Adı:Alden Flora
Soyadı:Alesia
Bina:Hufflepuff
Okul:Hogwarts
Kaçıncı sınıfı istiyorrum neden?:6.sınıfı istiyorum çünkü daha yeni rp'ye başlamama rağmen bunu profesyonel biçimde yapmk istiyorum.Biliyorum daha çok alacağım yol var ama...
Alden;keskin bakışlarıyla etrafını inceliyordu.Gözleri zümrüt yeşiliydi ve bazen korkutucu olabiliyordu.Sihri bilmeden önce ukala bir kişiliğe sahipti.Ama şimdi herşey o kadar değişmişti ki...Eskiden zekiliğini kullanmazdı.(ve bu da bir salaklıktı)Ama buraya geldiğinde kendine güveni arttı ve herkes gibi olmadığını anladı.Bu da,kendisinin ve ailesinin hayatını değiştirmeye yeterdi.
Üşüdüğünü hissederek uyandı ve kendisiyle ilgili gerçekleri düşünürken yatakta sızmış halde buldu kendini.Doğruldu ve üstüne ayaklarının ucunda olan battaniyeyi çekti.Bulunduğu oda iki kişilikti ve burda arkadaşıyla kalıyordu.Oda nemden dolayı küflenmişti ve insanı içerde durdurmuyordu.Ve dışarı çıktı.Birden kulağına fısıltılar gelmeye başladı.Alden direk elini asasına götürdü.Asası onun herşeyiydi ve kendini güvende hissetmesini sağlıyordu.Konuşmaları biraz daha duyabilmek için,seslere biraz daha yaklaşıyordu.Buradaki öğrencilerin bir kaçını tanıyordu ama şu an durumun kritik olduğunun farkındaydı.Bir şeyler yapması gerekti.Duyduğu kadarıyla cinler alemi bütün binayı sarmıştı.Ve birkaç istekleri vardı.Yoksa....
Alden Aman Tanrım diyerek ve kısa yolları kullanarak o cinleri engellemeye çalışaçaktı.Oraya giderken kendi de ne yaptığını bilmiyordu.Kendi kendine güldü.Ne kadar da değişmişti böyle ve bunu anladığı anda kendisinin buraya,bu dünyaya ait olduğunu da anladı.
Cinlerin yanına gittiğindeyse,okul müdürünün ve bina başkanlarının oraya toplandığını gördü.Tabi ki de bunu doğal karşılayarak ne yapması gerektiğini hızlıca düşündü ve sonununda buldu.Keskin zekası işe yaramıştı,kendisini seviyordu.Cinlere istediklerini vererek ve susmalarını sağlayıp,onları etkisiz hale getirip sonrada ellerinden verdiği şeyi alacaktı.Belki bu biraz adil değildi ama onlarında yaptığı pek adilce sayılmazdı heralde...Alden daha konuya hakim değildi.O hakim oluncaya kadar atışmalar başlamış ve bir kaç kayıpları şimdiden olmuştu.Alden bunun bu kadar hızlı ve beklenmedik bir zamanda olacağını sanmıyordu.Ama bulduğum fikir... demişti ilk olarak.Sonrada bencilliği bırakıp savaşa girdi.Olaya şimdi hakimdi.Bir cinin sihiri arkadaşına isbet edince Alden sinirlendi ve bütün gün kütüphanden ve derslerden öğrendiği büyüleri bir celsede savurdu.Asasını ve kendisini hiç böyle sihire yatkın ve sinirli görmemişti.Ona göre asasıda onunla birlikte yaşıyordu.Bir büyüğün ona doğru geldiğini gördü ve o anda vücudunun ısındığını ve mutluluğa kavuştuğunu hissetti.Bir arkadaşını ölümden kurtardığını hayal meyal hatırlıyordu ve kaçını yaralanmaktan kurtardığını da hatırlamıyordu bile.Sadece uykuya daldığını ve çok yorulduğunu biliyordu.Gözlerini yavaş yavaş açmıştı ve karşısında tanımadığı bir kadın bekliyordu.Ve ne olduğunu fark etmeden birisini çağırdı.Alden bu arada etrafına baktı ve ne kadar temiz ve sıcak olduğunu fark etti .Her yer bembeyaz örtülerle kaplanmıştı.Duvrdaki tablolar da odaya farklı bir hava katmıştı.Bu ortamı çok sevmişti.Ve birden annesini hatırlayıp üzüldü.Keşke o da bu sıcaklıkta olabilseydi.Ama gözü arkada değildi Alden'in.Sonunda bi adam başına geldi ve onunla konuşmaya başladı.Bu konuşma teşekküre dayalıydı.Yanında da oda arkadaşı yatıyordu.Onlara ne olduğunu anlayamamıştı.Konuşmanın sonunu bekliyordu ve sonunda"bu cesaretin yüzünden sana teşekkür ederiz Alden.Sen ve birkaç arkadaşın daha bize en iyi şekilde yardım ettiniz.Sen şimdi biraz daha dinlen daha sonra ayrıntılı bir şekilde konuşuruz demişti Alden'in tanımadığı fakat kim olduğunu tahmin edebildiği biri.İçinden bir ses rahat olmalısın diyordu.Kendi içindeki sesi reddecek kadar yorgundu.Ve mutlu bir şekilde uykuya daldı...