1. Bölüm

Konu: Geri: 1. Bölüm C.tesi Nis. 26, 2008 3:00 pm

Paul sırayla arkadaşlarını dinledi . Aslında o da Keira'yı kendilerinde kalmak için davet ederdi ama bu ona biraz acayip geldiğinden ağzını açmadı . Şimdilik ona en mantıklı gelen teklif Avril'inkiydi . O Keira ile iyi anlaşabilirdi . Ginny'de ise Keira'ya karşı bir soğukluk hissediyordu nedense . Onun için onunla birlikte kalmasını istemiyordu . Keira'nın Avril ile kalmasının birden fazla faydası olabilirdi aslında . Hem Avril yanlız kalmamış olur hem de Keira güvende olurdu . Hemen fikrini arkadaşlarıyla paylaşmak için konuşmaya başladı :

Bence Keira'nın Avril ile kalması en iyisi olur . Bu sırada Keira itiraz etmak için hareketlenince hemen onu ikna etmek istercesine gözlerine bakarak Keira lütfen bizi de anla lütfen . Senin güvende olman bizim için çok önemli . Eğer sana bişey olursa kendimi asla affetmem . Sen o evde kaldığın sürece içim rahat etmaeyecek . Bu sözler üzerime Keira biraz ikna olmuş göründü . Buna sevinen Paul konuşmasına devam etti . Avril , Keira da kabul ederse artık birliktesiniz . Ya da istersen bizde seni aramızda görmekten mutlu oluruz . Bir anda çıkmıştı bu sözler ağzından . Aslında istemsizce aklından geçen düşünceleri söyleyivermişti . Bunu söylemenin yarattığı şokla terlediğini hissetti . Acaba ayıp mı etmişti . O anki şokla kendisini kurtarmasını istermiş gibi kardeşi Lana'ya baktı bir an ....

Konu: Geri: 1. Bölüm C.tesi Nis. 26, 2008 3:19 pm

Keira söylediklerine karşın Paul'ün bişeyler söylemesini beklerken sessizliği bozan kalem sesiyle kafasını Ginny'e çevirdi.. Neler söylemişti öyle?.. Keira kendini bldi bileli Ginny onu pek sevmezdi şimdi Keira'ya gel bende kal diyordu.. Ginny'nin konuşması gittikten sonra uzun bir sessizlik olmuştu.. Sonra Ginny Keira'nın yanına geldi ve nerdeyse aynı şeyleri tekrarladı.. Ginny'nin bu konuşması üzeine Keira daha da şaşırdı.. Acaba gerçekten Ginny Keira'yı dşnüyor muydu, yoksa farklı bir oay mı vardı ortada?..O sırada Ginny hava almak için dışarı çıktı..Sessizliği Avril bozmuştu..

"Keira bende kalabilir...Biliyorsunuz işte yalnızım hemde arkadaş olur bana bende korkmam.."

Keira ne diyeceğini bilmiyordu.. Onlara yük olmak istemiyordu.. Aslında istememesinin nedeni onları da tehlikeye sokabileceğini düşünmesiydi.. O sırada Paul Avril'ın öerisne sıcak baktığını belirten bir konuşma yapmıştı..Keira bir an itiraz etmak için hareket etmişti ki Paul tekrar konuşmaya başladı

"Keira lütfen bizi de anla lütfen . Senin güvende olman bizim için çok önemli . Eğer sana bişey olursa kendimi asla affetmem . Sen o evde kaldığın sürece içim rahat etmeyecek.."

"Seni anlıyorum Paul ama ben aranızdan birinin yanında kalınca tehlikeden korunmuş olmaacağım.. Tam aksine tehlike oranını ikiye katlamış olacağım.. Birşey olaaksa sadece bana olsun.. Hiç birinizi tehlikeye sokmak istemiyorum, lütfen beni anla.."

Konu: Geri: 1. Bölüm C.tesi Nis. 26, 2008 3:37 pm

Avril derin bu sessizlik içinde kendinden geçmişti..Etrafa boş boş bakınıyordu...Hiçbir şey söylemioyr sadece bakıyordu..Düşünceli olduğu her halinden belliydi...Keira'nın haline gerçekten çok üzülüyordu ve onun yanında kalmasını çok istiyordu..Paul'da bu fikre sıcak bakıyordu..Bunun belirten bir konuşma yapmıştı çünkü...

