Keira Knightley ve Paul Walker'ın Düğünü

Keira kaptanın yanına gidip durumu sormaya karar vermişti.. Kabalığın içinde müsade isteyerek kaptanın bulunduğu yere gitti..

"Bir problem yok demi?.. Herşey normal gidiyor?.."

Keira, tatmin edici bir cevap aldıktan sonra kamaranın içinden çıktı.. Şimdi ise müzik biraz daha canlanmıştı.. İnsanlar tam düğün moduna girmiş gibi görünüyordu.. Paul ise birazcık ileride arkadaşları ile bişeyler konuşuyordu.. Keira, en başta rahatsız etmek istemedi ama sonra dayanamayıp yanlarına gitti.. Onlar konuşurken Keira sessiz kalıp manzayı izlemeyi tercih etmişti.. Deniz gerçekten mükemmel görünüyordu.. O sırada herkesin dikkatini dans pistine topladığını görmüştü Keira.. Biraz garipser bir bakışla kafasını dans pistine döndürdüğünde Jennifer'ın müziğin ritmine dayanamamış olup, dans ettiğini görmüştü..

Jenni, Keira'ya göre hep farklı bir kişilik olmuştur.. Yaptığı davranışlarla insanları şaşırtmayı başarmıştır her seferinde.. Keira, Jenni gibi diğerlerinden farklı karakterli insanlara büyük bir sempati beslemektedir içinde.. Bi de o insanlar Jenn gibi sıcak kanlıysa.. Jennifer şimdide Keira ve Paul'e gelmeleri için işaret yapıyordu.. Keira en başta görmemiş gibi davranmaya çalışsada Jennifer'ı kıramayıp daha doğrusu müziğin ritmine dayanamayıp kendini Jennifer'ın yanına attı.. Şimdi birlikte uyum sağlıyorlardı ritme..

"Jennifer nerden gelir aklına böyle şeyler?.. Sen gerçekten tam çılgınsın.."

İnsanlar şuanda garip garip sırıtarak ikisine bakıyorlardı.. Keira, bakışlara aldırmadan müziğin ritmine uyum sağlamaya devam etti.. Bugün dans etmeyecekti de ne zaman edecekti ki?..

"Jennifer nerden gelir aklına böyle şeyler?.. Sen gerçekten tam çılgınsın.."

Jenny gülümsedi. Bütün insnların hakkında vardığı yargı böyleydi. Garip biri olduğunu biliyordu. Cnlı bir sesls cevap verdi Keira'ya.

''Kuzum , düğün oturarak ve tıkınarak geçmez ki! Şöyle bir iki göbek atacaksın yani! Biz gençlerin hakkıdır bu!''

Jennifer eğildi ve ayağından topuklu ayakkabılarını çıkardı. Ayakkabılarını eline alarak doğruldu. Şimdi çıplak ayak dans ediyordu pistin ortasında. Herkes -Jenny onları yaşlı olarak nitelendirmeye başlamıştı- pistin kenarında duruyor ve ellerini çırparak onlara eşlik ediyordu. Ne kadar da eğleniyorlrdı. Jenny şarkı da söylemeye başladı.

''Ayılana gazoz bayılana limon! Oh oh!''

Jenny elindeki ayakkabıları sallayarak kalabalığa seslendi.

''Hey ahali , durup seyredecek misiniz?! Yaşlı mısınız siz!? Kop gel vatandaş!''

Müziğin hareketlenmesiyle Paul Keira’dan ayrılmış , sahneye çılgın kişilikler çıkmaya başlamıştı . Şimdi Paul onları görmezden gelmeye çalışsa da göz ucuyla bakmadan edemiyordu . Durum müsait olsa kahkahayı koyverirdi ama şimdi yanında okuldan , çok eski arkadaşları olduğu için kendini tutmak zorunda kaldı .

‘’ Eee Tom , ben sıramı savdım , artık sıra senin düğününde . ‘’

Bunun üzerine pisttekileri seyrederken yüzünde bir gülümseme oluşmuş , kendisiyle aynı boyda , siyah saçlı adamın yüzü biraz mahcup bir hal aldı ve kızarmaya başladı . Şimdi biraz kızmış , biraz da utanmış bir ses tonuyla konuşuyordu .

