Birinci Dönem Açılış Balosu (Tüm Okullar Ortak)

-----------------------> RP İN <------------------------

Balo 27 Haziran Cuma günü başlayacak , hazırlıklarınızı yapın ... O zamana kadar KİLİT

Mai bugün balo olduğunu göz önünde bulundurarak en güzel elbiselerinden birini giymişti. Herkesten daha güzel, daha şık olmayı umuyordu. Güzel takılarla birleşince Mai mükemmel bir görünüme sahip olmuştu. Aynaya bakarak şöyle dedi :

- Kimse benden güzel olamayacak!

Görünüm onun için çok önemliydi ve ondan daha güzel birini görürse aklına kötü kötü planlar gelebilirdi. Balonun geceye kadar devam etmesini istiyordu Mai. O zaman daha romantik daha gösterişli olurdu. Hem kendisi, hemde balo mekanı... Acaba kaç kişi gelecekti. Acaba birisi onu dansa kaldıracak mıydı? Bunun olması çok güzel olurdu aslında... Ama burada fazla Japon ya da onun ülkesine yakın olan ülkelerden insanlar yoktu. Bu fazlada önemli değildi. Nasılsa İngilizce, Almanca ve Fransızca biliyordu...

Malikaneden hızla çıktı ve balo mekanına geldi. Fazla kişi yoktu. "Acaba erken mi geldim?" diye geçirdi içinden. Ama daha sonra bunun bir önemi olmadığını, buraya eylenmeye geldiğini hatırlattı kendine... Bir masa buldu ve nazikçe oturdu. Sıkılmamak içinde IPOD'unu getirmişti. Onu dinleyerek etrafı izliyordu...

Ginny uyuyordu.Hem de öyle bir uyuyordu ki daha önce hiç olmadığı gibi...Etraf dağınık;
Sağa sola saçılmış bir kaç kitap,koltuğunu kemirmeye çalışan tavşanı,Açık kalmış radyo...Ve içeriye ılık esen rüzgarın girmesi için açık bırakılmış yıldız şeklinde bir pencere...
Saat henüz 12 olmuş duvardaki saat bet sesiyle şarkı söylemeye koyulmuştu.Uzun saçlarından tokası kaymış olarak uyuyan Ginny olduğu yerden korkuyla ayağa kalkmıştı saatin sesini duyunca...

"Ah kahretsin!Seni ahmak!"Diye gidip bir tane yapıştırdı duvardaki saate...Söylenemeye başlayan saate

"Hey!!Sen ne yaptığını sanıyorsun...Bu benim görevim tamam mı?Ayrıca biraz daha böyle kalırsan okul müdürelerinin gelmediği bir parti yaşayacak Dumstrang!"

Viyak viyak ciyaklayan sesi sonunda kendine getirmişti Ginny'i...

Koşarak duşa girdi...Su onu iyice uyadırmıştı ki,birden soğuk akmaya başlayınca durulanıp hemen çıktı.
İyi de ne giyecekti?
Dolabının altını üstüne getirdikten sonra en sonunda dizlerine kadar gelen beyaz elbisesini üzerine geçirdi.Onu tamamlayan beyaz pelerinini de aldıktan sonra saçını kuruttu ve uzun kızıl saçlarına beyaz tülden bir saç bandı taktı.
Zaman alehine işliyordu biraz daha uyuzlanmaya devam ederse gecikecekti...
Bir hışımla açılış balosunun buluduğu yerdeki dar patikaya cisimlendi,etrafa birkaç koruma büyüsü uyguladıktan sonra içeri girdi.Oysa beklediği gibi gecikmemişti.
Daha öğretmenler masasında kimse yoktu.

Zarif adımlarla masaya doğru yöneldi ve başını havaya kaldırdı gecenin içinde parıldayan yıldızlar görünümü verilen salon davetlilere hoş bir zaman yaşatacağa benziyordu.Arka fondaki hafif müzik zaten daha açılmamış uykusunu geri çağırıyordu Ginny'nin...
Biraz daha direnip etrafa gülümsemeye başladı...

Bugün okula geldiğinden beri geçirdiği en iyi gündü Paul'un . Fazla iş yoktu , olan işlerde de hiç aksilik çıkmamıştı . O yüzden bol bol boş zamanı olmuştu Paul'un . bu zamanı okulun kenarında bulunduğu muhteşem göl kenarında ve Karanlık Orman'ı keşfetmekle geçirmişti Paul .

Şimdi yine silindirik biçimli odasında oturmuş keyfi yerinde olan tabloları seyrediyordu Paul . Eski müdürlerden Fidelius eski müdürelerden Elizabeth'in tablosuna geçmiş birkaç güzel iltifattan sonra dansa kaldırmıştı onu . Bunun üzerine bu komik manzarayı seyreden Paul kahkahalara boğulmuş , eğlencelerinin kaçmaması için bir de dans müziği açmıştı onlara . Açıkçası Fidelius gibi dikbaşlı birinden hiç böyle bişey beklemezdi . Demek ki asla olmaz demek doğru değildi bazı kişiler ve durumlar için . Eğlencenin dozu artmaya başlıyordu artık . Bu kadarının da bulunduğu makama uymayacağını düşünen Paul asasının zarif bir hareketiyle müziği kesti .

'' Evet baylar bayanlar , biraz uyuyun bakalım ya da numara yapın işte ...Yani herzaman ne yapıyorsanız ... ''

Daha lafı bitmeden horultuları duymaya başlamıştı bile . İşte hayaletlerin bu huyunu seviyordu . Bazı şeyleri anlamak ta üstlerine yoktu . Sonra saatine gözü kaydı Paul'un . Bugünkü balo aklındaydı , işlerinin yoğun olacağını düşünerekten giysilerini bile yanına almıştı . Salona biraz erken giderek çeki düzen vermek istiyordu biraz . O yüzden uyuşuk hareketlerle küçük odaya geçerek baloda giyeceği cübbeyi geçirdi üzerine . Cüppe gök mavisiydi , oldukça dikkat çekici bişeydi yani ama Paul ayanaya şöyle bir baktığında çok hoş göründüğünü de inkar edemiyordu .

Herşey hazırdı , şimdi salona gitme zamanıydı . Bir anahtar aracılığızla kolayca salonun bulunduğu yere ulaştı . Kolu çevirip kapıyı araladığında süslenmiş büyük bir mekan karşıladı onu . Paul asasını çeşitli şekillerde sallayarak , odaya kar yağıyormuş gibi bir görünüm sağladı . Sonra tekrar asasını sallayarak tavanın aynı açık bir akşamda gökyüzünün alacağı görünüme bürünmesini sağladı . Daha fazla oynamaya gerek yoktu görünümle . Şimdi gayet hoş görünüyordu içerisi .

Paul görünüm işini de hallettikten sonra seri adımlarla müdür ve müdireler için ayrılmış geniş masaya yöneldi . Daha kimse yoktu , şimdi tek yapabileceği beklemekti .

Out : Ben bu tablolara kafayı taktım .

Son günler hep koşuşturma ile geçmişti.. Keira, yaklaşık bir haftadan beri her gün en fazla üç veya dört saat uyuyabilmişti.. Ne kendine zaman ayırabilmişti ne de Paul'e.. Bugün gene okulda sabahlamıştı Keira.. Kahvaltı yapmak için büyük salona indiğinde nerdeyse herkes büyük bir koşuşturma içinde gibi görünüyordu.. Ah.. Bugün üç okulunda birlikte olacağı birinci dönem açılış balosu vardı.. Keira, bunu nasıl unutmuştu?.. Üstelik henüz giysisi de hazır değildi.. Anlaşılan bugün balo için alışverişe çıkması gerekecekti..

Bu koşuşturma içinde buraya ne için geldiğini bile unutmuştu Keira.. Kahvaltı yapmak için gelmişti başka ne olabilirdi ki zaten?.. Elini kahve hazırlamak için sıcak suyun bulunduğu sürahiye benzer şeye uzattığında canının kahve istemediğini anlamıştı.. Zaten günlerden beri kahve içiyordu.. Şimdi taze sıkılmış bir bardak portakal suyu içmeliydi.. Masanın üzerindeki sahipsiz duran portakal suyu dolu bardağı eline aldı ve hızlı adımlarla odasına çıktı.. Odasına giderken Avril'ı görmüştü.. Ona alışverişe gelip gelmeyeceğini sordu.. Ama Avril alışverişini çoktan tamamlamıştı.. Bu da Keira'nın yalnız başına gideceğini gösteriyordu.. Odasına geldiğinde portakal suyunu bitirmişti.. Bardağı diğer bardakların durduğu yere koydu.. Büyük bir arayışla masanın üzerindeki çantasını eline aldı ve odasından çıktı...

