11 Ağustos // 25 Ağustos Tılsım-Muska Dersi..

NOT: Arakadaşlar başlığa bakarsanız size on dört günlük bir rp bırakma süresi verildiğini görürsünüz.. Bu fırsatı iyi değerlendirin , bu sefer not konusunda cimri olacağım Uyarmadı demeyin 8 satır , en aşağı 6 satır rp istiyorum.. Paragrafların konuşmalardan ibaret olmamasını rica ediyorum. İlk rp mutlaka en az 15 satır olmalıdır..

Rp İn..

Yüzünü buruşturarak öğrencileri süzdü. Sabah kahvaltısında öğrenciler ne kadar gürültücü oluyorlardı. Oysa yemek yiyen bir insanın sessiz olması gerekirdi. Başını öne eğip abağındaki poğaçayı çatalıyla deşmeye devam etti. Bu aralar nedense hiç iştahı yoktu , kedisi Cincır bile ondan daha çok yemek yiyordu. Ve her sabah duyduğu gürültü neden şimdi ona çin işkencesi gibi geliyordu. Acaba o yaştayken o da böyle bir ses bombası mıydı? Başını sanki bu soruyu başkası sormuş gibi iki yana sallayarak gözlerini tekrar yemek tabağına çevirdi. Elbette böyle gürültücü olamazdı , heralde annesi onu döverek öldürürdü.. Tabağını yine tüm aç gözlülüğüyle doldurmuştu. Oysa iştahı olmasa bile tabağındakilerin hepsini yemezdi. Acaba bu kadar emek verip bunları hazırlayan ev cinleri , artıkları boşaltırken yemedikleri için beddua ediyorlar mıydı? Etseler de etmeseler kimin umrundaydı.. Yeterince karışmış durumda olan hayatında bir değişiklik olacak mıydı? Hiç sanmıyordu. Dizinin üzerine örttüğü beyaz mendili hızla üçgen piçimine getirip masanın üzerine koydu. Sağında ve solunda oturan profesörlere gülümseyerek;

-"Afiyet olsun.."

Onların teşekkür dileklerini dinledikten sonra masaların arasından ders işleyeceği sınıfa çıktı. Her ders işleyeceği gün erkenden sınıfa çıkar , sihir kullanmadan ders malzemelerini hazırlardı. Bugünde farklı olmayacaktı.. Tozların havada uçuştuğu sınıfa sessizce girdi. Aradan bir haftasonu geçmişti ve hale bak.. Bu okulda temizlik hiç ön planda olmayacak mıydı? Hızlı adımlarla pencerenin yanına gitti ve büyük pencerenin önündeki teneke kapıyı çekip açtı. İçeriye süzülen ışıkla gözlerinin kamaştığını hissetti. Böyle içerideki hava da tazelenmişti.

Sınıfın arkasında duran ve kilitli olmamasına karşı hiçbirşeyin çalınmadığı dolabın yanına gitti. Bu sınıftaki tek temiz şey bu olmalıydı. Gıcırtı eşliğinde kapağını açıp içini eşelemeye başladı. Bu kutu nerdeydi? Buralarda olması gerekirdi.. Acaba dolap mı bu kutu için çok büyüktü de görememişti. Yoksa .. Evet üzerinde bir sürü şey vardı. Üzerindeki dieğr malzemelri kenara koyup suratını astı , umarum tüyler ezilip parçalanmamıştır. Hızla kutuyu açtı. Beyazlığıyla göz kamaştıran tüyler sapasağlam duruyordu. Dolabı kapatıp kutuyla birlikte öğretmenler masasına döndü. Kutuyu masaya koyup tahtaya;

-"Tüm Sınıfların İkinci Tısıl/Muska Dersi

Konu ~ Wingardium Leviosa

Not ~ Sınıfa gelenler lütfen öğretmenler masasındaki kutulardan birer adet tüy alsınlar..

Prof. Melyssa Nelly Hardbottle"

Bu ders çok eğlenceli geçeceğe benziyordu. Bakalım öğrenciler bu basit büyü hakkında neler biliyorlardı. Geçen hafta olmayanlara herhangi bir kıyak geçip tanışma faslı bırakmayacaktı. Hatta belki puanlarını bile düşürebilirdi. Bu onların aktif olmalarına bağlıydı. Masada duran kum saatine bakıp birkaç dakika içinde öğrencielrin geleceğini anladı. Cüppesinin buruşmamasına diikat ederek masaya oturdu ve öğrencileri beklemeye koyuldu..

Sirius Karanlık Sanatlara Karşı Savunma'dan çıkarken kahvaltıda Profesörün yüzünü hatırladı.Şimdi o yüzle karşı karşıya geleceği için olsa gerek diye düşündü Sirius.Yüzünü buruşturmuş bir haldeydi.Herhalde kötü bir haftasonu geçirmişti.Aslında 2 sınıf arası o kadar uzak değildi ama yol Sirius'a sanki bitmeyecek gibi geliyordu.Aklında çantasındaki malzemelerin tam olup olmadığı vardı.Bir hatası herşeyi mahvedebilirdi.Sonunda ileride Tılsım-Muska'nın kapısı göründüğünde Sirius biraz tedirgindi.Ama yine de içeri girdi.Buna mecburdu.

İçeride sadece Profesör vardı.Masasının üzerinde de büyükçe bir kutu vardı.Sirius ön taraflarda bir yerlere çantasını koydu ve Profesörün masasındaki kutuya doğru ilerledi.Biraz titriyordu.Kutu ona biraz gizemli gelmişti.Kutuya doğru yaklaştı ve üzerindeki yazıyı okudu.Aynen şöyle yazıyordu.

-"Tüm Sınıfların İkinci Tısıl/Muska Dersi

Konu ~ Wingardium Leviosa

Not ~ Sınıfa gelenler lütfen öğretmenler masasındaki kutulardan birer adet tüy alsınlar..

Prof. Melyssa Nelly Hardbottle"

Sirius kutudan bembeyaz bir tüy çıkardı.Eline aldığı tüy onu yumuşaklığı ile gıdıklıyordu.Sirius gülmemek için kendini zor tuttu.Ama gülmedi.İçinden taşacaktı gülme dürtüsü ama o, bunu yapmadı.Bu biraz alaycılığa kaçardı.Belki Profesör kendine güldüğünü düşünürdü.O yüzden gülmedi.Sırasına oturup diğerlerini beklerken çantasını karıştırıp bir parşömen,bir tüy kalem,bir mürekkep hokkası çıkardı.Yazmaya hazırdı.Kalemini sol eli ile tutup hokkaya batırdı ve yazmaya başladı.

'' 11 Ağustos 2008

Bugün 2 ders üst üste sihir yapacağız.Bu yüzden mutluyum.Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersinde Expelliarmus (Silahsızlandırma) , Tılsım Muska'da da Wingardium Leviosa ( Havaya kaldırma) büyüleri yaptık.Daha bu dersten sonra Kehanet'e gideceğim.Bugün yoğun bir gün.Kehanet'te devam ederiz.

Sirius.''

Sirius bunu yazdıktan sonra parşömenini rulo haline getirdi ve tüm malzemeleri ile birlikte onu da çantasına koydu.Hafızasında kaldığına göre Wingardium Leviosa Kaldırma Büyüsü idi.Yani bir cismi havaya kaldırıyordu.Emin olabilmek için Profesöre doğru ilerledi ve sordu.

''Profesör,rahatsız ettiğim için özür dilerim ama Wingardium Leviosa Kaldırma Büyüsü değil miydi?''

Cedric Sabah kalktığı gibi Tılsım/Muska Dersliğine geldi.Boş masa bulup oturdu.Sınıfta sadee Sirius ile Cedric vardı.Bu iyiydi çünkü sessizliği seviyordu.Birden Sirius'un bir mürekkep perşomen ve mürekkep hokkası çıkartığını gördü.Meraktan çatlamak üzereydi.Belkide sevgilisine mektup yazıyordu.Kimse görmeden tahtayı büyü ile çürüttü birden tahta çökünce ayağa kalktı.Sirius'un arkasındaki masaya oturdu.Çökelttiği tahtaya "Reparo!" diye bağırdı.Tahta düzelmişti.Sirius'a az eğilerek ne yazdığına bakmaya çalışıyordu.Belkide çok kötü bir huyu vardı "MERAK".Sirius'un yazdığını az daha eğilip baktı.Şunlar yazılmıştı:
"11 Ağustos 2008

Bugün 2 ders üst üste sihir yapacağız.Bu yüzden mutluyum.Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersinde Expelliarmus (Silahsızlandırma) , Tılsım Muska'da da Wingardium Leviosa ( Havaya kaldırma) büyüleri yaptık.Daha bu dersten sonra Kehanet'e gideceğim.Bugün yoğun bir gün.Kehanet'te devam ederiz.

