Keira Knightley ve Paul Walker'ın Düğünü

Rp Out:Düğün gemide olacaktır.. Ziyaretçiler gelence gemi denize açılacaktır.. Herkes davetlidir.. Düğün 23 Mayıs Cuma günü başlayacaktır..

Not:Ben rp'mi önceden hazırladım ve sanki gemiye ilk gelmişim gibi yazdım, bu yüzden ilk ben yazacağım..

Çok uzun bir gece geçirmişti Keira.. Rüyasında Paul’e aşık olduğu ilk günden beri gördüğü rüyanın nerdeyse aynısını görmüştü gene.. Bugünün Keira için ayrı bir önemi vardı.. Bugün, bütün hayalleri gerçeğe dönüşecekti, yani Paul hayatlarını hep birlikte olmak üzere birleştireceklerdi.. Saat henüz çok erkendi.. Güneş yeni doğuyordu.. Heyecandan ölmek üzere olan Keira hızlıca yatağından kalktı ve yatağını topladı.. Ilık bir duşa girdi.. Üzerine en sevdiği elbiselerinden birini giyindi.. İşe gitmek için hazırdı ama henüz saat çok erkendi.. Odasının en muhteşem manzarasının göründüğü yerde olan koltuğuna oturdu ve manzarayı izlemeye başladı.. Hala evleneceklerine inanamıyordu.. Hala yaşadığı harika şeyler rüya gibi geliyordu.. Yaklaşık 1 saat oturduğu yerden kalkmadı ve Paul’ü düşündü.. Bugün bir aksilik çıkmaması gerekiyordu.. Bugün Keira’nin hayatındaki en önemli günüydü.. Çünkü hayatının aşkıyla yaşamlarını birleştirecekti.. Artık okula uğrama vakti gelmişti.. İstemeyerekte olsa oturduğu yerden kalktı ve okula cisimlendi Keira.. Bugün okulda çok kalmayacaktı Angelina ile biraz kalıp kuaföre gideceklerdi.. Keira okulun kapısından girer girmez öğrenciler ona iyi dilekler, mutluluklar dilemeye başlamıştı.. Keira içtenlikle hepsine teşekkür etti.. Büyük salona gelmişti.. 4 büyük masanın arasında ayrıldı ve kürsünün yan tarafındaki prof.lar masasına oturup hızlıca bişeyler atıştırdı.. Kahvaltısı bitince odasına çıktı.. Masa üstünde biriken birkaç onay bekleyen dosyadan başka bir işi yoktu.. Keira koltuğuna oturdu ve dosyaları bir bir inceleyip hepsini onayladı..İşi bitmişti.. Keira Londraya cisimlendi… Artık kuaföre gitme vakti gelmişti…

Keira kuaförden geliyordu.. Ormanın içinden gölün kenarına doğru ilerleyip gemiyi aramaya başlamıştı.. Gelinliğini henüz giyinmemişti.. Az sonra geminin aşağı kısmında olan odaya inip giyinecekti.. Şansına hava çokta güzeldi.. Güneş her yeri sımsıcak yapmıştı.. Burası Keira’nın en çok sevdiği yerlerden biriydi.. Hayatının nerdeyse bütün önemli olaylarını burada yaşamıştı.. Gemi bütün davetliler gelince denize açılacaktı.. Nihayet gemiyi bulmuştu Keira..Dikkatli bir şekilde gemiye bindi.. Elini saatine attığında düğüne yaklaşık üç saat kaldığını fark etti.. Üzerini giyinmeden önce geminin nasıl olduğunu merak eden Keira, geminin içinde heyecanla dolaşmaya ve etrafa bakmaya başladı.. Gemi mavi tonlarında dizayn edilmişti..

Keira maviyi çok seviyordu.. Çünkü mavi Keira’nın içini açıyor, ona pozitif enerji yüklüyordu.. her şeyden önemlisi mavi, Paul’ün gözlerinin rengiydi.. Acaba Paul ne zaman gelecekti?.. Kim bilir ne kadar yakışıklı olmuştu.. Keira Paul’e gelinliğini göstermediği için Paul’de ona damatlığını göstermemişti.. Bu Keira’nın merakının kat kat artmasını sağlıyordu Keira Paul ile çok yakışacaklarına emindi.. İnsanlar Paul ve Keira’nın aşkına gerçekten yaşanası bir aşk gözüyle bakıyorlardı.. Onların aşkının bu kadar güzel olmasının sebebi içinde çıkar olmamasıydı Keira’ya göre.. Birbirlerini karşılıksız seviyorlardı… Aralarındaki çekim kesinlikle her şeyden farklıydı, kelimelerle anlatılmazdı sadece yaşanırdı…

Geminin içi düğüne hazır gibi görünüyordu.. Ahçılar, garsonlar geminin içinde fır dönüyorlardı resmen.. Yemeklerde hazır olmaydı.. Görünüşe göre hiçbir eksik yoktu.. Keira da artık hazırlanmalıydı.. Geminin alt bölümüne inen merdivenlerden aşağıya indi ve kamaranın içine girdi..

Odanın içerisinde büyük bir boy aynası vardı.. Gelinliği büyük koltuğun üzerinde duruyordu.. Keira büyük bir dikkatle gelinliğini giyindi.. Kendisini aynanın karşısında gelinlikler içinde görmek Keira’yı çok duygulandırmıştı… Her şeyin çok güzel olmasını, evlendikten yıllar sonra bile Paul ile aralarında ilk günkü gibi bir aşk olmasını içtenlikle istiyordu..

Keira gelinliği giyinince makyaj masasının karşısındaki pufun üzerine oturdu ve şeftali tonundaki makyajını tazeledi.. Saçlarına deniz dalgası gibi bukleler yaptırmıştı.. Gelinliği de tam Keira’nın tam hayal ettiği gibi olmuştu.. Tam ayakkabılarını da değiştirip yukarıya çıkıyordu ki aklına arkadaşları gelmişti..

Muggle düğünlerinde evlenecek kız ayakkabısının altına bekar kız arkadaşlarının adlarını yazardı ki kısmetleri açılsın.. Keira muggle inanışlarını çok severdi.. Hemen ayakkabısının sol tekini aldı ve kalemle arkadaşlarının adını yazmaya başladı

“Angelina, Maria, Leona, Ginny, Tonks, Zuleyka..”

Umarım unuttuğum kişi yoktur diye geçirdi içinden ve dikkatli bir şekilde ayakkabılarını giyindi.. Odadan çıkmadan önce son bir kez kendine baktı.. Gerçekten çok güzel görünüyordu.. Kendisi kendini çok beğenmişti ama şuanda önemsediği şey Paul’ün onu bu haliyle beğenmesiydi.. Yavaşça kamaradan çıktı.. Koridor gibi uzun yerdeki saate bakılırsa düğünün başlamasına yaklaşık bir saat kalmıştı.. Demek ki Paul buraya hazırlanıp gelecekti yoksa şimdiye çoktan gelmişti.. Topuklu giyinmeye alışkın olmayan Keira söylenerek yukarı çıktı

“Umarım bunlara yere yapışmam..”

Henüz ne gelen vardı ne de giden..Güneş yavaş yavaş batmaya başlamıştı.. Gelinliğini kaldırarak geminin en uç kısmına doğru ilerledi Keira.. Düğünün hayallerini kurarken denizin mavisine dalmıştı, aslında düğünü değil Paul’ü düşünüyordu…

Paul , sabah heyecanla damatlığını giyiniyordu … Şimdi , Keira ile bir geminin ön tarafından , sessizce denizi seyrediyordu … Görüntü bulanıklaştı ve değişti . Büyük bir salonda , Keira’nın koluna girmiş , ilerliyordu şimdi . Yan taraflarında , koltuklara oturmuş konuklar , coşkuyla onları alkışlıyordu … Tekrar görüntü değişti . Siyak pelerinli , kukeletalı insanlar salonda cisimlenmeye başlamıştı şimdi . Etraf anında kaos alanına dönmüştü . Asalar çekilmiş , amansız bir savaş başlamıştı . Görüntü bulanıklaştı ve bir mikrosaniye içinde tekrar netleşti . Biri erkek , biri kadın olduğu anlaşılan iki Ölüm Yiyen Keira’nın kolundan tutmuş , salonun dışına doğru sürüklüyorlardı şimdi .Tam salonun kapısından çıkmışlardı ki yok oluverdiler . Hayırrr !!!