Şimdi ise Hogwarts arazisinde ilerliyordu.. Yeterince uzaklaştığına emin olunca alışveriş yapmak üzere gideceği yere odaklandı.. Gözlerini açtığında kendini harika bir büyücü meydanında bulmuştu.. Burada kesinlikle istediği gibi bir şeyler olmalıydı.. Dükkanlar gerçekten çok doluydu.. Caddede inanılmaz bir uğultu vardı.. Keira, tüm bunlara aldırmadan dükkan dükkan gezmeye başladı..

Bir dükkana girip bir dükkandan çıkıyordu resmen.. Anlaşılan kıyafet bulmak zor olacaktı.. Sonra, diğer dükkanlara oranla daha sakin ve nezih görünen dükkanın kapılarını araladı..

"Buyurun efendim.. Nasıl yardımcı olabilirim?.."

"Ben bir balo için uygun bişeyler arıyorum.. Klasik bir şey olmasın ama.."

"Siz model bakın isterseniz.. Bende size o model doğrultusunda yardımcı olmaya çalışayım.."

Keira, kıyafetlerin asılı olduğu askıları karıştırıyordu..

"Bu çok klasik.. Bu çok garip.. Bu bana asla gitmez.. Hele bunun içinde kendimi düşünemiyorum bile.."

Kıyafetlere baktıkça istediği gibi bişeyler bulamayacağını düşünmeye başlıyordu Keira.. Tam o sırada gözüne bir elbise çarptı..

"Bunu denemek istiyorum.."

"Kabinlerimiz şu tarafta efendim.."

Keira yavaşça kabine girdi ve büyük bir dikkatle elbiseyi giyindi.. Güzel görünüyordu.. Şimdi ise elbisenin nasıl durduğunu görmek üzere kabinden çıktı.. Büyük boy aynasının karşısına geçti..

"Bunu gerçekten beğendim.. Bu gerçekten çok hoş.."

"Gerçekten üzerinizde çok hoş durdu efendim.."

"Bunu almak istiyorum.."

Keira tekrar kabine girip, üzerindeki elbiseyi çıkardı ve tekrar kendi kıyafetlerini giyindi.. Kasada elbisenin ücretini ödeyip, iyi günler dileyerek dükkandan çıktı.. Şimdi ise ayakkabı beğenmeliydi.. Güneşin altında bezmiş bir vaziyette vitrinlere baka baka ilerlerken vitrinlerin birinde gözüne bir ayakkabı takıldı.. Hızla dükkandan içeri girdi..

“hoş geldiniz.. Nasıl yardımcı olabilirim?..”

“Ben şu vitrindeki grimsi hafif topuklu ayakkabıya bakmak istiyorum..”

Görevli kız ayakkabıyı Keira’ya uzattı.. Keira ayağındaki ayakkabıyı çıkardı ve beğendiği ayakkabıyı ayağına geçirdi.. Gerçekten güzel bir ayakkabıydı.. Elbiseyle de hoş duracağa benziyordu.. Keira, ayakkabıyı almak istediğini söyledi ve ayakkabının parasını ödeyip dükkandan çıktı.. Şimdi malikaneye gitme zamanıydı.. Cisimlenmek için uygun bir yer bulunca malikaneye cisimlendi Keira..

“Paul?.. Ben geldim bitanem..”

Görünüşe göre Paul salonda yoktu.. Keira, hızlı adımlarla yatak odalarına çıktı.. Kapıyı tıklattı ve yavaşça araladı.. Paul burada da yoktu..

“Galiba biraz erken çıktı.. Neyse..”

Keira poşetlerin içinden elbisesini çıkardı.. Elbise, ince askılı ne çok uzun ne çok kısa yaklaşık diz hizasında, çok hafif kabarık beyazımsı bir elbiseydi..

“Evet.. İşte burada.. Bunu gerçekten çok beğendim.. Acaba Paul’de beğenecek mi?..”

Keira, dikkatli bir şekilde elbiseyi giyindi.. Elbisenin rengindeki hafif topuklu ayakkabılarını da giyindi.. Yatağının tam karşısındaki makyaj masasının önündeki pufa oturdu Keira, önüne de takı kutusu çekti.. Kıyafeti için uygun bir şeyler bulmalıydı.. O onda gözüne inci kolyesi ve küpesi takılmıştı.. İşte bunlar gerçekten hoş dururdu.. Kolyeyi büyük bir dikkatle boynuna geçirdi, küpeleri ise kulağına taktı.. Saçlarını ise bugün alışılmışın aksine dümdüz yapacaktı.. Asasını eline aldı ve bişeyler fısıldadı.. Saçları dümdüz olmuştu Keira’nın.. Saçlarının iki yanından da birer parça aldı ve arkada birleştirdi.. Birleştiği yere de taşlı parlak bir toka taktı.. Sadece makyaj kalmıştı.. Keira, önündeki takı kutusunu bir yana çekti ve makyaj malzemelerine bakmaya başladı.. Her zamanki gibi doğal bir makyaj yapacaktı.. Öyle böyle derken makyajı da bitirmişti Keira.. Saat balonun başlaması için erkendi ama Keira, bir okul müdiresi olarak erkenden orada olmalıydı.. Dolaptan kıyafetine uygun küçük bir el çantası çıkardı.. İçine birkaç parça bişey ve asasını koydu.. Şimdi gitmek için hazırdı.. Kıyafetinin üzerine giysisini tamamlayan çok açık pembe pelerinini üzerine geçirdi.. Odadan çıkmadan önce son bir kez aynaya baktı ve odanın kapısını kapattı..

Şimdi malikaneden çıkmıştı tamamen.. Uygun bir yer bulup balonun olacağı yere cisimlendi Keira..

Ortam çok hoş görünüyordu.. Tamamen alışılmışın dışında ve farklı bir ortam yaratılmıştı.. Her şey hazır gibi görünüyordu..Tam o sırada müdür ve müdireler için hazırlanmış masada oturan Paul ve Ginny’yi görmüştü.. Hızlı adımlarla ve gülümseyerek onların yanına gitti..

“Başka kimse gelmedi mi?.. Bende geç kaldığımı düşünüyordum..”

Sonra Keira, kibar bir hamleyle Paul’un yanına oturdu..

“Seni gerçekten çok özledim.."

Jack önceki günün yoğunluğu yüzünden hala uyuyordu. 3 derse girmiş ardından Quidditch antrenmanı ve bina başkanlarının işleriyle uğraşmıştı. Kalktığında saat tam on ikiyi vuruyordu. Hızla ayağa kalktı. Asası gece yatarken olduğu gibi hala cebindeydi. Özellikle o gece boyunca rahatsız etmişti onu. Yavaşça yüzünü yıkadı. Yatağı ve eşyalarını birkaç büyü ile toplamaya koyuldu.

Son anda hatırlamıştı. O gün açılış balosu vardı. Hermione' yi görmeyi de umuyordu baloda. Eğer herşey yolunda giderse onunla romantik bir gün geçirebilirdi. Akşamüstü saat üç olmuştu. Hızla hazırlanmaya başladı. Önce her zaman olduğu gibi rahat olan ama baloya daha uygun olan giysilerini giydi. Ardından saçıyla biraz uğraştı ve hazırdı. Mükemmel görünüyordu.Az kalsın asasını eski giysisinde unutuyordu ki onu da aldı. Yavaşça balo salonuna doğru ilerlemeye başladı.

Yol boyunca hep arkadaşlarını görüyordu. Onlar da baloya hazırlanmanın tatlı telaşındaydılarJack salona girdiğinde tam istediği gibi romantik görünen yıldızlı tavanı gördü. Onlarca masanın arasından birine oturduğunda salonda sadece Profesör Walker, Profesör Knightley ve Profesör Weasley vardı.

Tonks o gün erkenden evden çıkmıştı.Dondurmacıda çok iş vardı.5 yaşındaki bir çocuk doğum gününü kutlamak istemişti ailesi de kırmayıp 3 gün önce dondurmacıyı kapatmıştı.Tonks yanında çalışanlara erken gelmelerini ve her şeyin hazır olmasını istediğini söylemişti.Tabi ki Tonks’ta erkenden gidip yapılacaklara yardım edecekti…

Dükkana vardığında süslemeler,masalar,sandalyeler hemen hemen her şey neredeyse hazırdı…Çalışanlarına teşekkür edip mutfağa gitti.Dondurmalı pastayı kendisi hazırlayacaktı çünkü…Tabi ki bu pasta sadece göstermek için gerçek pastayı çocuğun anne ve babası getirecekti….