‘’ İşlerim bittiğinde diyeyim Paul . Yani hiçbir zaman .’’

Paul arkadaşından tam da böyle bir cevap bekliyordu açıkçası . Tam daha önceden hazırladığı cevabı yapıştıracaktı ki işin daha da ciddileştiğini gördü . Şimdi pistte çılgınca dans edenlere Keira’da katılmıştı . Biraz daha burada kalırsa ipin ucu ona dokunabilirdi . Bunu arkadaşlarına çaktırmamaya çalışarak söze girdi hemen .

‘’ Arkadaşlar daha sakin bir yere gidelim isterseniz . Burası bayağı gürültülü de . ‘’

İki arkadaşını belinden sürükleyerek pistten mümkün olduğunca uzak bir köşeye doğru ilerliyordu şimdi …

Out: Kaç sen kaç!

İn:Jennifer salık bıraktığı saçlarını eliyle kıvırıp başında sabitledi. Keira ile ikisi gülüyordu. Bir tek onlar eğleniyordu , diğer herkes içki içmeye ve onları seyretmeye dalmışlardı. Ne büyük eğlence kaçırıyorlardı! Jenny elini kaldırarak müsisyenlere işaret yaptı. Onlar da bu işareti anlamış olacaklar ki , şarkının temposunu hızlandırıp sırıtmaya başladılar. Jenny bir an durdu , ayakkabılarını havada çevirerek pistin dışına fırlattı. Ayakkabıları bir metre sürüklendi ve farklı açılara bakarak yerde sahipsiz gibi kaldılar. Jenny gözlerini kapattı ve ilerde kendisinin de böyle bir düğünü olduğunu hayal etti. Tabii böyle birşey imkansızdı. Erkeklerin hiçbirine güvenmiyordu. Jennşfer bu düşünceleri başından kovaladı .

''Nilaaalllaaaaaaaaaaayy!! Hop hop , yandan yandan! Bizi tutan ölsün!''

Jenny'nin sözlerini duyan gülüyordu ama Jenny aldırmıyordu onlara.. Ne anlardı onlar çılgınlıktan , eğlenceden... Jennifer , gözünün ucuyla Paul'un arkadaşlarını beraberinde sürükleyerek uzaklaştığını gördü. Jennifer'in kendisini de işin içine sokacağını zannetmişti herhalde. Jenny İyi , yapmış , benim ne yapacağım belli olmaz , aslında keşke önce davranıp , kolundan çekip getriseydim piste... diye düşündü. Ama geç kalmıştı. Paul çoktan gitmişti bile..

Jenny şamatanın üzerinden Keira'ya sesini duyurmak için bağırdı.

''Bugün kimse keyfimizi bozamaz!''

Paul arkadaşlarını gemini en uç tarafına kadar sürükledi . Şimdi daha sakin , tek tük insanların olduğu bir yerdeydiler . Burası curcunanın yaşandığı bölüme göre daha havadar bir yerdi , rüzgar onları zorlayacak kadar etkisini hissettiriyordu . Paul küpeşteye yaklaştı ve arkadaşlarına doğru dönerek yaslandı . Şimdi uzun süredir görmediği çocukluk arkadaşlarını net bir şekilde görebiliyordu .

‘’ Eee sen nasılsın William . Senin Tom gibi bir sorunu yok tabii . Sen hepimizden uyanık çıkıp evlenme işini iki yıl önce hallettin . Aslında şaşırmamak lazım , okulda kızlar peşinden ayrılmazdı , beklenen oldu yani . ‘’

Arkadaşına muzipçe sırıttı bir an . Will’de ona aynı şekilde karşılık verdi . Bulunduğu durumdan hoşnut gibiydi ya da övgülere alışmıştı .

‘’ Sen de az değildin Paul . Benim kadar olmasa da seninde hayranın çoktu . ‘’

Şimdi yüzünde alaycı bir ifade vardı Will’in . İşte Will’in bu yanını çok seviyordu Paul . Ne zaman espri yapılacağını ve dozunu ayarlamayı bilirdi . Böyle bir arkadaşa sahip olduğu için şanslı sayıyordu kendini Paul .