Kan ter içinde gözlerini açtı Paul . Gördüğü rüyanın etkisiyle kalbi hala hızlı hızlı çarpıyordu , başı onu çıldırtacak derecede zonkluyordu . Boğazında hafif bir acı hissediyordu . Eğer tahmini doğruysa ; rüyasında bağırmış olmalıydı . Birkaç saniye sonra , rüyanın etkisinden kurtulup tekrar kendine gelince , beyninde şiddetli bir heyecan fırtınası esmeye başladı hemen . Şimdi kalbi yerinden çıkacakmış gibi atmaya başlamıştı . Ama bu sefer lanet olası rüyalardan değil de , heyecandan …

Yatağından nasıl kalkacağını bilemedi Paul . Heyecandan yerinde duramıyordu . İçi kıpırkıpırdı . Uykulu olmaktan mıdır , heyecandan mıdır bilinmez ; tam banyoya gideyim derken , orya buraya çarpmaktan darmadağın etmişti her tarafı . sonunda duşunu aldığında heyecanını biraz da olsun körüklemeyi başarmıştı . Aslında heyecanlı olması da gayet normal karşılanabilecek bir durumdu . Yıllardır Keira ile her geçen gün daha da büyüyen aşklarını , resmileştirme zamanı gelmişti sonunda . Keira ismini duymak bile onu heyecanlandırırken , onunla evleneceğini düşünmek tabi ki daha büyük heyecan yaratıyordu onda .

Şimdi pencerenin kenarındaki koltuğuna oturmuş , güneşin doğuşunu izliyordu Paul . Bütün hazırlıkları tamamdı . Şimdi tek yapması gereken düğün saatinin gelmesini beklemekti . Birden kendini düşüncelerin içinde buluverdi . Dün geceyi düşünüyordu şimdi . Arkadaşlarıyla Çatlak Kazan’a gitmiş , geç saatlere kadar dağıtmıştı . O anki halini düşününca hafif bir gülümseme oluştu Paul’un yüzünde . Sonra zaman biraz daha ilerledi zihninde . Şimdi gördüğü rüyayı düşünüyordu . Tüyleri diken diken oldu yine . Anında içini bir korku , telaş kapladı . Keira’nın anne babasını düğüne çağırmamışlardı . Zaten nasıl çağırabilirlerdi ki ? Sonuçta onlar Ölüm Yiyendi ve ZAY başkanı olarak Paul’e nefretleri büyüktü . Ve tabi Paul ile ilişkisi olduğu için , kızları olsa bile , Keira’ya da kızgındılar . İşte onu korkutan da buydu . Ölüm Yiyenlerin ne yapacağı hiç belli olmazdı . Bu mutlu günde , düğüne saldırı düzenleyim , ortalığa korku salmak tam da onlardan beklenebilecek bir şey olurdu açıkçası . Daha önce düğünün yapılacağı yerde , yani gemide aldıkları güvenlik önlemlerini düşünerek , kendini rahatlatmak istedi Paul . Bunları düşünmek biraz olsun onu rahatlatmıştı ; ama gemiye ulaştığında , aldıkları önlemleri tekrar gözden geçirmeyi de aklının bir köşesine kazımıştı .

Zaman hızla ilerliyordu . Paul , kapının dışından gelen seslerden , malikanenin hareketlenmeye başladığını anlayabiliyordu . Şimdi kahvaltı zamanıydı , o yüzden hemen oturduğu yerden kalkıp odadan çıkmak için hamle etti . Odasından çıkmış , merdivenlerden mutfağa doğru ilerliyordu . Mutfaktan gelen gülüşmeleri , konuşmaları duyabiliyordu şimdi . Bu iyi olan keyfinin , daha da artması için yetmiş de artmıştı bile . Ama birde aile üyeleriyle uğraşmak vardı şimdi . Büyük ihtimalle , kahvaltı boyunca , muhabbet konusu kendisi olacaktı .

Mutfak kapısının kolunu çevirip açtığında , tam kadro aile üyeleri karşıladı onu . Onu ilk fark eden kardeşi Lana olmuştu . Yüzünde büyük bir gülümsemeyle , ona seslendi hemen …

'' Vay vay ! Damat beyle kalkmışlar sonunda ! ''

Anında masadaki tüm başlar ona dönmüştü . Bir an için sessizlik oldu mutfakta . Şimdi masadaki herkes , yüzlerinde imalı bir sırıtışla ona bakıyordu . Paul kendini konuşmak zorunda hissetti o an .

'' Evet , hepinize günaydın beyler bayanlar ! Bana öyle imalı imalı bakmayın lütfen . Zaten heyecandan ölmek üzereyim; bir de siz heyecanlandırmayın beni . ''

Masadaki herkes kahkahalara boğuldu bu sözle üzerine . Paul’un bunları söylerken ki hali , çok komikti anlaşılan . Kahvaltıda muhabbetin konusu tam da tahmin ettiği gibi kendisi olmuştu . Her ağzını açan imalı bir şeyler söylüyor , masadaki diğer kişiler de kahkahalarla ona destek veriyordu . Aslında çok sinir bozucu ve zor bir durumdu ama Paul’un bunlara hiç de itirazı yok gibiydi . Tüm söylenenlere hafif bir tebessümle karşılık vermişti .

Kahvaltı bittiğinde , sessizce odasına çekilmişti Paul . Düğün vakti gitgide yaklaşıyordu , yaklaştıkça da heyecanı daha çok artıyordu Paul’un … Artık düğünün yapılacağı gemiye gitmek için saniyeleri sayıyordu . Heyecanı öyle bir hal almıştı ki , odasında bir oraya bir buraya dönüp duruyordu . Sonunda zaman gelmişti işte . Paul , boy aynasında son bir kez baktı kendisine . Gözleriyle uyumlu , okyanus mavisi damatlığının içinde gerçekten hoş görünüyordu . Şu an gülmese de yüzüne bakan biri çok mutlu olduğunu anlayabilirdi . Aynada kendi kendine salakça sırıttı bir an . Sonra yüksek sesle : ' Galiba çıldırıyor olmalıyım ! ' diyerek aynadan uzaklaştı . Her şey tamamdı işte . Şimdi gitme zamanıydı .

Küçük bir ' şak ' sesiyle , deniz kıyısında geminin tam önünde cisimlendi Paul . Artık güneş iyice etkisini azaltmıştı . Hava karardı kararacak gibiydi . Gemiyi görmesiyle , midesi havalanıp eski yerine dönmüştü sanki . Acaba Keira gelmiş miydi ? Onu daha dün görmesine rağmen aşırı derecede çok özlemişti . O yüzden heyecanla gemiyle bağlantıyı sağlayan köprüden geçti ve geminin içinde hızla ilerlemeye başladı . Sonunda nikah töreninin yapılacağı salonun önüne gelmişti . Elini kola bastırdığında heyecanı doruk noktasındaydı . İçeri şöyle bir baktığında kimsecikleri göremedi bir an . Salon gayet güzel ve sade bir şekilde süslenmişti . Göz kamaştırıcı görünüyordu . Tabi Paul onu farkedene kadar . Keira’yı bembeyaz bir gelinlik içinde görünce , salonun güzelliğine dair hiçbirşey kalmadı Paul’un zihninde . Şimdi sadece Keira vardı orda . Onu böyle görmenin şokuyla , birkaç dakika olduğu yerde kalıvermişti . O kadar güzel görünüyordu ki . Bembeyaz gelinliği içinde adete ışık saçıyordu . Daha fazla dayanamayıp ona doğru ilerledi Paul . Şimdi Keira da onu farketmiş , yüzünde gülümsemeyle ona doğru bakıyordu . Paul hiçbirşey söylemeden direkt sarılmıştı Keira’nın boynuna . Onun yanında olduğunu hissetmek , kokusunu doya doya içine çekmek istiyordu o an . Sonra yavaşça kulağına bir şeyler fısıldamaya başladı Keira’nın …

'' İşte zamanı geldi sevgilim . Yıllardın hayalini kurduğumuz şeye sonunda ulaştık . Şimdi seni böyle görünce , meleklerden bile güzel bu kadınla evlenmeyi hakediyor muyum diye kendime sormadan edemedim . ''

Duncan o akşam gerçekten zor bir gün geçirmişti.Çok yorgun ve uykuluydu…O yüzden çok uzun süre uyumuştu.Sabah kalktığında saatin bayağı ilerlemiş olduğunu görünce kendi kendine :

‘ Eyvah ! Düğüne geç kalabilirim. ’

Dedi ve hemen ayağa kalktı. Evde kimse yoktu.O yüzden kahvaltıyı da kendi hazırlayacaktı.Hemen üstüne takım elbisesini giyindi ve aklında Maria’yı geçirdi.Duncan , Maria’yla evlendiğini hayal etti.Gerçekten evlendiğinde çok mutlu olacaktı.Daha hiç bu mutluluğu tatmamıştı.Ancak Keira ve Paul bu mutluluğu bugün tadacaktı.