Sirius.''

Cedric bunları görünce hayal kırıklığına uğradı çünkü hiç beklediği şey değildi.Neyse nasıl olsa özel hayatlar adı üstünde özeldir.Bunları düşünürken Profösör'ün yazdığı şeyi yeni fark etmişti.Bunlarde zaten kafası dağınıktı.Ama onun moralini tekşey yerine getirebilirdi ya büyü yapmak yada büyü yapanı izlemek.En azından birazdan büyü görecekti.Şimdi Tahtadakileri okuyordu.Şöyle yazıyordu:
-"Tüm Sınıfların İkinci Tılsım/Muska Dersi

Konu ~ Wingardium Leviosa

Not ~ Sınıfa gelenler lütfen öğretmenler masasındaki kutulardan birer adet tüy alsınlar..

Prof. Melyssa Nelly Hardbottle"

Cedric bu yazıyı görünce hemen tüy aldı ve yerine geçti.Şimdi tek yapacabileceği şey — beklemek

Tabağındaki börek ve balkabağı suyuyla gayet meşgul bir şekilde kahvatısını yapıyordu Tom.Balkabağı suyunu içmek için başını kaldırdığında etrafına toplanan bir sürü çömezinde onunla aynı şeyi yediklerini farketti.Masadakilere hırıltıya benzer bir ses çıkardı ve peşimden geleni lanetlerim şeklinde bir bakış fırlatıp hızla karanlık salondan çıktı.Üçüncü kattaki tılsım dersliğine gidiyordu.Elinde Standard Büyüler Kitabı ve Muska Yazımları Kitabı vardı.Kitabın kapağını sıkı bir incelemeden geçirirken dersliğin kapısına gelmişti.Kapıyı hafifçe araladı ve içeride profesörü görünce biraz şaşırdı çünkü saat daha erkendi.Ağır bir hareketle kapıyı kapadı ve profesöre belli belirsiz gülümsedi.Sıralara baktığında en sevmediği okulun en sevmediği binasından bir öğrenci vardı.Sirius'tu o onu tanımıştı ama ona sadece küçümseme ile umrumda değilsin arası bir bakış fırlatıp yerine oturdu.Şimdi etrafa bakıyordu.Odadaki camlardan biri hafif aralanmıştı.Sıralarda geçen haftadan bu yana biraz toz birikmişti.Öğretmen masasını üstünde bir kutu duruyordu.Hemen sonra gözü tahtaya ilişti üstünde şunlar yazılıydı.

"Tüm Sınıfların İkinci Tılsım/Muska Dersi

Konu : Wingardium Leviosa

Not : Sınıfa gelenler lütfen öğretmenler masasındaki kutulardan birer adet tüy alsınlar..

Prof. Melyssa Nelly Hardbottle"

Tüy almayı akıl edememişti.Ürkekçe öğretmenler masasına gidip tüy aldı.Yine ürkekçe yerine oturdu.Normalde dikkatinin çok yüksek olduğunu biliyordu.Ama sabahki saçmasapan öğrenci hayranlığı olayı yüzünden dikkati dağılmış olmalıydı.Bunları düşünmemeye çalışıyordu.Asasını çıkarıp büyünün bilek hareketini yapmaya başladı.Bir yandan da içinden;
"Çevirrr ve hafifçe vur...Çevirrr ve hafifçe vur...Çevirrrr ve hafifçe vur..."
diyordu...

Regulus tabağında bulunan çöreğe benziyen şeyi yiyordu.Uyku sersemiydi biraz.Çünkü uyandığında yüzünü yıkamamıştı.Bu yüzden başkalarının konuşması ona baş ağrısı gibi geliyordu.Çevresine baktığında herkes konuşuyordu.Öğretmenler masasına baktığında Tılsım-Muska öğretmeni olan Melyssa Nelyy Hatdbıottle' nın üzgün olduğu sezdi sanki.Yemeğini yemiyor.Çatalıyla yemeğe batırıyordu.Regulus neden böyle yaptığını anlamamıştı.Ama umrundada değildi.Başını salladı.Ama neden salladığını anlamamıştı.Birde bir kaç sözcük söyledi.Ama Regulus bunu duymamaştı.Sonra yemek yemesine geri dönmüştü.Yemeğini bitirdikten sonra Tılsım-Muska Dersine doğru gitmeye başladı.Giderken etrafada bakıyordu.Çantasını karıştırdı.İçinde kitap,mürkkeb ve asası vardı. İçeri girdiğinde fazla kişi yoktu.Bir tek Sirius'u tanıyordu.Onunda adını duymuştu.Belki tanışırız diye yanına oturmaya giderken.Sirius'un bir şeyler yazdığını gördü.Yukarısında ise onun yazdığına bakan bir öğrenci vardı.Az kalsın gülecek gibi oldu.Ama gülmedi.İçinden ona bağırarak meraklı melahat demek geliyordu ama diyemezdi.Çünkü bu belki onun duygularını üzebilirdi.Sınıfa baktığında her yer tozdu sanki.Hiç temizlik yapılmamış gibiydi.Öğretmen ise erken gelmişti.Regulus şaşırmıştı.Demek ondana yemeğine dokunmamıştı.Çünkü iştahı yokmuş. Öğretmenin masasına baktığında bir kutu vardı.Kutuya baktığında içinde büssürü tüy vardı.Tahtaya baktığında şunlar yazıyordu.

-"Tüm Sınıfların İkinci Tısıl/Muska Dersi

Konu ~ Wingardium Leviosa

Not ~ Sınıfa gelenler lütfen öğretmenler masasındaki kutulardan birer adet tüy alsınlar..

Prof. Melyssa Nelly Hardbottle"

Kutudan bir tüy aldı.Sonra Sirius'un yanına doğru gitti.Sirius'un yanına geldiğinde, nazikce

-Oturabilirmiyim.Dedi.Ve beklemeye başladı.Ses gelmeyince başka yere gitti.

Jack animagus halinde aceleyle koşuyordu. Sabah erken kalkamadığı için kahvaltıya geç inmiş boğulurcasına yemeklere saldırırken ona iyi olup olmadığını soran dostlarına ''Sorun yok sadece erkenden bir derse girmeliyim.'' diyordu.Yemek sırasında gözüne profesör çarpmıştı. Biraz üzgün gibiydi. Jack 'in bunu düşünemeyecek kadar acelesi vardı. Zaten Roaringthroat 'ta yeteri kadar sorumluluğu vardı. Jack kahvaltısını hızlıca yapıp, daha hızlı giderim düşüncesiyle animagusa dönüşmüştü. Simsiyah yeleli ve yine simsiyah bir sürme sürmüş gibi gözleri olan bir aslan Drumstrang koridorlarında koşuyordu. Onu görenler önce şaşırıyor sonra Jack olduğunu anlayıp yollarına devam ediyorlardı.

İri aslan tam Tılsım-Muska dersliğinin önünde durdu. Kedi kulaklarıyla içeriyi dinledi. İçeride çok az kişi vardı. Jack insan haline geçip sınıfa girdi. İçeri girer girmez tahtaya baktı tahtada :

"Tüm Sınıfların İkinci Tısıl/Muska Dersi

Konu ~ Wingardium Leviosa

Not ~ Sınıfa gelenler lütfen öğretmenler masasındaki kutulardan birer adet tüy alsınlar..

Prof. Melyssa Nelly Hardbottle" yazıyordu.

Jack masadan bir tüy aldı ve bunu yaparken :

''Günyadın Profesör'' dedi.

Jack bu basit büyünün özellikle birinci sınıflar için seçilmiş olabileceğini düşünüyordu. Jack bu büyüyü daha önce binlerce kez kullanmıştı. Bir sıraya oturdu. Tüyünü önüne koyarken birazcık onu inceledi bembeyaz ve sağlamdı. Jack tüyü önüne koydu. yanına da her zaman yanında taşıdığı kartal tüyünü koydu. Önce profesörün verdiği sonra da kkendi yanındaki tüyü uçuracaktı. Bir süre Profesörün dersi başlatmasını bekleyecekti. bu süre içinde de boş durmayıp biraz '' Quidditch Taktikleri '' isimli küçük bir kitabın birkaç sayfasına göz gezdirecekti.