‘’ Tabii Paul , gelini gördükten sonra senin beni geçtiğini söyleyebilirim . Çok şanslısın kardeşim . ‘’

Paul arkadaşının omzuna bir şaplak indirdi . Şimdi yine keyfinin yerine geldiğini hissediyordu .

‘’ Haklısın dostum . Keira’yla tanıştığım gün için ne kadar şükretsem az . ‘’

Keira, Jennifer ile deyim yerindeyse tam anlamıyla eğlencenin dibine vurmuştu.. Herşey mükemmel gidiyordu.. Herkes içinde dans pistine çıkıp oynamak biraz can sıkıcı bir durumdu yanlız.. Bütün gözler üzerindeyken rahat edemiyordu Keira, eli ayağına dolaşıyordu.. Jenn, Keira'nın aksine çok mutlu ve keyifli görünüyordu.. Belli ki bu kadar göze batmak onun için problem değildi.. Müzik sesi bütün gemiyi sarmıştı.. Keira, kendi sesini duymakta bile zorlanıyordu.. O sırada Jenni'nin ona bişeyler söylediğini farketmişti..

"Haklısın canım ama nikaha çok az kaldı Paul'un yanına gidip herşeyin yolunda olup olmadığını öğrenmem gerek.."

Keira, dans pistinden inmişti çok şükür.. Paul'un yanına doğru ilerlerken yıllardan beri görmediği bir arkadaşı durdurup boynuna sarılmıştı Keira'nın.. Keira, Aqua ile ta çocukluktan beri arkadaştı..

"Çok güzel olmuşsun.. Paul ile çok yakışmışsınız.. Sana mutlluklar dilerim.."

"Çok teşekkür ederim Aqua.. Darısı senin başına inşallah.."

Keira zorda olsa Paul'un yanına gelmişti.. Arkadaşlarıyla o gürültülü ortamdan kaçıp buraya gelmişlerdi anlaşılan.. Aslında Paul'un biraz daha sessiz bir yere gelme nedeninin bu olmadığını biliyordu Keira.. Büyük bir ihtimal paul, dansttan kaçmış olmalıydı.. Paul'un arkadaşları Keira'yı farketmiş ona sırıtıyorlardı ama belli ki Paul henüz Keira'nın geldiğini farketmemişti.. Keira'da Paul'un arkadaşlarına sırıttı ve sonra ellerini Paul'un omzuna atıp bilmiş bir havayla konuşmaya başladı..

"Yaklaşık 1 saat kaldı bitanem.. Herşey tamam değil mi?.. Hiç bir sorun çıkmaz yani?.."

"Haklısın canım ama nikaha çok az kaldı Paul'un yanına gidip herşeyin yolunda olup olmadığını öğrenmem gerek.."

Jennifer de aynı şeyleri düşünüyordu. Keira yanından ayrılıp arkadaşlarının yanına gidince o da seke seke ayakkabılarını fırlattığı yere gitti. Daha ayakkabılarına varamadan yere düştü ve dizi sıyrıldı. Yere oturdu ve dizine baktı , kötü bir sıyrıktı. Jenny durdu ve olduğu yerde gülmeye başladı. Kahkaha atmaktan geberecekti herhalde. Çevresindeki insanlar endişeyle ona bakıyordu. Jennt de onlara bakıyordu ve daha beter gülüyordu. Kriz geçiriyordu muhtemelen. Ama birsüre sonra kendisini topladı. Ayağa kalktı ve ayakkabılarını yerden aldı. Topuklu ayakkabılardan nefret ederdi Jenny. Ama bugünün hatrına giymişti. Ayakkabılarını ayağına geçirdi ve hafifçe topallayarak geminin kenarına gitti. Bugünü unutmayacaktı. Büfeden bir Ateşviskisi aldı ve içecekken yine bir gülme krizine tutuldu. Gözlerindeki yaşları silerek içkisini başına dikti.. Birçok insan gibi o da nikaha ne zaman geçileceğini merak ediyordu...