Duncan sonra aynanın karşısına geçerek kravatını bağladı ve giyinme işi tamamlanmıştı.Hemen aşağıya indi ve mutfağa doğru koştu.Hizmetçiler o gün izinliydi.O yüzden Duncan önce asasıyla yemek yapmaya çalıştı.Uzun süredir yapmıyordu asasıyla yemeği.Birkaç deneme sonunda bir şeyler yapabilmişti.Kahvaltısını yaparken ona bir baykuşla mektup geldi.Duncan meraklanarak baykuşu okşadı ve mektubu eline aldı.Mektupta ;

‘ Hemen okula dönmesini önemli bir şey olduğu ’

Yazıyordu. Duncan’ın düğünün başlamasına az kaldığını bildiğinden ;

‘ Okula mı gitsem düğüne mi ? ’

Diye kendine bir soru sordu. Okula gitmese durumdan haberdar olamayacaktı. Ama arkadaşları daha önemliydi. Duncan bu iki şıktan düğüne gitmeyi tercih etti.

Kahvaltısını tamamladı ve aynaya yeniden baktı. Gerçekten çok yakışıklı gözüküyordu. Sonra eline bir parşöment ve kalem aldı ve Dulce Maria’ ya bir mektup yazdı. Mektupta şöyle yazıyordu;

‘ Aşkım ben düğüne gidiyorum. Sende geliyorsan güvertede buluşalım.. ’

Duncan her şeyin hazır olduğunu anladıktan sonra geminin girişine cisimlendi.Gemi gerçekten çok görkemliydi.Duncan gecikmeden düğüne yetiştiği için mutluydu.Gemiye bindikten sonra denize bakan mutlu çifti gördü.Duncan arkalarından gelerek :

‘ Öhöm. Ne yapıyorsunuz çifte kumrular ’

Dedi. Sonra sorusunun cevabını almadan :

‘ Tamam, en iyisi ben sizi yalnız bırakayım.Beni ararsanız içerideyim.’
Dedi ve içeriye geçti.

Tonks o gün tatil olmasına rağmen çok erken uyanmıştı.çünkü bugün kuzeni evlenecekti Paul Keira’ya evlenme teklifi ettiğini söyleyince çok sevinmişti çünkü Tonks Keira’yı çok seviyordu.En çok güvendiği insanlardan biriydi Keira…

Kahvaltıda Paul’un çok mutlu olduğunu görünce sevinci daha da artmıştı.Kahvaltı yaparken Paul heyecandan bir şey yiyemiyordu .Lana’nın ye ısrarlarına karşın pek bir şey yememişti.Tonks;

“Hadi kuzen ye bir şeyler bak bu evde yapacağın son kahvaltı keyfini çıkar.Ama şu omleti yemek zorunda değilsin ben yaptımda” dedi. Tonks’un bu lafı üzerine herkes gülmeye başlamıştı.Tonks’da gülerek “Ne var canım ev cinleri diye bir şey var.”dedi.

Kahvaltıdan sonra herkes odasına çekildi.Tonks düğün akşama doğru yapılacağı için acele etmesi gerekiyordu.Çünkü erken gidip yardım edilecek bir şey olup olmadığına bakacaktı,kuzenini böyle bir günde tek başına bırakamazdı.Kendi işlerine dalıp düğüne pek yardımcı olmamıştı.Bu yüzden yeterince utanıyordu zaten .Ama Paul bunun lafını bile etmemişti böyle anlayışlı bir kuzene sahip olduğu için kendini çok şanslı sayıyordu…

Gittiği kuaförde çok sıra olmadığı için hemen işini çabucak bitirdi.Saçlarını önden toplatmış arkadan lüle lüle yaptırmıştı..Saçlarına turkuaz elbisesiyle uygun tokalar taktırmıştı.Hafif bir makyaj yaptırdıktan sonra işi burada bitmişti.Hemen eve gidip elbisesini giymişti .Elbisesi ince askılı,straplez,üstten tam oturan belden aşağıya doğru genişleyen turkuaz sade ama çok şık bir elbiseydi.Turkuaz üzerinde küçük taşlar olan bir çantasıyla çok hoş görünüyordu…Saatine baktığında 14.00’dı.Davetliler gelmeden gitmesi gerekiyordu… Paul’la Keira’ya aldığı hediyeleri de yanına aldıktan sonra evi son kez kontrol etti.Gideceği yere odaklandı .Karnında hafif bir yanma hissettikten sonra işte oradaydı…Düğünün yapılacağı yerde.Keira düğünün gemide yapılmasını istemişti .Gemi misafirlerin hepsi gelince denize açılacak ve denizin ortasında nikah kıyılacaktı.Yavaşça gemiye yaklaştı ve merdivenlerden gemiye çıktı.Her şey hazır gibi görünüyordu.Gemide ilerlerken sözde erken gelecektin bak geç kaldın. diye söylendi kendi kendine.Paul’la Keira ortalarda yoktu.Sonra kamarada olabilecekleri aklına geldi.Gitsem mi diye düşündü ama sonra vazgeçti konuşuyor olabilirlerdi çünkü ve konuşmalarını bölmek istemezdi….Kapıya yakın bir yerde durmayı tercih etti çünkü gelenleri karşılaması gerekiyordu….

Keira büyük bir hayranlıkla gölü izlerken Paul’un geldiğini fark etmişti.. Gerçekten çok yakışıklı görünüyordu Paul.. Aslında her zaman Keira Paul’u öyle görüyordu ama bugün her zamankinden farklı gelmişti gözüne.. Keira onu gördüğünü fark eden Paul’e gülümseyerek bakmaya başladı.. Keira anın şokunu yaşarken başka bir şokta daha karşılaşmıştı.. Paul hiçbir şey söylemeden sarılmıştı Keira’ya.. Keira, bunu karşılıksız bırakamazdı.. O da büyük bir sevgiyle Paul’e sarıldı..

'' İşte zamanı geldi sevgilim . Yıllardın hayalini kurduğumuz şeye sonunda ulaştık . Şimdi seni böyle görünce , meleklerden bile güzel bu kadınla evlenmeyi hakediyor muyum diye kendime sormadan edemedim ..”

Duydukları gerçekten harika şeylerdi.. Her genç kızın sevgilisinden duymak isteyeceği iltifatlardandı..

“Abartma lütfen.. Asıl büyüleyici olan sensin bence.. Seninle tanıştığım gün hayatımın en şanslı günüymüş meğer..”

Bu sözleri gerçekten hissederek söylemişti.. Sonra uzun süre sarıldıklarını hissederek, istemeyerekte olsa Paul’ü bıraktı.. Birkaç dakika sonra Paul’ün elinden tuttu ve konuşmaya başladı..

“Ellerimi hiç bırakma Paul.. Hep yanımda ol..”

