--> Profesör Alımları <--

Ad: Meropé Ivélyn
Soyad: Gaunt
Hangi Profesörlük: Karanlık Sanatlara Karşı Svaunma derisni istiyorum ama eğer uygun görmezseniz Bitkibilim de olabilir...
Örnek Rp: [ Başka bir sitede yaptığım Rp kesinlikte çalıntı değildir... ]





Kabuslar... birbiri ardına sıralanmış kabuslar Amy'i uyutmuyordu. Nefes nefese kalmış bir biçimde uyanıyordu her defasında çığlık çığlığa. Beyazımsı geceliği terden nemlenmişti. Açık pencereden gelen sert rüzgar ıslak teniyle temas edince titriyordu bedeni aniden. Yavaşça yataktan kalkarak aynasının karşısına oturdu.İzledi bir süre... öylece kendini izledi. Beyazımsı sarı saçlarına artık eskisi kadar iyi bakmıyordu. Her sabah özene bezene taradığı ve bir şekil verebilmek için belki saatlerce odasından çıkmadığı saçları, şimdi süpürge telinden farksızdı.

Bir ses... evet merdivenden çıkan bir çift ayak sesi duymuştu sanki. Tedirginlikle aynanın başından kalkarak kapıya doğru yaklaştı. Sesler gittikçe daha da netleşiyor, her kimse odaya geleceği de daha iyi anlaşılıyordu. Kapı birden sonuna kadar açıldı ve içeri giren kişinin abisi Boyd olduğunu görerek afalladı.

" Odamda ne işin var Boyd ? Bu saatte beni rahatsız ede- "

" Annem ve babam... onlar... "

Boyd'un dolu dolu olmuş, ay ışığında parlayan gözlerini görünce içini ani bir telaş kaplamıştı. Eveleyip gevelemesi ise Amy'i daha da meraklandırarak içine binbir türlü kurt düşmesine sebep olmuştu. Gözlerini Amy'den kaçırıyor ve nedense devam etmek istemiyordu kendince.

" Ne oldu onlara ? "

" Baskın... birkaç Seherbaz tarafından Azkaban'a tıkılmışlar. "

Duyduklarına inanmak istememişti o anda. Bir kez daha, bir kez daha nefret etmişti iyi insanlardan.Karanlık tarafta bulunma arzusu içinde tekrar tekrar alevlenirken gördüğü kabusların nasıl doğru çıktığına şaşırdı. Adeta ona haber verilmesini istercesine yalvarıyorlardı rüyasında.

Ona iyi geceler dileyip giden Boyd'un arkasından, açık bıraktığı kapıyı yavaşça kapattı. Çekmecesinde birbirine dolaşmış saçlarını toplamak için toka arıyordu ki, bir zarf yığını koleksyonunu andıran mektup kutusu eline geçmişti. Yatağın üzerine oturarak mektupları incelemeye başladı. Hiçbirinin üzerinde kimden gelmiş olduğuna dair ipucu ve isim yazılı değildi. Bir tanesinin içini açtı ve okumaya başladı. Fakat dolu dolu olmuş gözlerinden boşalan yaşlar, mektubu epey bir ıslatmıştı.


Sevgili Amy;

Tatilim sensiz çok ama çok sıkıcı geçiyor. İki gün sonra Diagon Yolu'na birkaç kitap ve yeni bir süpürge almak için gideceğim. Eğer bir bahane uydurup kaçabilirsen Floran Fortescue Dondurmacısı'nda seni bekliyor olacağım.

Not: Beni habersiz bırakma, seni çok seviyorum.





Kağıdı yırtarcasına zarfa tıkıştırarak mektupların olduğu kutuya koydu. Daha sonra kutuyu alıp bilinçsizce camdan dışarı fırlattı. Evleri bir gemi misali denizin üstüne inşaa edilmişti ve çok büyüktü. Açık olan camdan gelen su sesi Amy'e ara sıra ninni gibi gelirdi. Camdan attığı kutunun denize düşüşünü izlerken sanki o kutuyu değil de Draco'nun ona ettiği her sözü, her dokunuşunu, her öpüşünü ve her sarılışını kendi elleriyle sulara bırakmış gibi hissetti.

" Neden ? Neden bıraktın sanki beni ? Sensiz yapamıyorum, sensizlik ölümden betermiş, sensizlik beni asıl öldüren nedenmiş desem, diz çöksem karşında yine eskisi gibi beni sever misin ? "

Kendini yatağa atarken hıçkırıklarına sahip olamıyordu. Kan çanağına dönmüş gözlerinden yaşları silmeye bile uğraşmıyordu artık. Tek yaptığı şey; yatağın üzerine oturup, dizlerini beline doğru çekip ve başını dizlerine yaslayıp hıçkırarak ağlamaktı. Bu acımasız hayatın, kalleş oyununa ağlamak...