Zaman ilerledikçe davetliler geliyordu…Bir sürü çocuk gelmişti.Anne babaları çocukları bırakıp geri gidiyordu.Tonks dondurmacısında ilk defa bu kadar çocuk görüyordu tabi çocuk olurda gürültü olmaz mı….

Çocuğun babası da gelince pastayı kestiler ve eğlenmeye başladılar.Tonks radyoda acayip kız kardeşlerin frekansını yakalamıştı…2 saat kadar böyle eğlendikten sonra yavaş yavaş evlerine gitmeye başladı çocuklar,velisi gelen gidiyordu… 1,5 saat sonra sadece Tonks çalışanları ve doğum gününü kutlayan aile kalmıştı dondurmacıda…

“Elinize sağlık Tonks hanım her şey çok güzel olmuş.Çok yorulmuş olmalısınız….”

“Rica ederim, ben değil arkadaşlar yaptı her şeyi…” dedikten sonra ufaklığa eğilip saçlarını karıştı….

“Asıl Sam’e sormak lazım nasıl geçtiğini.Ne de olsa doğum günü olan sensin değil mi yakışıklı?”

Sam’le biraz konuştuktan sonra onlarda gitti şimdi sadece Tonks,George,Luzhin ve Angel kalmıştı.Zaten sabah her şeyi onlar hazırlamıştı temizliği de onlara yaptırmayı içi elvermediği için onların erkenden çıkmalarına izin verdi…Şimdi sadece o kalmıştı dondurmacıda…Etrafına şöyle bir baktı her taraf kağıt doluydu…Üzerinde kalp desenli hediye paketleri , mavili yeşilli hediye kapları…Tabakların çatalların çoğu yerlerdeydi…Biraz kaşlarını çatıp etrafa baktıktan sonra temizliğe girişti….Yarım saat sonra temizlikten başını kaldırdığında ilk haline göre daha iyiydi.Biraz dinleyeyim dedi ve bir sandalyeye oturdu.Oturdu ama oturmasıyla kalkması bir oldu çünkü bir çocuk oyuncağını unutmuştu.Hızla yerinden kalkıp neye oturduğuna baktı Muggle yapımı bir oyuncaktı bu kırmızı bir araba üzerinde mavi zemin üzerine beyaz yazılar yazılmıştı…Yarış arabasına benziyordu ama Tonks muggle oyuncaklarını tam olarak bilmediği için emin olamıyordu…Oyuncağı kaldırdığı sırada pencereden içeriye bir baykuş girdi ve omzuna kondu hemen tanıdı bu baykuşu Tonks, kuzeninin baykuşuydu.Hemen baykuşun ayaklarından mektubu aldı..

Sayın Tonks Walker;

Bu akşam yapacağımız okullar arası kaynaşma balosuna siz eski öğrencimizi de aramızda görmekten mutluluk duyarız…

Keira Knightley & Avril Ramona Lavigne

Tonks bu mektubu alınca çok şaşırmıştı.Dün Keira’yla oturup okul hakkında konuşmuşlardı ama hiç balodan bahsetmemişti..Unuttu herhalde diye düşündü,balo olduğuna çok sevinmişti aslında kuzeni Jake’de uzun zamandır görmüyordu…Ama nasıl hazırlanacaktı daha buraları toparlayamamıştı.Yarın zaten cumartesiydi geç açsa da olurdu.Hem George ve Angel erken geliyordu o zaman onlar temizlerdi…O bunları düşünürken kapı açıldı ve içeri Finrod girdi…Tonks onu gördüğüne çok şaşırmıştı . Finrod Tonks’un eski sevgilisiydi ve bir ölüm yiyendi…Kısa süren bir beraberlikleri olmuştu.Sonra da dostça sayılabilecek bir şekilde ilişkilerini noktalamışlardı ama Tonks Finrod’u yaklaşık 5 aydır görmüyordu…Yavaşça içeri giren Finrod kapıyı arkasından kapadı ve Tonks’a döndü.Tonks’un onu görünce eli direkt asasına gitmişti,asasını yarım çıkarmış bir vaziyette onu izledi.Yüzünü ona dönünce ne kadar zayıflamış olduğunu gördü.Yüzü çökmüştü resmen…..Onu bu halde görmeye dayanamadı Tonks…Ayrılmış olsalarda bir geçmişleri vardı çünkü…

“Merhaba Tonks,özür dilerim rahatsız ettim ama konuşmamış lazım…”

“Ta-tabi Finrod bende bir an seni görünce ne diyim şaşırdım…Otursana!”

Finrod belki böyle bir karşılama beklemediğinden belki de donduracının boş olacağını düşünmediğinden şaşırmıştı….

“Eee nasılsın nasıl gidiyor?”

“İyi gidiyor işte çalışıyoruz.Sen nasılsın,nasıl gidiyor?”

“Sensiz zaman geçmiyor ama alışmaya çalışıyorum….” dedi.Tonks bunu duymak istemiyordu artık zaten herkes çok kınamıştı Finrod’la olan ilişkisini…Zaten Finrod bir ölüm yiyendi bir daha asla böyle bir hata yapmazdı…

“Aslında buraya gelişim asıl nedeni bir şeyi sormak isteyişim.”

“Evet ne vardı Finrod?”

“Bir şey duydum da Chris Evans diye bir seherbazla birlikteymişsin doğru mu?” diye sordu saldırgan bir şekilde …

“Doğru ya da yanlış olması seni ilgilendirmez .Ama evet doğru ve gayette mutluyuz.”

Finrod’un gittikçe sinirlenmeye başladığını hissediyordu.Bu yüzden ayağa kalktı ve kapıyı açtı;

“Cevabını aldığına göre gidebilirsin değil mi?”

Finrod sinirli bir şekilde ayağa kalktı.Tonks’un hizasına gelince durdu.

“Kendin gibi bir iyi bulmuşsun.Ama dikkat et onun başına bir şey gelmesin…..” dedi ve hızla dondurmacıdan çıktı…

Tonks o gittikten bir süre sonra kendine gelemedi.Tam ya ona bir şey yaparsa diye düşünürken pencereden Jake’in patronusu girdi…

“Kuzen geliyor musun bu akşamki baloya seni bekliyorum…”

Tonks bunu duyunca hızla kalktı.Balo, baloyu unutmuştu hemen eve gidip hazırlanmalıydı…Hızla dükkanını kapatıp eve cisimlenmek için yola çıktı.Eve girdiğinde hiç kimse yoktu.Sanırım biraz geç kaldım diye düşündü.Ve hemen hazırlanıp balonun yapılacağı yere cisimlendi….Balonun yapılacağı yere girdiğinde pek kimse gelmemişti hatta Jake bile gelmemişti.Acaba kimler gelecek diye düşünmeye başladı.Sevgilisi gelecekmiydi,,eski arkadaşlarından kimler gelecekti….

Jake her zamanki gibi odasında dinleniyordu...Odasından dışarı çıktığı zaman sadece koridorları,binaları,müdürlerin odalarını ve duyuru panolarının gezip geri odasına çekiliyordu...Birgün yine duyuru panosunu okumak için çıktığında büyük bir yazı dikaatini çekmişti...Okulumuzun ilk hafta açılış balosu''Tanışma ve Kaynaşma Balosu'' bu cuma günü yapılacaktır...Jake bunu okuyunca heyecanlanmıştı...Çünkü eski öğrencilerede davetiye gönderilmişti...Eski arkadaşlarını görecekti,eski sevgililerini ve düşmanlarını bu baloda görecekti...
Okuldan pek dışarı çıkmayan Jake üstünü giyinip Muggle sokağına gitmek için hazırlanmıştı...Üstünü muggle gibi giyinip okulun hemen çıkışında Muggle sokağına buharlaştı...Uzun süredir muggle sokağına gitmiyordu...En son öğrenciyken arkadaşları ile beraber gtimişti...Çok heyecanlandı...Bu kadar çok değişmiş olacağını düşünmüyordu...Etrafını dikkatle inceliyordu...Sanki ilk defa doğmuş bir insan gibiydi...Muggle insanlara ilk defa insan görmüş gibi bakıyordu...Sonunda bir alışveriş merkezine girdi...İnanamıyordu içerisi ne kadar büyüktü...Birçok çeşit ve mağaza vardı...Bir mağazaya girdi...Güzel bir kot pantolon ve sweat t-shirt aldı ve kasiyer bayana

-Kaç galeon acaba dedi...