Keira’nın tek istediği şey buydu.. Ölene kadar Paul ile birlikte olmak.. Acaba düğüne kimler gelecekti?.. Keira en çok annesinin ve babasının gelip gelmeyeceğini merak ediyordu.. Davet etmemişti ama biliyorlardı sonuçta bugün olduğunu.. Küçük bir ihtimal olsa bile Jack ve annesinin gelme şansı vardı.. Babası kesinlikle gelmezdi ama..

Bu sıkıcı düşünceleri hemen aklından sildi Keira.. Duncan gelmişti..

“Öhöm..Ne yapıyorsunuz çifte kumrular..”

Keira Duncan’ın söylediklerine gülümsemekle yetindi.. Tam bir cevap verecekti ki Duncan içeri gitmişti..Tam o sırada etrafa bakınırken Tonks’un geldiğini fark etti Keira..

“İstersen aşka bi ara verip Tonks’un yanına gidelim..”

Dedi sırıtarak.. Sonra Paul’ü Tonks’un olduğu tarafa doğru çekiştirerek Tonks’un olduğu geldi..

“Hoş geldin Tonks, seni burada görmek çok harika bişey.. Çok güzel görünüyorsun her zamanki gibi.. Sana torpil geçeceğim, çiçeğimi senin tarafına doğru fırlatacağım canım…”

Şimdilik herşey çok güzel gidiyordu . Muhteşem göl manzarası , gemiden bakınca daha da güzelleşmişti sanki . Ya da Keira yanında olduğu için öyle geliyordu ona . Onun olduğu heryer Paul için cennet gibiydi zaten ...

Şimdi boynundan ayrılmıştı Keira'nın . Kalbi yerinden çıkacakmış gibi atıyordu . İçindeki heyecanı ilk günkü gibi tazeliğini koruyordu . Ona baktıkça hayranlığı daha da artıyordu . Şimdi ellerinden tutuyordu onun . Keira'nın söylediklerini duyunca gülümseyerek konuşmaya başladı yeniden .

'' Seni bırakmak mı ? Beni senden ancak ölüm ayırabilir . ''

Bunları söyledikten sonra ellerini biraz kaldırıp , tatlı bir öpücük kondurdu üstüne . Onunla ilk tanıştığı gün yeniden doğmuştu adeta . Ondan ayrıldığı günde ölümü olurdu onun için .

Birkaç dakika bakıştıktan sonra Keira Tonks'un yanına gitmeyi teklif etti . Paul , onun güzelliğine öyle dalmıştı ki kuzeninin geldiğini görmemişti bile . Hemen başını sallayarak onayladı ve hala elele tutuşmuş vaziyette Tonks'un yanına doğru ilerlediler .

'' Vayy kuzenim gelmiş . Nerelerdeydin Tonks ? Yoksa yaptığın omletten dolayı evdekilerden biri mi zehirlendi ? ''

Pual'u bir gülme kırizi tutmuştu şimdi . Tonks en sevdiği kuzenlerinden biriydi . Gülmek istediğinde kuzeniyle konuşmak yetiyordu onun için ...

Misafir

Dulce sürekli bugünü hayal ediyordu. Keira'nın gelinliğinin ona ne kadar yakıştığını söylemesine gerek bile yoktu. Herkes bu düğünü konuşacaktı. Keira ve Paul birbirlerine öyle uyuyorlardı ki, parmakla gösteriliyorlardı. Onlar kadar iyi bir çift bir daha zor gelirdi. Çift derken aklına Duncan geliyordu hep, acaba onlar ne zaman evleneceklerdi? Belki Duncan daha bunu planlamıyordu bile. Ama abisinin bu konuda olumsuz fikirlerini de yoq saymıyordu. Sayamıyordu daha doğrusu. Çünkü bu konuya gerçekten çok fazla karışıyordu. Nedenini bilmeiyordu ama endişelendiği bir şeyler vardı ve Dulce'ye söylemiyordu. Acaba ne zaman çıkacaktı şu ağzında ki bakla? Dulce beynini şuan bunlarla meşgul etmek istemiyordu. Şuan düşünmesi gereken bir takı seçimi vardı. Elbisesi ve diğer bütün aksesuarları tamamdı. Ama takı olarak çok güzel şeyleri vardı ki bu yüzden seçim yapmakta güçlük çekiyordu.

Aradan 1-2 saat geçmişti. Takı seçimini elbise ve aksesuarların işi bitince ayalayacaktı. Bitmişti ve o seçime geçebilirdi. Eşyalarının arasında bir sandık bulmuştu. Küçük ve değerli görünüyordu. Sabah sabah hatırlamakta güçlük çekti. İçini açtığında Duncan'ın hediye ettiği o muhteşem koleyeyle küpelerle karşılaştı. Çok güzel ve değerli mücevherlerden yapılmıştı. Onu 6. sınıftayken doğum gününde almıştı. O zaman zaten Paul'dan gizli çıkıyorlardı. O zaman da vardı bu engel koymaları. Ama artık evlendiğine göre onlarla da uğraşamazdı. Zaten Keira ipleri eline alacak gibi görünüyordu baştan. Paul'un ona çok değer vermesi ve dediklerini yapması bunun kanıtı olarak gösterilebilirdi. Sevmesi işe yarıyordu yani. Gerçi Keira'nın da ona kıyacağı söz konusu değildi ama...

Evden arabyala çıktı ve son sürat vapur limanına gitti. Trafiğin açık ve düzgün olması da iyi bir başlangıçtı. Limana geldiğinde en büyük vapuru görüp süslü merdivenlerden çıktı. İçerisi tamda tasarladığı gibi yapılmıştı. Her zaman ki gibi o tasarlamıştı Vapuru. Ama gerçekten çok güzel olmuştu. Havanın kararışına yakın başlayacaktı düğün. Bu çok güzel bir gece olacaktı gerçekten. Keira ve Paul ileride kumrular gibi görünüyorlardı. Rahatsız etmek istemedi bir süre ama daha sonra müsait olduklarını anladı ve yanlarına giderek :

"Ooo... Kimler varmış burada. İyi fazla biri gelmemiş. Keira'cım ayakkabını çıkar lütfen. Aaa Tonks selam. Daldım işte öle. Hoşgeldin..."

Duncan ona bir mektup yollamıştı ama Dulce evden erken çıktığı için o mektupa ulaşamamıştı. Ama burada olduğunu görünce onu farkedip gelirdi nasılsa...

Bu gün önemli bir gündü Paul Walker ve Keira Knıghtley burada bu şahane gemide evleneceklerdi.Tabiki de kuzeni olan Paul Walker'ın düğününde olmassa çok ayıp olurdu.Aklına Mabelle geldi bir an,Ignotus daha önce çıkmıştı çünkü sonuçta Paul onun kuzeniydi ve Paul'e destek vermeliydi.

Merdivenleri yavaşça çıktıktan sonra gemi de bulunanlara baktı muhteşem kıyafetli muhteşem insanlar vardı.Tonks,Duncan ve diğerleri etrafa bakındı sohbet edebileceği biri var mı diye ama en iyisinin bir kenara geçip orada durmak istedi bir bardak ateşviskisi aldı ve yavaşça geminin demirlerine yürüdü ve oraya dirseklerini koyarak,bir yandanda denizi izleyerek ateş viskisinden yudumlamaya başladı.

Ignotus bu akşam siyah bir resmi cüppe giymişti ve bir de papyon takmıştı.O muggle gibi giyinmeyi severdi ama bir büyücü düğününde de muggle gibi giyinmek abest kaçar diye giymemişti.

"Acaba Mabelle ne giyecek bu akşam"diye geçirdi içinden geçen gece onaları düşündü bir anda daha resmiyete dökülmeden Mabelle onun eşi olmuştu.Derhal evlenmeleri gerekiyordu ya Mabelle hamile kalmışsa işte o zaman rezil olurlardı hemen evlenirlerse bu sorun ortadan kalkacaktı evet tam bir tarih en kısa zamanda verilmeliydi.O gece olanlar aklından bir nehir gibi geçiyordu Ignotus'un birbirine kenetlenmiş iki kişi neredeyse tüm gece öpüşmüşlerdi.Bu gerçekten Ignotus için unutulmaz bir deneyim olmuştu.

