Keira Knightley ve Paul Walker'ın Düğünü

Jake sabahtan hazırlanmıştı...Akşama düğünde giyeceği kıyafeti seçmişti...Gri bir takın elbise ve sarı bir kravat takacaktı...Ama ne gibi bir hediye alacağını bilemiyordu...Gözlerini kapadı ve düşündü...Keira çok güzel bir sihirli saç tokası,Paul ise çok güzel bir kol düğmesi hayal ediyordu...Jake sabahtan odasına kapandı ve Keira'ya sihirli,saçını istediği şekle sokabilecek,altın kaplama ve üstünde sıralı pırlanta mavi,yeşil,kırmızı zümrütler ve yakutlar kaplı bir toka yapmıştı...Çok güzel bir şekilde paket yaptı...Paul'a ise çok klasik tarzda siyah ve yanları küçük pırlantalarla kaplı bir çift kol düğmesi hazırladı...Bu düğmelerin özelliği asla kolu sıkmaz ve kolun rahatlığını düşünen bir dizaynı olmasıydı...Jake kendi kendine

-Bu akşam çok eğlenceli olacak...Tabi Ölüm Yiyenlerden bir grup düğünde tatsızlık çıkarmazlarsa...Çok eğlenceli olacağına eminim...Biri kuzenim biri ise okul müdürümüz...Çok şanslıyım....

Jake hediylelerini bir pakete koydu ve dolabında çok özel kilitli olan yerlere koydu...Artık kıyafetini hazırlayabilirdi...Bir yandan Tonks'la konuşuyor...Bir yandan da kıyafetlerini giyiyordu...Sonunda hazırdı...Kendi kendine

-Hadi bakalım bütün gece bizi bekliyor...Bu gece herkesin gözü bizim üstümüzde olacak...Çok şanslıyım...Eğer arkadaşlarım gelirse onlarla otururum yoksa yine Tonks'la otururum...Evet hazırım çıksam iyi olacak çok geç kaldım düğüne...Çıkışa yetişsem bile yeter...

Jake kıyafetlerini kontrol etti ve hediyeleri alıp aşağıya indi...Düğüne gittiğinde herkes oradaydı...Keira ve Paul'un yanına gitti ve hediyeyi uzattı...

-Paul'cum biricik kuzenim sana mutluluklar bu sana olan hediyem,bu kol düğmelerini çok beğeneceksin...Keira buda sana hediyem,bu toka senin çok hoşuna gider,yani böyle umuyorum...

İkisiyle konuştuktan sonra,davetlilerin yanına gitti ve oradaki arkadaşları ile konuşmaya başladı...

-Eeee nasılsınız bakalım...Bu arada herkes çok güzel olmuş...Burası çok güzel bi yer...Tonks'u görmüşmüydünüz...Bu arada arkadaşlar ben gelmeden,buraya hiç Ö.Y'lerden gelen oldumu?

Rachel uzun bir süre yurtdışındaydı. Tatile çıkmak için uygun bir zaman olmadığını biliyordu. Çünkü Keira (ablası) evleniyordu. Mesafe çok uzaktı ama yine de gideceğini biliyordu. Paul ve Keira'ya güzel bir şaka yapmıştı. Onlarda çok güzel inanmışlardı ama...

" Çok işim var gelemiyorum. Kusura bakmayın düğünden sonra gelirim umarım. "

Keira bunu duyunca üzüntüsünü çok belli etmişti ve hatta birazda darılmıştı. Rachel ablasının düğününe gitmez miydi? Her zaman ki gibi onu sinirlendirmekti amacı. Valizini akşamdan hazırlayıp uykuya daldı Rachel. Rüyasında da düğünü görüyordu. Hatta planlarını... Rachel'i aniden karşısında görünce ne kadar da sevinecekti kimbilir? Sabah zar zor olmuştu. Rachel erkenden çıkıp havalimanına gitti. Saatine sürekli bakıyordu. Gerçekten çok sabırsızlanmıştı.

Yolculuk boyunca cama bakarak aklından haince planlarını geçirdi. Keira hem kızacak hemde mutlu olacaktı ona göre... Acaba annesi ya da babası gelmişler miydi düğüne? Yo hayır... Onlar böyle bir şeye karşı çıktıkları için asla gelmezlerdi. Ellerinden gelse zaten ayıracaklardı. Güzel giyinimli ve fizikli hostes yine el kol işaretleriyle uçağın iniş yapacağını gösteriyordu. Rachel yavaşça toparlandı ve uçaktan inmek için öndekilerin yürümesini bekledi. Herkes ne kadar sakindi böyle... Rachel'in acelesi vardı ama onlar uyuşuk uyuşuk ilerliyorlardı. Aksi gibi...

