Rachel Hurd Wood
Beauxbatons/1. Sınıf Unicornwit Öğrencisi
Mesaj Sayısı : 21
Yaş : 29
Rp Sevgilim : Tom Voldemort
Savaş Tarafım : Ölüm Yiyenler
Yaşım(Rp\'de) : 11
Asam : Asanızı yazınız!
Kan Saflığı : safkan
En Belirgin Özelliği : Zeki
Kayıt tarihi : 15/06/08
Kişi sayfası
 Büyü Gücü:
    (10/100)
Rp Gücü:
    (95/100)
 | Konu: Emma Watson  Ptsi Haz. 16, 2008 4:09 pm | |
| Ad & Soyad :Emma Watson
Okul (Mezun) :Beauxbatons
Rp Konusu (Başlığı) :Kendine GelişÖrnek RP :Emma, yavaş yavaş yürüyerek gölün kenarına geldi. Geçirdiği günün yorgunluğunu burada atmak istemişti. Gölün kıyısına oturarak ellerini suya soktu ve bir avuç su aldı. Suya baktığında gözlerini görmüştü. Akşam olmak üzereydi. Hava serin ve bulutluydu, yağmur yağacak gibiydi. Emma, yağmurlu havalarda yürümekten çok hoşlanırdı. "Bu yağmur belirtileri umarım yağmura dönüşür."dedi. Emma yalnız durumundayken her zaman hayatını düşünürdü: geçirdiği kötü günleri, ona yapılan kötülükleri, arkadaşlarını... Bu sefer de böyle olacağa benziyordu. Emma etrafa düşünceli ve biraz da üzgün bakıyordu çünkü. Okula yeni gelmişti ve arkadaş çevresi geniş değildi. Okula gelmeden önce çok sevdiği bir arkadaşıyla kavga etmişlerdi. Kavgalarının sebebi Emma değildi tabii. Arkadası Emma'yı aldatmış; birilerinin gözüne girmek amacıyla onun üzerine iftira atmıştı. Emma , hala inanamıyordu onun böyle bir şey yapmasına. Ya da yediremiyordu kendine. Çünkü o, onu farklı görmüştü herkesten. Herkes gibi olacağını hiç düşünmemişti. Bugün de ondan kötü bir haber almıştı. Bir zamanlar en sevdiği arkadaşı taşınıyordu. Çok üzülmüştü; ama üzüldüğü için de kendinden nefret ediyordu. O ki Emma'yı hiçe saymıştı. (Aslında arkadaşının yaptığı şey, Emma'yı fazla etkilememişti; ama ondan böyle bir şey beklemediği için üzülüyordu o.) Birden ayağa kalktı. Düz alandan taşlık bölgeye doğru koştu. Stresini atmak için taşları göle doğru savurdu. Bu siniri arkadasından dolayı kaynaklanmıyordu belki de . Bu aralar çok yalnız kalmıştı. Kimseyle konuşmuyor, dert paylaşmıyordu. Üzgünlüğünün bir sebebi de bu olmalıydı.Etrafından insanlar geçiyor, Emma'nın bu hırçınlığınahayretle bakıyorlardı. Çünkü onu okula ilk geldiği gün çok sakin görmüşlerdi. Şimdi biden böyle olmasına akıl erdiremiyorlardı. Emma, bu durumdan sıkılmaya başlamıştı. "Keşke bu okula gelmeseydim. Buranın böyle olacağınıu hiç düşünmemiştim. Oysa ben buraya ne hayallerle geldim. Kendime inanamıyorum. Ben zekiliğim, sakinliğim ve nadir zamanlarda kibirliliğimle tanınırım. Bu zayıf durumum bana hiç yakışmıyor. Kendim olmalıyım, bu ben değilim. " dedi ve eline aldığı taşı göle atarak yürümeye başladı. Emma'yı tanıyanları büyük tehllikele bekliyordu. Çünkü o, kendinin farkında olduktan sonra çok acımasız olur, yaptığı zayıf hareketlerden dolayı diğer insanları suçlardı. Taşı attıktan sonra gevşeyen ayakkabı bağlarını sıkılaştırdı, saçına ve giysisine çekidüzen verdi ve hiçbir şey olmamış gibi bedenini dik tutarak yoluna devam etti. (Kusura bakmayın, fazla zamanım yoktu aceleyle ve biraz kısa yazdım. Olabilecek hatalarımı hoşgörürseniz sevinirim.  ) | |
|
Misafir
Misafir
| | Konu: Geri: Emma Watson Ptsi Haz. 16, 2008 5:53 pm | |
| Daha sonrada yazabilirdin. K.baqma neyse o ;)
Not : Betimleme az. Renk uyumu orta. Düzen orta. Bazı bozukluklar var. Noktalama orta.
50 Puan! |
|