Ad :Paris
Soyad :Hilton
Hangi profluk ? (bir kaç tane söyleyin lütfen) :İksir
Bitkibilim
Örnek RP (Alıntı olabilir , ama çalıntı olduğu anlaşılırsa BAN uyarısı alırsınız) :
Paris ilk defa bir derse girecek olmasının verdiği heyecanla o gün erkenden uyanmıştı.'Bugün çok güzel ve bakımlı olmalıyım' diye geçirdi içinden çünkü öğrencilerine güzel gözükmek istiyordu. Uzun saçlarını taradı önce. Sonrada dolabını açıp kendine kıyafet bakmaya başladı. Sonunda klasik bir giyimi tercih etti. Üzerine çizgili gömlek altına da siyah kumaş pantolon giymişti. Üzerine de prof. cüppesini geçirip kendini bir hışım sokağa attı[/b]

Yolda gördüğü profesör arkadaşlarına selam verdi. Onlarda karşılık verdiler. Onlarında tıpkı onun giydiği gibi kıyafetler giymiş olmaları Paris'i rahatlatmıştı. Çünkü onun bu ilk deneyimiydi ve nasıl giyileceği konusunda bir fikri yoktu. Ama anlaşılan yanılmamıştı.

Okulun kapısından içeri girdi. Öğretmenler odasına doğru yola koyuldu. Kapıdan içeriye girdiğinde öğretmenler odasının çok şık döşenmiş olduğunu fark etti. Deri kaplamalı koltuklarsa içlerinde en beğendi idi.

"Herkese günaydın."dedi. Profesörlerde ona “günaydın” diye karşılık verdiler. Aslında profesörlerin çoğunu tanımıyordu ama ortam çok sıcak görünüyordu. Herkes birbiriyle hemen kaynaşmış gibiydi. Bu nedenle onlara günaydın demenin bir mahsuru olmadığını düşündü.
Artık ilk dersine girmenin vakti gelmişti. Paris'in heyecanı şimdi dahada artmıştı. Derslikten içeri girdi. Şimdi tüm öğrenciler onu izliyordu. İlk önce uzun sarı saçlarını tarıyor daha sonrada ne giydiğine bakıyorlardı. Öğrencilerse çok sevimliydi Paris öğrencileri hep severdi zaten.
Kısa bir sessizliğin ardından "Merhaba arkadaşlar ben yeni BitkiBilim profesörünüz Paris Hilton” dedi. Demesiyle beraber tahtaya ismi parlak harflerle yazıldı."Bugün sizleri tanımak istiyorum lütfen sırayla kendinizi bana tanıtın" dedi gülümseyerek. Öğrenciler onu sevmiş gibi gözüküyorlardı. Tek tek kendilerini tanıtmaya başladılar...

Ad :Amy Lee
Soyad :Walker
Hangi profluk ? (bir kaç tane söyleyin lütfen) :Muggle Araştırmaları Prof.
Örnek RP (Alıntı olabilir , ama çalıntı olduğu anlaşılırsa BAN uyarısı alırsınız) :

Amy O sabah çok yorgun argın kalkmıştı.gece çok şiddtli yağmur yağdığı için
yağmur ve şiddetli çakmalardsan dolayı uyuyamamıştı.Sabah kahvaltıda bile
gözünden uyku akıyordu.
Biraz hava almak için bahçeye çıktı ve uyku sersemi olduğu için taşa takılıp düştü.
Dizi kanıyordu.Hemen revir^e doğru koştu.
Şey dizim kanıyorda bi bakarmısınız.!! Önemli bir şeyi varmı??
diyerekten hemşireye mağrur olaraktan baktı.
Dizindeki yara derinde içinde birkaç tane küçük taş parçaıkları kaçmıştı
dizini iyice sardılar ve
2 günde bir pansuman yaptırmaya gel dizindeki yaralara bakalım' dediler.
Amy Peki.. Diyerekten odadan çıktı.
Amy diğer öğrencilerin garip bakışları arasında yavaş yavaş kaplumbağa gibi yürüyordu.Etrafındakilerin bakışından dolayı
Neden bakıyorsunuz bende bir anormallik mi var??
Eğer bende varsa sizden geçmiştir diyerek diğerlerina aldırmayıp odasına doğru yürüdü.
Yağayına uyandığın an gözlerinden yaşlar boşaldı çok kötü olmustu bir yandanda dizi sızlıyordu
Amy o an geç kaldığının farkına vardı.
Derse doğru hızlı hızlı koşmaya başladı dizi kanıyordu aldırş etmedi
sınıfa vardığında bayılmıştı.
Arkadaşları Amy'i hemen revire götürdüler.Hemşireler
'ben sana söylemiştim fazla kasma bacağını diye ama dinletemedim
en iyisi sana bir rapor vermek ve bir kaç gün ıstırat etmeni sağlamak dedi.
Amy kızkın kızgın oturuyordu.Ne olduğunun farkına varmadın bir çığlık kopardı.
ayhhh...
Korkma sadece pansuman yaptım birazdan acısı gecer merak etme
dedi.