Neredeyse ateşviskisinin yarısına gelmişti Ignotus ve Mabelle hala yoktu kıyafet bakıp gelecekti kendine bu akşam onunla dans edeceklerdi.Olanlar her ne kadar Ignotus'u korkutsa da Mabelle tepki vermemişti hatta kendi de istemişti beraber olmayı Mabelle'nin sıcak teni ve sıcak dudakları... Evet Ignotus onu çok özlemişti ama ayrılalı yarım saat olmuştu.Aslında özlemesinin nedeni onun vücudu veya yaşadıkları değildi.Onun kalbi ve temizliğiydi.Gerçekten çok iyi bir eş bulmuştu Ignotus Mabelle ile gurur duyuyordu.

Bir bardak ateşviskisi bitmişti ikinci bardağı almak için yavaş yavaş dolmaya başlayan teknede yol almaya başladı.Büyük yemek masasının önüne geldi ve bir bardak ateşviskisi doldur5du ve Mabelle'yi düşünerek içmeye başladı.Ama artık ağzına gelmiyordu ateşviskisi hayallerden uyandıktan sonra bardağına baktı boştu... Önce bardağa sonra şişeye baktı ve şişeyi aldı kenardaki tabaktan da bir keçi böbreği böreği alıp eski yerine döndü bir yandan böreği bir yandan şişeyi diklemeye başladı kafasını çevirdi ve Paul ile Keira'yı gördü "Hıh,biz daha çok yakışıyoruz"dedi ve börekle içkisine geri döndü denize bakıyor ve biricik aşkı Mabelle'yi düşünüyordu...

Tonks denize dalmıştı.Deniz o kadar güzeldi ki sanki kuzenin düğünü için daha sakin daha durgundu. ve Keira ile Paul’un geldiğini duymamıştıKeira ona;“Hoş geldin Tonks, seni burada görmek çok harika bişey.. Çok güzel görünüyorsun her zamanki gibi.. Sana torpil geçeceğim, çiçeğimi senin tarafına doğru fırlatacağım canım…”Deyince kendine geldi.

“Teşekkür ederim canım sen de çok şıksın gelinliğin tahmin ettiğimden daha güzelmiş.Aslında bir dergide okumuştum elbiseyi güzelleştiren giyendir diye sanırım o söz senin için söylenmiş Keira...”Paul konuşması bitince :'' Vayy kuzenim gelmiş . Nerelerdeydin Tonks ? Yoksa yaptığın omletten dolayı evdekilerden biri mi zehirlendi ? ''

dedi.Tonks gülümseyip Paul’a döndü

“Kuzen bak ne kadar güzel ve iyi bir karın var bence değerini bil.Sakın üzme yengemi…Evet ama yaptığım omleti kimseye yedirmedim ki sabah gördüğün gibi almak isteyenlerin ellerine vurdum hep. kuzenimin düğününe komplo kurmam daha merak etme...Ama haklısın kimse daha gelmemiş .”

O sırada Duice’nin geldiğini gördü.”

"Bak Paul Duice geldi.Demek ki omletimden yememiş.”

Keira Paul ile Tonks'un yanına yürürken Paul bir an duraksamış ve bişeyler söylemişti..

'' Seni bırakmak mı ? Beni senden ancak ölüm ayırabilir . ''

Sonrada Keira'nın ellerini hafifçe kaldırıp tatlı bir öpücük kondurmuştu üzerine.. Paul'ün yaptığı şey Keira'yı çok duygulandırmıştı.. Paul'e sıkı sıkı sarıldı ve kulağına şunları fısıldadı..

"Seni herşeyden çok seviyorum.."

Sonra istemeyerekte olsa ondan ayrılıp Tonks'un yanına doğru ilerlediler.. Tonks ile sohbet ederlerken Paul Tonks'un yaptığı omletten bahsetmişti.. Keira Tonks'u korkurcasına kolunu onun omzuna attı ve

"Aşkım üzerine gelme arkadaşımın.. Hem benim yemeklerim daha beterdir.. Sanırım aç kalacaksın..Bu arada iltifatın içinde teşekkürler Tonks.."

dedi sıratarak.. Tam o sırada Dulce yanlarına gelmişti.. Çok güzel görünüyordu.. Ne tesadüftür Duncan ile uyumlu giyinmişti Dulce.. Keira onlarında birbirlerine yakıştıklarını düşünüyordu.. Dulce, Duncan'ı gerçekten çok seviyordu.. Tabiki Duncan'da onu çok seviyordu.. Ama Paul bu aşka karşı gibi duruyordu.. Normal bir durum olsa Keira, çok sevdiği arkadaşı Dulce'ye elinden geldiği kadar yardım etmeye çalışırdı ama ailevi meselelere girmek istemiyordu Keira.. Sonuçta onun abiside Paul ile birlikte olmasına karşıydı.. Peki Keira ne yapmıştı?.. Abisini dinlemeyip Paul ile birlikte olmuştu.. Keira, normalde kuralları çiğnemeyi özellikle de ailevi kuralları çiğnemeyi sevmediği için en başta abisine boyun eğmişti.. Zamanla herşeyin farkında vardığında ise ailevi kuralları bırakıp hayatının aşkına kavuşmuştu ve bunu yaptığı için pişman da değildi..

Keira dalgın dalgın ailesini düşünürken Dulce ona bişeyler söylemişti

"Ooo... Kimler varmış burada. İyi kimseler gelmemiş. Keira'cım ayakkabını çıkar lütfen."

Keira bilinçsiz bir şekilde ayakkabısının sol tekini çıkardı ve Dulce'ye uzattı.. O sırada yanlarına Ignotus gelmişti..

"Hıh,biz daha çok yakışıyoruz"

Ignotus'un söylediklerine gülümseyerek karşılık verdi

"Hoşgeldin!.."

Zaman ilerlemeye başladıkça davetlilerde geliyorlardı yavaş yavaş.. Keira'nın heyecanı da doruklara çıkıyordu..

Misafir

Out=Yha kısım çıkarsana ayakkabını

Out:Keira bilinçsiz bir şekilde ayakkabısının sol tekini çıkardı ve Dulce'ye uzattı..

Bu ne gözüne gözlük Esraaa :P

Misafir

Out : :shock:

Dulce uzatılan beyaz ve muhteşem ayakkabının altına baktı. Aslında amacı altına adlarını yazmaktı ama Keira çoktan yazmıştı anlaşılan. Adının silinmesi için her türlü deliliği yapabilirdi. Bütün gece ayağına selpak koyarak silinmesini bile sağlayabilirdi. Abartıyor muydu acaba? Yo hayır sadece Duncan'la evlenmek ve Paul'un da bu sayede onlara karışmasını önlemek istiyordu. Çünkü artık liseli aşıklar gibi gizli gizli görüşmeye daha fazla dayanamayacaktı. Belki bu gece olmasada güzel bir gece de sonunda bu beklenen teklifi yapardı. Tabii Paul'un olmadığı bir yerde... Neden bu konuda Paul'dan korktuğunu anlayamıyordu. Ona isyan edebilirdi. Ama bir şey bunu önlüyordu. Duncan'ı aradı Dulce bir süre. Ama o ortalıklarda yoktu. Evden biraz geç çıksaydı mektubu alabilirdi ama şanssızlıktı işte...

Keira'nın çıkardığı ayakkabı hala elindeydi. Biraz silmeye uğraşmıştı ama bu Muggle geleneği gerçek olduğundan isim silinmiyordu. Buda gerçek olduğunu anlatıyordu ona... Ayakkabıyı Keira'ya tekrar uzattı ve onu öperek Paul'a baktı. Yine onu kızdırmanın peşinde planlar yapıyordu. Ona sinsi bir bakışla Keira'ya konuştu.

"Canım istersen dönebilirsin. Yani sana büyü falan yapmadıysa."