Ginny o sırada dışarıya çıkmıştı...Onun bu söylediklerinden sonra arada gerçekten şaşkınlık rüzgarları esiyordu...Avril Paul'un kendisi için söylediği sözlerede bir anlam veremiyordu ya neyse...

Keira..Dedi ikna edici bir ses tonuyla:"

-Senin bende kalman hiç kimseye zarar vermez...Ayrıca biz bunca yıl ne diye çalıştık...O pislik ölüm yiyenlere karşı kendimizi korumayacaksak zaten boşver...Boşuna çalışmışız...Keira benim yanımda olman beni inanılmayacak şekilde mutlu edecek...Emin olabilirsin...Ayrıca güvende olucaz..O konuda şüphen olmasın...

Derin bir soluk aldı...Bir anda herşeyi söylmişti...Biraz daha durdu...Sonra tekrar konuşmaya başladı:"

-Hadi inat etme...

Paul'a baktı...Birkaç göz işareti yaparak Keira'yı ikna etmesini istedi...Etrafı incelemeye girişti...Daha önce farketmediği birşeyi şimdi farketmişti...Etraf darmadağınıktı...Herşey yerdeydi..Umutsuzca bakınmaya devam etti..Burası hiçbir zaman toplu olmayacaktı galiba...

Konu: Geri: 1. Bölüm C.tesi Nis. 26, 2008 5:00 pm

Paul Keira'ya bizde de kalabilirsin benzeri bişeyler söylemişti.. Keira bu sözün üzerine Paul'e dönüp şirin bi şekilde gülümsemekle yetindi..Avril'ın söyledikleri ona mantıklı gelmişti..

"Tamam o zaman.. Ben Avril ile kalıyorum.."

dedi ve Avril'la gülümsedi

"Paul sende lütfen benim için üzülme..Seni üzgün görmek beni çıldırtıyor.."

Paul'ü öylesine üzgün görünce kendine kızıyordu Kei.. Sonra farkında olmadan fısıldıyarak şunları söyledi

"Umarım artık beni merak etmez.."

Keira Paul'ü gerçekten çok seviyordu.. Sevgisi kelimelerle anlatılacak kadar küçük değildi.. Paul artık Keira için bi zorunluluk, alışkanlık, bağımlılık olmuştu.. Bi insan nasıl su içmeden ya da uyuyamadan yaşayamazsa Keira'da Paul'süz yapamazdı.. Keira Paul'le tanışmadan önce erkeklerin kaba ve kadın ruhundan anlamadıklarını düşünüyordu ama Paul'le tanıştıktan sonra kafasındaki bu yargılar kaybolmuştu.. Bütün bunları düşünürken Keira gülümsüyordu, moralide düzelmiş gibiydi..Peki ya ayrılırlarsa?. O zaman ne olacaktı?. Bunu düşünmek bile Keira'nın kafayı yemesine yetiyorda artıyordu..

Konu: Geri: 1. Bölüm C.tesi Nis. 26, 2008 5:35 pm

Avril odada göz gezidiriyordu...Aynı zamandada düşünüyordu....Bugün halsiz ve yorgundu...Akşam pek uyuyamamıştı...O yüzden olduğunu düşünüyordu...Sıkılmaya başlamıştı...Keira'nın meselesini halletilerine göre artık bir plan yapmaya başlamaları gerekirdi...Keira'nın onlarda kalması onu sevindirmişti..Artık evde yalnız kalmayacaktı...

-Eee?!? Plan yapmıyor muyuz? Ben Ginny'i çağırırım...

Ne kadar üşüsede dışarıya çıktı...Ginny'i çağırmak aslında bir bahaneydi ya neyse...Yürüyerek sıkıntısını geçirmeye çalışıyordu....Aklında birsürü soru vardı...Açığa kavuşması gereken pekala sorun vardı...Ama kimse bununla ilgilenmiyor gibiydi..Tuhaf olaylar olan bu kasabaya bunun için gönderilmemişler miydi?Ama onlar ellerini bağlamış oturuyorlardı...Ve bu Avril'ın inanılmaz derecede canını sıkıyordu...Rüzgar Kovuk'a girmeden önceki gibi etkisini sürdürüyordu...Hiçbir eksilme yoktu...Avril yine üşümeye başlamıştı...Kovuk'un bulunduğu yer oldukça sessiz ve ürkütücü bir yerdi..Ayrıca çokta büyüktü...Sonsuz...Rüzgarın etkisiyle Avril'ın saçları ağaçların ise dalları uçuşuyordu...Birçok yaprak dökülüyordu...Avril'ın hoşuna giden şeylerden biriydi bu...Sonbahar mevsimini severdi...Yaprakları,ağaçları hepsini severdi...Ağaçların dalları her oynayışta ürküyücü sesler çıkarıyordu...Avril korka korka Ginny'i aramaya devam etti...Ne diye bu kadar uzağa gitmiştiki? Korktuğu için siyah eşortmanındaki asasını eline aldı...Ölüm Yiyenler burda dolaşıyor olabilirdi...Sonuçta buraya geldiklerini biliyorlardı...Avril,Keira,Ginny,Paul ve Lana çok becerikli ve güçlü büyücülerdi...Böyle güçlü büyücülerin aydınlık tarafta olması ölüm yiyenler için büyük kayıptı..Onca teklifi geri eçviren bu bir grup gençlerin başlarına gelecekleri biliyor olmalarıda ayrı bir sorundu tabiki...Onca güvenlik önlemi almışlardı ama ölüm yiyenlerin sağı solu belli olmazdı...