Paul bir süre daha esinti eşliğinde arkadaşlarıyla şakalaşmaya devam etti . Hava zaten rüzgarlıydı , geminin de hareket etmesiyle esinti daha da artmıştı . Şimdi geminin en açık bölümünde durdukları için biraz da üşümeye başlamıştı Paul . Ama eski arkadaşlarıyla bir arada olmanın verdiği sıcaklığın yararı da oluyordu tabii . Arkadaşlık , dostluk böyle bişeydi işte . Ama hayat bazen en sıkı dostları bile uzaklaştırabiliyordu birbirinden . Tom ile okulda ayrılmazdılar hiç . Yedikleri içtikleri farklı gitmezdi ama hayat soğutmuştu onları birbirinden . O işi için bir yere kendisi başka bir yere gitmişti . Böyle düğünler , toplantılar da olmasa belki birbirlerini unutup gideceklerdi . Paul eski günleri hatırlayarak , parıldayan gözlerle baktı arkadaşına .

‘’ Hatırlıyor musun Tom ? Okulda ne kadarda severdik birbirimizi , ne güzel günlerimiz geçti birlikte . ‘’

Bu sözler üzerine arkadaşının da gözleri dolmuştu . Şimdi onun da gözleri parıldıyordu . İşte arkadaşlık i dostluk buydu . Birbirlerini sevdikleri kadar dosttular onunla . Bu sevgide küçümsenemeyecek kadar büyüktü .

‘’ Sana bakıp da o günleri hatırlamamak mümkün mü dostum ? Sen benim kardeşim gibisin . ‘’

Paul tam dayandığı yerden atılmış , arkadaşına sarılacakken Keira’nın gelmesi kendine getirdi onu . Yine tüm duygulardan , düşüncelerden uzaklaşmıştı . Sadece o vardı yine . Ona bakmayı sürdürerek cevapladı hemen sorusunu .

‘’ Sorun yok aşkım , her şey yolunda . Birazdan nikaha geçilecek , hadi artık salona geçelim .’’

Keira, Paul’un nikah salonuna geçelim istersen dediğini duyunca ikisi birlikte nikah salonuna doğru ilerlediler.. Onları gören konuklarda nikah saatinin geldiğini fark edip bir bir nikah salonuna geçtiler.. Şimdi Keira ortalıkta dolanıp duruyordu.. Bir yandan da kendi kendine bişeyler söyleniyordu..

“Sakin ol Keira.. Sakin ol..”

Sakin olucak gibi değildi Keira.. Elleri heyecandan buz gibi olmuştu resmen.. Şimdi çaktırmadan Paul’e bakıyordu.. Acaba o nasıl diye.. O, Keira’ya oranla daha soğuk kanlı gibi görünüyordu.. Keira gerçekten evliliğe hazır mıydı?.. Evlilik kararı aldıkları andan beri kendini buna hazırlamaya çalışıyordu Keira.. İnsanlardan evlilik hakkında dinlediği şeyler o kadar da beklediği gibi değildi Keira’nın.. Tam aksine onu evlilikten soğutabilecek türdendi.. Ama o Paul ile böyle bir hayat yaşayacağına inanmıyordu.. Zaten ona bunları söyleyen kişilerinde birbirlerine pek aşık oldukları söylenemezdi zaten.. Keira, gözlerini bir kez daha Paul’e çevirdi.. Evet, Keira buna hazırdı.. Hayatının geri kalan kısmını hayatımın anlamı dediği adamla geçirmeye hazırdı..

Bonnie, nikah masasında kendisi için ayrılan koltuğa oturmuştu.. Paul’de hazır gibi görünüyordu.. Şahitlerde yerlerindeydi.. Tek eksik Keira’ydı şimdi.. Keira biraz aceleli adımlarla kendisi için ayrılan sandalyeye oturdu..

“İşte başlıyor..”

Diye fısıldadı kendi kendine.. Bonnie, onun tekrar hayallere dalmasına izin vermeden konuşmaya başlamıştı..

“Bayan Knightley ve Bay Walker.. Bakanlığımıza evlenme isteği ile başvurdunuz.. Bizde evlenmenizde hiçbir engel görmedik.. Bu isteğinizi benim ve sayın konuklar huzurunda bir kez daha söylemeniz gerekmektedir.. Bu düğüne itirazı olan kişi ya şimdi konuşsun ya da sonsuza kadar sussun!.. Evet, siz Bayan Knightley, Bay Walker’ı eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?..”