Gabriel o gün biraz endişeli bir şekilde yatağından kalktı. Bundan önceki tılsım-muska dersini kaçırmış olması onda suçluluk duygusu yaratıyordu ve içini kemiren duygulara engel olamıyordu. Üzerini giydi ve aynanın karşısına geçip saçlarını da taradıktan sonra, neden olduğunu bilmeden bir iç çekip yatakhaneden çıktı. Yemekhaneye doğru yürürken Alden ya da Shayna ile karşılaşmayı ummuştu ama hiçbiri yoktu. Yemekhanede bir kaç tanıdıkla konuştuktan sonra 'Afiyet olsun' diyerek yemeye başladılar...

Yemekhaneden çıktı ve dersliğe doğru yürümeye başladı. Yürürken sadece önüne bakıyor ve neler olacağını tahmin etmeye çalışıyordu. Dalgınlığı yüzünden birine çarpmasıyla irkildi. Sonra mahçup bir tavırla:

-"Özür dilerim..."

Dedi. Çocuk 'önemli değil'dermiş gibi baktı ve yürümeye devam etti. Gabriel bir an duraksadı ve tekrar derin bir iç çekti. Kendine kızarak yürümeye başladı.

Dersliğe geldi ve içeri girdi. Çoğu kişi gelmişti. Tahtadaki yazı dikkatini çekti:

"Tüm Sınıfların İkinci Tısıl/Muska Dersi

Konu ~ Wingardium Leviosa

Not ~ Sınıfa gelenler lütfen öğretmenler masasındaki kutulardan birer adet tüy alsınlar..

Prof. Melyssa Nelly Hardbottle"

Bunun üzerine masaya gidip beyaz bir tüy aldı ve arka sıralardan birine oturdu. Hala endişeyle etrafına bakınıyordu. Bu dersi hatırladığını anımsadı. Kaldırma büyüsüydü. Bu büyüyü seviyordu ve bu da endişelerini yoketmeye yardımcı oluyor gibiydi. Sonra sessizce beklemeye başladı...

Sabahın ilk ışıkları Hermione'nin üzerine doğuyordu. Camın kenarına dayanmış, ellerini birbirine bağlayıp çenesini üzerine koymuş duran Hermione uyanıktı. Güneş'in doğuşuna kilitlemişti gözlerini. Düşünceleri dağınıktı. Bir yanda uzanan umutsuzluk diğer yanda onu bekleyen sorumlulukları. Hepsini ihmal etmişti son günlerde. Derslerine bile sımsıkı sarılamıyordu. Omzuna değen bir el hissetti. Umutla arkasına döndü. Kimseyi göremedi. Son günlerde aklında dolanan halüsinasyonlardan biri olmalıydı. Uykusuzluk ve dalgınlığın arttığı şu saatlerde daha sık oluyordu. Kalktı, aynanın başına geçti. Gözlerinin altında mor halkalar belirmişti. İki gündür bunları giderememişti. Uyku da işe yaramıyordu artık. Zaten günde iki saat uyku kendine bile yetmiyordu gözlerine nasıl iyi gelecekti... Saçlarını emektar lastik tokasıyla arkasında gelişi güzel topladı. Buna toplanmak denirse tabii... Uyuşuk adımlarla, son derece isteksizlikle Kızlar Yatakhanesinden çıktı, herkesin uykusunun en tatlı olduğu saatte yatakhanede uyanık kalmaktan daha acı verici tek bir şey olabilirdi, koridorlarda Ron'la karşılaşmak. Şükür ki Büyük Salon'a kadar kimseyle karşılaşmadı. Buna şaşırmamıştı.
Kahvaltı için Gryffindor masasına geldiğinde ne orada ne de diğer masalarda kimseler yoktu. Büyük Salon'un tavanı aydınlanmıştı artık. Sabahın parlak, açık renk ışığı koca Salon'u kaplamıştı. Sabahın ıssız esintisi Hermione'yi bir anlık titretti. Kollarını birbiriyle ovarak Gryffindor Masası'nın en uzuna geçip oturdu. Yanında getirdiği sırt çantasına elini attı. Herhangi bir kitap olsa da olurdu şimdi. Okuyacak, vakit dolduracak herhangi birşey...
Kitaba dalmış olmalıydı, kendini sayfalarda ayırıp etrafına göz gezdirdiğinde Masada bir kaç öğrencinin olduğunu gördü. Kolunu sıvayıp saatine baktı. Kahvaltı yaklaşmıştı.
Hogwarts evcinleri çok çalışırdı. Hermione buna ne kadar hoş bakmasa da bu değişmeyecek gibiydi. Her sabah daha öğrenciler bile gelmeden kahvaltılar masada hazır olurdu. Erkenden kalkanlar yada Hermione gibi gece uyumamış olanlar için bir nimetti bu.
Çok beklemeden kahvaltı geldi, Hermione iştahsız da olsa bütün gün derslerde zinde olabilmek için oturup birşeyler yedi. Daha sonra da kimselere görünmek istemediği için Tılsım dersliğiyle aynı katta bulunan, adı Mız Mız Myrtle tuvaleti diye anılan tuvalete gitti. Oranın hayaletli olduğu düşünüldüğü için bu eski kızlar tuvaletinde kimse olmazdı. Hermione bazen eskiden burada bir hayaletin yaşadığını düşünürdü. Etrafta buna dair işaretler vardı. Demekki hayalet burda kalan işini bir biçimde tamamlamıştı ki artık etrafta yoktu.
Hermione bir süre sonra istemeden de olsa düşünmeye başladı... Artık herşey çok boş geliyordu. Ron'un onu umursamadığından emindi. Jack'le geçirdiği saatler işgenceden farksızlaşmıştı artık... Jack'in yüzüne gülebilmek için onun Ron olduğunu hayal etmek de işe yaramıyordu artık. Ron'u görmek istediğinden de emin değildi. O görmek istese de Ron bunu istemiyor gibiydi...
Bu düşünceler aklında dolaşırken kendini ağlamamak için dürtüklemesi gerekiyordu. Kendine verdiği sözleri olmasaydı çoktan ağlamaya başlamıştı bile... Saatine son bir kez daha baktı ve vaktin neredeyse geçmek üzere olduğunu farkedip doğruldu. Dersliğin önüne geldiğinde şu pejmürde hâline bir çeki-düzen vermeye çalıştı ama beceremedi. Sınıfa girdi. Profesöre iyi günler dileğini sundu.
İnsanın içi kan ağlarken etrafındakilere gülücükler saçmak zorunda olması ne kadar da acı, ne kadar komik ve ona ait değildi...
İçeriye geçip Sirius'un yanına çöktü. Gerçekten de onu taşımaktan bıkmış dizleri çöküverdi. Arkasında Jack'in oturduğunun farkındaydı, bakmamak için elinden geleni yapıyordu. Konuşmamak için ne kadar diretiyorsa, o kadar...
Tüyünü almayı unuttuğunu fark etti. Beynindeki bunca şeyin arasında onu unutuvermişti. Keşke onu yerine beyninin yarısını kaplayan kocaman turuncu düşünceleri çıkarabilseydi.
Tüyünü alıp tekrar Sirius'un yanına geldi. Tüy kalemini masaya vurarak saçma sapan bir 'tık...tık...' sesi çıkarıyordu.

[out=]Vay canına, ilk defa bu kadar renksiz bir rp yapıyorum. Hayret xD

Sirius cevabını alamayacağını düşünmeye başlamıştı ayakta iken.Profesör dalmış görünüyordu.Yerine oturmaya gittiğinde 1 kötü 1 iyi olan 2 sürpriz ile karşılaştı : 1.si ikinci sınıf olan Cedric onun parşömenini okuyordu.Sirius'un içinden ona bir tane patlatmak geldi.Çok sinirlenmişti.O parşömen Sirius'un özelini simgeliyordu.2.sürprizi olan iyisi ise en sevdiği büyük öğrenci olan Hermione'nin yanında olması.Ama ortada bir sorun vardı.Hermione bir yanda Jack bir yanda oturuyordu.Sirius'un içinde kötü düşünceler kabardı.Balyumruk'tan beri onu rahatsız etmediği o içindeki ses yine ortadaydı.dedi içindeki.