Ormanın derinliklerine doğru giderken asasına daha bir sarıldı...Hava kararıyor Avril korkmaya başlıyordu...Korktuğu şey ölüm yiyenler asla değildi...!Bu yüzden Eeine aldığı asasını tekrar cebine koydu...Onu korkutan şey Ginny'i hala bulamamış olmasıydı...En sonunda çareyi bağırmakta buldu...Eğer bir kaç ölüm yiyen burayı kolaçan ediyorsa onu rahatça bulabilirlerdi..Ne yazıkki bu düşünce aklına bağırdıktan sonra gelmişti...Biraz daha ilerledi...Azıcık daha...Az ilerde siyah bir karartı vardı..Elini istemsizce asasına gitti...Onu alıp sıkıca kavradı...Ani bir harekette bir lanet savurabilirdi...

Sessizce karartıya yaklaştı...Sessiz harektlerinden dolayı karartı onu farketmemişti..Bu da Avril'ın işine yaramıştı..Çünkü neredeyse lanet göndereceği kişi Ginny'di...

-Hey sen?!? Sen ahlt yemeye buraya geldin? Dedi öfkeyle...Az kalsın sana bir lanet gönderiyordum...

Misafir

Lana olanlarla ilgilenmemişti. Yine küçük bir çocuk gibi davranmaya başlamıştı. Eline ormanda yaralı bulduğu fareyi almıştı. Onu yaklaşık 20 gün önce bulmuştu. Yine böyle bir günde. Burada bir kafeste duruyordu. Annesi evi pisletebileceğini söylemişti ve bu yüzden Lana'da bu gizli yerlerine koymuştu. Sessiz kalıp dinlemeyi ve Fareciğin yaralarıyla ilgilenmeyi tercih etmişti. Birden başını Ginny'den gelen sese çevirdi. Keira'nın onunla kalabileceğini söylüyordu. Buna karşılık Lana : "Büyük gelişme..." diye söylendi içinden. Ginny'nin bunları söylemesi için içmiş falan olması gerekirdi.

Abisinin endişelerini anlayabiliyordu. Sonuçta onu çok seviyordu ve korumakta en doğal hakkıydı. Aslında Keira'nın Lana ile aynı odada kalması iyi olabilirdi. Ama onun annesi ve babası ilk olarak onların yani Lana'ların evine bakardı. Avril'da kalması iyi bir fikirdi. Ginny'de kalırsa evde 3. dünya savaşı çıkabilirdi. Fazlamı abartıyordu ne?..

"Tamam artık bunu da hallettiğimize göre diğer konulara geçelim. Biz buraya niye geldik? Fazla mı unutkan olmaya başladım ne? Erken bunama..."

O düşünmeye çalışırken Keira ve Paul gülüyorlardı. Onları tekrar mutlu görmek çok güzeldi. Bir an Paul'ün göz işaretiyle : "Eee... Bende gidiyim. Avril gelmedi hala..." dedi ve kocaman gülümseyerek onları yalnız bıraktı. Dışarı çıktığında rüzgar hala devam ediyordu. Avril ve Ginny'i aramaya başladı. Bu orman biraz fazla karanlıktı. Aradı aradı aradı ama bulamadı. Avril Ginny'i bulayım derken kendini kaybetmiş olmalıydı.

Konu: Geri: 1. Bölüm Paz Nis. 27, 2008 7:17 pm

BİRİNCİ BÖLÜM BİTMİŞTİR ....