Paul'da ona çok sinsi bakıyordu. Onu böylesine kızdırmak gerçekten çok eğlenceliydi. Hele Keira'nın yanında yapınca daha da heyecanlanıyor, köpürüyordu. Ama Keira gülerek karışılık veriyordu. Çünkü oda biliyordu Dulce'nin yaramaz ruhlu biri olduğunu. Nerden bildiğine gelince... Tabii ki Paul Keira ile konuşurken Dulce'nin yaptığı yaramazlıklardan yakınırcasına ona anlatıyordu. Ama artık o evleniyordu ve Dulce ile aynı evde kalamayackaları için buna benzer yaramazlıklar yaşanmayacaktı. Paul'un ki bilinmez ama Dulce'nin bu anıları özleyeceği bir gerçekti. Ama o yine de bunları inkar ediyordu. Daha fazla üzülmemek için. Hem üzülecek ne vardı ki? Onun adına çok sevinmesi gerekirdi...

Ignotus Keira'nın gülümsemesine karşılık verip tek kaldıktan sonra yavaşça güvertede gezindi.Gözü Duncan'ı arıyordu.Ama Duncan neredeydi hiçbir fikri yoktu.Mabelle'de hâla gelmemişti zaten... En iyisi Dulce'yi bulayım onun yanındadır büyük ihtimal diye düşnüdü ve Dulce'ye doğru ilerledi ama Dulce ortalıklarda yoktu "Öff ne yapıcam en iyisi birinin gelip benle sohbet etmesi veya Mabelle'nin gelmesini beklemek olacak" dedi ve kenara geçti O sırada geminin önüne "Sihirli Bitkicilik Binbir Çeşit Bitki" yazan bir araba geldi.Önce görünmez olan bu araba beklediği diğer bir konuydu.İki pelerinli büyücü arkadan bizzat Ignotus'un beğendiği bir çeleng indirilmişti ve gemiye çıkarılıyordu

Keira Knightley ve Paul Walker'ın Düğünü Cggen1

"Umarım beğenirler" diye düşündü Ignotus büyük çelenge bakarken tam 2.5 metreydi ve çiçeklerin her biri amortentia iksiri ile yıkanmıştı ve aralarında ökse otları vardı "Evet sıra diğer süprizlerde" diye düşündü ve çelenge baktı evet Mabelle ile düğünlerine bunlardan daha fazla ve görkemlileri gelecekti.

Rp Out: Amortentia=Aşk iksiri

Amortentia ile süslenmiş dememin nedeni Amortentia'yı koklayan kimse ona en sevdiği şey olarak kokmasıdır.Eğer çelengle ilgili rp yaparsanız ricam en sevdiğiniz kokuyu ve öle koktuğunu belirttiğiniz bir kısmı olmasıdır

Angel sabahın erken saatlerinde kalkmış dışarıya çıkmıştı. Yapılacak öenmli işleri vardır. Bu işleri biran önce halletmesi gerekiyordu. Akşama sevgili arkadaşları Keira-Paul'un ölümsüzlüğe imza atma törenleri vardı... Yani Angel'a göre... Angel gün boyunca ordan oraya koşturdu. Eve geldiğinde kesinlikle bitkin, yorgun ve halsizdi. Ama çok önemli bir yere gitmesi gerekiyordu. Eğer oraya gitmezse kendini bir ömür boyu affetmemeyi düşünüyordu. Angel aceleyle dolabın önüne geçti. Yoksa bu saçma işlerden dolayı en sevdiği kişinin en mutlu gününde yanında olamayacaktı. Ahh Angel sen çok aptalsın.. Dedi içinden.

Hangisini giysem acaba? Kırmızı birşeyler...Hmm yok çok abartılı..Çok fanatik..
Sade pembe birşeyler.. Yok çok çocuksu..Daha iyi birşeyler..
Mor.. Mor elbisesi aslında ona çok yakışırdı..Ama böyle bir düğün için fazla fazla abartılyıdı...

En sonunda beyaz bir elbiseye karar verdi..Herzaman ki gibi sade ama güzel olmalıydı..İyilik,saflık..Beyaz..En iyisi buydu..Hiç bir binanın rengini taşımamaktı belkide..

Hafif bir makyaj yaptı..Gözlerini azıcık belli edicek birşeyler..
Mavi..Pembe..Hayır hayır birazcık siyah..Daha iyi olur..

Beyaz ayakkabılarınıda giyip odasından çıktı...Düğüne az bir vakit kalmıştı. Düğünün denizde gemi üzerinde devam edileceği düşünülürse Angel düğüne karada kendi başına yapacaktı galiba...

Cisimlenerek düğünün yapılacağı yere vardı. Ondan başka herkes gelmiş gibiydi. Herkesin içinde Angel'ın olmaması çok üzücüydü. Keira'nın yanına koştu. Hediyesini almıştı. Onun boynuna atlarken ağlamaklı bir sesle konuştu:" Ahh ben özürdilerim Keira yani çok işim vardı. Çok pardon. Ahh hediyen" İncilerden oluşma hoş bir takımı paketlemişti. Hiç olmazsa onu sabahtan yapmıştıki, akşama kalmadan onu yetiştirmişti.

-Çok mühim birşey değil ne yazıkki... Sen daha iyilerine layıksın...

Gerçekten öyleydi. Keira herşeyin en iyisine layıktı... O Angel ve diğer arkadaşları için çok önemliydi çünkü..

Duncan içeride bir şeyler atıştırırken Dulce gelmiştir diye güverteye çıktı.Ama orada Dulce'de dahil olmak üzere bir sürü kişi vardı.Tonks , Çifte kumrular , İgnotus , ve Duncan'ın aşkısı ...

Duncan hemen yanlarına geldi ve :

'' Ooo ... Hoşgeldiniz , hepiniz buradasınız. ''

dedikten sonra Dulce'nin yanına geldi ve diğerlerine çaktırmadan :

'' Aşkım , seni çok özledim ''

dedi.

Her şey çok güzel gidiyordu.Gemiye geldiğinde Paul ve Keira ' ya doğru dürüst bir tebrik etmemişti.Onların yanına yaklaştı ve :

'' Özür dilerim , gemiye bindğimde sizi tebrik edemedim.Tebrikler darısı bana ''

dedi ve rahatladı.

Haftaya sürpriz bir şey olabilirdi.Duncan hep bunu düşlüyordu ve gerçekleştirebilirdi.Sadece gerekli olan malzemeler çiçek , yüzük ve Dulce'ydi.(anladınız siz onu)

Kapıdan adımını atmak çok mu zordu. Gitmesi gerektiğini gayet iyi biliyordu ama vücudu tüm fonksiyonlarını kaybetmiş gibiydi. Leona düğünleri hiç mi hiç sevmezdi ama evlenen çok yakınıydı. Canından öte tutuğu yegane insan. Gözleri dalıp gidiyordu uzaklara arkasından gelen sesle irkildi.

“ Artık hazırsınız Bayan Leona ne zaman gidiyorsunuz”

Leona yanında çalışan kadına dönerek;

“ Merak etme birazdan çıkıyorum.” dedi. Son kez kendine baktı. Yeşil uzun bir elbise giymişti. Dalgalı saçları yine dağınık omuzlarını örtüyordu. Gözlerine hafif yeşil tonlarında makyaj yapmayı ihmal etmemişti. Ama ne çare yine solgun gözüküyordu. Suratı asık olduğunu biliyordu. Aynada ki yansımasına gülümsemeye çalışarak;

“ Mutlu görün Leona, dostun evleniyor.” dedi. Artık biliyordu hiçbir şey evlenmeden önceki gibi olmayacaktı. Paul iyi biriydi ve Keira’yı mutlu ediyordu, ama Leona onunla anlaşamıyordu. Bu onunla daha az görüşekleri anlamına geliyordu. Biliyordu ki Paul da ona aynı duyguları besliyor ve Keira’yı kendinden uzaklaştırmak istiyordu. Belki de haklıydı, Leona onun değimiyle pekte tekin biri değildi.

Elbisesinin eteklerini düzelterek odasından ayrıldı. Evinin önüne çıktığında havanın çok güzel olacağını anlamak hiçte zor değildi. İçine güzel havayı soludu ve yavaş yavaş biraz yürüdü. Eski çıkmaz bir sokağa geldiğinde geminin kalkacağı limana cisimlendi. Günler önceden nerede olacağını öğrendiği an gemiye gitmişti. Her şeyin düzenli olacağı o zamandan belliydi.