Bi an durdu ve içinden

-Ah ahmak kafam buranın para birimi galleon değilki...dedi

Kendine şaşkınlık içinde bakan bayana dönerek

-Kusura bakmayın kaç dolar diyecektim şaşırdım...dedi

55 dolar ödeyerek mağazadan çıktı...Şimdi yolda giderken eski muggle araştırmaları profesörünün anlattıklarını hatırladı...Artık daha çok dikkatli olabilirdi...Bi kaç mağazaya uğradıktan sonra

-Artık okula gidebilirim bu kadar gezme yeter akşam ki baloya hazırlanmalıyım...dedi

Kuytu bir köşede tam buharlaşacakken montundan biri tuttu ve onla beraber Hogwarts'a buharlaştılar...Jake korku içinde asasını çekti ve

-Sen kimsin?Benim buharlaştığımı nerden gördün...dedi

Baktığında eski oda arkadaşı Heath Ledger'ı gördü...Çok şaşırmıştı,hemen Heath'a sarıldı ve Hogwarts bahçesinde dolaşmaya başladılar...eee konuşulacak çok şey vardı...

-Heath beni nerden gördün tanrı aşkına...Ne kadar korktum bir bilsen bir muggle yakalandım diye...eeee anlat görüşmeyeli nasılsın neler yapıyorsun...En son yılsonu mezuniyet balosunda görüşmüştük...Çok özlemişim seni biricik arkadaşım sen gittikten sonra başıma neler geldi bir bilsen...Şaşar kalırsın okul biteli 4 ay oldu ama benim yaşadıklarım 5 yıla bedeldi inan bana...Eee biraz da sen anlat sen neler yaptın yada neler yapıyorsun...Muggle kentinde mi yaşıyorsun...Konuşturma beni işte anlat kendin neler yaptın görüşmeyeli..

-Ne yapmadım ki...Okul bittikten sonra Seherbaz başvurularına gittim kabul edilmedim...Sonra Profesörlük başvurularına gittim yine kabul edilmedim...Şimdide Diyagon Yolu'nda bir dükkan işletmek istiyorum...Muggle kentinde Burger King diye bir Fast-Food dükkanım var...Eğer bakanlıktan izin gelirse Diyagon Yolu'na da bir şube açacağım...Duyduğuma göre bakanlık Karanlık Lord tarafından ele geçirilmiş...Desene sonunda hepimizin sonu gelecek...Ne yapacağımı bilmiyorum...Biliyorsun D.O'ndayken neredeyse öğrencilik hayatımız sona erip Azkaban'a yollanıyorduk...Bu yüzden zaten daha orada yaşamıyorum...Kendine ve diğer arkadaşlara dikkat et...Unutma şimdi daha çok sıkı bir denetim altındayız...Z.A.Y''a dikkat edin...Yakalanırsanız sonunuz fena olur...dedi

-Merak etmene gerek yok...Senin söylediğin herşeyin biz önceden önlemini aldık...Toplantıları ve diğer herşeyi sır gibi bir gizlilikle yapıyoruz...He bu arada Hogwarts'da balo var eski öğrencilerde davetli sana davetiye geldimi?

-Evet geldi ama gelmeyi düşünmüyorum...Zaten gelmemem en iyisi bizim ve benim için...Kavgalı olduğumuz Slytherin öğrencileri gelirse sonumuz iyi olmaz...Unutma onlar çoktan Ö.Y olmuştur...Yani anlayacağın gelemem...dedi

-Ama Tonks'da gelecek,Tonks'u özlemedin mi tanrı aşkına Heath...O seni gördüğünde çok şaşırır bence onun için bunu bir düşün istersen,hem seni daha ne zaman görebilirim ki artık zor görüşürüz...dedi

-Tamam o zaman bunu düşüneceğim...Söz vermiyorum ama gelebilirsem gelirim bu akşam değilmi?Merak etme gelemesemde sen beni...Duyduğuma göre Kehanet Prof.'u olmuşsun tebrikler canım arkadaşım senin için en iyisi olmuş...Sen bu görevi hakediyorsun...Ben seni görmeye gelirim bunu sakın dert etme...Şimdi gitmek zorundayım...Görüşmek üzere kendine iyi bak...Tonks'a geleceğimi söyleme...Sürpriz yapmak istiyorum...dedi

-Peki arkadaşım kendine çok iyi bak...Mutlaka bekiyorum...Baloya gelemesen bile beni ziyarete gel unutma sakın...Kendine çok iyi bak..Unutma beni...dedi

Jake saatine baktığında balonun başlamak üzere olduğunu gördü...Hemen okula girdi ve odasıan giderek giyinmeye başladı...Bu sırada Tonks'a yolladığı patronusu geri gelmişti...Tonks'un geleceğini öğrendi ve tekrar saatine baktı vakit çoktan geçmişti...

-Tonks beklemeyi hiç sevmez hemen gitsem iyi olacak yoksa yine azarı işitiriz,onun kızmasını isteniyorum...Hele böyle bir günde bakalım Chiris gelcek mi...Tanrım bu kız hiç doğru düzgün bir sevgili bulamaz mı?Napabilirim bu ayran gönüllüye tanrım nolur bana bir akıl ver...dedi

Üstünü giyinmişti...Şu ana kadar görünmediği kadar yakışıklıydı...Giydiği en güzel takımını ve cüppesini giymişti...Şimdi gitmeye hazırdı...Dışarı çıktı kapıyı kilitledi ve balo salonuna doğru ilerlemeye başladı...Balo salonuna girdiğinde başta Tonks olmak üzere bütün davetliler Jake'a bakıyordu...Jake aşağıya indi ve Tonks'a

-Kuzen kızma lütfen biraz geç kaldım...Bilirsin beni hiç geç kalmam ben ama oldu işte lütfem kızma tamam mı?Bu arada niye kimse gelmedi biz tek varız...Gelen konukları biz mi karşılayacağız...Sen bu arada çok şık olmuşsun burada ki en güzel bayan sen olacaksın merak etme bilyorum ben...Bu arada senin biricik sevgilin Mr.Evans nerde sattımı yoksa seni...Ah kuzenim ah senin bu gece ki kavalyen ben olacağım desene...dedi

Tonks'a alaylı bir şekilde baktı...Tonks'un o gülüseme ifadesi birden yok olmuştu...Sinirli bir şekilde Jake'a bakıyordu ve birden ırtını Jake'a döndü...Jake biraz abartmış gibi düşündü ve onun gönlünü alma yollarını düşünüyordu...bir yandan da kimler gelecek acaba diye düşünüyordu...

Mischa Jake ile olan randevusuna geç kaldığı için çok üzgündü ancak işlerini ancak bitirebilmişti. Zaten bakanlıkta çalışmak git gide zorlaşmştı onca ölüm yiyenin arasında çalışmak gerçekten kabus gibiydi ama Mischa işini genede seviyordu. Mischa ağır adımlarla balonun olduğu yere girdi üzerinde beyaz sade straplez kısa bir elbise vardı ve elbisenin sadeliği Mischanın güzelliğini öne vuruyordu ve beyaz giydiğinde her zaman olduğu gibi gözleri her zamankinden çok daha dikkat çeken bir mavi tonu alıyordu Mischanın gözleri balo salonunun içinde Jake aradı Jake'in Mischa için anlamı büyüktü onu yıllardan beri tanıyordu herşeyini biliyordu ve arkadaşlarını hiç koparmadıkları için Mischa kendini şanslı sayıyordu. Ve işte ordaydı Jake mischa nedense bu kalabalğın içinde onu bulunca çok mutlu olmuştu ve ağır adımlarla arkadaşının yanına gidip Selam Jake seni uzun zamandır göremiyodum ilşerin yoğunluğu nedeniyle ve seni özledim dedi ve gülümseyip Jake sarılıp onu yanağından öptü. Ve Okul başlıyor Jake kendini nasl hissediyorsun bir zamanlar öğrenci olduğumuz okulda bir Profesörsün atık dedi ve tekrar gülümsedi.

