=====Masa 5=====

rp in....

Mischa'nın aklı epey karışmıştı ve bakanlıktada fazla yoğun bir gün olmadığı için nefes alıp dinlenmek ve aklını toparlamak için buraya gelmişti. Üzerinde lacivert straplez bir elbise vardı ve saçları gene salıktı gözlerinin mavisi elbisesinin rengi nedeniyle her zamankinden çok belli oluyordu. Ama Mischa çok dalgındı çünkü yaklaşan bir olay kapıda bekliyordu söylenenlere göre ölüm yiyenler bir kehanetin peşindeydi ve tabiki aklından çıkmayan bir şey daha vardı Ignotus Peverell kendini ister istemez onu düşünmekten alamıyordu. Acaba bir daha görüşmeleri gerekirmiydi...

Ignotus bakanlıkta uzun uykunun ardından güzel bir dondurma yemek için buraya gelmenin iyi olacağını düşünmüştü.Kapıda karşılayan garsonun hemen ardından seyahat cüppesini garsona verip muhteşem kaslı vücudunu belli eden çekici mavi kıyafeti ve ışıldayan mavi gözleriyle dondurmacıdaki masaların arasında ilerlerken daha geçen gün öpüştüğü,Mebella'ya ihanet ettiği bayan'ı yani Mischa'yı görmüştü hızla onun yanına gitti dün olanalrı konuşmalıydı.Ama Mischa daha güzeldi özellikle üzerindeki straplez onun muhteşem vücudunu çıkarmıştı.Ignotus biraz diklendikten sonra onun masasına giderek

"Merhaba,Mischa oturabilirmiyim?" dedi gerçekten yüzsüz bir soruydu bu ama şansınıda denemeliydi.Sonuçta geçen gün ki olayları kimse bilemezdi.Mischa'nın kimseye söylemediğine emindi.

Mischa bir an için şaşırmıştı ve adamın ışıldıyan gözlerinin içine bakarak Neden olmasın açıkcası sizi gördüğüme şaşırdım dedi ve gülümsedi Dün dün olanlar yani ben üzgünüm umarım eşiniz.. dedi ve duraksadı bu Yada sevgiliniz.. dedi bu saçma kelimeyi kurmasının tek sebebi Ignotus sevgilisi olup olmadığını öğrenmek içindi Her neyse her şeyi olmamış varsaya biliriz dedi ve gülümsedi. Ignotus bu gün ilk gördüğünden daha yakışıklı gözüküyordu ama artık bunu düşünmemesi gerektiğini düşündü ve işine kenidini tamamen vermeliydi ayrıca yarın Hogwarts'a gitmesi gerekiyordu bunun için düşünecek daha önemli işleri olduğuna kendini inandırmaya çalıştı...

Ignotus kendine gösterilen masaya yavaşça oturdu sevgili cümlesi kurulmasından hoşlanmmaıştı."Evet bir sevgilim var,ancak siz çok alımlı birisiniz dün yaptığımız şeyden pişmanlık duymuyorum,siz gerçekten çok güzel ve alımlı bir hanımefendisiniz ve sanırsam siz de benden hoşlandınız".dedi Ignotus resmen iş arkadaşlarından birine sarkıyordu ve Mebella'ya ihanet ediyordu ama Mischa'nın güzelliğinden çok etkilenmişti."Bu umarım aramızda kalır..."diyerek bitirdi sözünü şimdi ise karşı tarafın tepkisini bekliyordu.

Mischa şaşırmıştı böyle bir cevap beklemiyordu başını masadan kaldırıp Ignotus'ın gözlerinin içine baktı ve Ben siz sizin bir sevgiliniz varken benim duygularımın pek önemi olduğunu düşünmüyorum ayrıca ben kendimi henüz bir... dedi ve gözleri sulandı ama şimdiye kadar kimsenin önünde ağlamamıştı ve gene ağlamıyacaktı güçlü durcaktı Ben sevgilimi 3 sene önce kaybettim acı bir ölüm yiyen saldırısı sonucu ve ben ona ihanet etmek istemem sizinde bir başkasına ihanet etmenizi istemem genede... dedi ve tekrar duraksadı Sizden hoşlanıyo.. cümlesini tamamlayamadan gümüş rengi tavşan biçiminde bir patronus içeriye daldı ve konuşmaya başladı Sayın Barton bir an önce Esrar dairesine gelmeniz gerekiyor ölüm yiyen saldırısı çok acil efendim dedi ve gümüş rengi patronus yok oldu Mischa Ignotus bakıp gitmem gerekiyor ancak, hmm şey ben gitmeliyim dedi ve ofisine cisimlendi. Eğer konuşa bilseydi sizden gerçekten hoşlandım derdi...