Leona yeşil elbisesi ile gemiye dayanan merdivenden ağır adımlarla ilerledi. Elbisesinin etekleri esen rüzgarla havalanıyor, saçları geriye doğru dalgalanıyordu. İçeri girince ne yapması gerektiğini biliyordu. Hemen Keira’yı bulacak ve mutluluk temennisini sunacaktı.

İçeri girdiğinde güzel Keira’yı bulmak o kadar da zor olmamıştı. Güzel endamı ve gelinliğiyle bir cadıdan çok peri kızına benziyordu. Leona ağlamak nedir bilmezdi ama o an duygulanmış ve gözünden bir damla yaş süzülmüştü. Yanağından yaşı sildikten sonra yanına gülümseyerek ilerledi. Keira’yı bileğinden tutarak kendine çevirdi. Onun gözlerine gözlerini dikerek;

“ Merhaba Peri kızı mutluluklar dilerim. Umarım gülen o eşsiz yüzün hiç solmaz.” dedi ve ona sarıldı. Ondan ayrıldığında bedeninden bir parça kopmuş gibi hissetti. Leona yatim biri olduğu için Keira’yı olmayan kardeşi yerine koyuyordu. Sonra Paul’ a dönüp;

“ Ona iyi bakacağına söz ver” dedi ona da gülümseyerek. Paul’un sözünden sonra artık kendini bir kenara bırakması gerektiğini biliyordu. Onlara sevgi dolu gözlerle bakarak;

“ Ben bir kenara oturayım artık. Biliyorsunuz ben yaşlı bir bayanım” dedi. Tek isteği tüm bu olanlara dışardan seyirci kalmaktı. Sadece yüreği buna el veriyordu. Sert düşünceli ve duygusuz olan Leona en duygusal zamanlarını yaşıyordu.

Rp Out: kurguyu beğenmemiş olabilirsin Keira & Paul ama aklıma bu kadarı geldi. Paul senden hoşlanmıyor filan değilim yani…

Misafir

Out:Hihaaa! xD

İn : Dulce'nin beklediği kişi sonunda çıkmıştı ortaya. Onu tam yanında bulmuştu. Başını çevirip baktığında karşısında mavi gözleriyle ona bakan bir yakışıklı görmüştü. Ona bakınca sanki içinde bir şey kıpırdıyor, kalbi yerinden çıkacakmış gibi hızlıca atıyordu. Bunun adı aşktan başka bir şey değildi tabii ki... Ona gülümseyerek fısıldadı :

"Bende seni..."

Paul yine ters ters bakıyordu. Aslında aralarında çok ileri bir ilişki olduğunu bilmiyordu ve bu yüzden onlara kesin bir kanıt olmadıkça karışamıyordu. Ama eğer eline bir koz geçerdi hiç beklemeden karşı çıkardı. Düğünüde bozmak istemezdi hani... O yüzden şuan elinden tek gelen şey gözleriyle kötü bakışlar atıp Dulce'yi uyarmaktı. Dulce Duncan'la yalnız kalabilmek için onların yanından ayrılmaya karar verdi. Zaten biraz misafirlerle ilgilenseler iyi olurdu. Dulce'de onlara daha sonra katılırdı. Duncan'a bir mesaj vermek istermiş gibi baktı ve daha sonra Paul ve Keira'ya dönerek :

"Eee şey izninizle ben arka tarafta ki misafirlerle ilgileneyim. Geliyorlar yavaş yavaş..."

dedi ve Duncan'a son bir bakış atıp oradan ayrıldı.

Tonks konuşmaları dinliyordu sadece.Bir süre sonra Duncan geldi ve

'' Özür dilerim , gemiye bindğimde sizi tebrik edemedim.Tebrikler darısı bana ''

dedi.Tonks bunun üzerine gülmeye başladı;

"Evet darısı size dimi Maria? " dedi ve Maria'ya göz kırptı.

Sonra aklına Keira ile Paul'a aldığı hediyeleri vermeyi unuttuğu geldi ne kadar salaktı...Hemen hediyeleri çıkarıp ;

"Keiracım az kalsın unutuyordum...hediyen..Kuzenim bu da sana siz daha iyilerine layıksınız ama olsun,idare edeceksiniz ." dedi.Keiraya Pırlanta takı seti,Paul'a ise çok şık bir saat almıştı...

Gece tüm ihtişamıyla devam ediyordu . Artık hava iyice kararmaya başlıyordu . Adeta büyülü bir gece gibiydi . Misafirlerin çoğu gelmişti şimdi . Hepsinin yüzünde bir tebessüm vardı . Onları öyle görünce içinde arkadaşlarına karşı büyük bir minnet duygusu oluştu Paul'un . Demek böyle zamanlarda anlıyordu insan dostlarının kıymetini .

Birkaç dakika sonra Angel geldi yanlarına . Yorgun bir hali vardı . anlaşılan okulda işleri bayağı yoğundu . Yüz ifadesinden bunu anlamak hiç de zor değildi . Onun tebriklerini kabul ettiler hemen . Herzaman onlar için iyi bir dost olmuştu Angelina . Sonra Leona göründü güvertede . Aslında onu pek sevmezdi ama hakıındaki fikirleri yavaş yavaş değişmeye başlamıştı . Bugünlerde daha sempatik görünmeye başlamıştı gözüne . Onun söylediklerini dinledikten sonra konuşmaya başladı hemen .

'' Ona iyi bakacağıma hayatım üzerine söz veriyorum . ''

Zaman ilerliyor , misafirler gelmeye devam ediyordu . Şimdi Duncan duruyordu karşılarında . Bugünlerde gözüne çok batıyordu Duncan . Kardeşiyle flört ettiğine dair bazı duyumlar almıştı . Duncan uzaktan da olsa akraba sayılırdı onlara . Bu yüzden böyle birşeyin olması çok kızdırmıştı Paul'u . Şimdi dikkatle kardeşini izliyordu . Yine acayip tavorlar sergilemeye başlamıştı . Son söylediğine ise gerçekten şaşırmıştı Paul . Arka taraftaki misafirlerle ilgilenecekmiş ... Pehh !! Bu pek de Maria'dan beklenebilecek bir davranış değildi . Arkasını dönüp Duncan'a yaptığı bir kaş hareketinden herşeyi anlamıştı Paul . Ama bozuntuya vermedi olayları . Şimdi bununla ilgilenecek zamanı yoktu . Ne olursa olsun Keira'nın yanından ayrılmaya niyeti yoltu ...

Gecenin sise karışmasına yakın bir hava vardı gökyüzünde...Bulutlar siyahlıklarına gömülmüş her an ağlayacak bir kız çocuğu gibi dolu görünüyordu pamuksu edasıyla...Dumstrang müdüresi Ginny yine okul işlerine gömüldüğü için herşeyi unutmuştu neredeyse...Saçı başı çalışmaktan dağılmış kırmızı yanakları sıcaktan kıpkırmızı olmuş ve mavi gözleri buğulanmıştı artık dosyalara bakmaktan...Birdensaati ciyaklamaya başlamış Ginny telaştan masasındaki kahveyi bir dosyanın üzerine dökmüş etraf batmıştı.

"Lanet olsun!Hem geciktim üstüne üstlük bir de bütün emeğim gitti!"

Mavi gözleri sinirden ağlamaya hazırlanmıştı ki saat bir daha ciyaklayınca giyinmek için odanın kapısını kilitledi.Tatlı beyaz bir elbiseydi giydiği...Boyundan bağladığı pelerini yerlere değiyordu.Sırtına dökülen uzun ipeksi kızıl saçlarını topladığı beyaz yaprak şeklindeki zümrütlü tokayla az önceki dağınık görüntüsünden eser kalmamıştı ayağına giydiği beyaz converse'leri Ginny'nin çatlaklığını yine ortaya koymuştu...Abiye elbisenin altına beyaz converse...Aslında bunu Keira'ya da önermişti ama Keira bunun çok delice bir hareket olduğunu söyleyince susup kendine saklamayı yeğlemişti.