Sabahın ilk ışıkları gibi akşamında son ışıkları da son bulmuştu. Etraf büyülü bir kızıllıkla kaplanmış gecenin hüznüne belki bir adım daha yaklaşılmıştı. Mavi gözleri parıl parıl parlayan Avril ise hala dolabının önündeydi. Her zamanki gibi sabahın yüzüne vurduğu o bilindik anlarda kalkmıştı. Zaten Hogwarts'a müdire olarak atandığından beri bu hep böyleydi. Öğrenciyken derslere girmek yüzünden erken kalkardı şimdi ise koca okulu yönetmek için erken kalkıyordu. Oyalanıp dakikaların geçmesine izin vermeden yatağından kalktı. Acele ve komik birkaç adımla banyoya kadar ilerledi. Beyaz elleri suya değdiğinde Avril içinin o anlamsız ama dinlendirici hisle karşı karşıya geldiğini anlayabiliyordu. Ellerini ve yüzünü yıkamayı bitirdiğinde yine hızlı adımlarla odasına geçmiş o ihtişamlı dolabının kapaklarını büyük bir hevesle açmıştı. Ama içindeki heves geldiği gibi sönmüş Avril'ın kendini gayet kötü hissetmesine sebep olmuştu. Dolabında onlarca elbise olmasına rağmen Avril hiçbirini beğenememiş hiç olmazsa akşamki baloda giymek için pek uygun bulmamıştı. En son dolaptaki tüm elbiseleri yumuşak yatağına fırlatmış içlerinden seçmeye karar vermişti.

25 kadar elbise şimdi yatağın üzerinde serili duruyordu. Avril ise yüzünü buruşturmuş hala elbisenin olmamasına yanıyordu. Eleme yöntemi yapmaya karar vererek yatağın üzerinde duran elbiselerin sayısını 15'e kadar indirebilmişti. Şimdi ise geriye kalan 15 elbiseyi nasıl 5'e indirebileceğini düşünüyordu. Belki de renklere göre ayırmalıydı. En sevdiği renkleri sona sevmedikleri baştan elemek yapılacak en mantıklı şeydi. Eleme olayı uzun gelen bir süre zarfından sonra bitmiş, 5 tane kalan elbiselerden sıra birini seçmeye gelmişti.

Geriye kalan 5 elbiseden biri gözleriyle aynı renkte olan mavi bir elbiseydi. Üzerine bej rengiyle desenler işlenmişti. Çok sade ve şıktı. Avril için bire birdi belkide. Ama yinede o içine sinmedi diye diğer elbiselerde göz atmıştı. İçine sinmiyordu çünkü Ginny ve Keira^'nın ne derecede güzel olabileceğini tahmin edebiliyordu. Onların yanında sönük kalmak istemezdi. Bu yüzden şık olmaya özen göstermeliydi.

Bir diğer elbise gri renkteydi ve üzerinde yine mavi işlemeler vardı. Ama bu sefer maviler o kadar açık tondaydaki, elbisenin üzerinde çok hoş duruyordu. Avril gri rengine bayılırdı aynı zamanda mavi renginde. Bu elbisede tam anlamıyla ona hitap etse de diğer 3 elbiseye bakmaktan yine kendini alamamıştı. Diğer elbiselerin 2'si mavinin hoş tonlarındandı. Ama baloda giymek için uygun değildi. Geriye kalan son elbise ise çok tatlı bir pembeydi. Ama gayet önemli olan bu balo için uygun değildi. Hiç olmazsa fazla çocuksuydu. Elediği 3 elbiseden sonra balo vakti yavaş yavaş gelmeye başlamıştı. Daha bunun ayakkabısı, saçları vs. vardı...

En sonunda gri renkte ve üzerinde açık mavi desenler olan elbiseye karar kıldı. Şimdi ayakkabı dolabında sevdiği bir çift gri ayakkabı seçmek pek zor olmayacaktı. Fazla oyalanmadan ayakkabılarını da seçti. Dolabının hemen yanında aynanın önüne geçip kendini inceledi. Dizlerinin hemen altında boyu olan elbisenin üzerinde kıvrıla kıvrıla aşağıya inen birkaç çiçek motifi vardı. Ayrıca çiçeklerin dalları misali birkaç desende elbisenin arkasına doğru gidiyordu. Ayaklarında elbiseyle aynı tonda bir çift gri ayakkabı vardı. Sarı saçlar omuzlarında aşağıya dökülüyordu. Henüz bir şey yapılmadığı fazlasıyla belliydi. Beyaz yüzdede henüz bir makyaj izi yoktu. Saçlar ve makyaj en sona kalmıştı.

Altın sarısına yakın renkteki saçlarını basit birkaç işlemle topuz yaptı. Bu öyle klasik ve fazlasıyla süslü olan topuzlardan değildi. Daha çok yüzünü ön planda tutacak, elbiseyle aynı renklerde tutturulan tokayla toplanmıştı. Şimdi ise sıra makyajdaydı... Eğer yüz ön plandaysa gözlerde aynı derecede ön planda olmalıydı. Buda gözleri açığa çıkaracak birkaç şeyin sürülmesini işaret ediyordu. Avril mavi gözlerini siyah bir kalemle daha çok öne çıkarmaya çalıştı. Ne denli başarılı olduğunu bilmiyordu. Pembenin koyu tonlarında dudaklar bir ruj yardımıyla açık pembe olmuştu. Yüzde bunun harici bir makyaj belirtisi yoktu. Makyaj masasında duran, en sevdiği çiçek kokusundan yapılmış bir parfümü üzerine fazla olmayacak şekilde boca etti.

Balo saati kendini tamamen göstermiş, Avril ise tam anlamıyla hazır olmuştu. Evinin kapısına çıkıp kendini kimsenin görmeyeceği bir yere gitti. Gözlerini kapatıp balonun yapılacağı yere odaklandı. İçinde endişe,hüzün vb. korkular olmadığından odaklanması o kadar kolay olmuştu ki.. Gözlerini açtığında ihtişamla hazırlanmış balonun yapılacağı yere gelmişti bile. İçini kaplayan heyecan duygusuna aldırmadan sakin gözüken adımlarla içeriye girmeye koyuldu. Etraf oldukça güzel düzenlenmişti. Belki de güzel demek yetersiz kalabilirdi. Muhteşem, harika... Tüm güzel sözler bu yer için uygundu.

Hangisinin kullanılması gerektiği önemli değildi. Bu küçük ayrıntıyı atlayarak gözlerini etrafta gezdirdi. Birkaç öğrenci, yakın arkadaşlarından Tonks ve fazlasıyla sevdiği dostları yani okul müdür müdireleri Avril'dan önce yerlerini almıştı. Öğrencilerin yanından gülümseyerek süzülerek Keira, Ginny ve Paul'un bulunduğu tarafa yöneldi. Ginny ve Keira Avril'ın söndürecek kadar güzel, Paul ise oldukça yakışıklı olmuştu. Gözleri pırıldayarak onlara döndü:"

- Merhabalar efendim... Kızlar siz beni söndürecek kadar güzel olmuşsunuz.. Siz ise Paul bey Keira'ya yakışacak kadar yakışıklısınız..."

Yüzüne munzur bir gülümseme yerleştirirken etrafı izlemeye devam etti. Balo salonun ne zaman tam anlamıyla dolacağını kestiremiyordu. Doğrusu bu kadar güzel hazırlanmış bir yerde bu kadar az kişiyle kalmak istemezdi...

Açılış Balosu...Evet hep sevmişti bu geceleri Milo..Öğrenci olduğu yıllarda da ilk Hufflepuff'lı arkadaşlarıyla bu gecelerde tanışmıştı..Bu aralarda da bir balonun iyi gelebileceğini düşünüyordu..S.Y.B Dersliği ve Quidditch Dükkan'nda geçirdiği her saatin yorgunluğunu atmak istiyordu..SYB Dersliğindeki bir kaç işini de hallettikten sonra odasının yolunu tuttu..

Hogwarts'ta neşe hakimdi bugün..Bazı öğrenciler yeni gelmiş olmanın sevinci ve heyecanıyla yerinde duramıyordu..Onlara bakınca kendini görüyordu tekrar ve tekrar..Bunları düşünürken odasına geldiğini bile farkedememişti..Hızlıca içeri girip yatağının altından bir giysi kutusu çıkardı..Daha sonra yatağının üstüne koydu ve kutunun kapağını hızlıca açtı..Bu kutunun içinde bir smokin takımı vardı..Hızlıca ve ütüsünün bozulmaması için dikkatli bir şekilde giyindi..Ama bir şey konusunda kararsız kalmıştı..Papyon mu yoksa kıravat mı?..Gerçi her zaman kıravat tercihi olurdu ..Bir süre düşündükten sonra tekrar kıravatı seçmişti..Aynaya bakarak kendi kendine gülümsedi..Hemen kendini toparladı ve balo salonuna doğru yola koyuldu..