''Hermione senin yanına neden oturdu biliyor musun?Tabi bilmezsin.O seni bir kardeş gibi sevdiği için değil de başkalarıyla küs olduğu için,son çare olarak seni gördüğü için yanına oturdu.Yoksa sen kim,Hermione kim?Sen sevilmiyorsun.''Sirius da cevabını yapıştırdı.
''Asla Hermione'nin böyle birşey yapacağına inanmam.Lord Voldemort'un Yoldaşlık'a geçeceğine inanırım da buna inanmam.Ama üzüntülü görünüyor.Belki de olabilir.Ama yok.. Bunu benim tanıdığım Hermione yapmaz.Umarım..'' dedi Sirius içindeki kıs kıs gülerken.

Sirius onu (içindekini) unutmak ve dinlememek için Hermione'ye yöneldi.

''Eee.. Derslerin falan nasıl?'' dedi.

Hermione Sirius'un sesiyle irkildi. Tüyü elinden masaya düştü. Aslında pek düştüğü söylenemezdi ne de olsa bir tüy...
''Eee.. Derslerin falan nasıl?'' diyen Sirius'a başını kaldırıp baktı. Bu soru onu biraz sıkmış gibiydi. Hatta bunaltmış da denebilirdi.
"Şey," dedi. Doğruldu. Dik durmaya çalışıyordu. "Bu aralar aklım biraz karışık biliyorsun Sirius... O yüzden... Derslerime pek kafa yoramadım." dedi utana sıkıla. Cevap Sirius'u şoka sokmuş gibi görünüyordu. Ama Hermione son derece memnundu, en azında Sirius yüzündeki uykusuzluğu anlamamıştı.
Gözlerinin çöküşünü farketmemesi hoşuna gitmişti. Bir de Sirius'u çektikleriyle sıkıştırmak istemiyordu. Kendisine değer veren ender kişilerden biriydi Sirius. Küçük yaşına rağmen oldukça iyi bir dosttu.
Hermione uykusuzdu... Evet, ama uykusu da yoktu. Derste uyumak gibi bir gaflete düşmeyeceğinden emindi ama şöyle kuş tüyü bir yastık olsaydı...

Topuklu ayakkabısının topuğunu tahta zemine vurmaya başladı. Çıkan tok sese aldırmadan bir yandan önüne açtığı tılsım/muska ders kitabını inceliyor , bir yandan da sınıfa giren çocuklara göz ucuyla bakıyordu. Her şey işi , güzel , hoştu ama karnı açlık ve tokluk arasında gidip geliyordu. Mely’i rahatsız eden mide bulantısı nedeniyle bu sabah yemek de yiyememişti. Ama bu birkaç haftadır devam ediyordu. Açıkçası hala başı dönüyordu. Küçüklüğünde ailesi tarafından empoze dilmiş ZAY’da on iki sene kalmıştı. Ardından çocukluk arkadaşı ve hayallerini hiçe sayıp ailesinin karşısına geçmiş ölüm yiyen olmuştu , sekiz senesini de Lord’un yüzünü görebilmek , doğru bir ölüm yiyen olabilmek için geçirmişti. Ölüm yiyenken çok saygıdeğer arkadaşlar edinmişti. Bunlardan kendine en yakın hissettiği elbette Jenny’di.. Jenny Melly için sonsuza dek kaybettiği ailesi olmuştu.. Daha doğrusu olmuşken ZAY’a geçmişti. Mely de onların arkasına takılıp ZAY olmuştu.. Ooo asıl eğlence burada başlıyordu. Mely’nin ayrılma haberi Lord’un kulağına gittiği an Azkaban’dan eski dostları kaçmış Mely’e hoşça kal öpücüğü vermek istemişlerdi. Mely de paşa paşa kaderine boyun eğip geri dönmüştü. Sadece kendisi için yapmamıştı bunu ama Paul ve diğerleri umutlarla kendilerini kandırıp Mely’nin korkak olduğunu düşünmüşlerdi. Belki korktuğu yerler vardı mesela Impera Ivanasca ’yla öldürülmek istememişti. Zaten Paul ne planlıyordu. Lord’un bilgilerinden haberdar olan ve Melyssa’dan “okuldaki ZAY öğrencileri odana çağır sihirli mürekkeple yazı yazdır ve sonra unutturup o lanet olasıca yarayla koridora fırlat” gibi bir görev isteyen Lord’un onun arkasından el sallayacağını mı sanıyordu. Bütün karargahı başlarına yıkacak.. Bu konuyla alakasız herkesi sinirinden öldürecekti.. Bunu düşünmek bile yersizdi. Gürültüyle kitabını kapatıp sınıfa giren bir öğrenciye ters ters baktı. Sonra hatasını fark edip sırıttı. Eğer yıllar sonra geri döndüğü ZAY’ın kuralları iyilikti nede olsa.. Düzen , güler yüz , yardım severlik.. Tam da Melyssa’ya göre.. Zaten öğrencilerin ona “Prof Widmore” yerine “Prof. Melyssa” demelerine yeterince gıcık oluyordu. Sihirki mürekkeple kollarına “ Bir daha profesöre ismiyle hitap etmeyeceğim” yazdırmak için neler vermezdi. Ama eğer böyle bir şey yaparsa Paul onu diri diri yakardı.

-''Profesör,rahatsız ettiğim için özür dilerim ama Wingardium Leviosa Kaldırma Büyüsü değil miydi?''
Başını kapadığı kitabın kapağından sırıtmaya alışarak kaldırdı. Maalesef ki bu sırıtışını sürdüremeyecekti. Çünkü karşısında Gryffindor’lu bir öğrenci vardı. Ne kadar ZAY’lı olarak kaderdaş olsalar da hala kırmızıdan nefret ediyordu. Neden bu sınıf temiz Slytherin kokmuyordu.. Ne kadar yakınsa da kader değişmeyecekti. Sanırım ne yaparsa yapsın karşısında cevap bekleyen küçük bir öğrenci oturuyordu. Geçen derse katılmamış bir öğrenci..
-“Ne rahatsızlığı , sizin sorularınız için buradayız.. Evet Mr. Black kaldırma büyüsüdür.. “
Buz mavisi gözlerini öğrencinin üzerinden içeri giren öğrenciye çevirdi. O da nazikçe kutudan bir tane tüy aldı ve yerine oturdu. Neyseki bu Ravenclaw’lı soru sormadı diye aklının bir köşesinden geçirip Black’e bakıp son bir kez daha gülümsedi. Altın kural belliydi.. İyi davran , güzel ders işle.. İyide içinde Melyssa olunca bu ne kadar gerçekleşebilirdi. Her öğrenciye davraşı farklı olurdu. Bir öğrenciye bayılırken diğer öğrenciye aynı anda sinir olabilirdi. Mesela Miss Granger.. O kızı seviyordu.. Tam Miss Granger’in aklına gelmesiyle yüzüne bir sırıtış yayılmışken gözüne tozlu sıralardan birinde oturan bir öğrenci ilişmişti. Yüzündeki gülümseme anında silinmişti. Ama içten içe şu manzaranın karşısında oturanın kendisi olup olmadığunu düşünüp gülüyordu. Kitabın sayfalarını karıştırmaya bir yandan dikkat ederek;
-“Asa ile oyun olmaz Mr. Riddle.. Sanırım asanızla sihir hareketleri yapıyorsunuz , üzülerek belirtmek isterim ki bugün yapacağımız büyüde vurarak yapılacak hareketler yok.. Asayı tutmanız bu ders için yeterli.. Asanızı sıranın üzerine indirip bu saçma sapan olayı kesmeniz bence daha mantıklı olur..”