Ignotus acaba ne diyecekti diye düşündü kendi kendine ama saçmalıyordu.Mabella'ya ihanet edemezdi evet bunu yapmamalıydı.Az önce istediği dondurmasını yemeye başladı karşısındaki boş sandalyeye bakıyordu.Tam o sırada gümüşi bir kurt içeri doğru hızla giriş yaptı "Sayın efendim Esrar Dairesi'nde saldırı var,size haber vermeyecektik ancak iş büyüyor"dedi ve buhar oldu Ignotus bir anda duygusallığı kenara bırakarak Kehanet Odasına cisimlendi

Leona için çok güzel bir gündü. Herşey düzene girmişti. Keşfettikleri ile benliğini öğrenmişti işte. O kadına anlattıkları için borçluydu. Bu zamana kadar ulaşmak istediklerinin hepsine onda kavuşmuştu. Artık benliğini ,kimliğini biliyordu. Ölen anne ve babasına ne olduğunu...

İçinde buruk bir acı olsa da yine de mutluydu işte. Onların ölü olduğuna alışmıştı zaten. Öyle olacağını düşünerek kendini buna hazırlamıştı. Eğer yaşadığını da öğrenseydi büyük bir mutluluk olurdu ama bu dayeterdi.

Kadim dostuda onun bu uğraşında ona yardım etmiş hatta sevgilisi Chris'i bile bu yol uğruna görevlendirmişti. Ona haberi vermekte gecikmemeliydi. Dükkanının kapısına varınca heyecanını dindirmeye çalışıyordu. Kapıyı araldı vegözleri Tonks'u aradı. Karşıda tezgahın arkasında o sevecen bakışlarını sunuyordu. Yavaşça ona doğru ilerledi. Onu fark edenlere parmaklarıyla sus işareti yaptı. Tezgahın arkasına geçerek ona aniden sarıldı.

" Ahh Tonks çok mutluyum! Neler oldu bilemezsin."

" Mutluyum, evet hemde çok mutluyum."

Tekrar sarıldığında onu boğacaktı neredeyse. Tonks'u bıraktığında gözü tezgahtaki dondurmaya takıldı. Kendine günün son keyfini hazırladığına emindi. Zaten Tonks'un zor ayakta duruyor gibi bir hali vardı. 'Garibim çok çalışıyor.' diye aklından geçirdi. parmağı ile dondurmayı gösterdi ve sonra yanaklarından tutarak çekiştirmeye başladı. Bir yandan Tonks'a laf yetiştiriyordu.

" Benim için mi hazırlıyordun, yoksa? "

Göz kırparak gülümsedi. Tonks onu beş numaralı masaya doğru itekledi, ellerinde kurtularak tekrar konuşmaya başlamıştı bile içi içine sığmıyordu.

" Tonks çok konuşmaya başladım. Garip geliyor bu durum bana. Chris buluduğu kadın bana her şeyi anlattı. İkinize de çok teşekkür ederim.."

Tonks arkadaşının mutlu olmasına çok sevinmişti ama keşke ona da anlatsaydı onun mutluluğuna ortak olmaktan sevinç duyardı…Leona tekrar sarılmış ona sonrada yanaklarını sıkmıştı.Tonks,Leona yanaklarını sıkarken yanaklarının kopacağını zannetti.Daha ne olduğunu soramadan Leona tekrar konuşmaya başlamıştı heyecanını fark ediyordu ama nedenini bilse daha çok sevinirdi….Önce ayağa kalkıp iki tane dondurma getirdi.



“Buyur canım afiyet olsun.” Dedi ve beraber dondurmalarından birer kaşık aldılar.Tonks sanırım Leona benim meraktan çatlamamı istiyor diye düşündü.



“Hayatım bu mutluluğunu neye borçlusun acaba.Yani biraz daha beklersen anlatabileceğin bir Tonks olmayacak çünkü meraktan çatlayacağım….”

" Ailem hakkında herşeyi öğrendim Canım nasıl öldüğünü, son dakikalarını, beni neden bıraktıklarını..."

Bir an tüm bu olanlar çok kötü gelmişti. Bazen onu bıraktıkları için lanet okumuştu. Bazen ise onların gerkeli bir açıklaması olduğunu düşünmüştü. Evet gerekli bir açıklamaları vardı ama ona söyleyemeden ölmüşlerdi. Kötü tarafı veya iyi tarafı seçtikleri için değildi tüm olanlar. Bir şansızlık, belki de kaderdi olanlar.