On dakika kadar sonra balo salonuna varmıştı..Burada pekte tanıdığı kişi yoktu..Paul'U görmüştü ama yanında arkadaşları olduğu için rahatsız etmek istemedi..Daha sonra kendine bir kaymakbirası aldı ve köşelerden bir yerden boş bir masa buldu..Hızlıca oraya yöneldi ve kendine şıkça süslenmiş sandalyelerden birin çekip oturdu..

Ginny dalgın bir vaziyette etrafına bakınırken yanına doğru yaklaşan Paul'a gülümsemekle yetindi.Nedense o gün pek keyfi yerinde değildi.

"Hoşgeldiniz!"dedi Paul'un arkasından gelen Keira'ya gülümseyerek.

"Bu organizasyonu kim yaptıysa gece sonunda tebrik etmeliyiz!Baksanıza oldukça iyi değil mi?"dedi gülümseyerek.

Gece hızla ilerliyor davetliler birer birer yerlerini alıyordu.Ama Ginny'nin aklı çok uzaklardaydı ya tam da davetin ortasında ölümyiyenler gelirse?Tamam kalkan büyüleri yapıldı ama yine de öğrenciler için içi pek de rahat değildi.Bu nedenle sürekli etrafına bakınıyor.Garip davranışlı biri olup olmadığını kontrol ediyordu.

Müzik yavaş yavaş hızlanmış bu da Ginny gibi uykusu gelen insanları canlandırmaya yetmişti.Başka zaman olsa kalkıp pistte dans etmeye başlamış olan
Ginny,şimdi içindeki anlam veremediği kurunusu yüzünden kakılıp kalmıştı.
Tam da o sırada cıvıl cıvıl olan Avrıl tatlı gülümsemesiyle yanlarına yaklaştı.
Yine her zaman olduğu gibi seçeceği sözleri gayet iyi biliyordu.

"Vay...Bize diyene bak sen...Çok tatlı olmuşsun canım..!" gelsene dedi yanındaki koltuğu işaret ederek.

Tonks gittikçe sıkılmaya başlamış.Baloya fazla kimse gelmemişti.Tonks baloya gelirken buranın öğrenci kaynayacağını sanıyordu ama sadece 1 öğrenci vardı…Kendisimi erken gelmişti acaba...Eski arkadaşlarından da kimse yoktu zaten..Tonks uzun zamandır eski arkadaşlarını göremiyordu biraz da bu baloya onları yeniden görmek için gelmişti…Avril de gelmişti yanından geçerken merabalaştılar...

Zaman ilerliyordu Tonks sıkılmaya başlamıştı artık ne Jake vardı ortalarda ne sevgilisi ne de eski arkadaşları…Biraz dolaşmak için ayağa kalkmıştı ki kapıdan Jake girdi…Jake içeri girdiği zaman tüm gözler ona döndü gerçekten çok yakışıklı görünüyordu…Siyah takım elbise giymişti Hemen Tonks’un yanına gelip;

“Kuzen kızma lütfen biraz geç kaldım...Bilirsin beni hiç geç kalmam ben ama oldu işte lütfem kızma tamam mı?Bu arada niye kimse gelmedi biz tek varız...Gelen konukları biz mi karşılayacağız...Sen bu arada çok şık olmuşsun burada ki en güzel bayan sen olacaksın merak etme bilyorum ben...Bu arada senin biricik sevgilin Mr.Evans nerde sattımı yoksa seni...Ah kuzenim ah senin bu gece ki kavalyen ben olacağım desene...”

dedi.Tonks bunu duyunca kızmıştı aslında ama tepki vermemye çalıştı ne de olsa Jake onun en yakın arkadaşaydı..Ama sevgilisi hakında kötü bir söz duymaya da dayanamıyordu …

“Jake yapma lütfen işleri var biliyorsun.Hem bana söyleyeceğine sen kendine baksana kuzen ya Angeliuqe nerde?”

Jake Tonks’un bu tavrına çok kızmıştı ama Tonks onu kızdırmak için söylememişti ki..Tam bir şey söylemek için ağzını açmıştı ki Mischa geldi yanlarına…

“Hoş geldim Mischa nasılsın? diye sordu Tonks tam o sırada Milo girmişti içeri ama onları fark etmemişti bu yüzden kenarda bir sandalyeye oturmuştu…

"Aaa bakın Milo gelmiş yanına gidelimmi?Yoksa seslenelimmi?"

-Jake yapma lütfen işleri var biliyorsun.Hem bana söyleyeceğine sen kendine baksana kuzen ya Angeliuqe nerde?

Jake bu lafı duymaya dayanamıyordu...Zaten sevgilisiyle uzun süre görüşemiyordu...Tam Tonks'a kızacakken kapıdan Mischa girdi ve Jake'a dönerek

-Selam Jake seni uzun zamandır göremiyodum ilşerin yoğunluğu nedeniyle ve seni özledim.Okul başlıyor Jake kendini nasl hissediyorsun bir zamanlar öğrenci olduğumuz okulda bir Profesörsün artık...

-Selam Mischa nasılsın bende eski arkadaşlarımı görmeyi umuyordum...Bi bakayım sana sende hiçbir değişiklik yok yine aynı güzelliktesin...Umarım sevgilin vardır yoksa bu gece kaparlar seni...dedi

Jake Mischa'yı öptü ve etrafa bakınmaya başladı...Bu sırada Mischa ve Tonks aralarında konuşuyordu...İleride tek başına oturan Milo Ventimiglia'yı gördü...Bu sırada Milo'ya baktığını farkeden Tonks

-Aaa bakın Milo gelmiş yanına gidelimmi?Yoksa seslenelimmi?

Jake Tonks'a şaşkın bakarak

-Sen tanıyorsun galiba...İsterseniz yanına gidelim...Senin için bi sorun olmaz dimi Mischa...dedi

Mischa problem yok der gibi baktı ve Milo'nun yanına gittiler...

-Merhaba ben Jake...Kehanet Profesörü...Nasılsınız?Kuzenim sizi tanıyor ama ben tanıyorum...İsterseniz beraber oturabiliriz...dedi

Mischa,Tonks,Milo ve Jake hep beraber bir masaya oturarak sohbet etmeye başladılar...Galiba Jake'in okulda yakın bir dostu daha olmuştu...
Artık bir dörtlü oluşturlar ve bütün balo boyunca çok eğlenecekler gibi görünüyolardı...Taib Ö.Y'ler baloyu basmassalar....

Milo oturup kaymakbirasını yudumlarken karşıdan üç kişi ona doğru geliyordu..Bunlardan ikisi bayan biri ise önceden görmediği bir biriydi..Diğer iki bayanı ise tanıyordu..Biri Diagon Yolu'ndaki dondurmacının sahibi , diğeri ise Paul sayesinde tanıştığı Mischa'ydı..Daha sonra tanımadığı kişi Milo'nun oturduğu sandalyenin önüne geldi ve elini uzatarak ;

-''Merhaba ben Jake...Kehanet Profesörü...Nasılsınız?Kuzenim sizi tanıyor ama ben tanıyorum...İsterseniz beraber oturabiliriz..''dedi gülümseyerek..Bunun üzerine Milo'da onun elini sıkarak;

-''Ben de Milo SYB Profesörüyüm..Tanıştığıma memnun oldum...''dedi gülümser bir yüzle..Daha sonra ayaktaki hanımlara ve Jake'e ;

-''Eee ne duruyorsunuz , otursanıza..''dedi sırıtarak..

Mischa,Tonks,Milo ve Jake hep beraber bir masaya oturarak sohbet etmeye başladılar...Milo artık bir dost daha edinmişti kendine...Herkes sohbete dalmıştı..Milo bu sohbeti bozarak..;

-''İçecek birşeyler ister misiniz?''diye sordu üçüne...