Endişe yapmaması gerektiğini beynine kazıyarak daha düğünün bitmesine 1 saat var diyordu kendi kendine. Valizini alıp hemen bir taksiye atladı. Elinde ki adresi şoföre okuyarak biraz hızlı gitmesini söyledi. Yol boyunca ördükleri buranın sıcak kanlı insanlara sahip oldupunu kanıtlar gibiydi. Sık çalılıklar, uzun ağaçlar ve güzel göl ona eşlik ediyordu. Sonunda gelmişti gemiye.

Gemi Keira'nın heyecanla tek tek ayrıntısına girerek anlattığı kadar hoş görünüyordu. Neredeyse gemi açılacaktı ama Rachel bir el işaretiyle bunun olmasını engelledi. Gemi'ye bindi ve etrafını kolaçan ederek Paul ve Keira'yı aradı. Onları görmüştü sonunda.

" Hu!.. Evet başlıyoruz. Hadi bakalım. "

Artık iyice sabırsızlanmış olarak yürüyordu. Adımları çok hızlıydı. Bir an önce Keira'ya sarılmak, onu kutlamak istiyordu. Artık çok az bir mesafe kalmıştı. Herkez ona bakıyordu ve Keira'nın dikkatini çekeceğe benziyordu Rachel. Tabii Paul'da sürekli Keira'ya baktığı için Rachel'i farkedecek gibiydi. Onların farketmesine izin vermeden atılganlııyla iki elini omuzlarına koydu ve fısıltıyla :

" Bensiz düğün olur mu? Sizi yanlız bırakacağımımı sandınız? "

Ginny hediyelerini verdikten sonra bir köşeye yaslandı ve düğünü izlemeye koyuldu.
Kimileri dans ediyor kimileri ise bir köşeye çekilmiş şen şakrak konuşuyorlardı.
Herkes ayrı bir hava içindeydi o gece...Ginny arada bir Keira ile Paul'a bakıp gülümsüyor daha sonra da ateş viskisinden bir yudum alıyordu.Zaman ilerledikçe yıldızlar birer birer parlıyordu karanlık gökyüzünde...Denizden gelen hoş esinti yüzüne çarpıp geçiyor,uzun kızıl saçları dalgalanıyordu.

Gemide denize doğru iyice yaklaştı ve asasını çıkarıp denizde ışıltılar yapmaya başladı...Öyle güzel görünüyordu ki Ginny kendini ayrı dünyada yaşar gibi hissediyordu.

Bir kaç deniz adamının sesini duyabiliyordu sanki derinlerden...Paul ve Keira için şarkı söylüyor olmalıydılar...Yosun kokusu,yıldızlar ve müzik...Uzun zamandır duymadığı şeylerden birkaçıydı sadece...

Rachel daha fazla dayanamamıştı. Aslında Düğün boyunca bekleyip bir süpriz yapacaktı ama Keira'yı görünce durabilir miydi hiç? Hemen onunla konuşmak mutluluğunu paylaşmak istiyordu tabii ki. Gülümseyerek Paul ve Keira'ya baktı. Onu sıkmasınında bir önemi yoktu zaten. Çünkü Rachel'de sıkıyordu haliyle. Keira'nın narin ellerine dokunarak gülüyordu. Keira'nın yüz ifadesi çok karışık bir hal almıştı şimdi.

" Sürpriz yumurtadan! "

Keira'ya bir daha sarılmak gelmişti içinden. Kendine çekerek tekrar sarıldı ona. Daha sonra biraz geri çıkarak ellerini ayırmadan şöyle bir baktı. Gelinlik ona tahmin ettiğinden daha çok yakışmıştı. Tabii ki yakışacaktı. Paris'teyken en güzel kızdı o. Ve şimdi o güzel kız evleniyordu... Paul'da harika biriydi zaten. Onu üzmeyeceğine emindi. Eğer babası gelse bu manzarayı görse çok mutlu olurdu. Tabii bunu asla belli etmezdi. Bir türlü kabul etmiyordu Keira'nın bir Z.A.Y ile evlenmesini.

