursa olsun herşeyi anlatacaktı.Biraz cesaretti sadece ihtiyacı olan.Onun gitmesini önlemek için bunları söylemek zorundaydı.Belki yinede gidecekti,belki bir daha yüzüne bakamayacaktı ama bunu denemeliydi.Böyle göz göre göre onun gitmesine izin veremezdi.

-Bende mi yokum Mick?Mick ne diyeceğini bilmiyorum ama gitmemelisin.Çünkü -çünkü ben seni seviyorum Mick.Şimdi söyleyeceğin şeyi duymak istemiyorum Mick.Biliyorum ne diyeceğini..'' gözyaşları içerisinde bunları söylemişti.Mick öylece kalmıştı.Sienna gitmesi gerektiğini anlayıp çantasını alıp hızlıca ilerledi.Mick'ın yüzüne bakacak cesareti bile yoktu artık.Kapının kolunu tuttu ve arkasından Mick koşarak yanına geldi.Sienna'nın kolundan tuttu ve
''Bende seni seviyorum.Gitme nedenim de buydu zaten.Senin beni seveceğine ihtimal bile vermemiştim aslında.Sienna bir şey deme lütfen.Bu anın bozulmasını istemiyorum.''dedi ve Sienna gözyaşlarına hakim olamıyordu.Zaten hiç bir şey söyleyemedi.Ağzından bir kelime bile çıkmadı.Birlikte Üç Süpürge'den çıktılar ve ikiside hiç konuşmuyordu.Sienna'nın gözyaşlarını elinin tersiyle sildi Mick ve artık ağlama der gibi ona baktı.Sienna'nın gözyaşları bir anda bir gülümsemeye dönüştü ve hiç bir şey düşünemiyordu.Sadece etrafa boş boş bakıyordu.Uzun bir yolda yürüyorlardı sanki sonu yoktu.Ama Sienna Mick'la sabaha kadar yürüyebilirdi...

Konu: Geri: Sienna Voldemort Çarş. Tem. 02, 2008 6:57 pm

Betimlemede bazı eksikler var ,
Biey dikkatimi çekti , RP boyunca etti yaptı diye cümleler kurmuşsun . Tamam biz senin olduğunu anlıyoruz ama arasıra Sienna ismi de geçmeli RP'de ,
Bozuk cümle yok ,
Uzunlık süper ,
Renkler iyi ...

%95

» Tom Voldemort
» Rupert Voldemort
» Tom Voldemort
» Drake Voldemort
» Drake Voldemort