Başını iki yana sallayarak başını kitaba tekrar gömdü. Derste işleyeceği şeyleri son bir kez gözden geçirse hiç de fena olmazdı. Hem bu kitap ders kitabının aksine çok güzel ayrıntıları öne seriyordu. Profesörler kütüphanesi gibisi var mıydı? Bir ara müdür ve müdürelere bunun için teşekkür etmeliydi. Bu kütüphane Mely’e yok sayılmayacak kadar yardımcı oluyordu. Mely başını kitaptan kaldırıp koridorda sinsi sinsi ilerleyen ve sınıfa doğru yaklaşan şeyin ne olduğunu anlamaya çalıştı. Yılandan özenerek kendini sinsileştirmiş kedicil bir şeydi bu.. Animagus kokusunu kolay algılaması ailesinden ona yadigardı. Ayrıca Gry.’u anımsatan aslan yüzünü buruşturmayı bile sağlamıştı. Acana bu kimdi derken a aynı yaklaşan kedi kokusuyla donanmış Jack içeri girdi. Şimdi ona animagusluğun böyle bir şey olmadığını açıklasa gıcık profesör olacaktı ama üç-b eş öğrencinin dedikleri kimin umrundaydı? Bu saçmalık durdurulmalıydı.. Jack’in verdiği selamla;
-“Sizede Mr. Sparrow.. Yalnız eğer animagusluğu dikkatli kullanmazsanız başınıza büyük dertler gelebilir.. Koridorda ASLAN! Halinde dolanmanızın heralde çok mantıklı bir açıklaması olamaz.. Özelliklerinizi koridorda değil okul dışında görmek yada duymak isteriz.. Bir daha lütfen aynı hata tekrarlanmasın…”

Önünden geçip bir adet tüy alan kıza hiç aldırmadan sahte bir sırıtışla gülümsedi. Böyle gereksiz ve saçma hareketlerden nefret ediyordu. Kitabını kibarca kapatıp masanın üzerine koydu. Miss Granger’in selamını başıyla teşekkür ettikten sonra ;

-“Evet.. Beş dakika içinde kimse gelmezse derse başlayacağım.. Dersin ileri safhalarında başka birkaç büyüde öğrenebiliriz.. Tabi zamanımız olursa.. “

Regulus Sirus'un birkaç sıra yanlarına oturdu.Biraz canı sıkılmıştı.Çünkü burda fazla kişiyi tanımıyordu.Bir tek Sirius adında öğrenciyle bazı dükkanlarda konuşmuştu.İçinden keşke konuşcak birisi olsada onla konuşsak diye içinden geçiriyordu.Ama aklını kurcalayan bir kaç şey vardı.

Şu an bir öğrenciydi.Ama ilerde büyük sınıf olup mezun olacaktı.Ve sorumlulukları artacaktı.Böyle düşüncelere dalarken.Bir bir ses duydu.Etrafa baktığında içeri bir öğrencinin girdiğini gördü.

Regulus etrafa afal afal bakarken başkalarının ayrı dertleri vardı.Regulus hem etrafa bakıyor hem de başkalarının konuşmasına kulak misafairi oluyordu.Canı gittikçe sıkılıyordu.Regulus zaten sabırsız birisiydi.Etrafa bakarken profösör gözüne ileşti.Bir şeyler okuyordu.Ve arasıra gelen öğrencilere bakıyordu.Profösör birden birşeyler duydu yada koku almış olmalıki biraz garibleşti.Kapıya baktığında Jack adında birisnin geldiğini gördü ve şunları dedi.

-Sizede Mr. Sparrow..
Yalnız eğer animagusluğu dikkatli kullanmazsanız başınıza büyük dertler
gelebilir.. Koridorda ASLAN! Halinde dolanmanızın heralde çok mantıklı
bir açıklaması olamaz.. Özelliklerinizi koridorda değil okul dışında
görmek yada duymak isteriz.. Bir daha lütfen aynı hata tekrarlanmasın…

Profösörün Mr. gibi ifadeler kullanması Regulus'u şaşırtmıştı.Çoğu kişi bazılarını bu ifadelerle söylemiyordu.Böyle konuşmak bazılarını kibar yapıyordu sanki.Sıkıntıdan baklıcakken Profösörün sözleri belki onu azda olsa mutlu etmişti.

-Evet.. Beş dakika içinde
kimse gelmezse derse başlayacağım.. Dersin ileri safhalarında başka
birkaç büyüde öğrenebiliriz.. Tabi zamanımız olursa..

Regulus'un büyüye büyük merakı vardı.''Ve birkaç büyü öğrensekte hiç fena olmazdı'' diyordu.

EDİT= Rp'nizde bazı düşük cümlelere ve yanlış yazılmış kelimelere rastladım. Rp'lerinize biraz daha özen gösterirseniz sevinirim.. Dersin akışını "out'lar"bozmasın diye editleyerek sizi uyardım.. Bu mesaja lütfen cevap vermeyiniz..

Sirius Hermione'nin yüzüne bakıyordu.O konuşuyorken dinlemek onun her zaman hoşuna giderdi.Hermione lafını bitirdi.Sirius biraz şaşırmıştı açıkçası.Sonra konuşma sırası Sirius'taydı.

''Şey.. Hermione.. sana güvenebilirim biliyorum ama yine de sır tutabilir misin?'' diye sordu Sirius.İçindeki o lanet olası ses çıktı yine.

''Ona ne söyleyeceksin?Onu sevdiğini mi?Bu davranışları başka nerede görmüştüm?A.. Balyumruk.. Kötü bir sondu.Beni dinlemedin de böyle oldu.''dedi.Sirius da içinden ona cevabını verdi.

''Hayır.Onu sevdiğimi söylemeceğim.Bu kesinlikle yalan olurdu.Ona bir kurtadam olduğumu söyleyeceğim.Belki o bana yardım edebilir.Hem Balyumruk ile ilgili tek anım 2.en sevdiğim öğrenci Claire ile oturduğumuz.Onun dışında neler olduğu umrumda bile değil.Ayrıca senin gibi bir mahlukat nereden bulaştı bana anlamıyorum.Senin yüzünden arkadaşlarım delirdiğimi düşünüyor.'' dedi.Sonra Hermione'ye döndü ve devam etti.

''Geçenlerde Claire ile Balyumruk'ta idim.Seni göremedim.Nerelerdeydin?'' dedi Sirius.Ama içinden de şöyle geçiriyordu.

''Onunla evlenen erkek kesinlikle çok şanslı.Lanet olsun ki küçüğüm.Bu yüzden hep aşkta kaybettim.Balyumruk'ta kesin bir yenilgiye uğradım.''

Hermione profesörün söylediklerine dikkat ediyordu. Bundan sonra derslerini asmayacaktı... Nedendir bilinmez profesörün ders akışı içinde başka büyüler gösterecek olması bile Hermione'yi heyecanlandırmamıştı... Oysa eskiden dersin her dakikasını değerlendirmek isterdi. Şimdi dersin bitmesi için can atıyor gibiydi... Profesörün sesi kesilince Sirius'unki duyuldu. Hermione dönüp Sirius'a baktı.

''Şey.. Hermione.. sana güvenebilirim biliyorum ama yine de sır tutabilir misin?'' diye sordu. Hermione hafif bir şaşkınlıkla
"Tabii ki Sirius, bunu sorman bile saçmalık. Bana her zaman güvenebilirsin. Seni dinliyorum." dedi. Sirius bir müddet durakladıktan sonra Hermione tüyünü yüzünde gezdirirken
''Geçenlerde Claire ile Balyumruk'ta idim.Seni göremedim.Nerelerdeydin?'' dedi.
Hermione az kalsın tüyünü yutuyordu. "Imm... Şey, ben de oralardaydım Sirius. Yalnız..." bunu kendine platonik bir çocuğa söylemek ne kadar doğru olurdu, Hermione bundan emin değildi ama yutkunup cümlesini tamamladı. "...Jack'le, beraberdim. Bir süre sonra Balyumruk'a dönmüştüm aslında Sirius. Sen ve Claire orada oturuyordunuz." diye toparlamaya çalıştı. Ama Sirius'un ona o saate kadar nerelerde olduğunu sorduğundan emindi. Küçük bir gülümsemeyle kendini affettirmeye çalıştı.

Sirius cevabını almıştı.İçindeki ses kahkahalar atıyordu.Sirius ona bir ''Kes sesini..'' dedi.