Şimdi Paul dahil salondaki herkes Keira’ya bakıyordu.. Keira o an kalbinin yerinden çıkmak üzere olduğunu hissediyordu.. Bir süre sustu.. Sonra konuşması gerektiğini düşünerek derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı

“Evet kabul ediyorum..”

Keira’nın ağzından sözcükler dökülür dökülmez bir alkış tufanı başlamıştı.. Sessizlik olduğunda ise Bonnie, aynı soruyu Paul’e sormak üzere konuşmaya başladı

“Peki siz Bay Walker Bayan Knightley’yi eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?..”

Keira, şimdi bu gece hiç olmadığı kadar çok heyecanlanmıştı.. Gözlerini Paul’e dikmişti.. Suskun suskun bakıyordu sadece..

İşte aylardır bekledikleri an gelip çatmıştı . Alkışlar eşliğinde salona girmek , o imaları bakışları tam kabinde hissetmek , gerçekten rüya gibiydi . Sanki aylardır kurduğu hayallerinin içine düşmüştü Paul . Nikahın kıyılacağı masaya yaklaşıp oturduğunda heyecanı hiç olmadığı kadar artmıştı artık . Tabii mesleğinin burada faydasını gördü ve heyecanını belli etmemeye çalıştı elinden geldiğince .

Şimdi Keira’da yanına oturmuştu . Rüya içinde rüya gibi bişeydi bu . Onu görünce hafif bir gülümseme koydu onu rahatlatmak istercesine yüzüne . Artık ikisi de hazırdı evliliğe , hissedebiliyordu bunu tam kalbinde Paul . Aşkın verdiği o muhteşem duygu hissettiriyordu ona bunu . Sonunda okuldan yönetici arkadaşı Bony konuşmaya başladı sakince . Çok sakin gibiydi alışılmışın dışında . Sanki tanıdığı Bony değildi karşısındaki . Birkaç ıvır zıvır söyledi ilkönce , tabii Paul Keira’ya bakmaktan anlayamadı bile bunları . Ama asıl önemli soru geldiğinde kafasını çevirdi ona doğru . Şimdi Keira’ya gelmişti hayatlarını birleştirecek soru …

Birkaç stresli dakikanın ardından Keira kafasını kendisine çevirdi ve sanki ona sorarcasına baktı öylece . Paul’de ona baktı hiç bakmadığı kadar büyük bir sevgi ve aşkla . Sonunda Keira tekrar kafasını Bony’e çevirdi ve Paul’un içinde çiçek bahçelerinin açmasına sebep olan cevabı verdi .

Şimdi aynı soru kendisine gelmişti . Aslında bunun cevabını günler hatta aylar öncesinden vermişti kendi kafasında . Keira hayatının anlamıydı artık . Canından bir parça olmuştu . Evlenmiş olmasalar bile hayatları çoktan birleşmişti Paule göre . Hiç tereddüt etmeden gözlerini Bony’e çevirdi ve heyecanını bastırmak istercesine haykırdı cevabını .

‘’ Evet ! Sonsuza kadar kabul ediyorum . ‘’

Bunun üzerine Bony’nin yüzüne o tanıdık muzipçe ifade geldi ve konuşmaya başladı .

‘’ Bende sizi karı-koca ilan ediyorum . Bir ömür boyu mutlu olun . Gelini öpebilirsin . ‘’

Şimdi Keira da Paul de ayaktaydı . Paul ona yaklaştı ve daha önce öpmediği gibi öptü onu . Şimdi sanki bulutların üstünde uçuyor gibiydi . Artık karısıydı Keira . Bir süre buna inandırmaya çalıştı kendisini . Sonunda Keira’dan ayrıldığında bir alkış tufanı kopuyordu salonda . Herkes kutlamak için onlara doğru yönelmişti şimdi . Anlaşılan düğün daha bitmemişti .

Nikah bitmiştir !!

KİLİT

» Keira Knightley
» Keira Knightley
» Keira Knightley
» Keira Knightley[Yenilendi]