" Gelinlik çok yakışmış. Seni çok özledim ben ya. "

Jenni yere baktı ve içinden bir lanet geçirdi. Acele işe şeytan karışır sözü gerçekten doğruydu herhalde. Yere çömeldi ve cam parçalarını eliyle toplamaya başladı.
Sabah kalktığından beri aceleci bir şekilde giyinmiş , hafif bir makyaj yapmıştı. Çok geç kaldığını biliyordu. Çoğu kişi varmış olmalıydı. Bu sitrese bir de en sevdiği parfüm şişesinin kırılması eklenince haliyle daha da telaşlanmıştı. Kırık cam parçalarının eline batmamasına dikkat ederk topladı ve oda kapısının arkasındaki çöp kutusuna fırlattı. Şişeyi büyüyle onarabilirdi tabii. Ancak henüz reşit değildi ve başının Sihir Bakanlığı ile derde girmesini istemiyordu.
Belinin ağrıdığını hissederek doğruldu. Saçını henüz yapmamıştı. Ama salık saç hoşuna gidiyordu.Bu yüzden toplamayacaktı. Salık saçlı olması ona daha çılgın bir görünüm veriyordu ama zaten kendisi çılgının tekiydi. Ruhu giysisiyle pekişiyordu. Üstüne elbise niyetine , son derece siyah ve güzel bir giysi giymişti. Siyah hoş bir görünüm veriyordu ona...
Son birkez aynaya baktı ve gülümsedi; en sevdiği yetişkinin düğününe gitmek sevindiriyordu onu. Böylesine mutlu bir gününde onu yalnız bırakmak istemiyordu...
Jenni , elbisesiyle aynı renk olan çantasını aldı ve evden dışarı çıktı.Kapıdan çıkıp gökyüzüne baktığında , Bugünün hakkını vermek gerek, güneş ne kadar güzel... diye düşündü. Abartmıyordu. Güneş , sanki her an arkalarına sığınacakmış gibi , bulutların arasında durup göz kırpıyor , altın-beyaz karışımı huzmelerini etrafa saçıyordu...
Jenni bir "Off" çekti ve otobüs durağına yürümeye başldı. Küçük olduğu için cisimlenemiyordu ; bu durum hep sinirini bozmuştu zaten. Muggle parasından anlamadığı için yardım istemesi , durumu iyice kötüleştirdi...
Jenni , deniz kenarına vardığında , geminin daha kalkmadığını gördü ve rahatladı. Gemiye çıkarken düşündüğü ilk şey , ortamın oldukça kalabalık olduğuydu.
Jenni gözleriyle Profesör Walker'ı aradı. Orada , Profesör Knightley ve kardeşi ile konuşuyordu. Jenni Profesör Keira'nın çok güzel olduğunu düşündü. Gelinlik yakışmıştı ona , yüzündeki gülümseme ise güzelliğini daha da pekiştiriyordu...
Jenni yanlarına gitti.

"Merhaba , profesör , bu mutlu gününüzde sizin yanınızda olmak istedim!"

Jenni ardından Profesör Knightley'e döndü. Güzelliğini tarif edecek iltifat olup olmadığını düşünüyordu...

"Profesör , çok güzel olmuşsunuz , burdaki herkesin içinde parlıyorsunuz sanki!"

dedi.

Keira ve Paul kol kola bir vaziyette dans pistine geldiler.. Son Keira, kibar bir hamleyle ellerini Paul'un omzuna koydu.. Arka fondan gelen romantik şarkı anı daha da mükemmelleştiriyordu.. Gerçi Keira için Paul'un olduğu her ortam mükemmeldi.. Bir süreliğine olsun kafasındaki her şeyi çıkardı Keira.. Şimdi aklında Paul vardı sadece.. Onun o okyanus mavisi gözlerine bakarken farklı dünyaların içine girmişti bile..

Paul ve Keira, herkesin parmak ile gösterdiği nadir çiftlerdendi Keira'ya göre.. Şimdiye kadar ufak tefek atışmaların dışında başka hiçbir büyük kavga yaşamamışlardı.. Aslında Keira'nın kafasını karıştıran "Evlilik aşkı bitirir mi?.." düşünceydi.. Etrafındaki birçok arkadaşı evlendikten sonra eşleriyle asla eskisi gibi zaman geçiremediklerinden yakınıyorlardı.. Bu düşünceler, Keira kendine hissettirmemeye çalışsa da onun beynini çok meşgul etmişti.. Sonuçta bir sonuca ulaşmıştı ama.. Paul, dünyadaki bütün erkeklerden farklı biriydi.. Bu da onu hiç üzmeyeceğini gösteriyordu.. En azından Keira böyle umuyordu.. Hayır, ummak kelimesi Keira'nın Paul'e olan güvenini anlatmakta çok sönük kalırdı.. Keira, Paul ile aşklarının evlendikten sonra da devam edeceğine adı gibi emindi...