''Sırrımı söyleyeceğim.Ben bir kurtadamım.Daha hiç dolunay görmedim ama.. Kurtboğan İksiri gibi birşey varmış.Profesörden yardım isteyeceğim ama onu fazla göremeyebilirim.Bu yüzden -tabi biliyorsan- senin de yardımına ihtiyacım var...'' dedi Sirius.Biraz bekledi ve

''Hem aşk olsun orada dururken yanımıza niye gelmedin?Afedersin ya,kendimi kaybettim.Arada oluyor.Arkadaşlarım içimdeki biyile konuştuğumu görünce delirdiğimi söylüyor.Alıştım artık.İstersen sen de diyebilirisin.Sen sevgilinle oturmayı tercih etmişsin.Hayat senin hayatın yaşamını tercihlerin belirleyecek.Bu dersin başlayacağı yok galiba.Ne dersin?'' dedi Sirius.Bu sırada Hermione'nin gülümsemesi hala duruyordu.Sirius söylediklerinden utandığı için yere baktı.Yüzü kızarmıştı.Bir süre oraya baktı kaldı ama sonra Hermione'yi dinlemek için kafasını kaldırdı.

Sirius Hermione'ye sanki hayatının en önemli şeyini söyleyecekmiş gibi bakıyordu. Ağzını açtı ...
''Sırrımı söyleyeceğim.Ben bir kurtadamım."
"Hiiiiih!"
Hermione ellerini hemen ağzına kapadı. Söyleyecek söz bulamıyordu yalnızca gözlerini kocaman açıp Sirius'un yüzüne bakıyordu. Sirius Hermione'ye aldırmadan sözlerine devam etti.
"Daha hiç dolunay görmedim ama.. Kurtboğan İksiri gibi birşey varmış. Profesörden yardım isteyeceğim ama onu fazla göremeyebilirim.Bu yüzden -tabi biliyorsan- senin de yardımına ihtiyacım var...''
Hermione gözleri hâlâ kocaman kocaman, hiç kırpmadan Sirius'un yüzüne bakıyordu. Kendini toparlayıp cevap vermeye çalıştı.
"Tat..ta- Tabi yardım ederim..." diyebildi ancak. Profesörün hareketlerini kontrol etti. Onlara bakıyordu. Hermione'nin çıkardığı sesi duymuş olmalıydı. Hermione profesöre gülümseyip başıyla selam vererek 'Her şey yolunda' mesajı vermeye çalıştı. Başarılı olacak ki, profesör işine devam etti.
Sirius'un iki elini de ellerinin içine aldı.
"Sirius, bunları neden daha önce söylemedin sen bana? Yardım etmek ne demek elimden gelen herşeyi yapacağımk bu konuda hiç endişen olmasın. Bir profesörden yardım almak en doğrusu ama hangisinden... Mrs Walker'a bir soralım derim ben. Ona sonuna kadar güvenebiliriz, ben söylemeden bir şey yapmaman en doğrusu olur. Ders bitiminde birlikte kütüphaneye gidiyoruz, şu-" sesini biraz alçalttı. "...şu Kurtboğan İksiri'ni iyice bir araştıralım. Ne kadar zor olursa olsun onu yapacağım sana." dedi. Sirius'un yüzü gülüyor gibiydi şimdi. Hermione devam etti.
"Ama şunu bilmelisin, o iksirin etkisi seni tamamen kurtarmayacak. Dönüşümün tamamlanacak bir-" sesini daha da alçaltarak, "... bir kurtadam gibi görüneceksin ama bilincin yerinde olacak. Senin için birşeyler daha ayarlamaya çalışacağım..." dedi. Sirius'un ellerini bıraktı ve düşünceli düşünceli masasına bakmaya başladı. Alt dudağını yiyordu. Endişeden olduğu belliydi...
Claire kayıtlı bir animagustu... Onun ısrarıyla Hermione de bir defaya mahsuz dönüşüm geçirmişti ama bir kez daha bunun olmayacağı konusunda kendine yemin etmişti. Mr Walker'ın haberi olsa bile o kendi müdürü de değildi... Ama Sirius'un dönüşümü sırasında daha uysal olması ve kendine zarar vermemesi için gereken şey hayvan arkadaştı. Bunu da ancak ona animagus olarak sağlayabilirdi. Bunu Sirius için yapabilirdi...

Hermione ilgilenmezken Sirius konuşmaya başlamış olacak ki Hermione dinlediğinde mırıldanıyordu...
''... Alıştım artık.İstersen sen de diyebilirisin.Sen sevgilinle oturmayı tercih etmişsin.Hayat senin hayatın yaşamını tercihlerin belirleyecek.'' diye bitirebildi cümlelerini sonunda. Hermione cümleleri sindirdiğinde kafasına balyoz yemiş bir haldeydi...
"Ne? Sirius!?" dedi. Elini çocuğun anlına koyup ateşine baktı. "İyi olduğuna emin misin sen? Ben geldim hatta sizin yanınıza oturdum. O sırada Jack sebebini bilmediğim birşey yüzünden yok olmuştu. Gidip kendisine sorabilirsin." dedi. Sirius tatmin olmuş gibiydi. Sirius kısa sessizliğin sonunda yine ilk konuşan oldu.
"Bu dersin başlayacağı yok galiba. Ne dersin?" diye sordu gülümseyen bir yüzle. Hermione "Haklı olabilirsin, profesörü beklesek iyi olur. Hem baksana sınıf daha dolmadı. Claire de geç kalacağa benziyor." dedi. "Evet yaa... Nerede kaldı bu kız?.."

[out=] Sirius'um Balyumrukta senin son yazdığın rpnin bir üstündeki bana ait =) Bir bakarsan anlayacaksın.
https://sanal-sihir-alemi.yetkin-forum.com/balyumruk-ekerci-dukkany-f150/masa-1-t1034.htm
Konuşmalar saçmalamaya doğru ilerliyor, Hem okul hem de Hogsmeade gezisi aynı anda olunca böyle oldu xD Afedersiniz profesör...

Sirius,Hermione'ye gülümseyerek bakıyordu.Her cevabında gülümsemesi silinmiyordu.

''Yardımın için cidden teşekkürler.Ama Mrs.Walker'ın bilgisine acayip ihtiyacım var.Bir dolunay aniden çıkarsa yatakhane için kötü olur.Kendimi kurtadam olarak düşünemiyorum doğrusu.Baksana Hermione...'' dedi ama içinde bir dürtü hissetti.İçindeki mi yapıyordu ki?

''Söyleme!Onu sevdiğini söyleme.2.yenilgiyi kaldıramazsın.'' dedi içindeki.
''Hayır.Onu sevdiğimi söylemeyeceğim.Dedim ya onu sevmiyorum.Ona sadece benden bıkıp bıkmadığını soracağım.Uzun zamandır belirtisi gözükmedi.Şimdiye kadar başka biri olsa bıkardı.Claire de bıkmadı.'' dedi Sirius.

''... benden bıktın değil mi?Yani senin başına o kadar dert oldum.Yüklendim sana.Başla biri olsa bıkardı.Bu yüzden çok arkadaşım yok.Sanırım kaderim bu.Beraber yaşa yalnız öl.Ölünce yanımda olacaksın değil mi?Benden bıktığın zaman hiç çekinme.Söyle ben asla karşı çıkmayacağım.Hatta kararını açıkça söylediğin için sağol.Bu arada Jack ile bir sorununuz mu var?A gene afedersin.Özele girmek adetim değildir.Ama göremediysen orada karşıda.'' diyerek Jack'in yerini gösterdi Sirius.

''Bu aralar çok hata yapıyorum.Bir ay önce St. Mungo'dan çıktım.Sırtımdan vuruldum.Biliyor musun bu hatalar ölümüme yol açacak gibi.Hem kendi ölümümü de seçtim: Birilerini korumak için öleceğim.'' dedi Sirius.