Uçuç şebekesini kullanarak birden kendini gemiye atıverdi.Etrafda yaşlı genç tanıdık tanımadık birçok büyücü gülüşüyor adeta bu ortamı daha da neşelendiriyordu.Cebinde sakladığı küçük kolyelerin biri yarım kalp ve içinde Paul'un resmi vardı ve tabiki diğeri de yarım kalp ve içinde Keira'nın resmi vardı...Ginny'den romantik bir düğün hediyesi...Gülümseyerek arkadaş grubunun yanına yaklaştı mahcup ir yüz ifadesi takınmıştı masum yüzüne:

"Gerçekten çok özürdilerim...dosyalara gömülmüşüm üstelik hepsi mahfoldu...Neyse bunları düşünmeyelim!
Vay canına çok güzel olmuşsun ve tabi kankacım da çok yakışıklı..."dedi sırıtarak Keira onun çocukluk arkadaşıydı Paul'la ise sonradan çok iyi arkadaş olmuşlardı.

"İşte size hediyem Paul bu senin" dedi içinde Keira'nın resmi olan yarım kalp kolyeyi uzatırken
"...ve Keira'cım bu da senin!Hadi bunları birbirinize siz takın daha romantik olur!"
dedi sırıtarak.

Keira misafirleri beklerken Angel gelmişti.. Çok yorgun görünüyordu.. Keira Angel'a sıkıca sarıldı ve

"Gelmene sevindim canım."

dedi gülümseyerek.. Gözleri dışarıdıa birilerinin gelmesini beklerken Leona gelmişti.. Onun yanına gelirken bir damla yaş süzülmüştü Leona'nın gözünden.. Bunu gören Keira içinden bişeylerin koptuğununu hissetmişti..

“ Merhaba Peri kızı mutluluklar dilerim. Umarım gülen o eşsiz yüzün hiç solmaz.”

Keira gülümseyerek Leona'ya karşılık verdi

"Teşekkür ederim Leona.. Burada olman benim için çok önemliydi.. İyiki geldin.."

Keira'da Leona'ya içtenlikle sarıldı.. Keira Leona'yı bir arkadaştan öte görüyordu.. Leona'nın yeri Keira'nın hayatında hep çok özeldi.. Ne zaman üzgün olsa, ne zaman başı derde girse iyilik meleği gibi yardımına yetişirdi Leona.. Keira ile Leona arasında farklı bir çekim vardı.. Keira Leona'yı onu hep olduğu gibi kabul ettiği için çok seviyordu.. Paul ise onu pek sevmiyordu sanki.. Keira'nın Leona ile arkadaş olmasını istiyordu ama belli ki ona bişey olmasında korkuyordu.. Paul bunu kendi söylemiyordu ama Keira bunu Paul'ün tavırlarından anlıyordu en azından..Leona'nın Paul'e söylediği sözler karşısında hiçbir şey söylemedi Keira.. Sadece sevgi dolu gözleriyle onları seyretti.. Leona bir kenara çekilmişti..

Ignotus'un getirdiği çiçekler tam girişe konulmuştu.. Çiçekler gerçekten çok güzel görünüyordu.. Keira çiçeklerin yanına yaklaştı ve onları kokladı.. Papatya kokuyordu çiçekler.. O sırada Tonks'un uzattığı hediyeleri aldı ve

"Ne zahmet ettin, düşünmen yeterdi canım.."

Leona geldi, çiçeklerdi, hediyeydi derken Duncan'ı unutmuştu Keira.. Keira Duncan'ı sempatik buluyordu ama Paul'ün öyle bulduğu söylenemezdi.. Keira Paul'ün bakışlarından anlıyordu bunların hepsini.. Dulce'de sözde gelen misafirlere bakmak için aralarından ayrılmıştı.. Tabiki abacı bu değildi.. Duncan ile gizli aşıklar gibi buluşacaklardı işte, herşey çok açıktı... Dulce, belli ki Paul'ün Duncan ile ilişkisine karşı çıkacağını bildiği için gizli gizli buluşmayı tercih ediyordu.. Aslında bi bakıma Paul haklıydı.. Sonuçta Duncan ile uzaktan akrabalardı.. Ama olaylara Dulce açısından da bakınca ona da hak veriyordu Keira.. Güneş batmıştı... Havada karanlıklaşmıştı.. Hafif bir rüzgar vardı.. Biran üşüdüğünü hisseden Keira Paul'ün kollarının altına attı kendini.. Aslında üşümek bahaneydi..

O romantik dakikalar saniye gibi gelmişti Keira'ya.. Gelen de kimdi?..

"Gerçekten çok özürdilerim...dosyalara gömülmüşüm üstelik hepsi mahfoldu...Neyse bunları düşünmeyelim!
Vay canına çok güzel olmuşsun ve tabi kankacım da çok yakışıklı..."

Keira Ginny'ye gülümsedi ve

"Çok teşekkür ederim canım.."

dedi.. O sırada Ginny Keira'nın eline bi kolye uzatmıştı..

"Gerçekten çok incesin Ginny..O zmaan ilk ben.."

Kolyeyi Paul'ün elinden kibarca aldı ve parmaklarının üzerinde yükselmeye çalışarak Paul'ün boynuna taktı..

Rachel, düğün davetiyesini alınca donakaldı!

'' Olamaz! İki dakika da nasıl giyinir, makyaj yaparım? ''

diye söylendi. Mecbur, dolabını açtı ve en güzel çiçekli, askılı olan elbisesini çıkardı. Ayna da kendine şöyle bir tuttu. Güzel görünüyordu. Onu giydi ve makyajını yaptı. Sıra saça gelmişti. Aynaya bakarak;

'' Toplasam mı acaba? Ya da açık kalsın! Evet evet.. Açık güzel oldu.. ''

Böylece hazırlandıktan sonra, bisikletine bindi ve yola çıktı..

DÜĞÜN

Bisikletini bağlayıp salondan içeri girdi Rachel. Mrs Knigthley ve Mr Walker oradaydılar işte. İkisiyle de henüz fazla tanışmışlığı yoktu. Yanlarına gidip;

'' Kutlarım Mrs Knigthley, sizi de Mr Walker. Beni de davet etmeniz büyük incelik! ''

dedi.

Zaman hızla ilerliyor , misafirler gelmeye devam ediyordu . En son gelenlerden biri de Ginny'di . O da yorgun görünüyordu . En son onu okulda bıraktığında dosyalara gömülmüş durumdaydı . Demek ki bu zamana kadar onlarla uğraşmıştı yine . Paul düğünü düşünerek , günler öncesinden bütün işlerini halletmişti . Şimdi rahattı yani . Ama Ginny'nin haline şöyle bir bakınca , okula döndüğünde ona yardım etmeyi aklının bir köşesine yazmıştı .

Havanın soğuklu hissedilir derecede artmıştı . Ama Paul'un buna şikayeti yoktu . Bunu mazeret bilerek Keira'ya daha da yaklaşabiliyordu . Eğer ona yakın olacaksa üşümeye elbette razı olabilirdi .

Ginny onlara birbirini tamamlayan iki kolye hediye etmişti . Birinin içinde Keria , birinin içinde de kendi resmi vardı . Hızlı davrana Keira olmuştu . Biraz parmak uçlarında yükselip kolyeyi Paul'un buoynuna geçirivermişti . Şimdi sıra Paul'deydi . Kolyeyi eline alıp Keira'dan arkasını dönmesini rica etti . Sonra kolyeyi boynuna takıp arkadan bağladı . Sonra tekrar yüyünü çevirip gülümsedi ona. Muhteşem güzelliğiyle yeniden büyülenmişti adeta .

'' Teşekkürler Ginny . Hediyen gerçekten çok hoş . ''

Sonra okuldan bir profesör göründü güvertede . Onunda yüzünde bir tebessüm vardı yine . Paul bu profesörü çok tanımasa da , içinde ona karşı bir sevgi hissetti . hızla yanlarına yaklaştı ve onlara tebriklerini sundu .

'' Teşekkür ederiz Bayan Rachel . Partinin tadını çıkarın lütfen ... ''

» Keira Knightley
» Keira Knightley
» Keira Knightley
» Keira Knightley[Yenilendi]