NoT:Kendimi burada bir öğrenci yerine koydum eğer RP im olmadıysa baştan yazabilirim

Hayır benim rp*mm!!Paul'da şahidimdir!

hayır değilim...adminler isterlerse ip adresimi kontrol edebilirler..daha siteye yeni üye oldum

Ad: Katie
Soyad:Leung
İstediği Ders: MUggle Araştırmaları
Örnek RP:

Sıcak bir gündü. Güneş ufuktan gizlice bakarken kor gibi parlıyordu. Kuşlar sabah ötüşlerine başlıyor, havada çam ağaçlarının ve toğrağın kokusu hissediliyordu.

Katie böyle güzel bir güne yavaş yavaş uyanıyordu. Gözlerini zar zor araladı ve ovuşturmaya başladı. Biraz yatakta uyanık halde bekledikten sonra yatağın içinde doğruldu. Etrafına bakındı. Derli, toplu antika eşyalarla dolu bir odası vardı. Yatağın solunda Katie aynaya bakmayı sevdiği için duvarın büyük bir kısmını kaplayan ayna vardı, sağında ise güneşin yeni yeni perdeleri delerek ısıtmaya başladığı antika bir masa , üzerinde de tomar tomar parşömenler, mürekkepler ve Katie'n eski sevgilisi tarafından kendisine hediye edilen çok güzel bir saat duruyordu. Katie'n gözleri bir süre saatte takılı kaldı. Gözleri dolmuştu. Ancak hemen elinin tersiyle sildi ve yataktan kalktı. Banyoya gitti elini yüzünü yıkadı, üstünü değiştirdi çantasını hazırladı ve odadan çıkmadan önce aynadan kendisine son bir kez bakıp odadan dışarı çıktı....

Aslında neden bu kadar erken kalktığını bilmiyordu. Bugün öğleden önce dersi yoktu. İçinden '' Neyse erken kalkmanın bir zararı olmaz.'' diye geçirdi. Büyük salona doğru ilerledi. Geldiğinde herkesin kahvaltıya başladığını gördÜ. O da Profesörler masasına doğru ilerledi, başıyla tüm profesörlere selam verip, kahvaltısını yapmaya başladı. Kahvaltıyı yaptıktan sonra biraz yürüyüşe çıkmak istedi. Okulun ihtişamlı ve güzel binasından ayrılıp yasak ormanın kenarına doğru ilerliyordu. Bu arada da düşündüğü şey biten ilişkisiydi. Bill'le ilişkileri çok güzel giderken, Bill birden Katie yarı yolda bırakmıştı.

Katie bunları düşünürken yasak ormana değil göl kenerına geldiğini farketmemişti. Düşüncelerinden sıyrıldığında göl kenarına geldiğini anladı. Ayakları onu buraya sürüklemişti. Çünkü burası Bill'le ilk tanıştıkları yerdi. Katie'n yanaklarından aşağı göz yaşları süzülmeye başladı. Dayanamıyordu artık onsuzluğa ama gururluydu Katie. Bu düşündüklerini kimse bilmeyecekti , ona geri dön diye yalvarmayacaktı.

Biil'in ayrılışının sebebini öğrenememişti Katie. Zaten mektupla bitirmişti herşeyi. '' Sevgili Katie, '' diye başlayan mektupla herşey bitmişti ve bir kalp paramparça olmuştu.

O mektuptan sonra ne bir haberini alabilmişti Bill'in nede kendisini görebilmişti. Katie ummuyordu zaten görceğini, Bill'in o mektuptan sobra bir daha karşısına çıkmayacağını anlamıştı. Bir süre daha yanaklarından göz yaşları aşağı akmaya devam etti. Daha sonra gözyaşlarını silip '' Artık hayatında yeni bir sayfa açmanın zamanı geldi. '' dedi kendi kendine ve gözyaşlarını silip bir süre gölün güzelliğini seyretti......