Claire kütüphanede yeni aldığı romanın içine dalmış, ancak çantası yere düşünce onu almak için kafasını kaldırdığında çok vakit geçtiğini anlamıştı. Kitabını hemen çantasının içine tıktı ve büyük bir hızla kapıya doğru yöneldi. Claire'in sık sık yaptığı bu ani çıkışlar anlaşılan Madam Pince'in hiç hoşuna gitmiyordu. Claire kapıyı büyük bir hızla açarken bir kaç saniyeliğine de olsa onun yüzündeki siniri, ve onaylamaz tavırlarını görebiliyordu. Ama Claire ona hiç aldırmadan saçları arkasında uçuşarak hızla koşuyordu. Çantasının etraftaki insanlaraa çarptiğini hissedebiliyor "pardon" diye boğuk bir sesi onlara ulaştırıyordu. Sonunda Tılsım dersliğinin koridoruna geldi. Durdu ve üzerindekileri düzelterek ağır adımlarla yürümeye başladı. Kapının önüne gelince ise tekrar durdu. Derin bir nefes aldı ve kapıyı yavaşça açtı. Geç kaldığında her zaman yaptığı şeyi yaptı ve kafasını içeri uzattı. Profesör içerideydi, Hermione'de. "Beni neden aramadın ki off" Ama hanımefendinin umrunda değildi Sirius'la koyu bir muhabbete dalmış Claire'i farketmemişti. Claire Profesör onayladıktan sonra içeri girdi ve Hermione'nin yanındaki boş olan yere oturdu. Öğrenciler hep yanındakilerle konuşuyordu. Anlaşılan daha ders başlamadı dedi ve rahat bir nefes aldıktan sonra Hermione ve Sirius'un konuşmalarını dinlemeye başladı.
Ama onların söylediklerini umursamıyordu, duymuyordu bile. Aklından başka düşünceler uçuşuyordu. Tam karanlıkların içinden geçip hayalinin başladığı noktaya ulaşıyordu ki sırtına çarpan bir parşomen parçasıyla kendine geldi. Parşomeni eline aldı ama açmadı. Yanlışlıkla çarpmış olma riski daha yüksekti çünkü. Etrafına bakındı ve kendisine bakan bir çift göz aradı.

[out:] Bana o kağıdı kim atmış olmak istiyorsan rp'sini yazsın. =)

Jack' in animagus kokusu profesöre kadar gitmişti. Bu yüzden iyi bir fırça yemiş olduğunu düşünen Jack biraz bozulmuş halde kitabından biraz okumuştu. Quidditch onu her zaman mutlu etmişti. Tabii arada bir içten içe '' Animagus olmanın nesi bu kadar kötü ki. Belki de sadece onun dersine yetişmeye çalıştığımı söylemeliydim. Bu da güzel bir cevap olurdu.'' demek de biraz rahatlatıyordu.'' Birkaç dakika sonra kafasını zorlanarak kitaptan kaldırıyordu. Profesör daha derse başlamamıştı. Tekrar kitabına döndü. Birakaç dakika sonra kafasını kaldırdığında önünde oturan Sirius' un yanına Hermione ve Claire gelmişti. Jack birkaç dakikalık bir kararsızlıktan sonra yanlarına doğru ilerlemeye başladı.

Yanlarına gittiğinde Hermione ve Sirius koyu bi muhabbette Claire ise onların ne dediğini hiç umursamıyormuş gibiydi. Jack' in içindeki ikinci Jack ona durmadan '' Hey dostum senin sorunun ne ha? '' diyordu. Jack de en sonunda dayanamayıp ona ''Hermione oradan neden ve nasıl kaybolduğumu sorarsa nasıl cevap vereceğimi bilmiyorum.'' dedi. O gün Hogwarts' ın gezisi olduğunu Claire ve Sirius' un orada olmasından anlayıp Ron denen çocukla düello etmemek için özellikle gitmişti.

En sonunda deli gibi ayakta durmaktansa eşyalarını da alıp Sirius' un yanına geçti. Onlara dönüp her zamanki eğlenceli sesiyle ve tonlamalarıyla :

'' Selam

Sirius, Claire ve tabii ki Hermione'mm. Nasılsınız ?'' dedi.

Jack herkesin nasıl olduğunu sormuştu ama asıl merak ettiği üzgün gibi görünen Hermione'ydi.

[out=] Off... Sirius'um biraz az konuş rplerde yaa, hangisine cevap vericem ben şimdi

Hermione Claire'in nerdelerde olduğunu düşündüğü sırada Sirius uzun uzun bir şeyler anlatmaya başladı. Yine bilindik Sirius Black psikolojisi... Hermione, Sirius'un kendini aşağılanmış, umursanmayan insan müsvettesi gibi görmekten hoşlandığını düşünmeye başlamıştı. Ne zaman konuşmaya başlasa kimsenin onu umursamadığından bahsederdi hep... Halbuki etrafındaki herkes onu bu düşüncelerden çıkarmaya çalışırdı. En başta da Hermione geliyordu.
"Haydi ama Sirius, sıyrıl şu psikolojiden..."
Hermione bıkkın görünmek istemiyordu ama öyleydi... Başını iki elinin arasına aldı ve bitkinlikle başını iki yana salladı. O sırada masalarının önüne oturan, parıl parıl parlayan sarı birşeyler gördü. Dikkatini üzerinde toplayınca o şeylerin, Claire'in -koşmaktan kabaran- altın sarı saçları olduğunun farkına vardı. Hemen önündeki parşömeni buruşturdu, Claire'in kafasına fırlattı. Bu sırada Sirius'un sesi hâlâ kesilmiş değildi. "Bu çocuk konuşmayı ne kadar da seviyor..."
Claire sonunda kağıdın kimden geldiğini merak etmiş olacak ki arkasına döndü. Hermione'yle göz göze geldi. Hermione uzun zamandır ilk defa gerçekten gülümsüyordu. Hermione gülümseyişini süslemek için
"Nabersin bakalım?" dedi.

Claire'in cevabını alamadan Jack yanlarında bitivermişti. Hermione'nin gülücüğü yüzünde patladı. Midesine koca bir kaya parçası oturmuştu şimdi. Olduğu yerden buharlaşmayı en kadar da çok isterdi şimdi... "Neden Hogwarts içinde Cisimlenilemiyor ki sanki..."
'' Selaam Sirius, Claire ve tabii ki Hermione'mm. Nasılsınız ?'' demesi de cabası... Hermione kendini Jack'e borçlu bilirken Jack'in bir de ona Hermione'm demesi yok muydu... Hermione yerinde rahatsız rahatsız kımıldandı. Jack'e zoraki bir gülümsemeyi bile esirger bir hâlde
"İyi..." dedi. Gerçekten de zorlanıyordu.
"Jack, profesör kızmasın sakın? Ders başlamak üzere de..." dedi profesörü başıyla işaret ederek; "Yerine diyorum, geçsen..." diye tamamladı cümlesini. Şimdi bir de profesörden azar işitmek hiç de eğlenceli olmayacaktı.

Hermione düşünceler içinde boğulmaktan bıkmıştı. Bir yanında Sirius'un sorunları, bir yanında bitemeyen yılan hikayesine dönmiş Jack meselesi, bir yanında birbirlerini ihmal ettikleri dostu Claire... En aklından ve kendinden uzak yanında Ron...

Claire sonunda o bir çift gözü bulmuştu. Kahverengi parıl parıl parlıyorlardı ve parlayan gözlerin altında koca
bir gülümseme. Claire aynı şekilde gülümserken Hermione'nin "Nabersin bakalım?" sorusuna cevap vermek için açmıştı ki '' Selaam Sirius, Claire ve tabii ki Hermione'mm. Nasılsınız ?'' sözleri Claire'in ağzını kapatmasına neden oldu. En son duyduğu sözleri Jack söylemişti.
"Nasılsınız öylemi. Bana mı soruyor bunu?" Claire bunu içinden geçirirken büyük bir şaşkınlıkla Jack'e bakıyordu. Belkide bu şaşkınlık içindeki bir hayal kırıklığıydı. Claire partide Hermione'yi sorduktan sonra hiç birşey demeden çekip gittiği için bozulmuştu ama aradan çok uzun vakit geçmişti. Claire bu sefer de Jack'e cevap vermek için ağzını açmıştı ama tekrar kapamak zorunda kalmıştı. Hermione cevap vermiş arkasından da adeta Jack'i kovarcasına yerine geçmesini söylemişti. Claire "Ne oldu yine yaa?" diye düşünürken Hermione'nin yüzüne baktı. Kendisiyle kavga ediyor gibi bir hali vardı. Her fırsatta konuşmayı seçen Claire belkide ilk defa susmayı tercih etti. Bunu büyük bir kasırganın ortasında kalmak istemediği için mi yoksa sürekli lafı kesildiği için mi kendisi de bilmiyordu..

Sirius Hermione'nin elleri arasına başını sıkıştırmasını görünce lafını bitirdi.Sıkıldığını anlamıştı.Kaşlarını çattı.Ellerini birleştirdi.Sonra Hermione'nin Claire'e kağıt fırlatışını izledi.Ağzının kenarı kıvrıldı.Öbür kenarı da kıvrılıyor du ki ufukta Jack göründü.Biraz sıkılmış görünüyordu.Yanlarına geldiğinde hepten gülümsemesi silinmişti.Sonra Jack konuştu.