Mischa aslında konuşmaya o kadar çok dalmamıştı ve aklı sürekli başka yerde olduğu için Milo'yu ilk duyan olmuştu sohbetten hemen çekilip ona döndü ve gülümsedi
-Evet milo çok iyi olur
dedi Milo'ya dikkatli bakınca profesör olucağı düşüncesine kapılmak epey zordu o daha çok bir Seherbaz gibi duruyordu yanındaki insanlara güven veren bir görüntüsü vardı ve Mischa Milo dan hoşlanmıştı ve bu yorgunlukta ve ağır bir mücadelenin ardından onunla sohbet etmenin iyi geliceğini düşündü ve
-içecek almaya giderken sana yardım edebilirim aslında Milo
dedi her zaman ki gizem dolu tavrını takılarak ve insanı içten içe bitiren düşündürücü bir gülümseme yayıldı yüzüne.. Mischa'nın aklı adeta ikiye bölünmüştü bir yanı hala esrar dairesinde olup bitenlerdeydi sürekli orda olması gerektiğini düşünüyordu bir macerayı kaçırmak onun için büyük bir kayıptı heyanı ve korkuyu hep sevmişti yoksa neden onca ölüm yiyenin arasında tek Z.A.Y öyesi olarak çalışmaktan zevk alabilirdi ki bu bile bile ölümle oyun oynamak gibi bir şeydi.
Mischa bir an için ofisine gidebilmeyi düşündü Jack ona bunun için darılmazdı işim var diye çıksa kimseye ayıp olmazdı belkide ama Mischa'yı hayatında ilk kez bir şey işinden alı koyuyordu Mischa ölesiye değer verdiği işini bir başkası için es geçiyordu bir anda bir kişi niçin bu kadar önemli olmuştu Mischa bunun farkında değildi ama orayı burak baloyu bırakıp en önemlisi karşısında duran SYB profesörünü bırakıp gidemiyordu ama gidememe nedenini kendinden bile saklıyordu...

Mely balo günün sabahı gözlerini isteksizce araladı. Önemli günlerde hep bir telaşe hep bir hazırlık olurdu. Bu da Mely'de bir isteksizlik , keyifsizlik ortamı yaratırdı. Bu sabah da aynen bu olmuştu. Zorla birisi onu kaldırıyormuş gibi yüzünü buruşturup yastığına sarıldı ve bir süre gözlerini kapmamaya çalışarak öyle durdur. Oysa sıcacık yatağın içindeyken uyumamak mümkün değildi. Sarıldığı yastığı bırakıp doğrulmadan önce uzun uzun gerindi. Sonra üzerindeki örtüyü açmak için doğruldu ama bu onda sadece hayal kırıklığı uyandırdı. Herzamanki gibi örtü yerlerdeydi. Birkaç harekette yatağın ucuna geledi ve bacaklarını yataktan sarkıtıp dağılmış saçlarını bir toka içerisine hapsetti. Kalkmanın verdiği ağırlığı üzerinden atmak için bir kez daha gerinip yerden aldığı terliği ayağına geçirdi. Ama terliğin diğer teki yerdeki örtünün altında kalmıştı. Ayağa kalkıp yerden örtüyü aldı ve setçe yatağın üzerine fırlattı. Sonrada sekerek diğer terliğin yanına gidip diğer çiftini giydi.

Ayaklarını yerde sürüyerek odadan dışarı çıkarken boynunu kütürdetti ve sağ eliyle ovuşturdu. Evdeki hiçbirşeyle ilgilenmeyerek uyurgezer vaziyette kendini mutfağa attı. Lavaboda üst üste yığılmış vaziyette olan bulaşıklara yüzünü döndürüp uzun zamandır uğramadığı buz dolabını açtı. İçeride bozulmamış fazla birşey yoktu. Mely de mecburen en sağlam şey olan kaşarı alıp buz dolabını kapadı. Aslında nefret ettiği saçma bir şarkıyı mırıldanarak birkaç dilim ekmek çıkardı ve dilimelediği kaşarları arasına koydu. Mısır dansı yaparak salona açılan mutfak penceresinin önünden geçip tost makinasının fişini taktı. Sonrada tam kıvama gelmesini dileyerek tost makinasına koyduğu tostu yerleştirdi ve tekrar mısır dansıyla salona açılan mutfak penceresinin önünden geçti . Sonrada dansı kesip salondan danseden sahibina bakan köpeğine göz kırptı ve kendini banyoya attı.

Suyu açıp ellerini yıkadı ve avucuna doldurduğu suyu suratına çarptı. Uykudan sersemleyen beyninin biraz rahatladığını hissettiği anda yüzünü havluyla silip ıslık çalarak duya kabine girip duş için su açtı. Isınana kadar tostunu yerdi.

Hızlı adımlarla küçük banyosundan çıkıp mutfağa geri döndü. Tost tam kıvamında görünüyordu. Biraz daha gecikseydi heralde mafolurdu. Makinenin kapağını açıp sıcak tostu çatal yardımıyla tabağa aktardı. Bulaşık yığınına dönüp çatalı fırlattı ve sırıtarak tencereye giren çatala;

-"Baskeğğğğğttt."

diyerek yarım bıraktığı ıslığı çalmaya devam etti. Bir elinde kendi tabağı diğer elinde köpeğinin tabağı nedeniyle mısır dansı yapamadan pencerenin önünden geçti ve ayaklarını sehpaya uzatıp annesinin halısının üzerine köpeğinin mama tabağını koydu. Nasıl olsa annesi geri döndüğünde onlaradn sadece bulaşıklar kalacaktı. Tostunu ısırıp sırıtarak bu geceki baloyu düşünmeye başladı. O anda aklına saat geldi. Saate hiç dikkat etmemişti. Ne kadar da aptadı.Hızla yediği tostun boş ve kırıntılı tabağını sehpaya fırlatıp bayoya doğru koştu.

-"Hade lilililililililiii yar.."

şarkısını mırıldanarak duşa girdi. Daha demin yüzünü yıkarken atmaya çalıştığı uykusu şimdi lavobodan gitmiş kaybolmuştu. Bunun sevinciyle şarkıyı biraz daha yüksek voltaj söylemeye başladı. Bir daha asla muggle televizyonu izlemeyecekti. Tabi bu söze kendisi de inanmıyordu ama düşünmek bile bazen yetiyordu. Havlusuna sarılıp hızla odasıan koştu.

Şimdi ne giysem derdi vardı tabii. Oysa dolabı açtı ve elbiselere en fazla iki saniye göz atıp birini aldı. Şimdi iki saat elbise mi arayacaktı. Bu çok hoşuna giden bir elbiseydi. Dolabında böyle bir parça varken uzun süre düşünmek delilik olurdu. Üzerine giydiği modern kesimli elbisenin altıan hoş topuklu bir ayakkabı girdi. Saçlarını iki yandan hoş bir biçimde topuz yaptı ve hızla dişelrini fırçalayıp balo salonuna doğru hareket etti.

Balo salonu çok asil ama kesinlikle boş görünüyordu. Böyle bir hazırlığa rağmen bu kadar az kişinin gelmesi şaşırtıcıydı. Ama saat daha erkendi. Kim bilir saatler ilerleyince belki herşey daha mükemmel olurdu. Balo salonuna o nahoş öğrenci tavırıyla daldı. Ne kadar uğraşsa da ciddi profesör tavırına giremiyordu. Utanmasa öğrencilerin masasına yerleşecekti. Ama elbette bu kadarı da fazla olurdu. Şimdi sadece çocuksu bir gülümsemeyle salonda ilerliyordu. Biraz ilerde gözüne Paul ve Tonks takıldı. Ortalarıan geçip ikisinin sırtıan vurarak;

-"Selam millet!! Naber?"

dedi. Ama sonra öğrenci yıllarında olmadığını hatırladı. Oysa çocukken birbirleriyle ne güzel şakalaşırlardı. Yetişkin olmak zordu , hayel ettiklerinden de , ciddileşmeye çalışarak;

-"Bu sefer çok abartılı oldu sanırım.."

dedi ve yaramazlık yapmış çocuk edasıyla ellerini arkaya kenetleyip gülümsedi.