Kendini Paul'un kollarına bırakmıştı Keira.. Kendini en huzurlu ve güvende hissettiği yer Paul'un kollarıydı zaten.. Şimdi kendini güven altındaki küçük bir kız çocuğu gibi hissediyordu.. Keira, şimdi gözlerini Paul'unkilere dikmişti.. Hayranlıkla onu izliyordu.. İçinden de "Bu müthiş insan nasıl oldu da bana aşık oldu?.." diye düşünmeden edemiyordu.. Paul’un yanağına küçük bir öpücük konurdu.. Sonra da Paul’un kulağına doğru yaklaştı ve hoş bir ses tonuyla konuşmaya başladı..

“Seni gerçekten çok seviyorum Paul..”

Finrod süpürgesiyle uçarken üzerinden geçtiği alanda bir topluluk
biriktiğini gördü.Her zamanki yakışıklılığıyla mekana iniş yapan Finrod
,kalabalığa bakarken bir yandanda üzerine bulaşmış tozu
temizliyordu.Finrod zaman kaybetmeden birbirlerine bakan gelin ve
dağmata seslendi.


"Hey Paul bu düğün size yaramaz.Çok geçmeden nasılsa ikinizde benim
kölem olacaksınız." Finrod sözlerini bitirdikten sonra ağzından etrafa bir kahkaha yayılıverdi.

Düğün sakinleri Finrod'un bu hareketinden rahatsız oldular.Finrod Düğün sakinlerinin bu tutumu karşısında "KÖTÜLÜK DAİMA KAZANACAK" diyip süpürgesine atladı.Çok geçmeden gözden uzaklaştı.

Finrod'un bu yaptığına herkes gibi Paris te kızmıştı . Paris arkasından seslendi.

-Finrod kötülük sadece bi aptallık ve sen bir kötüsün yani aptalsın.Bu düğünün sevincini yaşayanların hakkını elinden alamazsın.Buna hakkın yok ve kötü olduğun sürece olmayacakta.

Paris ne zamandan beri bunları ona söylemek istiyordu. Paris ' in adeta içinin yağları erimişti.Paris Tekrar

-Görüşücez Finrod

Jake düğünden acayip derecede sıkılmıştı...Sevgililer dans ederken Jake'in aklına eski sevgilisi Angie geldi...Onu düşündüğünde içinde farklı bir duygu belirdi...Bu duygu nefret ve aşktı...Şimdi Angie içerde oturuyor ve arkadaşlarıyla sohbet ediyordu...Jake bir an içinden

-Gidip ona herşeyi anlatsam mı?Peki anlatınca elime ne geçecek ki...Galiba bu düğünün tadını kaçırcak sadece....En iyisi susmak Paul ve Keira'nın düğününü mahvetmek istemiyorum...

Jake bunları düşünürken denizde çeşitli çeşitli şekiller oluşuyordu...Bi an kendine geldi...Bütün düğündekiler biyere toplanmış ve korku gözlerle bakıyorlardı...Asasını çekti ve koşar adımlarla güverteye gitti...Şimdi hemen karşısında ailesinin ölümüne neden olan Karanlık Lord duruyordu...Karanlık Lord çekip gittiğinde herkes biraz olsun korkuyla yerlerine geçti ve fısır fısır konuşmaya başladı...Düğünün o meşhur ve güzel havası şimdi dağılmıştı...
Jake eski yerine gitti ve tekrar düşünmeye başladı...Oldu olası bu tarz davetleri ve düğünleri sevmezdi...Çünkü kalabalık onun yanlızlığını ortaya çıkarıyordu...Biraz daha yanlız kaldı ve

-Yeter bu kadar...Jake oğlum kendine gel hadi...Bugün çok önemli bir gün...Bugünde surat asamassın ya...dedi

Biraz sonra karanlığın içinden kendine yaklaşan Tonks'u gördü...Şimdi deli gibi kendi içinden söyleniyordu...

-Şimdi işte asıl eğlence başlıyor...

RP DIŞI: Yha ben nasıl mantık kullanacağım? Düğüne geldiğimde öğrenciydim , şimdi profesör oldum , neyse bakalım bir şeyler ayarlamaya çalışacağım.


RP İN: Jennifer yüzünde bir tebessümle başını eğmiş , birbirlerinin gözlerinin içine bakarak dans eden Paul ve Keira'ya bakıyordu. Ne kadar da yakışıyorlardı birbirlerine . Birbirlerini buldukları için çok şanslıydılar. İkisi de birbirinden değerli insanlardı. Jennifer onlara bakarken hafifçe iç geçirdi. Kendisi hiçbir zaman bu kadar mutlu olamamıştı. Onlar için çok seviniyordu elbet , ama onun asıl derdi kendisiydi...