'' Selaam Sirius, Claire ve tabii ki Hermione'mm. Nasılsınız ?'' dedi.Sirius bu surat ifadesinin üzerine bir de sol kaşını kaldırdı.Çantasından 2 parşömen çıkarıp yazmaya başladı.İlkini düzeltip kalemini mürekkebe batırdı.Aklından neler yazacağını geçirdi ve yazmaya koyuldu.

'' Claire.Geldiğini görmedim.Nasılsın?Bu arada Jack'in gelip yanıma oturması beni biraz rahatsız etti.Bir de konuşmasından sanki sırf Hermione için gelmiş gibiydi.Aralarında bir şey mi oldu?

Sirius.'' dedi.Buruşturdu ve Claire'e attı.

İkinciyi yazmaya koyuldu.

'' Hermione... Ben konuşurken ellerini başının etrafına sarman benim konuşmamdan sıkıldığın ya da başının ağrıdığına işaret.Birincisi için te çözüm var: Senin yanında sadece 4 cümle edeceğim.Dert etme..

Sirius.'' yazdı ve Hermione'nin önüne koydu.

Cho ilk dersi olan Uçuş dersinden aceleyle çıkıp kızlar yatakhanesine gitti.Yatakhanede hazır bir şekilde yatağının yanında bulunan çantasını alıp yine aynı aceleyle bugünkü ikinci dersi olan Tılsım/Muska dersliğine gitti.Dersliğe vardığında sınıfın kalabalık olduğunu ve herkesin diğer öğrencileri beklerken birşeyler yaptığını gördü.Profesörleri ise masasında oturuyor bazı öğrencilere birşeyler söylüyor ve uyarıyordu.Cho bugünkü konularını öğrenmek için oturakların karşısında bulunan tahtaya baktı ve yazılanları fısıltıyla kendi kendine okudu.

"Tüm Sınıfların İkinci Tısıl/Muska Dersi

Konu ~ Wingardium Leviosa

Not ~ Sınıfa gelenler lütfen öğretmenler masasındaki kutulardan birer adet tüy alsınlar..

Prof. Melyssa Nelly Hardbottle"

Cho tahtayı okumayı bitirince yönünü profesörün oturduğu masaya çevirdi.Masanın üzerinde orta boyda bir kutu ve içinde bembayaz görünen tüy kalemler vardı.Cho vakit kaybetmeden kendine bir tane tüy kalem almak için profesörün yanına gitti.Aldığı tüy kalem diğerleri gibi bembeyazdı.Cho kalemini aldıktan sonra profesöre dönüp:

"Merhaba profesör,nasılsınız?Ayrıca tüy kalem için de teşekkürler."dedi.Cevabı aldıktan sonrada kendine bir yer seçip oturdu.Ders başlayana kadar herkes bir şeylerle uğraştığı için Cho da Tılsım/Muska kitabını çıkararak incelemeye bugün işleyecekleri konuya göz atmaya başladı.Ne kadar o konuyu biliyor olsada.

Alicia elindeki kağıda hüzünle baktı. Babasından gelen mektup yine tek düze yazılmış hiçbir ifade belirtmiyordu. Onun sevgi dolu sözcükleri artık yoktu. Mektubun evdeki sözde anne tarafından yazıldığı çok belliydi. Onun söylediklerini anlamsızlaştırarak, değiştirerek yazdığı kelimelerin uyumsuzluğundan anlıyordu. Bu şekilde babasına yaranacak ve üvey kızını sevdiğini gösterecekti. Ama Alicia da o kanı bozukta farkındaydı birbirlerinden nefret ediyorlardı. Babasının yanında ona iyi davranmasına karşın yanlarında olmadığında bir kedi edasıyla tırnaklarını gösteriyordu. Bu Alicia’nın hiç umurunda değildi. O babasının yanında sinsi ve ikiyüzlü davranmayacaktı. Ama bu yaz evlerine gelen bir misafir olduğunda sanki iyi anlaşıyorlarmış gibi birbirlerine kinayeli laf atmışlardı. Oyuna üvey annesi alışmış olabilirdi ama bu çok sürmeyecekti. Aslında babası umurunda olmasaydı o kadını boğabilirdi.

Sinirle mektubu havaya kaldırdı ve asasıyla üzerine tuttu. ‘Incendio’ diye fısıltıyla sihirli sözcüğü söyledi. Asadan çıkan bir alevle kağıdın ucu tutuştu. Yavaş yavaş yanarken en son ana kadar tuttu. Sonunda yere saldı ve sönüşünü seyretti. Onunla birlikte sakinleştiğini hissediyordu. Gözlerini yumdu ve derin bir nefes aldı. Artık kahvaltı vaktiydi.

Kahvaltıya indiğinde tüm binanın masaları dolmuştu. Kendi binasının masasına doğru ilerleyerek arkadaşlarını selamladı. Onlar mutluluk içinde kahvaltı ediyorlardı ama Ivy mutsuzdu. Önündeki tabakla oynayıp durdu. Arkadaşı Abigail koluna yavaşça dokunduğunda onu fark etmemişti bile. Sonra hafif dokunuş yerini sarsıntıya bıraktı.

“ Ivy, iyi misin? Canım!”

“ Pek değil! Sen beni kafana takma.”

“ Evdekiler ile ilgili değil mi?”

Hafifçe başını salladı. Abigail ile iyi dostular. Onunla aralarında her şey ortak bir anlaşma gibi sürüp gidiyordu ve birbiri arasında sır asla olmazdı. Onun da ailevi sorunları vardı ama Alicia gibi bir üvey anne sorunu yaşamıyordu. Abigail bir süre onu lafa tuttu ve onun kahvaltıyı yapmasını sağladı. Kaç kişi bunu başarabilirdi ki. Kahvaltıları bittikten sonra yavaşça dersliğe doğru ilerlediler. Oraya varana kadar bu sabahki mektuptan bahsetti ve birlikte bu konu hakkında konuştular. Dersliğe girdiğinde daha ders başlamamıştı. Birlikte bir köşeye geçtiler geçen derste aynı yere oturmuşlardı. Profesörün düzgün fiziği masadan kapansa da göz alıcı duruşu bir hayli hoştu. Gayriihtiyari eli saçlarına dokundu. Kumral saçları hafif dalgalı biçimde omuzlarına dökülüyordu. Saçlarını geriye attığı sırada tahtadaki yazıyı fark etti. Demek bugün Wingardium Leviosa büyüsünü çalışacaklardı. Bunun geçmiş yıllarda yapıldığını hatırlıyordu. Onun gibi büyük sınıfların bu büyüyü laikiyle yapması gerekiyordu. Son notu da okuyunca masaya doğru ilerleyerek bir tüy aldı. Ardında Abigail gelmişti. Oda bir tanesini alınca yerlerine tekrar oturdular. Sınıf yavaşça dolmaya başlamıştı. Sınıfta uğultularda başlamıştı. Ama bu Alicia’nın kulaklarına ulaşamayacak kadar kendinden geçmişti. Evdeki durumu merak ediyordu. Onsuz babası mutlumuydu?

Regulus beklemekten sıkıldı.Ne yapıyım diye aklından geçiriyordu.Kitab okumak için çantasına uzandı ama şimdi ne kitabı okuncakki.Etrafı gözlercesine etrafa göz attı.Keşke birisi çıksada konuşsak diyordu.Ama fazla birisini tanımıyordu.Ayağa kalktı.Ve etrafta tanımış olduğu birisi varmı diye baktı.Ama Sirius'tan başka kimseyi tanımıyordu.Onun yanına gidecekken birisiyle konuştuğunu gördü.Bundan aralarına girmedi.Sanki Sirius'unda ayrı dertleri vardı sanki.

Biraz onu izledi.Ama farkeder diye bakmaktanfazgeçti.Dersin başlamasına az kalmıştı.Bunun yüzünden derse hazırlanmak için yapıcakları büyü olan Wingardium Leviosa yı çalışmaya koyuldu.Asasını aldı ve şunları demeye başladı.

-Çevir hafifçe vur.

Diye bir kaç kere tekrarladıktan sonra bu büyüyü sözleriyle söylemeye başladı.Ama başaramadı.Ve bundan dolayı artık vazgeçti.Ve kapıya gözlerini dikti.Belki bir dost gelirde konuşuruz diye umut ediyordu.