Claire yatağına kedi gibi kıvrılmış baloyu düşünüyordu. Vaktin geç olduğunu farketmiş ama yatağından kalkma nezaketini gösterememişti kendisine. Hala ne giyeceğine karar vermeye çalışırken yatağının içinde bir kez daha yuvarlandı. Kadife perdelere dahada yaklaşmıştı. Parlak sarı saçlarını yüzünden çekerken kafasını dışarı uzattı ve diğer yataklara baktı. Görünüşe bakılırsa herkes baloya gitmişti bile. Şimdiye kadar olan umursamazlığı birden silinivermiş yerini telaş kaplamıştı.
Hemen zıpladı yatağından. "Yatak sefası yapacağına neden kalkıp giyinmiyorsun ki!"
Kıyafetlerine şöyle bir göz gezdirdi. Aslında balo için fazla kıyafeti yoktu. Nede olsa günün 24 saati balo olmuyor. Gözleriyle aynı renkte, masmavi bir kıyafeti aldı ve aceleyle geçirdi üzerine.
"Neden Hermione'yle aynı binada değiliz sanki. O diğerleri gibi çekip gideceğine benide kaldırırdı. Pis kıskançlar, aptallar. Eminim hazırlanmaya saatler önce başlamışlardır, benim uyuduğumu hepsi biliyordu... "
Kendine kızmayı bırakmış şimdi odada olmayan kızları suçlamaya başlamıştı. Bir yandan söylenip dururken bir yandanda saçlarını kıyafetiyle uyumlu olan mavi bir tokayla tutturdu ve ayağına ayakkabılarını geçirdi. Son kez aynaya baktı. "Hmm converse'ler olmamış sanırım demekki sadece düğünümde giyicem. Ya da daha uzun birşeyler mi giyseydim?"
Görüntüsü ne kadar güzel olsada geç kalmanın verdiği akıl karışıklığıyla ne dediğini bilmeden ha bire konuşup duruyordu.
Ayağına sonradan giydiği ayakkabılar yüzünden hızlı gitmekte zorluk çeksede sonunda kendini eğlenen kalabalığın arasına atmayı başardı ve müzikle birlikte ilerlemeye başladı. Kendine bir içecek almak için ilerlerken etrefına bakındı. Gözü Ron ve Hermione'yi arıyordu. Kendi başına oturmuş IPOD dinleyen kızı görünce "Japon'lar cidden tuhaf insanlarmış. Zaten müzik çalıyor ki." Anlaşılan Claire'yi kimse duymamıştı. Çünkü kendisine tuhaf tuhaf bakan kimseyi görmedi. Biraz ileride Jack'i gördü. "Anlaşılan birileri gelene kadar yalnız bekleyeceğim" dedi içinden ve bir masaya geçip balkabağı suyunu yudumlamaya başladı.

Out : Nelly RP'ni çok beğendim . Özellikle şu Mısır dansı kısmını .

Balonun yapılacağı salon yavaş yavaş dolmaya başlıyordu . Cansız salon neşeli ve heyecanlı insanların gelmesiyle canlanmış , başka bir hal almıştı . Ginny , Avril , Tonks , Jack ve en önemlisi de Keira gelmişti . Keira yine muhteşem güzelliğiyle büyülemişti Paul'u . Keira'nın sevgi dolu bakışlarını karşılıksız bırakmadı , hemen yanındaki sandalyeyi geriye doğru çekti ve oturması için yardım etti ona . Sonra kulağına doğru eğildi ve '' Ben de seni çok özledim canım . Bu gece yine çok güzelsin . Güzelliğinle büyüledin yine beni . '' diye fısıldadı yavaşça . Sonra doğruldu ve yeniden kendi için ayrılmış sandalyeye kuruldu . Şimdi gözlerini Keira'dan alamıyordu . Ona bakmaktan fırsat bulduğu kısa saniyelerde ise , yeni gelenlere bakınıyordu .

Zaman ilerledikçe eğlencenin dozu artıyor , yeni gelenlerin de muhabbete katılmasıyla curcuna daha da hareketleniyordu . Hiçkimsenin buna şikayeti yoktu . Sonuçta baloda bunun için değil miydi ? Derslerin yükü ağırlaşmadan önce biraz eğlenmek , moral bulmak herkese iyi gelebilirdi . O yüzden bu dakikaların değerini doya doya çıkarmaya çalışıyordu Paul . Daha dans etme faslı gelmemişti . Tabii ki yeni evli çiftler olarak dansa kalkması beklenen ilk kişiler onlardı . Paul bu işi pek becerebilen biri değildi . O yüzden heyecanı da her saniye daha da artıyordu . Sonunda bir dans müziğinin başlamasıyla yüreği ağzına geldi Paul'un . Sonra Keira'ya göz ucuyla bakarak ya şimdi ya hiç diye mırıldandı ve rahat sandalyesinden yavaşca doğruldu .

'' Güzel bayan benimle dans etmeyi kabul eder mi acaba ? ''

Keira'nın narin elini tutarak söylemişti bunu . Yüzünde hafif bir gülümseme vardı . Heyecanı doruk noktasındaydı . Etraflarındaki yakın dostlarından gelen ıslıklamaların da buna bir faydası olmuyordu tabii ki . Ama yapacak bişey yoktu , şimdi sadece Keira'nın güzel gözlerine dalmış , cevabını bekliyordu .

Sirius balo olduğunu duyduğunda biraz şaşırdı.Kendi kendine neden diye düşünüyordu ki ortaya bir sorun çıktı: Eşi yoktu... Yalnızlığına küfrederek yatağına gitti.Yastığına yüzükoyun yatarak sinirini ve üzüntüsünü yatıştırmaya çalştı ama ne fayda...

Jack yavaş yavaş sıkılmaya başlamıştı. Etrafına bakınmaya başladı. Salon tanıdığı ve tanımadığı kişilerle doluydu. Claire' i görünce ''Belki Hermione' den bir haber alabilirim. '' düşüncesiyle onun yanına doğru gitmeye karar verdi. Yanına giderken her zamanki salınarak yürüyüşüyle ilerliyordu. Bazen insanlar ona baksa da o bundan rahatsız olmuyordu. Yanına gittiğinde :

''Senin adın Claire' di değil mi? Hermione'nin arkadaşıydın. Onu bugün gördün mü? '' dedi.

Karşısında durup cevabını beklemeye başladı.

Claire balkabağı suyunun neredeyse yarısına gelmişti. Etrafı hala süzmekteyken salınarak yürüyen ve kendine doğru gelen Jack'i gördü. Onun yanına neden geldiğini çok iyi biliyordu. Onun için ne diyeceğini düşünmeye başladı ve Jack'in;
''Senin adın Claire' di değil mi? Hermione'nin arkadaşıydın. Onu bugün gördün mü? '' sorusuyla dalıp gittiği düşüncelerden sıyrılıp kendine geldi.
"Evet adım Claire." dedikten sonra "Acaba Hermione'mi söyledi ona adımı" diye düşünmeden edemedi ve devam etti. "Hermione'yi görmedim. Bende onu bekliyorum."
Jack'in gözlerine baktı ve oradaki ateşin söndüğünü gördü. Anlaşılan Hermione'yi görmeyi çok istiyordu. Claire'e bir umutla gelmişti ama beklediği cevabı alamamanın sıkıntısı çökmüş gibi görünüyordu.
Tam ağzını açıp Jack'e birşeyler diyecektiki birden canlı müzik dinip yerini dans müziği aldı. Prof.Paul ve Prof. Keira yerlerini çoktan almışlardı bile.
Claire yalnızlığın verdiği bir acıyla alkışlamaya başladı onları. "Amaaan ben yalnızların adamıyım.Dostlarım yeter." diye içinden geçirerek yüksek bir ıslık kopardı.

Out : Sirius RP'ler en az 4 satır olmalı . İlk uyarını veriyorum ...

Mai balo mekanının hızla dolmaya başladığını başını kaldırınca farketmişti. Aslında henüz herkezin gelmediğini tahmin ediyordu. Ipod'unu çıkarıp biraz salonda ki müziği dinlemeye başladı. Fazla hareketli değildi. Hatta hiç .. Ama şuan hareketlenecek durumududa yoktu fazla. Şuan Chak yanında olsaydı bu müzikte çok güzel dans ederlerdi. Hatta tangoyu bile süper yapıyorlardı bir araya gelince .. Ama malesef o artık yoktu. Chak çok erken ayrılmıştı Mai'den. Ölüm ona erken gelmişti. Ama son isteğini yerine getirmesi gerektiğini biliyordu Mai. Mutlu olmaya, hatta Tango yapmaya devam edecekti. Hatta DJ'liğe bile ..

Canı sıkılmış bir halde dışarı çıktı. Çok çabuk canı sıkılan biriydi ve onun bu sıkıtısını gidermenin tek yolu dans etmekti. Hemde müzik, balo bitene kadar .. Ama onun kadar cesur ve iyi dans eden birini bulabileceğini sanmıyordu. Biraz hava aldıktan sonra rahatladığını farketti. Birisi görmese yoga bile yapabilirdi belki ..

Salona tekrar girdi. İçerisi biraz daha kalabalıklaşmış görünüyordu. Ne kadar gürültü vardı. Hem müzik, hemde insanlar çok gürültü yapıyorlardı. Birbirlerinin seslerini duymak için biraz sesli konuşuyorlardı. Sandalyesine tekrar oturdu Mai. Başını zarif kollarına dayayarak etrafı izledi.

- Çok sıkıldımm ..

Bunca senedir fazla arkadaşı olmamıştı. Çünkü Chak öldükten sonra aklı hepten karışmıştı. Bunun geçen sene olması daha da alevliyordu onu. Sanki her an gelebilecekmiş gibi hissediyordu .. Belki de şimdi Tanrı'nın yanında, cennette onu izliyordu ..