--------------

out: biliyorum klasik bi konu kusra bakamyın aklıma başka birşey gelmedi.

Ad: Anthony John
Soyad: Meyers
Hangi profluk ?: Sihir Tarihi, Astronomi
Örnek Rp:
Anthony, Knockturn Yolu'na girmişti. İhtiyacı olan malzemeden yalnızca Borgin & Burkes'te bulunuyordu. Bu yüzden Knockturn Yolu'nun dar ve karanlık sokaklarından geçmek zorundaydı. İlerlerken etrafındaki gizemli insanlar, ona küçümser gözlerle bakıyorlardı. Ama Anthony, onlara aldırış etmiyordu. Biraz daha ilerleyince birbiriyle kavga eden büyücüler, gözüne ilişti. Anthony'i gören büyücüler, kavga etmeyi bırakıp Anthony'e kin dolu bir bakış attılar. Bunları umursamayan Anthony, sonunda dükkanın önüne gelebildi.

Dükkandan içeriye girebilmek için kapıyı yavaşça araladı. Etrafına göz gezdirdi. Ama dükkanın sahipleri içeride yok gibi görünüyordu. Bir süre dükkanın içinde dolandı. Tam çıkacakken dükkanın sahibi, durmasını söyledi. Bu sözleri duyan Anthony, arkasına döndü ve adamı gözden geçirdi. Pasaklı kıyafeti ve şapkasıyla gerçekten bakımsız biriydi. Adam, Anthony'e şaşkın bir bakışla ne istediğini sordu. Anthony, istediği malzemeyi satın alarak hızla dükkandan ayrıldı.

Bir süre sonra Knockturn Yolu'ndan çıkıp Diagon Yolu'na girdi. Diagon Yolu, okul alışverişlerini tamamlamak için gelen anne-baba ve çocuklarla doluydu. Haliyle bu kalabalık, epey bir gürültü çıkarıyordu. Anthony, kalabalığı delercesine ilerlemeye başladı. Almak istediği bir kitap için Flourish & Blots'a gidecekti. Kısa zaman sonra dükkana ulaştı ve içeriye girdi.

İçerisi de dışarıyı aratmayacak kadar kalabalıktı. Aradığı kitabı bulabilmek için uzunca bir süre dolaştı. Ama bir türlü kitabı bulamıyordu. Bu yüzden kitapçıdan, almak istediği kitabı bulmasında yardımcı olmasını istedi. Çok geçmeden kitabı bulmuşlardı. Anthony, kitabın tutarını ödedi. Dışarıya çıkıyordu ki karşısına öğrencilik yıllarındaki en değer verdiği arkadaşı Michael çıkmıştı.

Michael'i gören Anthony, Michael'a sarıldı. Ardından Michael'a döndü ve "Merhaba Michael. Uzun zamandır seni görmüyordum. Nerelerdeydin?" diye sordu. Soruyu duyan Michael, gülümseyerek "Biliyorsun ki şu anda Sihir Bakanlığı'nda bir çalışanım. İşim sebebiyle de uzun süredir yurtdışında kalmak zorundaydım. Nihayet geri döndüm. Ama tekrar yurt dışına gideceğim. Kısa süreli bir dönüş anlayacağın." dedi.

İki arkadaş bir süre sohbet ettiler. Ardından Anthony, saate baktı. Saat bir hayli geç olmuştu. Michael'a dönerek "Michael, istersen kalkalım. Saat epey geç oldu. Ama bir teklifim var. Eğer kabul edersen bugün benim evimde kal. Öğrencilik yıllarımızdan bahsederiz. Geçmişte yaşadığımız o güzel anıları yad ederiz. Ne dersin?" diye sordu. Michael, bu teklifi kabul etti ve birlikte dükkandan ayrıldılar.

Dükkandan ayrıldıktan kısa bir süre sonra Anthony ve Michael, eve gidebilmek için müsait bir yerde cisimlendiler. Nihayet eve vardılar. Anthony'nin çok yorgun bir hali vardı. Gün boyu yaşadığı maceralardan sonra rahat bir uykuya daldı.

Cümlelerin bozuk değil , tek eksiğin duygu betimlemesi yapmamak , bunu da yaparsan RP'lerinin çok güzel olacağını tahmin ediyorum ...

Sihir Tarihi profesörümüzsün ...