Jenni , büfeye doğru yürüdü ve bir Ateşviskisi aldı. Bugün içmeyecekti de ne zaman içecekti? Paul ve Keira birbirlerine bakarak birşeyler mırıldanıyorlardı. Keyifleri yerindeydi. Jennifer , Ateşviskisi başına dikti ve yarısını boşalttı. Ateşviskisinin acı tadı genzini yaktı , gözlerini yaşarttı. Biraz kendisine geldiğini hissetti. İçkisini yudumlarken bir yandan da tanıdık biri bulma umuduyla etrafa göz gezdiriyordu. Biraz yakınında Mely'yi gördü. Kendisinin burada olduğunu bilmesini istemiyordu , şu sıralar ondan kaçıyordu , ama nedenini de bilmiyordu. Mely çok yakın arkadaşıydı onun... Tam kafa dengi , çılgın biriydi. Ama Jenni , duyguların sorgulanmaması gerektiğine inanıyordu...

Gemi iyice açılmıştı. Kıyı uzaklarında kalmıştı şimdi. Eğlence yeni başlıyordu , herkes dikkatlerini Keira ve Paul'a vermişti. Gelin ve damat , tüm dikkatleri üzerlerine çekiyorlardı. Müzisyenler hafif ve romantik bir tempo tutturmuşlardı. Herşey bir rüya gibiydi , ama çok güzel bir rüya...Jenni , zamanla temponun beynini uyuşturduğunu hissetti. Gemi ilerlerken çıkan su sesi beynini okşuyordu. Uyuyacak gibiydi sanki... Bir anda herşey bulanıklaştı.. Etrafındaki insanların suratları bir lamba gibi parlıyordu sanki... Jenny , geminin korkuluklarına tutundu. Başı dönmeye başlamıştı. Ama kendisini kontrol etmeye çalıştı , durup dururken bayılıp bu güzel günün ortasında bir boşluk açmayacaktı. Titreyen elini kaldırdı ve yavaşça yüzüne vurdu. Ortam biraz daha netleşir gibi oldu. Ne oluyordu ona böyle? Daha önce de olmuştu bu , ama o sefer harbi harbi bayılmıştı. Jenny , kendine gelmek umuduyla yeni bir Ateşviskisi açtı , onun bu durumunu kimse farketmemişti , ama bu en iyisiydi zaten... Tekrar Keira'ya baktı. Düğünde bir güzel görünme yarışı vardı sanki , ama Keira kuşkusuz düğündeki en güzel kızdı. Gelinlik birine bu kadar mı yakışabilirdi. Jenny , Keira'yı gerçekten sevdiğini hissetti . Ateşviskisinden bir yudum daha aldı...

Rp out:: Demekki önlemler yeterli değilmiş ;)

Jennifer hafifçe gülümsedi. Keira ve Paul'u bu kadar yakın ve mutlu görmek onu da mutlu ediyordu. Biraz sonra , ikisinin de dans pistinden indiklerini gördü. Düğün saati yaklaşmıştı herhalde. Ama danslar henüz bitmemişti. Romantik parçanın yerini oynak , insanı kışkırtan bir parça çalmaya başlamıştı. Jenny , geminin kenarındaki korkuluklara tutundu ve içkisinden kalanları son bir yudumda bitirdi. Eğlence şimdi başlıyordu. Tekrar gülümsedi ve boş içki şişesini masanın üstüne bıraktı.

Herkes , etrafa bakınıyor , ilk çıkıp oynayan olmamak için birilerinin çıkmasını bekliyorlardı. Jenny bir kahkaha attı ve kendisine doğrulan bakışların önünde dans pistine doğru yürümeye başladı.. Onun zamanı gelmişti işte. Jennifer düğünlerin ve eğlencelerin vazgeçilmeziydi zaten. Ynında getirdiği şalı beline bağldı. Müzik , sanki Jenny'yi bekliyormuşcasına , o dans pistine çıktığında daha da bir hızlı , davetkar çalmaya başladı. Jenny bir kahkaha attı ve başladı oynamaya. Etrafındaki herkes kahkahalarla gülüyor , ellerindeki içkileri , içindekilerin yere dökülmesin yol açacak şekilde sallıyorlardı. Jenny , çoğu zaman yaptığı gibi hiçbirşeye aldırmadı. Biricik kankasının düğününde oynmayacaktı da ne zaman oynayacaktı?

''Oohh , yandan yandan!''

Jennifer gülümsedi ve Paul ve Keira'ya , yanlarına gelmeleri için işaret yaptı...