Dondurmadan yavaş hareketlerle yemeye başladı. Biraz önceki mutluluğu yerini hüzne bırakmıştı. Onlarla büyümek o kadar çok isterdi ki. Belki o zaman bu kadar gaddar ve sert görünüşlü olmazdı. Tonks'un elini tutarak gözlerine baktı.

" Onlar hakkında herşeyi öğrenmek beni mutlu etti, Tonks."

Leona kumruları seyrederken onlara dalmıştı. Öyle bir mutluğu bulabilecekmiydi. çok merak ediyordu. Hayata yanlız başlamıştı ve öyle devam edecekmiş gibi geliyordu. İkisinin sarılmalarına ve yanyana oturmalarına gıpta ile baktı. Chris'e doğru konuşmalarını sürdürdü.

" Hoş geldin Chris, Umarım iyisindir. Ben ikinizin sayesinde iyiyim! Ailem hakkında herşeyi öğrendim. İkiside aynı benim yollarımdan geçmiş iki insan. Annem de tek bonuzlu at sihrinden mezunmuş. babam ise Hogwarts Slytherin mezunuymuş. karışık hayatlar yaşamışlar şimdi sizide sıkmayım. Ben de onlar gibi ölüme mahkum olmayayım diye bırakmışlar. Bir kaç ay sonrda ölüm haberi Chris'in beni gönderdiği kadına ulaşmış. O da beni aramış ama bulamamış. Ne işlere karıştıklarını bir bilseniz."

Tüm bunları bir solukta söylemişti. Gözleri bir Chris'e bir Tonks'a yöneliyordu. Chris kolunu Tonks'un sandelyesine doğru atmış bir eliylede onun elini kavramıştı. Bir an Leona onlar kadar iyi birilerine rastladığı için mutlu olduğunu düşündü. Onlar hep dostu olarak kalacaktı.

Tonks'un kısa yokluğunda hiçbir şey konuşmamışlardı. Chris gözleri ile Tonks'u takip etmişti .Onu çok sevdiği her halinden belliydi. Zaten Tonks'tan daha iyi birisin bulamazdı. Tonks hızlı hareketlerle ikisine doğru ilerleyip ne muhabbet ettiklerini sorduğunda kısa bir omuz silkti.

" Ne yapabiliriz ki güzel bayan siz yokken ?"

Bu sözleri söylerken sevecen bir gülümseme yayılmıştı suratına onu Chris kadar oda çok seviyordu. Şuan için tek arkadaşlarıydı. Keira ne yapıyor acaba diye düşündü bir an. Ona da bu haberi vermeliydi. Kim olduğu konusunda onunda iyi dileklerini almıştı.

Leona iki çifte rahatsızlık vermekten çok korkuyordu. Gerçi Chris artık ondan utanmadığını göstererek Tonks'u öpmüştü. Öpsündü zaten onların ayrılmamasını dua etti. Chris onunla kısa bir sohbete tutuşmuştu. Sohbetin sonuna geldiğinde ayağa yavaşça kalakarak konuşmaya başladı.

" Sanırım sizleri artık yanlız bırakmalıyım. İkiniz birlikte bir gün bana gelin olur mu? "

Onlarında iyi dileklerini almıştı ve geleceklerine söz vermişlerdi. Leona onlara sevecen bir şekilde gülümsedi. İkisini de kucakladıktan sonra ödeme yapmaya gitti ama arkadaşı Tonks ödeme yapmayacağını kesin bir dille söyledi. Teşekkür ederek orada ayrıldı. Dışardan onlara son kez gülümseyerek gözden kayboldu.

Tonks Chris'in Leona karşısında onu öpmesinden biraz utanmıştı ama Leona yabancı değildi...Bir süre sohbet ettikten sonra Leona kalkaması gerektiğini söyledi.Tonks bir süre biraz daha oturması için ısrar etti..Kalkarken bir gün de kendine gelmeleri söyledi ve Tonks'u şaşırtarak kasaya doğru yürüdü.Tonks ne olduğu anlamadan Leona elini çantasına geçirmişti bile..Hızla kasa doğru gidip saçmalamamasını ve ödeme yapmayağını söyledi.Bir süre şakayla karışık tartıştıktan sonra Leona'ya son bir kez ssarıldı ve dışarı çıkmasını izledi....Dışarıdan bir kez onlara bakıp el salladıktan sonra gözden kaybolmuştu Leona.

Bir süre olduğu yerde durduktan sonra Chris'in yanına döndü.Chris dondurmayı bir yana bırakmış onu izliyordu Gülümseyerek yanına oturdu ve başını Chris'in omzuna koydu .. Bir süre sessiz kaldıktan sonra

"Eeee canım ne yaptın bugün?" diye sordu...